Beeldverhaal bikepackingtrip Alpen

[alma]

Na in een peilloos diep diep zwart gat te zijn beland, stelde ik mezelf ruim een jaar geleden een mooie bikepackingtrip door de Alpen in het vooruitzicht en ben ik begonnen me daarop voor te bereiden. Dit in de hoop zo de weg omhoog weer terug te vinden. En dat is gelukt.

De reis ligt inmiddels achter me en alles is goed gegaan, alles wat er toe doet althans... Met terugwerkende kracht wil ik jullie aan de hand van de beelden die ik heb geschoten meenemen op dit fietsavontuur, dat ik The Lost Frontier heb gedoopt. Later volgt nog een (lange) film.

Deze eerste etappe voert van Ventimiglia naar Pigna over de 1160 meter hoge Paso di Muratone. En ik moet gelijk vol aan de bak. De route gaat grotendeels over onverharde wegen, maar die zijn bij vlagen zo verschrikkelijk steil en zo verschrikkelijk slecht, dat ze me tot afstappen dwingen en ik mijn fiets verder lopend tegen de hellingen omhoog moet duwen (onder bikepackers is voor deze bezigheid de term "hike-a-biken" in gebruik, waarvan ik me in het vervolg van dit relaas meermaals zal bedienen). Aangekomen bovenop de Paso di Muratone, ben ik zo uitgepierd, dat ik besluit over de "gewone" onverharde weg af te dalen naar Pigna, en niet over het geplande oude muilezelpad. Dat pad zou ik aan het eind van mijn reis alsnog rijden en het was in een woord spectaculair. Steil, ruig, technisch en niet geheel zonder gevaar, maar toch bijna volledig rijdbaar. Kortom: alles wat je van een goede afdaling kunt wensen. Genieten dus, alll the way down...

Zoals gebruikelijk vertrek ik in alle vroegte

Het eerste stuk hike-a-bike

Etenstijd

Steil, steiler steilst...

bunker omgebouwd tot veestal

[alma]

muilezelpad compleet met vangrail

Pigna in het ochtendgloren

uitzicht op Castel Vittorio

Castel Vittorio

[Polling]

Hoera! Dat wordt weer genieten!

[Fedor]

Nu al in de mood gekomen. Leuke foto's.

Vraagje: op sommige foto's heb je een andere tasjesopzet (wel / geen stuurtas). Is dat afhankelijk van de moeilijkheidsgraad?

[alma]

Ja, inderdaad, onderweg pas ik mijn setup aan de omstandigheden aan. Op langere of steilere stukken hike-a-bike, verpaats ik liefst zoveel mogelijk gewicht naar mijn rugzak (zadeltas, stuurrol, een eventuele tweede waterfles etc.)
Aan het begin van mijn trip had ik mijn regenjas en --broek in een rolletje aan mijn stuur zitten, maar later had ik die regelmatig nodig tegen de kou, en dan is dat niet praktisch. Je wilt ze dan snel kunnen pakken en weer makkelijk op kunnen ruimen.

[123456]

In managementjargon zouden we jou nu Agile Alma mogen noemen

[Jurr]

Moooi! Benieuwd naar het vervolg (-:

[alma]

In Pigna neem ik mijn intrek in een appartement met de bedoeling er drie nachten te blijven om wat te rusten en de omgeving te verkennen. Vanwege slecht weer op komst kort ik mijn verblijf echter met een dag in en besluit ik in een keer de doodsteek te maken naar Vernante, met twee nachten kamperen onderweg. Er moet dus voor drie dagen eten mee, en ook nog eens zeven liter water, want pas halverwege de tweede dag kan ik mijn flessen weer ergens vullen.

Zwaar beladen vertrek ik uit Pigna. Op de onverharde weg omhoog zijn de 32 kilo die mijn fiets en rugzak tezamen wegen nog niet zo'n probleem, maar dat verandert als de weg overgaat in een steil geitenpad en ik lopend verder moet. Ik ben nog wat onwennig en maak de fout mijn fiets met veel kracht een zet bergop te geven zonder eerst goed voor me te kijken. Mijn voorband stuitert terug op een steen en mijn fiets wordt naar achteren geworpen. Door snel achteruit te stappen, weet ik te voorkomen dat ik met fiets en rugzak en al achterover val, maar daarbij ga ik wel ongenadig hard door mijn enkel, die heel erg snel, heel erg dik wordt. Gelukkig kan ik er nog op staan, en lopen lukt ook nog wel als ik een beetje voorzichtig doe, maar fijn is anders. Ik laat mijn plezier er niet door bederven en ga monter verder, wel iets oplettender nu. De praktijk is een snelle leerschool...

De afdaling van de Passo di Fonte Dragurina is een prachtige single track die deels in de rotsen is uitgehouwen en langs diepe afgronden voert. Ik geniet, ondanks alles. Ergens op een rotskam sla ik mijn kamp op, kook ik mijn potje en duik ik vroeg mijn slaapzak in.

Halverwege de Passo di Fonte Dragurina, die de prijs wint voor de pas met de mooiste naam

In de afdaling

eerste kamp

[alma]

koken met mijn zelf geknutselde alcoholbrandertje

[Fedor]

Dat is echt een droomkampeerplek.

[CarlW]

Grijze baarden doen de bergen beven . Niet simpel, dat hike-a-bike'en maar ook die afdaling... Licht zijn en makkelijk bergop kunnen maar toch goed bestand zijn tegen slecht weer (aan de minimale bepakking te zien), dat is natuurlijk een gouden combinatie, niet voor velen weggelegd.

[alma]

Toch was ik hier voor mijn doen behoorlijk zwaar bepakt onderweg met in totaal 12 kilo, exclusief eten en drinken. Het is voornamelijk dat ik het heel compact weet op te bergen.
Ik was goed voorbereid op kou en slecht weer met onder meer een stevig tentje, een slaapzak met comforttemperatuur -1, twee donsjacks, een regenbroek en een robuuste tweelaags hardshell.
Daarnaast had ik ruim drie kilo aan foto- en filmapparatuur bij me, met voor het eerst ook een drone.

[mavave]

Dit zijn de momenten, een nieuwe reis verhaal van Alma!

[Carl]

[…] en besluit ik in een keer de doodsteek te maken naar Vernante,

Spannend verslag van deze moordende trip, dank je!

Groetjes,

Carl

[Fedor]

Toch was ik hier voor mijn doen behoorlijk zwaar bepakt onderweg met in totaal 12 kilo, exclusief eten en drinken. Het is voornamelijk dat ik het heel compact weet op te bergen.
Ik was goed voorbereid op kou en slecht weer met onder meer een stevig tentje, een slaapzak met comforttemperatuur -1, twee donsjacks, een regenbroek en een robuuste tweelaags hardshell.
Daarnaast had ik ruim drie kilo aan foto- en filmapparatuur bij me, met voor het eerst ook een drone.

Ik zit nog even je bepakte fiets te bekijken en ben heel nieuwsgierig waar je dat allemaal laat.

[Leon]

Dat is echt een droomkampeerplek.

Indrukwekkend inderdaad.

[alma]

Toch was ik hier voor mijn doen behoorlijk zwaar bepakt onderweg met in totaal 12 kilo, exclusief eten en drinken. Het is voornamelijk dat ik het heel compact weet op te bergen.
Ik was goed voorbereid op kou en slecht weer met onder meer een stevig tentje, een slaapzak met comforttemperatuur -1, twee donsjacks, een regenbroek en een robuuste tweelaags hardshell.
Daarnaast had ik ruim drie kilo aan foto- en filmapparatuur bij me, met voor het eerst ook een drone.

Ik zit nog even je bepakte fiets te bekijken en ben heel nieuwsgierig waar je dat allemaal laat.

Ik kan het je precies vertellen; ik kan de indeling van mijn tassen dromen.

Rol onder schuine onderbuis:
Tent, tentstokken, haringen en matje (soms ook regenbroek) Onder die rol vaak ook nog een 1,5 liter petfles. (Een derde 1,5 liter petfles kan ik nog dwars bovenop mijn zadeltas binden, en als er dan nog meer water mee moet, dan heb ik altijd nog wel wat ruimte over in mijn rugzak.)

Zadeltas:
Niet fietskleding, slaapzak, 2 donsjasjes en soms ook mijn lange fietsbroek en/of wat eten (havermout, melkpoeder, nootjes en dat soort dingen)

Fuel tank:
2 wat grotere statiefjes (110cm) en een heel kleintje, Gopro mounts en dergelijke, cijferslotje, reservespaken, reserveremblokken, kettingpons, spakenspanner en kettingolie.

Klein tasje aan zadelbuis:
Reserve binnenband, inbussleutels, bandenplakkers.

Hardshell ofwel in rugzak ofwel samen met regenbroek in een rolletje aan het stuur.

Stuur:
Gps

Rugzak.
Een Panasonic LX 100 camera, een Panasonic G80, een Gopro Hero 10 en een DJi mini pro. Een richtmicrofoon, twee power banks van 10.000 Mha, twee usb snelladers, 3 extra accu's voor de drone, 3 voor de LX 100 en twee voor de G80, lensdoekjes, laadsnoertjes, een variabel ND filter, een polarisatiefilter, ND filters voor Gopro en DJI, reserve penlites voor mijn gps, een hoofdlamp, een mobiele telefoon, een noise canceling koptelefoon, portefeuille, portemonnee, notitieboekje, pen, toilet spullen, medicijnen, zonnebrandcrème, EHBO setje, kookspullen (als niet boven op mijn zadeltas gesnoerd), regenhoes voor rugzak, fetskleding voor zover ik die niet aan heb en eten voor onderweg.

Verders nog een bandenpompje naast mijn flessenhouder en een vorkpompje in mijn zadelpen, samen met een poetsdoekje.

Dat was het geloof ik wel zo'n beetje.

[Polariteit]

Toffe foto's, mooi werk!

Gebruik je de panasonic lx100 i of ii? Hoe bevalt die?

[corry/stephan]

Heel tof

[Carl]

Vergeet ik nog te zeggen:

Na in een peilloos diep diep zwart gat te zijn beland, stelde ik mezelf ruim een jaar geleden een mooie bikepackingtrip door de Alpen in het vooruitzicht en ben ik begonnen me daarop voor te bereiden. Dit in de hoop zo de weg omhoog weer terug te vinden. En dat is gelukt.

Aan de foto’s is te zien dat je de weg omhoog zeker gevonden hebt. Fijn dat het, blijkens je eerste bericht, ook in de zin van je welbevinden gelukt is om uit het dal te komen. Veel goeds gewenst.

Groetjes,

Carl