Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Vaticaanstad - Forum Wereldfietser

Vaticaanstad

Ik ben me aan het orienteren op waar ik volgend jaar heen wil fietsen. Rome/Vaticaanstad lijkt me wel wat. Maar wat ik in de verhalen lees is het nogal bergachtig en ik ben nou eenmaal geen berggeit. Welke route is het vlakst? Hoeveel tijd zal ik ervoor kwijt zijn? Mijn baas verlangt me wel weer terug op een vooraf afgesproken moment :roll: Wat is de beste periode om die kant op te fietsen? Dacht zelf aan mei/juni. Alvast bedankt voor de reacties.

Op mijn website vind je een verslag van de route naar Rome, via de Rijn, Splugenpas, Comomeer, Povlakte, Modena, Florence.
http://www.dewijdewereld.net/reizen/fie ... d-rijn.htm
De route via de Gotthardpas staat ook op de website beschreven.
Eigenlijk is de route tot de Zwitserse pas vrijwel vlak. De passen zijn pittig, en het laatste stuk vanaf Modena door Toscane/Umbrië moet je zeker niet onderschatten.
Het is alles bij elkaar een heel mooie, afwisselende route, al vindt niet iedereen het leuk zo lang langs één rivier (Rijn) te fietsen. Maar er zijn zwaardere alternatieven, bv. via de Ardennen, de Elzas of het Zwarte Woud.

Als oriëntatie vond ik de website van peter de rijk erg handig en duidelijk. Toch ben ik onlangs (overigens naar Bergamo) door het Zwarte Woud gegaan - niet al te steil als je bv. de Heidelberg-Schwarzwald-Bodensee route neemt.

Waarom?
Ter afwisseling
Niet door Basel (verkeerstechnisch)
Warming up voor de bergen

Omdat je kenelijk niet gek op klimmen bent zou je minder bagage mee kunnen nemen en - dus - gebruik kunnen maken van accommodatie zoals jeugdherbergen en andere hostels etc. Zeker in Duitsland een goede optie.
http://www.usarie.reismee.nl

Wij hebbende afgelopen jaren stukken van de Benjaminse route naar Rome gefietst met de kinderen. We hebben die gekozen omdat het de makkelijkste leek, en dat was met de kinderen natuurlijk nodig.
Het laatste stuk hebben we nog niet gedaan, maar ik kan je wel wat vertellen over het eerdere gedeelte. Ik denk dat het gedeelte door de Ardennen het zwaarste is van de hele tocht. Ook anderen die deze route gereden hebben zeggen dat. Daarna komt er nog de Col du Donon in de Vogezen, maar die kun je ontwijken. Daarna gaat het verder behoorlijk vlak tot Bazel, en verder langs de Rijn (ik herinner me daar maar een gemene klim van een paar honderd meter, maar die mocht er wezen) totdat je uiteindelijk natuurlijk toch een keer echt omhoog moet. Een lastig maar onvergetelijk spannend stuk is de zogeheten Polenweg, vlak voor Thusis. Mijn dochter van toen 10 jaar oud was de enige die fietsend omhoog kwam. Kortom, het is een stukje stevig wandelen, waar je alleen aan kunt ontsnappen door over een drukke weg te rijden. Daarna kun je de Spluegenpas vermijden door de Raetische Bahn te nemen naar St Moritz (een betoverende treinrit). Daarna is het een lange tijd door vlak landschap, tot je de Po vlakte door bent. Daarna wordt het weer klimmen, maar dat laatste stuk ken ik alleen uit de auto en de trein. En ja, dan is het bergachtig, maar heel mooi.
Kortom, de Alpenoversteek kun je ontwijken met een treinrit, en dus resteren alleen het wonderschone Toscane, waarvoor ik geen oplossing heb, en de Ardennen. Die laatste zou je kunnen ontwijken door voor het eerste stuk een andere route te nemen, zoals Benjaminse's route naar Venetie. Die lijkt mij wat minder zwaar (je kunt het Paul vragen). Op de Cartostudio website staan oversteek routes om van de ene naar de andere route te komen: http://www.cartostudio.nl/fiets/aanvullingen.html
Zo'n combinatie kun je ook maken om het wat zwaarder en spannender te maken (al is dat niet jouw plan). De route langs de Rijn door Zwitserland is niet heel opwindend, en de Venetie route via Kandersteg is een andere manier om door Zwitserland bij de noord italiaanse meren te komen.
Goed te horen dat je al weer staat te trappelen.
Wim

Vorig jaar (juni) Reitsma's route naar Rome gefietst.

Het was mijn eerste fietsvakantie en Reitsma heeft de route mooi en goed beschreven.
Duitsland en Oostenrijk waren goed te doen (Arlbergpass met de trein en de Reschenpass gefietst).
In Italië heb ik voor de makkelijke route gekozen (niet via Toscane).

Na 29 dagen kwam ik moe, maar voldaan aan in Vaticaanstad.

Als ik kijk naar de site van Peter (trouwens goed opgezet en veel info) dan betekend dat zo'n 2700 km fietsen. Dat is even een klein probleempje. Mijn baas vindt mij heel aardig maar meer dan 4 weken zit er niet in. Het thuisfront zal ook niet onverdeeld gelukkig zijn als ik al mijn vrije dagen ga besteden aan de fietserij :( Dus heb ik maar weer een nieuwe reeks vragen bedacht.
Hoe makkelijk kun je die kant op fietsen en aan het eind van de vakantie nog even een terugreis regelen? Wat je dan de volgende keer weer als startpunt gebruiken om toch ooit in Vaticaanstad aan te komen? En wat is nou de beste periode om richting Italie te fietsen? Ja hoor mensen, zolang ik niet op de fiets zit schud ik ze nog wel even uit mijn mouw, vragen bedoel ik dan :wink:
Ik heb wel veel aan de tips hoor, ben nog maar een beginner.

Je kunt de route natuurlijk ook in gedeelten fietsen, hebben wij ook gedaan. Je kunt bv. eerst naar Basel of Zürich rijden, vandaar kun je dan de Citynightline-trein terug nemen of vliegen met Easyjet (vanuit Basel). En vanuit Rome kun je met Ryanair naar Eindhoven vliegen of met Transavia naar Schiphol. Voor zowel trein als vliegtuig geldt dat je beter lang tevoren kunt boeken want dan wordt het een stuk goedkoper.
Het beste jaargetijde lijkt me het voorjaar (mei en juni), hoewel je dan absoluut geen garantie op mooi weer hebt. In juli en augustus kan het zeker in Italië overdreven warm worden. September is ook een goede maand, maar dan zijn de dagen wel een stuk korter.

Peter wat een leuke site inderdaad. En leuk om de twee alternatieven te zien voor Zwitserland. Langs de Rijn Zwitserland door vonden ook wij wat saai, maar het was wel relatief vlak, en met de kinderen was dat van groot belang.
In een keer naar Rome is een heel eind, en ik zou daar zelf zeker vijf weken voor nemen. Het moet leuk blijven, en er is onderweg veel te zien, vooral in Italie. Als je minder dan vier weken hebt zul je het inderdaad gewoon in twee delen moeten doen. Dat gaat vanuit Zwitserland heel makkelijk. Alles wat je na het eerste traject nodig hebt is een tijdige (want dan veel goedkopere) reservering met de Intercity Nightline vanuit Basel terug naar Nederland (goedkoop en heel praktisch met de fiets). Als je bijvoorbeeld in Chiasso/Como ophoudt met fietsen kun je de dag voor je nachttrein zonder problemen uit bijvoorbeeld Chiasso of waar dan ook in Zwitserland terugkomen naar Basel.
Zelf zou ik proberen de eerste keer tot de Italiaanse meren te komen. Dat is een heel natuurlijk moment (de Alpen over), je kunt er makkelijk terug vanaf Chiasso, je hoeft de tweede keer niet gelijk te klimmen (behalve misschien gelijk de eerste dag om Chiasso en Como uit te komen - zonder goede kaart viel ons dat zwaar, maar er staat een kaartje in Benjaminse's Venetie route). Je hebt dan ook relatief veel tijd voor Italie, en het is handiger met het weer.
Dat weer is namelijk een klein beetje een probleem: je kunt niet al te vroeg gaan anders kom je in Zwitserland in de problemen met de sneeuw en de kou, en als je dus later gaat krijg je het in Italie te warm. Doe je het in tweeen, en zit de breuk in Noord Italie, dan kun je het eerste jaar relatief laat gaan, en het tweede jaar lekker vroeg.
In feite kun je door net als Peter helemaal langs de Rijn te rijden tot Chur of zo bijna alle klimmen voorkomen. Af en toe een kuitenbijtertje om het rivierdal uit te komen, maar dat is het dan ook wel. De Malojapas naar beneden is steil maar mooi (tracteer jezelf op een overnachting op de kleine hooggelegen en dus koude camping in Maloja en eet er pizza in de warme blokhut). Het volgende jaar in Italie kun je in de Po vlakte weer fietsbenen krijgen. Die heb je daarna wel nodig.
Voor het vervoer op het tweede deel van het traject zou ik dan op de heenreis de trein (ook weer Intercity Nightline tot in Zwitserland) nemen naar Chiasso. Terug kun je uit Rome met de trein naar Zwitserland (geef jezelf wel wat speling), of met het vliegtuig. Roma Chiampino is redelijk makkelijk per fiets te bereiken, en vandaar kun je met Ryanair naar Eindhoven. Ik heb dat vorige maand (zonder fiets dus) voor het werk gedaan, en hoewel ik me nu definitief voorgenomen heb nooit meer met Ryanair te vliegen (weerzinwekkend), moet ik zeggen dat er heel wat Nederlandse fietsers waren voor deze vlucht en dat de afhandeling goed ging. Chiampino en Eindhoven zijn beide kleine vliegvelden, en met de fiets is dat nog niet zo slecht. Je fiets zou er niet de eerste zijn, dus ze weten van de hoed en de rand. Zelf zou ik voor het echte reisgevoel met de trein terug gaan.
Verder zou ik omdat je zo'n aversie tegen klimmen hebt nog eens heel streng door je paklijst gaan. Probeer eens te kijken of je in de buurt kunt komen van Jim v.d. Berg's 13 kg. Zeker het tweede deel van het traject heb je niet zo veel nodig, omdat de kans op echte kou niet groot meer is. En zorg voor goede (automatische) verlichting (vooral achter): onverlichte tunnels zijn best eng. In Italie wil je ook zeer goed zichtbare kleding (of zo'n hesje) aan, want daar heb je veel meer te maken met smalle drukke wegen.
Veel fietsplezier, en voorpret
Wim

Zelf vond ik de route van Benjamins erg aardig. En we reden hem in drie delen: door Frankrijk tot Basel (met de trein terug), van Basel naar Florence (met de bus terug) en Florence-Rome (met de trein naar Florence terug dan weer de fietsbus). Er is onderweg zo veel te zien dat we drie maal ruim drie weken onderweg zijn geweest. En je hoeft jarenlang geen nieuwe vakantiebestemmingen te bedenken.
Voor wat betreft klimmen was dat ook een natuurlijke route: het eerste jaar hier en daar en beetje, het tweede jaar een goede aanloop (als treinliefhebber heb ik de Alpenovertocht in een treincoupe beleefd), het derde jaar ben je al een beetje aan bergen gewend en wordt het een natuurlijke habitat.
Als je de Alpen eenmaal over bent begint er een compleet andere wereld. Geweldig. En onze indruk was dat je bijna nergens veiliger fietst dan in Italië. Maar let wel: dit is persoonlijk!
Een korte impressie staat ergens onderaan mijn weblog (die ik toch nodig eens moet bijwerken): http://vanuitdestoofstraat.blogspot.com/

Ik ben zelf acht jaar geleden via de Reitsmaroute naar Vaticaanstad gereden, en dan kom je inderdaad behoorlijk wat hellingen tegen, met name de Silvretta-hochalpenstrasse. Enkele jaren later ben ik met mijn vriendin, die niet van klimmen houdt, over de Alpen gefietst via de dalen van de Isar en de Inn. We hebben de Limes-fietsroute gevolgd tot aan de Donau (door het dal van de Rijn, langs de Main, de Tauber en de Altmühl). Vanaf de Donau zijn we via Augsburg naar München gefietst en vanaf München zijn we langs de Isar de Alpen ingereden, wat zeer geleidelijk gaat. Eenmaal in Oostenrijk zijn we weer afgedaald naar het dal van de Inn, die we verder hebben gevolgd Zwitserland in tot aan St-Moritz. Je stijgt dan gedurende enkele honderden kilometers zeer geleidelijk. Enkele kilometers na St-Moritz sta je zonder er erg in te hebben boven op de Maloja-pas (meer dan 1800 meter hoog), die dan steil omlaagduikt Italië in, waar je uitkomt bij het Comomeer. Op die manier passeer je de Alpen zonder echte bergpasstijging, door gebruik te maken van rivierdalen.

Christiaan

:D Allemaal heel erg bedankt voor het meedenken/adviseren voor mijn reis naar Vaticaanstad. Als ik gegaan was, dan had ik denk ik voor de route van Reitsma gekozen. Maar . . . . . . . . . ik ga niet! :roll: Althans niet in 2009. Ik heb wel een heel bijzondere reden om niet te gaan hoor. Mijn jongste zusje krijgt in de zomer van 2009 een baby! En dat kan/wil ik niet missen. :lol:
Het wordt dus Berlijn volgend jaar. Daar wil ik twee weekjes voor uittrekken inclusief een paar dagen Berlijn. Kan ook nog wel zijn dat ik nog even doorfiets en dan met de trein terug naar Berlijn of zo. Dus . . . . . . . . ik durf het haast niet te vragen :oops: wie heeft er tips en adviezen? Allemaal welkom hier.
Vaticaanstad blijft natuurlijk wel op mijn 'verlanglijstje' staan maar zal een jaartje later worden.

Marjan1 schreef::D Allemaal heel erg bedankt voor het meedenken/adviseren voor mijn reis naar Vaticaanstad. Als ik gegaan was, dan had ik denk ik voor de route van Reitsma gekozen. Maar . . . . . . . . . ik ga niet! :roll: Althans niet in 2009. Ik heb wel een heel bijzondere reden om niet te gaan hoor. Mijn jongste zusje krijgt in de zomer van 2009 een baby! En dat kan/wil ik niet missen. :lol:
Het wordt dus Berlijn volgend jaar. Daar wil ik twee weekjes voor uittrekken inclusief een paar dagen Berlijn. Kan ook nog wel zijn dat ik nog even doorfiets en dan met de trein terug naar Berlijn of zo. Dus . . . . . . . . ik durf het haast niet te vragen :oops: wie heeft er tips en adviezen? Allemaal welkom hier.
Vaticaanstad blijft natuurlijk wel op mijn 'verlanglijstje' staan maar zal een jaartje later worden.
Hoi, ik zou gewoon een nieuwe topic openen. Deze topic blijft gewoon gaan over Vaticaanstad, de nieuwe topic zal dan gaan over fietsen naar Berlijn, is niets mis mee, integendeel.