een revival van het racestuur?

[Adieu]

De "brede" zit (stuur van 63cm breed) blijft dan wel gehandhaafd, maar veel gravelsturen met "flare" gaan in de beugels ook al in de richting van die breedte.

Heb net mijn gravelstuur zijn flare gemeten, zit op 62 cm.
Voor de kleinere maten van Kona zijn de sturen ook wel wat smaller.

Klopt, het stuur op de Kona Rove nrb van mijn zoon meet bovenin op de handgrepen 42 cm en onderin 48 cm (center/center), zijn framemaat is 50 cm.
Mijn Rondo heeft een smaller stuur, namelijk bovenin op de handgrepen 40 cm en onderin 42 cm (center/center).

Dat verklaart wellicht waarom ik mijn Rondo zo lekker direct vind sturen, zeker op onverhard. Op asfalt is hij daarentegen juist weer wat nerveuzer.

[Leon]

Het zal mijn allemaal aan mijn derrière oxideren waar iedereen mee fietst, zolang er niet verteld wordt dat men vindt anderen iets zouden moeten doen.

Wel is heeft de huidige ontwikkling aardige parallelen met eerdere. Het is immers van alle tijden dat als er iets nieuws op de markt komt de enthousiastelingen in een aanbiedings- en de gebruikerskant daar graag extravert enthousiast van worden. Vervolgens heb je een boom in die ontwikkeling en in de periode daarna normaliseert dat.
De kunst blijft om te kiezen wat je zelf het fijnste vindt. Ik ontsnap er zelf ook niet aan want zelfs ik fiets best graag op een mooie hippe en goed gepoetste fiets. Aan de andere kant heb ik ook andere prioriteiten die mij niet aanzetten om een opvallende fiets te kopen of om hem vandaag nog te poetsen.

Van de jaren 90 meen ik me te herinneren dat het een en ander het gevolg van van de MTB-ontwikkeling. Het effect daarvan was in Nederland niet alleen dat 'iedereen' ineens aan de MTB ging (er zijn geen bergen hè?....) maar nog meer dat er hybride fietsen op de markt kwamen die beter verkochten dan de tot dan toe aangeboden semi-racefietsen voor de ietwat sportievelingen. Vervolgens bleken die fietsen aardig geschikt om mee op vakantie te gaan in buitenlanden, waar het minder vlak is.

[Wim]

Dit draadje lijkt nu onvermijdelijk over twee verschillende dingen te gaan: rijden er meer fietsen met racestuur rond, en is een racestuur fijn. Het eerste is een feitelijke aangelegenheid, en was de primaire insteek van mijn post, en het tweede is natuurlijk een kwestie van smaak/voorkeur, waarbij praktische kanten ook wel meespelen.
Ik ben het er helemaal mee eens dat als je veel macht moet hebben over je stuur een breed min of meer recht stuur het beste is. Dat had ik ook op onze tandem, en iets anders heb ik nooit overwogen. Tegelijk vind ik het prettig als ik het stuur zo kan vasthouden dat mijn handpalmen min of meer naar binnen gekeerd zijn, zoals bij een racestuur, en ook bij meer klassieke sturen van stadsfietsen (op mijn oude Koga stadsfiets heb ik nu een dergelijk stuur van Nitto, ik geloof de Albatross). Op mijn m-gineering vakantiefiets had ik eerst een 46 cm breed Nitto noodle bar racestuur, maar zoals Marten mij al gewaarschuwd had, dit was toch iets te breed en ik kreeg er pijntjes van. Ik heb nu een Nitto B136 die aan de uiteinden nog steeds iets van 46 cm is, maar bovenop bij de remgrepen ik geloof 41 of 42 cm. Dat is toch echt prettiger. Voor echt stevig off road werk geeft dit natuurlijk iets minder controle, maar op een niet al te dol bospad heb ik geen enkel probleem.
Smaken verschillen, maar ik vind het leuk te zien dat er nu ook betaalbare alternatieven gekomen zijn voor de tractors met rechte sturen. Ik denk dat dat ook samenhangt met de opkomst van bikepacking en andere lichtgewicht stijlen als alternatieven voor de Nederlandse traditie van voor en achtertassen plus een roltas er nog bovenop. Tien of vijftien jaar geleden was er in Nederland in die stijl helemaal niets te koop, en dus kwam ik bij m-gineering uit, waar ik nog steeds heel blij van ben, maar dat is een ander verhaal dat er hier niet toe doet.
Wat ik leuk vind aan die gravelbikes is dat ze ook gelijk een zwakte van de traditionele Britse stijl randonneur zoals de Dawes Galaxy oplossen, dat er maximaal iets van 37 of zelfs 35mm banden op konden. Dat was voor het moderne touren over veel meer onverharde wegen dan vroeger een hinderlijke beperking geworden. Op mijn m-gineering passen dus banden tot ongeveer 53mm echte breedte (met spatborden), en dat bevalt prima.

[Leon]

Dit draadje lijkt nu onvermijdelijk over twee verschillende dingen te gaan: rijden er meer fietsen met racestuur rond, en is een racestuur fijn. Het eerste is een feitelijke aangelegenheid, en was de primaire insteek van mijn post, ...

Ik zal de komende tijd eens voor je opletten wat er hier rondkart, wanneer en waar. Probleem is dat ik per definitie ga fietsen waar en wanneer ik zo weinig mogelijk anderen tegenkom, dus een representatief plaatje wordt lastig.

[Wim]

Bij jullie in Limburg natuurlijk vooral ook veel racefietsen, en dat telt niet voor deze discussie. Wat wel telt is wat mijn dochter gedaan heeft. Ze wilde een snelle fiets voor sportieve ritten met vrienden, en ze had al een mooie hardtail mtb (met bagagedrager). Dus heeft ze nu een leuke tweedehands veldrijfiets gekocht. Die is niet geschikt voor vakantiegebruik met kampeerbagage, maar is wel een voorbeeld van een fiets in zo'n tussencategorie, want ze kan er behalve heel hard mee fietsen ook bospaadjes mee nemen.

[Ivo Miesen]

Alle fietsen waarmee ik sinds medio/eind jaren '80 op vakantie ging hebben altijd een racestuur gehad. Bevalt mij prima.

De oorsprong in Frankrijk? Ja dat zeker. Alleen kwam die invloed in de jaren '70 rechtstreeks daarvandaan en tegenwoordig met een omweg uit de VS (m.n. door de invloed van Jan Heine). De oorsprong blijft hetzelfde, de taalkennis van de gemiddelde Nederlander is alleen anders geworden.

[Leon]

Bij jullie in Limburg natuurlijk vooral ook veel racefietsen

Als je op de typische racefietstijdstippen op de typische racefietsroutes rijdt kun je nog wel dat idee krijgen, maar voor de rest is er toch wel wat veranderd, vooral sinds de E-bike.

[Wim]

Ja dat van die Ebikes is niet geheel onverwacht.

[Jarno]

Interessante discussie. Ik denk dat een van de voornaamste redenen de opkomst van gravelen en dito fietsen is. Persoonlijk heb ik wel een sterke voorkeur, ik wil alleen een racestuur. Veel keuze in positie, meerdere posities waarbij je toch goed kunt remmen, minder druk op de handen vergeleken met mtb-stuur.

Alleen de bakfiets hier heeft nog geen racebocht, maar lijkt me niet eens zo'n gek idee.

[Fedor]

minder druk op de handen vergeleken met mtb-stuur.

Dit waag ik te betwijfelen. Een Ergon-greep verdeelt de druk veel beter over mijn handpalmen dan een 22mm-buis met tape er om heen (iig met mijn XXXL-klauwen).

[123456]

minder druk op de handen vergeleken met mtb-stuur.

Dit waag ik te betwijfelen. Een Ergon-greep verdeelt de druk veel beter over mijn handpalmen dan een 22mm-buis met tape er om heen (iig met mijn XXXL-klauwen).

Je hebt ook racesturen met een ergonomische want bredere buis. (Heb ik zelf.) Ik heb allerlei fietsen en fietssturen, en de racefiets wint het bij mij qua ergonomie ruimschoots.

[ThomasG]

Het grootste voordeel van een racestuur vind ik niet zo zeer de positie van mijn handen zelf, maar veel meer de positie van mijn pols. Bij een racestuur, met mijn handen bovenop de remgreep, is mijn pols helemaal recht en kan ik deze helemaal ontspannen.

Bij een recht stuur heb ik altijd wel een knik in mijn pols, wat na een aantal uur toch minder comfortabel wordt. Ook met goede handvatten om het comfort te verhogen.

Op mijn mountainbike heb ik dit nu deels opgelost met een Denham stuur, waar dezelfde comfortabele positie mogelijk is. Maar de kans dat er ooit een gravelbike komt is best wel groot.

[Fedor]

Bij een recht stuur heb ik altijd wel een knik in mijn pols, wat na een aantal uur toch minder comfortabel wordt. Ook met goede handvatten om het comfort te verhogen.

Ik heb Ergon grepen, zo gemonteerd dat het "hand-plateau" iets naar voren helt. Zo hou ik mijn polsen recht. Grip op het stuur is er niet minder om.

[Peter Molog]

maar ik heb de indruk dat ik de laatste paar jaren weer steeds meer fietsen met racestuur

Volgens mij iets met Wens Vader en Gedachte. Het overgrote deel van de fietsers die ik tegenkom is van de pastoorstand op de electrische fiets op standje 5.

[Sonny]

maar ik heb de indruk dat ik de laatste paar jaren weer steeds meer fietsen met racestuur

Volgens mij iets met Wens Vader en Gedachte. Het overgrote deel van de fietsers die ik tegenkom is van de pastoorstand op de electrische fiets op standje 5.

Hahahaha, bidsprinkhanen!

[derdekeer]

Om terug te komen op de oorspronkelijke vraag van de TS, enkele observaties.

Ik zie meer studenten op een fiets met een racebocht in mijn studentenstad. Relatief veel meiden, trouwens.

Op de weg - ik gravel zelden - zie ik meer gravelbikes. Maar zijn dat mensen die anders op een MTB zouden rijden, of op een racefiets? Ik weet het niet. Ik weet dus niet of dit een bewijs is van de groeiende populariteit van racesturen t.o.v. rechte sturen.

Lang was ik zelf de enige fietser die ik tegenkwam op een reisfiets met een racebocht, met als uitzondering een of andere Brit in Frankrijk. Nu zie ik zulke reisfietsen iets meer in mijn omgeving, maar het blijft relatief zeldzaam.

Van twee dingen durf ik zeggen dat ze meer voorkomen: e-fietsen en vrouwen op een racefiets. De opkomst van de vrouwelijke racefietsers was al langer bezig maar is in de voorbije twee jaren een kleine dijkbreuk geworden. In die zin zie ik inderdaad meer racebochten.

Ik denk niet dat er nu meer mensen met een racebocht rijden omdat ze ontdekt hebben hoe goed dat is. Bij die studenten lijkt het me een mode, net zoals Fender Jaguar en Jazzmaster gitaren in de jaren 1990 very cool werden omdat mensen als Kurt Cobain erop speelden.

[Leon]

Aha, dus mocht ik, terwijl ik voor Wim om me heen kijk, de illusie krijgen veel racesturen te zien dan is dat waarschijnlijk alleen omdat er meer vrouwen ... prima toch?

[Wim]

Ook ik zie het laatste jaar veel meer vrouwen op de racefiets. Maar dus ook meer mannen op gravelbikes en randonneurs met racebochten. En inderdaad ook veel oude fietsen uit de jaren zeventig die ineens weer tevoorschijn zijn gehaald. Sommige daarvan zijn mooi en leuk maar de meeste waren ook toen al niet super. Maar wel met racebocht. zulke oudjes van pa zijn in deze tijd misschien ook wel het enige wat er nog te krijgen is. Maar ik zal ook nog eens een foto plaatsen van die leuke veldrijfiets van mijn dochter - ooit zelfs gebruikt door een jeugdkampioen.

[LHTJoost]

Ik vind deze combinatie nog leuk: een recht stuur icm een ligstuur voor tegenwind. Best gebruiken op plaatsen met effen ondergrond en waar je niet meteen in de remmen moet gaan:

Zoals al gezegd; ieder zijn meug maar voor mij zeker geen ligstuur. Deze staat gelukkig nog horizontaal maar hoe vaak kom je ze niet in vrijwel verticale stand tegen.
Voor mij een "recht" stuur met bar-ends. Voldoende variatie qua houding.

[derdekeer]

Aha, dus mocht ik, terwijl ik voor Wim om me heen kijk, de illusie krijgen veel racesturen te zien dan is dat waarschijnlijk alleen omdat er meer vrouwen ... prima toch?

Ik vind het een positieve evolutie. Een aantal zaken, zoals de buitenspelregel in het voetbal uitleggen, moeten mannelijke privileges blijven, ander gaat de westerse beschaving ten onder. Maar meer vrouwen op de racefiets begroet ik als een significante vooruitgang.