Great American Railway Trail

[GeertBerg]

Ik ben op zoek naar fietsers die ervaring hebben met het fietsen van de Great American Railway Trail, die loopt van Washington DC naar de staat Washington.

[math]

Ik heb deze route vrijwel in zijn geheel gefietst. Zie mijn blog op Crazy Guy.

[GeertBerg]

Beste Mathieu,

Ik ben enorm geholpen met je verslagen van de tour. Wat ook helpt is dat we ongeveer even oud (ik ben 74) zijn en dezelfde opvatting over fietsen en overnachten. Ik ben begonnen met lezen. Als ik alles uit heb kun je me misschien nog van dienst zijn met een paar specifieke tips. Als je dat niet erg vindt tenminste. Vooralsnog enorm bedankt!

Geert van den Berg, Almere

[Flix]

Uit de blog van math meen ik op te maken dat het niet per se de mooiste tocht was die je door de VS kan maken. Maar misschien kun en wil je daar iets meer over te vertellen, @math. Hoe verhoudt deze tocht zich met je andere VS-avonturen, zoals de TA?

[math]

Geert, ik beantwoord graag jouw vragen over de GART route. Als je ze hier op het forum stelt, hebben meelezers er wellicht ook iets aan.

Over de vraag van Flix hoe de GART route zich verhoudt tot de bekendste kust-tot-kust route in de VS, de Trans America Trail, valt veel te zeggen. Ik noem enkele punten die ik van belang vind :

• Landschappelijke indrukken. De TransAm heeft meer landschappelijke hoogtepunten en meer afwisseling.

• Kaartmateriaal en informatie. De TransAm staat geheel uitgetekend op kaarten van de Adventure Cycling, met uitstekende aanvullende informatie over onderdak, bevoorrading en fietswinkels in alle plaatsen waar je doorheen komt. De GART route is slechts gedeeltelijk vastgesteld (de getrokken lijnen op bovenstaand kaartje ; ruwweg 50% van de route moet je nog zelf invullen over gewone wegen) en je moet de informatie over de plaatsen zelf verzamelen.

• Gezelschap. Op de TransAm route ontmoet je elke dag fietsers die dezelfde kant op rijden of die je tegemoet komen. Dat maakt het heel gezellig voor een praatje of enkele dagen samen fietsen, als je daar prijs op stelt. De GART route heeft maar enkele segmenten waar je ander fietsers treft ; 80% van de route fiets je vrijwel alleen. Je ziet dagenlang geen andere fietsers.

• Bereikbaarheid vanuit Europa. De eindpunten van de TransAm (Yorktown en Astoria) zijn lastiger te bereiken vanuit een internationaal vliegveld dan de eindpunten van de GART (Washington-DC en Seattle).

• Hoogteverschillen. Ik heb het niet uitgeteld, maar ik schat dat de TransAm het dubbele aantal klimmeters heeft van de GART. Die liggen niet alleen in de Rockies, maar ook in staten als Missouri en Virginia. De GART loopt, waar hij nu vastgelegd is, over oude spoorlijnen. De hellingen en stijgingen daarvan zijn veel minder.

Wat misschien ook een rol speelt : de TransAm fietste ik toen ik vooraan in de zestig was. Dagetappes van 80-110 mijl waren toen geen probleem. De GART fietste ik midden-70. Dan is 60 mijl per dag al een klus.

[GeertBerg]

Dag Matthieu,

Het is niet mijn bedoeling om de hele tocht te fietsen. Ik heb half mei een 7 daagse excursie in Chicago en wil vandaar terugfietsen naar Washington DC. Ik heb voor deze route gekozen omdat het veel op oude spoortrajecten en langs rivieren gaat. Ik heb steeds meer moeite met klimmen. Met name jouw doorsteekjes op stukken waar een 'gap' was hadden wel aardig wat relief, maar dat lijkt me overkomelijk. Ik fiets ook minder kilometers dan jij op een dag: ergens tussen de 60 en 100. Je beschrijvingen zijn heel duidelijk en geven een goed beeld. Ik krijg de impressie dat met name het traject in Indiana nogal saai is (veel uitgestrekt landbouwland). Ohio en Pennsylvania zijn volgens jouw foto's wel afwisselender. Het valt me op dat je regelmatig problemen hebt met het boeken van hotels (vol). Dat verbaasde me eigenlijk, omdat plaatsen op de route me niet zo toeristisch leken. Ik gebruik ook Booking, maar misschien is een andere aanpak handiger? Tenslotte nog wel een relevante vraag. Een vriend van me heeft gezondheidsproblemen gehad in de VS en moest achteraf wel 10.000 dollar voor het ziekenhuis betalen. Ik wil onderzoeken of ik mijn verzekering kan ophogen om niet tegen dit soort problemen aan te lopen. Heb jij iets gedaan met je ziektekosten of reisverzekering om ingedekt te zijn bij een behandeling in de VS?

Groet, Geert

[Flix]

Dan had die vriend geen reisverzekering?

Je moet gewoon een reisverzekering nemen, dan ben je gedekt tegen alle medische kosten die boven het budget van je ziektekostenverzekering uit komen (dat is meestal 1x de waarde van wat het in NL zou kosten; in de VS is dat makkelijk factor 5 of 10). Met een reisverzekering ben je afdoende gedekt. Een reisverzekering moet je vanwege deze reden ook op elke reis die je maakt afsluiten, ook als je in de EU blijft.

[math]

De route tussen Chicago en Washington-DC vraagt inderdaad veel minder 'invullingen' dan verder naar het westen. In Indiana heb ik mijn etappes vaak laten leiden door de beschikbaarheid van hotels op ca. 100 km afstand. Het is een landbouw-staat, net als Iowa: veel platteland met weinig hotels buiten de knooppunten van snelwegen. Ik herinner me dat ik met Google Maps een brede regio rond de Trail afgezocht heb op overnachtingsmogelijkheden. Met Booking kun je dat ook doen, maar Booking vermeldt lang niet alle hotels. Vooral de grotere ketens staan daar vaak niet bij. Op enkele weekenden in mei/juni, zoals Memorial Day, zitten hotels gauw vol.
Indiana is tamelijk vlak en op vlakke grond is het wegenpatroon in de VS meestal een raster van rechte wegen NZ - OW. Rail-trails snijden daar vaak diagonaal doorheen. Ik vind het agrarische landschap niet saai. Dat wordt anders in Wyoming.
In oost-Ohio zijn flinke hoogteverschillen onvermijdelijk. Ik had mijn route tussen Steubenville en Bolivar wat slimmer kunnen kiezen. Dat had waarschijnlijk enkele honderden hoogtemeters gescheeld, maar je zit toch gauw op meer dan 1200 hm. De etappe inkorten is daar ook niet goed mogelijk.

Wat betreft de ziektekostenverzekering. Ik maakte me daar niet zo veel zorgen over omdat ik in, opgeteld, een half jaar fietsen in de VS nog geen enkele dag ziek geweest ben. Dat is misschien niet een verstandig uitgangspunt, want je kunt ook door een stommiteit of een ongeluk buiten jouw schuld in een ziekenhuis terecht komen. Ik heb wel bij mijn ziektekostenverzekeraar (Zilveren Kruis) nagevraagd wat zij vergoeden in geval van. Onze basisverzekering dekt 100% van het Nederlandse tarief. Met een aanvullende verzekering (bij Zilveren Kruis heet die Vitaal-1 ; ca. €80 in 2023), wordt 100% van het buitenlandse tarief vergoed, ook in de VS, in het geval van een spoedeisende behandeling. Die aanvulling bleek ik al te hebben. Misschien is een reisverzekering goedkoper.

[Flix]

Wat betreft de ziektekostenverzekering. Ik maakte me daar niet zo veel zorgen over omdat ik in, opgeteld, een half jaar fietsen in de VS nog geen enkele dag ziek geweest ben. Dat is misschien niet een verstandig uitgangspunt...

Bijzondere redenering, bijna Trumpiaans, zou ik zeggen.
Gelukkig dat je dat zelf dan ook weer inziet.

Ik heb in verschillende gradaties van nabijheid verschillende situaties van onverwachte ziekenhuis opnames meegemaakt zonder goed verzekerd te zijn, en ik zal je zeggen dat dat iets is wat je nooit wilt meemaken. Voor geen geld, laat staan voor die paar tientjes die een (reis-)verzekering je kost.

Van al het 'geneuzel' hier op het forum wat je op een fietsvakantie wel of niet mee moet nemen, met paklijsten en zo aangegeven, is er m.i. maar één ding echt van levens-belang: een afdoende ziektekostenverzekering.

[DaVinci]

Je moet even kijken wat er in de ziektekostenverzekering zit en wat in de reisverzekering. Als buitenlanddekking al in jouw ziektekostenverzekering zit, dan hoef je dit in de reisverzekering niet aan te kruisen.
Dubbel verzekeren heeft geen zin, kost alleen geld. En daarvoor kun je dan beter op een terrasje een pilsje van drinken na een mooie dag fietsen.

[Flix]

Nee!
Je bent bij een standaard ziektekostenverzekering zit altijd buitenlanddekking (hele wereld), máár... je bent verzekerd voor maximaal de waarde van wat een behandeling in NL zou kosten. En dat is vaak, héél vaak, veel, héél veel minder dan de rekening die je voorgelegd krijgt. Omdat het in heel veel landen veel duurder is (zeker de VS), of ook omdat je in de 'verkeerde' kliniek terecht komt (privékliniek). En ook repatriëring, toch een bijzonder belangrijk onderdeel van een 'mislukte' reis, is nooit verzekerd in een ziektekostenverzekering.

Ik ben voorstander van weinig verzekeren, en vind dat je je zeker niet moet oververzekeren. Maar geen goede aanvullende verzekering hebben, en dat is meestal een reisverzekering, is zoiets als stunten met zwaar vuurwerk...rund!
Bier drinken na een mooie fietsdag is +1. Maar als je dat ten koste van zo'n verzekering doet, kan het een heel vies en duur biertje worden.

Lees bv hier: https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpe ... buitenland

[math]

Wat betreft de ziektekostenverzekering. Ik maakte me daar niet zo veel zorgen over omdat ik in, opgeteld, een half jaar fietsen in de VS nog geen enkele dag ziek geweest ben. Dat is misschien niet een verstandig uitgangspunt...

Bijzondere redenering, bijna Trumpiaans, zou ik zeggen.
Gelukkig dat je dat zelf dan ook weer inziet.
....

Hoewel de discussie over óf en hoe verzekeren weinig meer met de GART te maken heeft, heb ik toch zin in weerwoord op hierboven. Zo onzinnig is mijn tweede zin niet!

Risico = Kans x Ernst
Kans is hier : verwachting van een medische behandeling. Ik weet zeker dat de kans erg afhangt van je medische verleden. Géén dag ziek tijdens langdurige fietsreizen bovenop tientallen jaren werken zonder ziektedagen, geven m.i. een betrouwbare schatting dat die kans laag is.
Andere factoren die Kans beïnvloeden : fitheid, goede voorbereiding, goede uitrusting, veilige route.

Ernst is hier uit te drukken in de kosten van een medische behandeling. Die zijn in de VS meestal aanzienlijk hoger dan in Nederland, maar ook weer niet onbetaalbaar. Wat die behandeling kan zijn, is moeilijk te voorspellen, al zal het vaker gaan om botbreuken dan over kostbare medicijnen.

Mijn punt is dat het focusseren op Risico vaak de dood in de pot is. Als je dat doet, moet je in Nederland niet fietsen zonder helm en niet wielrennen in een groep. Een afdaling in de Alpen is dan ook afschrikwekkend.
Ik heb bij mijn tochten in Noord Amerika enkele keren iets gedaan wat ik, als ik me had laten leiden door Risico, nooit had moeten doen. Drie dagen op mijn eentje door de onbewoonde Canadese Flathead Valley (grizzlies!). Drie dagen op mijn eentje door de Magruder Corridor in Idaho, waar toen zelden een fietser kwam (nu onderdeel van de Western Wildlands Route). Blij dat ik het toch heb gedaan.

Inderdaad, het reduceren van de Ernst hoeft niet duur te zijn. Een reisverzekering, een helicopterreddingsverzekering (Bergsportverzekering), een satelliettelefoon of een SPOT, etc. Als dat de drempel is om toch het avontuur aan te gaan, is daar rationeel weinig tegen in te brengen. Nog rationeler is om thuis te blijven.

[robhuls]

Ik heb deze route vrijwel in zijn geheel gefietst. Zie mijn blog op Crazy Guy.

Thanks. Ik hoop begin mei te beginnen aan een C2C vanuit New York en vanaf D.C. een behoorlijk deel van de GART te pakken. Grootste afwijking is van Xenia tot Omaha, daar heb ik de route van de Bike Non Stop US gepland staan (geïnspireerd op de YouTube video's van Matt Ryder). Daarnaast ga ik wat eerder naar het noorden om de Mickelson Trail mee te pakken.Overigens heeft ACA een route getekend door Wyoming en Montana, het grote missende stuk, waar ik ook een fors deel van mee hoop te pakken.

Ik ga nog eens lekker door jouw blog lezen!

[math]

Als ik de route van BikeNonStop bekijk, loopt die vanaf Ohio veel zuidelijker door Indiana en Illinois dan de GART, naar Missouri. Daar via Saint Louis en de Katy trail. De Katy trail vind ik inderdaad een mooie vervanger van de route door Iowa.

In Nebraska volgt BikeNonStop vrijwel de geplande GART-route, hoofdzakelijk de Cowboy trail. Zoals je in diverse blogs kunt lezen, is de Cowboy trail een vervelend zandpad dicht naast de weinig-drukke US-20. Alleen een kort stukje over de Niobrara brug lijkt de moeite waard.
De BikeNonStop route door Wyoming gaat van Caspar naar Shoshoni. Je moet je realiseren dat dat 110 mijl door een vrijwel onbewoond en kaal landschap zijn (afgezien van Powder River, een gehucht met 30 inwoners zonder tankstation en met een dichtgetimmerd motel), waar het flink kan waaien. Een route iets zuidelijker over Alcova en Muddy Gap (blauw in kaartje) lijkt mij iets minder verlaten.

Als ik er nooit eerder geweest zou zijn, zou ik zeker door Yellowstone willen fietsen. Dat kan vanuit Shoshoni -Thermopolis - Cody (groen) of over Dubois (blauw).
Hoe je ook nog de Mickelson Trail in je plan wilt breien is mij onduidelijk. Die leidt eigenlijk om Wyoming heen door South Dakota.

[GeertBerg]

Ik weet nu hoe het zit met die verzekeringen. Stel je moet aan een ziekenhuis in de VS $10.000 betalen. Dan betaald eerst je ziektekostenverzekering een bedrag dat gelijk staat aan wat de behandeling in Nederland gekost zou hebben, dus bijvoorbeeld $ 2000,-. Het resterende bedrag, $ 8000, wordt betaald vanuit je reisverzekering.

[robhuls]

Dank voor de info en voor de leuke en interessante blog! Ik heb mijn route net open gezet:

https://www.komoot.com/nl-nl/collection ... /-my-route

Mijn idee is bij Chadron noordwaarts te gaan, daarmee ontloop ik het Shoshoni stuk. Vanaf Spearhead pak ik dan ACA parks, peaks and prairies 2 en 1 over Powder River Pass (om toch een grote pas erin te hebben) en land daarna op de Detour die ACA heeft gemaakt, die de I-90 corridor volgt zonder op de I-90 te fietsen tot achter Missoula (waar ik wellicht nog Siegel pass erin stop). Ik las je blog over Rock Creek Road, dat ziet er wel interessant uit als alternatief voor steeds weer de I-90 corridor volgen. Was het stuk tussen Stuart (waar ik dan van de detour af ga) naar Philipsburg (waar ik dan aan jouw Rock Creek dag begin) een beetje te doen wat verkeer betreft?

Die cowboy trail is een vraagteken, ik zie wisselende verhalen, maar de US-20 schijnt in Nebraska ook te doen. Je moet nu eenmaal ergens door het niets!

Ik sla Yellowstone bewust over, prachtig maar ook veel verkeer.

[Flix]

Ik weet nu hoe het zit met die verzekeringen. Stel...etc

Je fijne is dat je dat helemaal niet hoeft te weten, uit te zoeken of te regelen.
In voorkomend geval regelen de verzekeringen dat onderling, buiten jou om, en misschien zie je alleen een factuurtje voor het eigen risico (van z.k.v) langs komen.

[Flix]

Een route iets zuidelijker over Alcova en Muddy Gap (blauw in kaartje) lijkt mij iets minder verlaten.

Mocht je het overwegen: fyi die blauwe route is grotendeels de TransAm; vanaf Muddy Gap Junction.
Inderdaad kwa (minimale) verzorging moet je zo'n 100 km/d fietsen.

[Flix]

Ik sla Yellowstone bewust over, prachtig maar ook veel verkeer.

Als je nog nooit in Yellowstone bent geweest, is het toch wel een must-do, denk ik.
Qua verkeer lees je er veel negatieve verhalen over, maar ik vond het (midden in de zomer) reuze meevallen. Er wordt iig langzaam én met consideratie gereden, en dat kun je van veel andere plekken niet zeggen.

[math]

Dank voor de info en voor de leuke en interessante blog! Ik heb mijn route net open gezet:

https://www.komoot.com/nl-nl/collection ... /-my-route

Ik heb je route op Komoot vluchtig bekeken. Ik neem aan dat Komoot de 'zwaarte' van de etappes heeft berekend. Het komt slecht overeen met mijn indrukken. Ik vind de C&O/GAP etappe echt niet zwaar. Idem voor de Katy Trail. Voordat je aan de Katy begint moet je zeker een dag uittrekken voor een bezoek aan Saint Louis.

Mijn opmerkingen over de Cowboy Trail zijn vooral gebaseerd op wat ik las in https://www.crazyguyonabike.com/doc/pag ... 30861&v=6H

Over jouw route door Wyoming : Gilette naar Buffalo ken ik niet. Van Buffalo naar Ten Sleep en Worland heb ik overwogen, ook om die lange etappe van Casper naar Shoshoni te omzeilen. Lijkt me een prachtige etappe, wel met een flinke klim van 1500 hm over de Bighorn Mountains. Als je dan in Worland of Greybull bent, zou ik toch overwegen om van de oostkant Yellowstone in te rijden.

Van Stuart naar Philipsburg is geen enkele probleem : je volgt alsmaar MT-1. Je krijgt een indruk van die weg door op diverse punten met Streetview te kijken naar hoe breed de weg is en hoeveel verkeer onderweg. Ik heb daar geen betrouwbare herinnering meer van: na het Georgetown stuwmeer zat ik in een lange afdaling en dan loopt alles vanzelf.
Het traject tussen Butte en Stuart is veel meer een puzzelstuk. Ik probeerde de I-90 te vermijden, maar dat lukte niet overal.