mede Fietsers,
Afgelopen zomer 23 dagen gefietst in Bulgarije
Van Sofia naar Plovdiv door Rila en Rodopi mountains. Over dat geweldige fietsland is hier op het forum alles al gezegd. Als je van avontuur houdt en onverwachte gebeurtenissen is het een top land!
Over het fietsen in de Iskar kloof (naar de Crancar hut op 2100 meter) bestaat veel onduidelijkheid. Wellicht dat deze ervaring wat meer duidelijkheid schept: vanuit richting Sofia, Samokov via Bela Iskar gaat een prachtige weg omhoog langs het water. De weg is prima tot ongeveer halverwege. Op 1400meter kom je in het nationale park Rila, beschermd gebied. Op 1500 meter hoogte halverwege het traject kom je in een spookdorpje, waar aan het eind een slagboom met een politiecontrolepost is. Toegang streng verboden voor iedereen. geen uitleg waarom de weg was afgesloten.
De enige agent was duidelijk, omrijden naar het laaggelegen Borovic.
Dit vonden wij wel erg zonde van de inmiddels gestegen meters. We zijn 50 meter gedaald en via de wilde natuur langs het water, uiteindelijk langs de controlepost en waakhond heen geslopen.
(Bulgarije is nu toch lid van de EU, en minister van BZ Ben Bot haalt ons wel terug, dit in vergelijking met hoe het gros van NL op vakantie gaat: de ANWB helpt ons wel)
Tja, hekken links verraadde dat er toch wel wat moest zijn, en jawel na 100 meter een splitsing naar een militair kamp. Als je links aanhoudt kun je daar ongezien gewoon langsheen fietsen. De weg wordt dan wel slechter en slechter. Het is eigenlijk een breed wandel pad met stenen.
We zijn nog enige houthakkers tegen gekomen die terugkwamen van hun werk. sommige zwaaiden andere zeiden dat dit beschermd gebied was, en dat we terugmoesten.
Nee knikken en ja doen dus...
Van echt fietsen kwam niet veel meer, gezien de bagage, de slechte weg en het stijgingspercentage. Op circa 1800 meter kom je weer wat beter berijdbare wegstukken tegen. Op 1900 meter is het verleidelijk om naar beneden aftesuizen. Naar het meer, wat eindelijk DE REDEN is dat de weg afgesloten is. Van dit meer krijgt Sofia water.
Links af dus, via karresporen duwen, lopen en heel weinig fietsen met de 2 Giant mountainbikes.
Op zo'n 2000 meter hoogte kwamen we nog een Ranger tegen, die zich natuurlijk erg verbaasde ons daar aan te treffen. Uiteindelijk elkaar vriendelijk de hand geschud. Hij wist ook wel dat terugsturen helemaal ingerijpend was, nu we nog maar zo'n 2 uur van de Crancar hut af zaten.
Het werd het later en later. De gps toonde prima de waypoints en de hoogtes. Uiteindelijk dan toch over de kam van 2348 meter. (ja deze hoogte is de hele trip als een troffee in de gps blijven staan) De afdaling naar de Crancar hut had ook iets vreemd. Je ziet de hut rechts liggen mare je daalt af via de linker berghelling. Uiteindelijk maakt het pad dan een hele draai naar rechts zodat het allemaal nog goed kwam. reeds in het donker (om 22.00uur kwamen we na een slopende tocht van 11 uur (incl op onthoud bij slagboom) aan bij de hut.
De volgende ochtend zagen we pas hoe prachtig het daar is. Een meertje en wilde paarden. Echter geen stap gewandeld: de hele dag nodig gehad om te herstellen van de megainspanning.
Als je me nu vraagt hoe was de Iskar kloof: voor een keertje wel grappig, het was avontuur en vooral survival, met recreatie fietsen had het niets te maken.
echter geen spijt van dit alles.
Besefte dat de door de agent geadviseerde route ook over bergpaden ging, dus die was heus niet lichter. En om om te fietsen via Belovo zoals de "verre fietsers" gedaan hebben, dat vonden wij zonde vd tijd.
Het was zoals Frank van Rijn altijd zegt: Goede wegen zijn slechte wegen.
En Slechte wegen zijn goede wegen. Vanuit dit oogpunt was dit de beste weg die weg hebben gehad op ons tochtje van 600km.
keep on Rollin!
Harald- Den Haag
Afgelopen zomer 23 dagen gefietst in Bulgarije
Van Sofia naar Plovdiv door Rila en Rodopi mountains. Over dat geweldige fietsland is hier op het forum alles al gezegd. Als je van avontuur houdt en onverwachte gebeurtenissen is het een top land!
Over het fietsen in de Iskar kloof (naar de Crancar hut op 2100 meter) bestaat veel onduidelijkheid. Wellicht dat deze ervaring wat meer duidelijkheid schept: vanuit richting Sofia, Samokov via Bela Iskar gaat een prachtige weg omhoog langs het water. De weg is prima tot ongeveer halverwege. Op 1400meter kom je in het nationale park Rila, beschermd gebied. Op 1500 meter hoogte halverwege het traject kom je in een spookdorpje, waar aan het eind een slagboom met een politiecontrolepost is. Toegang streng verboden voor iedereen. geen uitleg waarom de weg was afgesloten.
De enige agent was duidelijk, omrijden naar het laaggelegen Borovic.
Dit vonden wij wel erg zonde van de inmiddels gestegen meters. We zijn 50 meter gedaald en via de wilde natuur langs het water, uiteindelijk langs de controlepost en waakhond heen geslopen.
(Bulgarije is nu toch lid van de EU, en minister van BZ Ben Bot haalt ons wel terug, dit in vergelijking met hoe het gros van NL op vakantie gaat: de ANWB helpt ons wel)
Tja, hekken links verraadde dat er toch wel wat moest zijn, en jawel na 100 meter een splitsing naar een militair kamp. Als je links aanhoudt kun je daar ongezien gewoon langsheen fietsen. De weg wordt dan wel slechter en slechter. Het is eigenlijk een breed wandel pad met stenen.
We zijn nog enige houthakkers tegen gekomen die terugkwamen van hun werk. sommige zwaaiden andere zeiden dat dit beschermd gebied was, en dat we terugmoesten.
Nee knikken en ja doen dus...
Van echt fietsen kwam niet veel meer, gezien de bagage, de slechte weg en het stijgingspercentage. Op circa 1800 meter kom je weer wat beter berijdbare wegstukken tegen. Op 1900 meter is het verleidelijk om naar beneden aftesuizen. Naar het meer, wat eindelijk DE REDEN is dat de weg afgesloten is. Van dit meer krijgt Sofia water.
Links af dus, via karresporen duwen, lopen en heel weinig fietsen met de 2 Giant mountainbikes.
Op zo'n 2000 meter hoogte kwamen we nog een Ranger tegen, die zich natuurlijk erg verbaasde ons daar aan te treffen. Uiteindelijk elkaar vriendelijk de hand geschud. Hij wist ook wel dat terugsturen helemaal ingerijpend was, nu we nog maar zo'n 2 uur van de Crancar hut af zaten.
Het werd het later en later. De gps toonde prima de waypoints en de hoogtes. Uiteindelijk dan toch over de kam van 2348 meter. (ja deze hoogte is de hele trip als een troffee in de gps blijven staan) De afdaling naar de Crancar hut had ook iets vreemd. Je ziet de hut rechts liggen mare je daalt af via de linker berghelling. Uiteindelijk maakt het pad dan een hele draai naar rechts zodat het allemaal nog goed kwam. reeds in het donker (om 22.00uur kwamen we na een slopende tocht van 11 uur (incl op onthoud bij slagboom) aan bij de hut.
De volgende ochtend zagen we pas hoe prachtig het daar is. Een meertje en wilde paarden. Echter geen stap gewandeld: de hele dag nodig gehad om te herstellen van de megainspanning.
Als je me nu vraagt hoe was de Iskar kloof: voor een keertje wel grappig, het was avontuur en vooral survival, met recreatie fietsen had het niets te maken.
echter geen spijt van dit alles.
Besefte dat de door de agent geadviseerde route ook over bergpaden ging, dus die was heus niet lichter. En om om te fietsen via Belovo zoals de "verre fietsers" gedaan hebben, dat vonden wij zonde vd tijd.
Het was zoals Frank van Rijn altijd zegt: Goede wegen zijn slechte wegen.
En Slechte wegen zijn goede wegen. Vanuit dit oogpunt was dit de beste weg die weg hebben gehad op ons tochtje van 600km.
keep on Rollin!
Harald- Den Haag