Cognitief herstructureren (bij bijv. tegenwind)

[Theo B]

Ik las net het berichtje van LHT Joost over tegenwind bij zijn rondje Oostzee. Bij tegenwind hoef je als fietser maar een ding te doen, en dat is COGNITIEF HERSTRUCTUREREN. Hiermee wordt die tegenwind jouw vriend, sterker je kan dan hopen op nog langdurigere of krachtiger tegenwind. Bij tegenwind zou ik als volgt Cognitief Herstructureren: "Het grote voordeel van tegenwind is dat je meer calorieën verbrandt. Dit mag ik compenseren met appelgebak (jammie) of een extra biertje vanavond. Kom maar op tegenwind, ga maar harder waaien; dan mag ik ook nog slagroom op mijn gebak of een bitterbal bij het extra biertje"..............of zoals een vroegere leidinggevende altijd tegen me zei: Love your problem.

[Fedor]

Ik haat (harde) tegenwind (vooral tegen het eind van een al zware rit waarin ik al genoeg calorieën verbrand heb): "De onzichtbare vijand".

Draai mijn handen niet om voor hellingen van 15% maar wind zuigt (blaast ook uiteraard)... op een helling kan je plannen en heb je een triomf-gevoel na deze bedwongen te hebben. Tegenwind is onvoorspelbaar en levert verder niets op.

Daar helpt geen Cognitief herstructureren tegen

Op sommige hellingen doe ik het anders: Afstappen omdat ik mezelf aan het opblazen ben is onder het mom van: "even een mooie foto maken" of "even de billen wat rust gunnen"

[123456]

Helaas werkt bij tegenwind cognitief herstructureren volgens de definitie van TS niet altijd. Als je koste wat kost blijft stoempen, kan je je lichaam overbelasten. Je hersenen hadden al moeten ingrijpen, maar ja, ze stuurden ook aan op te lang doorgaan. Met als gevolg fysieke schade en in mijn geval een jaar lang fysiek en cognitief revalideren. Been there, still doing that. Moraal van het verhaal: luister goed naar je lichaam en houd het niet voor de gek.

[Leon]

Betekent die term niet gewoon dat je je moet aanpassen aan de situatie, terugschakelen en gewoon accepteren dat je langzaam gaat? Het zelfde als met fietsers uit het vlakke land die voor het eerst een helling op fietsen. Die denken dat ze wel 20 kmu moeten kunnen volhouden (Op TV in de Amstel Gold Race doen ze 30 op die plek) maar moeten al snel toegeven dat dat niet gaat lukken waarna het lastig is om hun frustraties te onderdrukken. Dan moet je toch ook cognitief herstructureren?

[Polling]

Mijn reizen zijn vakantiereizen. Dat betekent bij tegenwind net zo veel plezier, maar lagere snelheid en kleinere (dag)afstanden. Alleen tijdig kijken naar overnachtingsopties.

[Carl]

Bij tegenwind zou ik als volgt Cognitief Herstructureren:

Dat staat je natuurlijk geheel vrij. Zelf krijg ik tijdens een goeie fietstocht de calorieën toch al niet bijgegeten.

Groetjes,

Carl

[Fedor]

Als je koste wat kost blijft stoempen,

Da's ook het vreemde van tegenwind. Bij een helling heb ik geen enkel probleem om terug te schakelen (en dus langzamer te fietsen) om te voorkomen dat ik te zwaar trap, maar bij tegenwind heb ik veel minder die neiging en wordt het idd stoempen. Misschien omdat je het betreffende tegenwindtraject snel achter de rug wilt hebben?

[JanH]

Om een uitspraak van Henk Gemser te parafraseren: ga in gesprek met de wind.

[Leon]

Ik vind een helling in zekere zin vervelender dan tegenwind. Als je wat langzamer fietst neemt de wind ook (wat) af, maar een helling blijft de hele tijd tegenduwen, hoe langzaam je ook fietst.
Het meest irritant vind ik vlagerige wind, die je niet alleen vertraagt maar ook de hele tijd aan je zit te rukken.

Toen ik nog in vlak gebied woonde ging ik, bij gebrek aan hellingen om vanaf te sjezen en ook bij gebrek aan dijken voor dat doel, bij westzuidwesterstorm wel eens naar een plek waar de wind precies van achteren kwam en de weg stil en recht was. Daar heb ik met mijn eerste fietscomputer boven 50 km/u geklokt. Dat voelde wel tof. Voor de heenweg ging ik niet tegen de wind in fietsen natuurlijk, maar door het bos. Dat kunstje kun je met hellingen helaas niet flikken. Dat wil zeggen: het helpt niet om door het bos te gaan.

[Poppink]

Leuk.
Tegen de wind in zoek ik weggetjes waarvan ik weet dat er bos en struiken langs de weg staan.
Met de wind mee meer de open stukken.
Helling op helpt een wat lager verzet dan het oorspronkelijke verzet dat op m'n fiets zat.
Genieten van het uitzicht helpt overal zoals Fedor al meldde.

Ik haat (harde) tegenwind.....
Draai mijn handen niet om voor hellingen van 15% maar wind zuigt (blaast ook uiteraard)...
...onder het mom van: "even een mooie foto maken" of "even de billen wat rust gunnen"

Het einddoel van je dag als open eind houden helpt ook tegen frustraties van meer hellingen en hardere tegenwind dan gedacht.

[LHTJoost]

Ik las net het berichtje van LHT Joost over tegenwind bij zijn rondje Oostzee.

We hadden dan wel ruim een week wind tegen maar we kregen er heel veel zon (en koude nachten) voor terug. De wind heeft de gemiddelde snelheid aardig gedrukt naar rond de 15/h. Dat gaat pas echt opvallen als je een keer wind mee hebt en fluitend 23/h rijdt. Het was sowieso een topweek. And more to come.

[Shrek]

"In Patagonië waait het harder"

[Theo B]

Ik ben ook veel meer een berg-fan dan een tegenwind-fan. Mijn verklaring (maar iedereen beoordeelt dit anders) is dat je aan tegenwind nooit iets hebt, maar dat bergop fietsen per definitie belonend is. Je krijgt (meestal) de beloning van mooie uitzichten, de beloning van een afdaling en regelmatig de beloning van een mooi collenbordje op de top. Bovendien als de berg maar hoog genoeg is, is er de beloning van veel verschillende landschapstypes in korte tijd. Bergop is er voor mij niets cognitief te herstructureren

[derdekeer]

"In Patagonië waait het harder"

Ha, dat doet me denken aan dat Franse stel dat we ooit ontmoet hebben. Ze waren van Alaska naar het zuidelijkste puntje van Zuid-Amerika gefietst. Ik vroeg wat het moeilijkste geweest was. De lange duur? De maagklachten? De Andes? De slechte wegen? De zadelpijn? De hitte?
De man keek naar me en zei: "Le vent."

[123456]

Ik ben ook veel meer een berg-fan dan een tegenwind-fan. ...

+1

Ik vind het zelfs vaak leuk om bergop te fietsen.

[liefhebber]

In mijn wielrenjaren had ik het met Windje Mee altijd erg zwaar.

Tegenwoordig ga ik voor de wind nog wel sneller dan tegen de wind. Dat wel.
Maar voor de wind gaat alles zeer doen.
Ik kan mijn plekje niet vinden.
Ik kijk veel vaker op mijn klokje hoe ver het nog is.

[Leon]

Wat wel echt vervelend kan zijn aan wind ten opzichte van bergen is dat de wind na het fietsen soms doorgaat.
Bij bergen ken ik alleen het probleem dat je bij het opzetten van de tent na een lange fietsdag niet meer kunt zien wat vlak is en wat niet. Dan moet je allerlei truken uithalen zoals gaan liggen.

[Fedor]

Het einddoel van je dag als open eind houden helpt ook tegen frustraties van meer hellingen en hardere tegenwind dan gedacht.

Thuis komen is nu niet echt een open einddoel

[JandeFietser]

geef mij maar heuvels. Weer eens wat anders. Elke dag dat ik hier fiets heb ik tegenwind, dat heb je wanneer je in de polder woont.

[Flix]

Grootste nadeel van tegenwind vind ik nog niet eens zozeer de tegenwind...

Dat is de afkoeling door de windstroming, waardoor je je warmer moet kleden dan het weer rechtvaardigt, en dat samen met de inspanning door dezelfde tegenwind, zorgt voor een zweterig geheel. Plus de herrie van diezelfde wind de hele dag om je oren (dat is toch snel 40 km/u windsnelheid).