Je scepsis is niet terecht, het is een meer dan bekend probleem bij MTBen (Bike parks!) en is ook bij weg fietsen en toerfietsen bepaald niet hypothetisch. De oorzaken zijn van frictie verlies tussen pads en schijf tot aan kokende remvloeistof. Wat je ziet is dat er steeds grotere schijven worden gemonteerd, tegen je aanname aan is dat dus wel degelijk een dusdanige verbetering qua thermiek dat het aanzienlijk helpt.
Replacing a 180 mm rotor with a 200 mm model increases the braking surface by around 11%. Go straight to 220 mm and the increase is 24%. This allows the brake to dissipate heat much more effectively. The difference in weight depends heavily on the rotor itself. A 180 mm SRAM Centerline rotor weighs about 151 g. The 200 mm version is about 37% heavier at 207 g. The difference between a 200 mm rotor and a 220 mm rotor (223 g) is only 11.5%. The temperature at the brake pad is a crucial factor in determining a brake’s stopping power. According to SRAM, the temperature drops by 39 °C when going from a 200 mm to 220 mm rotor under the same conditions. This 39°C temperature reduction, in turn, is said to deliver about 10% more braking power.
Neemt natuurlijk niet weg dat schijfremmen door de bank genomen van iets beter (droog, goed wegdek) tot veel beter (stromende regen) remmen dan velgremmen, en dan moet je ook denken aan controle. Je hoeft gewoon veel minder hard te knijpen dan met een HS11. Ook prettig is dat een schijfrem zelf-stellend is, je knijpt niet langzaam maar zeker je hendels verder in omdat je blokken wegslijten.
En dat je met 160mm je prima voelt is niet helemaal vreemd, op een racefiets ga je meestal tot 140mm. Toch komt er op mijn volgende fiets 180 en ga ik zelf de achterrem upgraden naar 203mm
(https://enduro-mtb.com/en/rotor-size-myth/).