Afhankelijkheid nieuwe technieken

[windinderugfietser]

Dan moet ik je teleur stellen; mijn mobiel is van 2004, en nog steeds bellen en sms-en als een nieuwe

smartphone?

[derdekeer]

Misschien bestaat er toch een verschil tussen systemen. Om een voorbeeld te geven: een kennis die ooit naar China gefietst is, kreeg in Iran een probleem met het achterwiel met Rohloff. Hij nam contact op met de Rohloff-dealer en kreeg per pakjesdienst een paar dagen later een nieuw wiel.
Kan dat ook als de Pinion het begeeft?

Ook even een anekdote. In 1991 waren we in Afrika waar we een tocht door een natuurreservaat maakten met de jeep. Er reden twee soorten jeeps rond: Landrovers en veel modernere Toyota's. Een bestuurder legde ons uit wat het verschil was.

"Een Landrover is zo gemaakt dat je met wat handigheid en een paar werktuigen bijna alles kunt herstellen wanneer het stuk gaat. Een Toyota daarentegen gaat nooit stuk."

[Berger]

Ik zit op wereldreis liever een paar dagen te sleutelen dan dat ik m'n reis halverwege moet afbreken.

Eigenlijk is op wereldreis de impact van een niet te repareren onderdeel veel minder groot. Een vervangend onderdeel is binnen 1/ 1,5 week wel ontvangen, die vertraging kan je je wel permitteren. Normaal gesproken breek je een wereldreis niet af omdat je fiets kapot is.

Een kapotte Rohloff/ Pinion is bij een fietsvakantie van 2 weekjes veel vervelender.

[ErikB81]

Ik denk niet dat je elektronica meteen als kwetsbaar weg kan zetten, een elektromechanisch systeem kan je echt heel betrouwbaar maken met het juiste ontwerp. Dat is dan wel een uitdaging voor de ontwerper, maar het is geen raketwetenschap (ik heb een paar jaar electronica gestudeerd). Het probleem met veel elektronica is echter dat het zo goedkoop mogelijk gemaakt wordt, en dan lever je in op bijvoorbeeld levensduur (goedkope condensatoren, oxiderende soldeer), waterdichtheid (je kan een PCB gewoon in epoxy dopen, dan is hij echt waterdicht) en robuustheid (liever stalen tandwieltjes dan plastic, niet de dunste draadjes kiezen).

Een app introduceert inderdaad een extra kwetsbaarheid en als de ondersteuning daarvoor wegvalt zit je opeens met een waardeloos product, maar zo'n app is volgens mij alleen maar nodig bij het kalibreren, niet tijdens het rijden (dat zou pas een domme ontwerpkeuze zijn). En vanuit een functioneel oogpunt is een app ook niet nodig, maar dan moet je een wel (waarschijnlijk ingewikkelder en duurder) alternatief verzinnen voor het kalibreren.

Eigenlijk kan je de keuze van alle onderdelen op een fiets wel testen met een paar eisen, je wil onderdelen:
1. die (bijna) nooit stuk gaan
2. waarvan je makkelijk aan reserveonderdelen kan komen (ook in de toekomst, wereldwijd)
3. die je zelf kan repareren
Rohloff en Pinion scoren dan erg goed bij punt 1, maar vrij belabberd bij punt twee en drie. Remmen met olie, belt drives en e-shifters zitten ongeveer in datzelfde hoekje. Terwijl een derailleur, ketting en mechanische remmen juist weer kwetsbaar en onderhoudsgevoelig zijn, maar met een multitool en een hamer meestal nog wel te repareren zijn.
En dan kan je alles wat nieuw is gelijk afschrijven, want dat heeft zich nog niet bewezen en onderdelen zijn vaak slecht verkrijgbaar (zeker in Verweggistan).

Zelf ben ik wel geïnteresseerd in een e-shifter derailleur die werkt met alle cassettes die je maar kan bedenken, die twee knopjes heeft voor het schakelen en met een accu werkt, (deze wheeltop EDS. Daarmee zou ik naar een 1x12 (of zelfs 1x13 of 1x14) setup zonder kabels kunnen. Dus geen shifters meer op het stuur, geen triple crankset meer, alleen twee knopjes aan het stuur. Ik heb geen idee hoe dat apparaat scoort met de drie eisen van hierboven, het lijkt me wel mooi spul, maar voor een wereldreis zou ik de triple weer terugplaatsen.

[DriesO]

Het jammere is ook dat - omdat fabrikanten overgaan op elektronica - consumenten "gedwongen" worden om daarvoor te kiezen. Zo worden de betere derailleursystemen vrijwel alleen elektronisch geleverd.

Zou het kunnen dat je definitie van "betere derailleursystemen" subjectief is? De duurdere systemen met smallere, duurdere onderdelen die meer vervangen moeten worden, zijn daarom toch niet "beter"?
Als jij als klant een mechanisch systeem verwacht, dan kan het zijn dat die "betere fiets voor jou" wat minder versnellingen heeft., maar nog even bruikbaar. Niets mis mee.

Daarnaast zouden veel dropbar-bikepackers bij derailleurs lagere versnellingen willen. Dit is alleen elektronisch te realiseren als je de boel verder standaard wilt houden (bij mechanisch kan je wel hacks uitvoeren maar dat vergt kennis).

Wat bedoel je precies? Dat voor een derailleur die grote achtertandwielen aankan, je bij de mountainbike-derailleurs moet kijken? Vind je daar niets compatibel met dropbar?

[robhuls]

Een app introduceert inderdaad een extra kwetsbaarheid en als de ondersteuning daarvoor wegvalt zit je opeens met een waardeloos product, maar zo'n app is volgens mij alleen maar nodig bij het kalibreren, niet tijdens het rijden (dat zou pas een domme ontwerpkeuze zijn). En vanuit een functioneel oogpunt is een app ook niet nodig, maar dan moet je een wel (waarschijnlijk ingewikkelder en duurder) alternatief verzinnen voor het kalibreren.

SRAM eTAP kun je ook gewoon zonder app kalibreren met knopjes op de derailleurs.

Ik rij zelf met de bijna klassieke Rohloff/riem/Magura setup. Wat die Rohloff betreft acht ik de kans op catastrofaal falen zo klein dat ik daar geen voorzorgsmaatregelen voor tref. Voor die riem leek het mij wel verstandig een reserve mee te nemen naar de VS, want als die breekt kun je weinig meer dan liften en het is niet ongehoord dat dat gebeurd (de paar gevallen die ik ken zijn volgens mij overigens inderdaad allemaal met Pinion). Bovendien is een riem meenemen toch wat eenvoudiger (gewicht, prijs) dan een reserve Rohloff. Alleen had ik nog good-old CDC en daar kun je geen reserve riem meer voor krijgen. Dus heb ik de hele boedel om laten bouwen naar CDX en een reserveriem gekocht, ben je toch snel E600 lichter. Ik zie dan het voordeel van Rohloff met ketting wel, met de kettingpons in een multitool krijg je dat meestal wel weer in een rijdbare toestand en kettingen zijn makkelijk verkrijgbaar. En die Magura HS33 , die heb ik ooit in Italië gesloopt (eigen dommigheid), provisorisch met tie wraps gerepareerd door een lokale FM (held), waarna er in een grote stad een MT-4 als vervanger voor de HS-33 op kwam (nog een held), omdat niemand HS33 had liggen (die MT-4 verpompt te weinig olie, maar beter dan een rem die met tie wraps vast zit). Dus ook daar, het gaat niet snel kapot, maar als het kapot gaat, had je toch liever standaard Shimano remmetjes gehad. Overigens neem ik naar de VS ook geen reservedelen mee voor de Magura remmen, mede omdat dit een redundant onderdeel is, als er 1 sneuvelt heb je er altijd nog 1, niet ideaal, maar je kunt wel verder naar een FM fietsen.

[alma]

In echt afgelegen gebieden en onder extreme omstandigheden kan een fiets waarop niet meer te fietsen is, ook voor gevaarlijke situaties zorgen. Verhongeren zul je niet zo snel, maar verdorsten is in de hitte een reëel gevaar. Als je je fiets een hele dag moet voortduwen onder de brandende zon verlies je zo 10 liter vocht per dag. Als je dat niet kunt aanvullen kom je heel snel in de problemen...

[Berger]

In echt afgelegen gebieden en onder extreme omstandigheden kan een fiets waarop niet meer te fietsen is, ook voor gevaarlijke situaties zorgen. Verhongeren zul je niet zo snel, maar verdorsten is in de hitte een reëel gevaar. Als je je fiets een hele dag moet voortduwen onder de brandende zon verlies je zo 10 liter vocht per dag. Als je dat niet kunt aanvullen kom je heel snel in de problemen...

Klopt, maar dat kan met iedere fiets gebeuren toch? Je kunt niet voor alle voorkomende problemen reserve onderdelen mee nemen.

[alma]

In echt afgelegen gebieden en onder extreme omstandigheden kan een fiets waarop niet meer te fietsen is, ook voor gevaarlijke situaties zorgen. Verhongeren zul je niet zo snel, maar verdorsten is in de hitte een reëel gevaar. Als je je fiets een hele dag moet voortduwen onder de brandende zon verlies je zo 10 liter vocht per dag. Als je dat niet kunt aanvullen kom je heel snel in de problemen...

Klopt, maar dat kan met iedere fiets gebeuren toch? Je kunt niet voor alle voorkomende problemen reserve onderdelen mee nemen.

Het moet wel heel raar lopen voor ik op mijn derailleurfiets niet meer verder kan fietsen. Een gebroken frame is alles wat ik kan bedenken. Of misschien een kapotte cassettebody, maar die vervang/ service ik altijd voor vertrek.
Onderweg een keer mijn achterwiel dubbelgevouwen in een afdaling en langs de kant van de weg hersteld. Ook een keer mijn derailleurpad afgebroken, en mijn fiets provisorisch omgebouwd naar single speed. Maar het scheelt natuurlijk dat ik veel ervaring heb als fietsmonteur....

[eindgebruiker]

Een app introduceert inderdaad een extra kwetsbaarheid en als de ondersteuning daarvoor wegvalt zit je opeens met een waardeloos product, maar zo'n app is volgens mij alleen maar nodig bij het kalibreren, niet tijdens het rijden (dat zou pas een domme ontwerpkeuze zijn).

Totdat je onderweg iets moet vervangen en de boel opnieuw gekalibreerd moet worden.

Eigenlijk kan je de keuze van alle onderdelen op een fiets wel testen met een paar eisen, je wil onderdelen:
1. die (bijna) nooit stuk gaan
2. waarvan je makkelijk aan reserveonderdelen kan komen (ook in de toekomst, wereldwijd)
3. die je zelf kan repareren

Alles kan stuk, dus ik zou willen toevoegen:
0. zo weinig mogelijk onderdelen

[Polling]

Ik zit op wereldreis liever een paar dagen te sleutelen dan dat ik m'n reis halverwege moet afbreken.

Eigenlijk is op wereldreis de impact van een niet te repareren onderdeel veel minder groot. Een vervangend onderdeel is binnen 1/ 1,5 week wel ontvangen, die vertraging kan je je wel permitteren. Normaal gesproken breek je een wereldreis niet af omdat je fiets kapot is.

Een kapotte Rohloff/ Pinion is bij een fietsvakantie van 2 weekjes veel vervelender.

Dan hadden wij in NL mazzel…. 4-daagse lang-weekend, slag in achterwiel bleek veroorzaakt door gescheurde flens rohloff… naar eerste dorp, tweede fietsenmaker had wel een wiel met rohloff te leen. Een half uur later waren we weer op pad. De week erop wiel teruggeruild en via dealer thuis verder geregeld.

[Fedor]

Van Bikepacking.com:

"Late last year we posted a survey asking readers, “Are you for or against wireless/electronic shifting?” 2,000 people answered, with 57% of respondents saying they were against, for a variety of reasons. The most likely culprit is reliability—people simply don’t trust wireless connections when out in the backcountry or don’t want to rely on a battery that could potentially lose its charge or be affected by environmental factors. That survey result makes a lot of sense—bikepackers and backcountry riders tend to prioritize reliability above all else. When you’re miles from the nearest town, the last thing you want is a drivetrain failure due to a dead battery or a lost connection. Mechanical shifting has been around forever and is easy to troubleshoot, while electronic systems introduce another layer of complexity. Even with SRAM’s robust wireless tech, there’s always that lingering concern about battery life, connectivity issues, or what happens if something goes wrong in a remote setting. For riders who want absolute dependability, a cable-actuated system still holds strong appeal."

[non-fixie]

Toen de Amerikanen de ruimte in gingen, in de jaren '60, hebben ze een speciale balpen ontwikkeld waarmee je ook in een gewichtsloze toestand kon schrijven. Een gewone balpen werkt immers op zwaartekracht, en die heb je in de ruimte niet. De astronautenpen heeft een speciale vulling die de inkt met behulp van stikstof onder 3,1 atmosfeer naar buiten perst.

De Russen gebruikten een potloodje.

[derdekeer]

De Russen gebruikten een potloodje.

Niet erg belangrijk in deze discussie, maar dat is blijkbaar een broodje-aapverhaal; Het stof van een potlood is naar het schijnt erg brandbaar in de atmosfeer van een ruimtecapsule, en brand is niet wenselijk in een baan rond de aarde;

[Grandonneur]

Tja en ook dat is schijnbaar weer een broodjeaapverhaal,

https://www.quora.com/Why-did-the-Sovie ... d-switches

Kortom wat is er nu nog minder te vertrouwen dan nieuwe technieken; verhalen over nieuwe technieken?

[Ruud-H]

Het lastige in de discussie is dat kans op en effect van een storing vaak subjectief worden ervaren.

Wanneer je met een elektrisch geschakelde Pinion fiets op wereldreis gaat is de kans dat je ergens strandt theoretisch gezien minimaal. Maar wanneer de hele tocht de gedachte meereist dat je met een kapotte bak kunt stranden, doet dat behoorlijk afbreuk aan je reisplezier.
Rijd je met een "ouderwets" derailleursysteem en ben je een beetje handig, dan kun je op de de meest afgelegen plekken nog veel voorkomende storingen verhelpen. Of je fiets zover oplappen dat je het tot een plek redt waar je een definitieve reparatie kunt uitvoeren. Dan rijd je heel vredig met een "storingsgevoelige" fiets rond.

Voor ieder persoon is er in zijn of haar beleving een optimum hoe "ingewikkeld" de reisfiets mag of moet zijn.

[Fedor]

Wanneer je met een elektrisch geschakelde Pinion fiets op wereldreis gaat is de kans dat je ergens strandt theoretisch gezien minimaal. Maar wanneer de hele tocht de gedachte meereist dat je met een kapotte bak kunt stranden, doet dat behoorlijk afbreuk aan je reisplezier.

Tja.. ik (n = 1 dus) heb eens gereden met een elektrisch geschakelde Pinion en die stopte er dus mee qua schakelen. Geen idee wat er aan de hand was maar ik kon dus alleen in een zeer kleine versnelling terug fietsen. Dat geeft wel een knauw qua vertrouwen kan ik zeggen.


En wat betreft Sram AXS... ik hoor daar zelden klachten over en zo'n accu zou gemiddeld zo'n 1000km meegaan... maar ik hoor ook verhalen van 20-25 uur. Dan zou ik al snel een reserveaccu en een oplader bij me steken.

En dit kwam ik op een forum tegen over Sram. Dat lijkt me ook niet leuk om mee te maken:
"Tippie : check van te voren of je de huidige software erop staat de laatste is , anders heb je kans op een update als je terplekke bent en dan kan het wel eens fout gaan, eigen ervaring"

[ErikB81]

En wat betreft Sram AXS... ik hoor daar zelden klachten over en zo'n accu zou gemiddeld zo'n 1000km meegaan... maar ik hoor ook verhalen van 20-25 uur. Dan zou ik al snel een reserveaccu en een oplader bij me steken.

Er zit een motortje in dat aan gaat als je schakelt, dus de levensduur kan je dan het beste uitdrukken in het aantal keer dat je van versnelling wisselt, dat SRAM het uitdrukt in uren vind ik een beetje onhandig. Hier is iemand die een testje deed en 2598 keer schakelde in 474km voordat de batterij opgeladen moest worden (volgens mij schakelt hij erg veel). En de Wheeltop EDS claimt een levensduur van 20000 shifts op één lading, maar dat neem ik met een korreltje zout.
Als ik hetzelfde zou schakelen als de tester van hierboven, zou ik een week kunnen fietsen op één lading. En met de Wheeltop zou dat langer dan een maand zijn, zelfs met dat korreltje zout.

[ej groningen]

Voor mij zou langs de kant van de weg een kapotte derailleur repareren niet te doen zijn, dus ook met oude techniek en twee linker handen kom je er niet, moet dan nog steeds een prof op zoeken of hopen op een handig persoon die voorbij komt….

Ik kan trappers verwisselen ( met youtube ) en achterwiel bij opoe fiets eruit halen ( met foto’s ) dus ik zou met mijn koga WTS niet weten wat te doen….ook niet als er een derailleur op zou zitten of magura remmen….

Dus het ligt niet alleen maar aan oude techniek maar ook of je inzicht hebt, geduld, kennis etc.

Gr ej

[Frank]

Die kennis kun je vergroten, op diverse plekken worden fietsreparatiecursussen aangeboden.