De mooiste fietsroute van Europa?

[derdekeer]

Wat bij mij ook meespeelt, is het gezelschap waarmee je een route rijdt. Ik heb in 2012 de Groene Weg deels gereden met mijn vrouw en een vriendin. De Groene Weg biedt over een grote afstand relatief weinig spektakel, noch landschappelijk noch wat betreft opvallend charmante dorpjes etc.

En toch herinner ik me die trip als een van de aangenaamste fietstochten die ik ooit gemaakt heb. Het klikte tussen ons - de vrouwen spanden samen tegen mij, maar daarmee viel best te leven - de avondmalen waren gezellig, talrijke levensvragen werden opgelost enzovoort.

Later heb die trip alleen gereden, en was het heel anders. Een fietstocht is meer dan alleen de fietstocht.

[bert sitters]

Niet een officiele route maar vond mijn tocht van emmen naar gilbraltar in 1999 de mooiste tocht ooit. Van het platte Nederland door belgie, frankrijk naar Spanje en dan de Rots. Zoals het landschap veranderd, het klimaat en de mensen. Je had de Euro nog niet en moest steeds geld wisselen, wat ook zijn charme had.

Zou de reis zo weer doen.

Het laatste stuk vond ik wel een deceptie.

"Ik kom uit de binnenlanden van Andalusië met de natuurparken en de hagelwitte dorpjes tegen de hellingen aangeplakt.
En dan sta ik ineens in de drukte van de Baai van Algeciras met alle vieze petrochemische industrie. Ik kom door La linea de Conception, een schitterende naam, maar de lelijkste en meest unheimische stad van Spanje.
Er staan lange rijen auto's bij de grenspost. Er werken 10.000 Spanjaarden in de Britse kroonkolonie. Hoe gaat dit worden na de Brexit als de controles worden aangescherpt?
Eenmaal op Brits grondgebied wordt de weg wordt afgesloten door slagbomen. Dit is geen spoorbaan, maar een startbaan, die hier de doorgaande weg kruist. Een Boeing 737 dendert gierend remmend langs.
Gibraltar is een soort Engeland in een notendop met een Spaans sausje: knus en Keuterig. Binnenkort mag het grote Oranje op bezoek in het mini-voetbalstation met 2.000 plaatsen.
Eenmaal boven op de rots kijk ik terug Europa in. Ik sta op een uithoek. Het doel na een enerverende rit is bereikt. Aan de overkant aan de noordkust van Afrika blinkt Ceuta. Nog altijd Spanje, want deze stad is een Spaanse enclave. Na alle teleurstelling in het zicht van de rots toch nog een denderend slot."

[Leon]

Het is altijd handig als je wat weet van de bestemming van de reis.

[peter de rijk]

Ik kom door La linea de Conception, een schitterende naam, maar de lelijkste en meest unheimische stad van Spanje.

Blijf daar maar weg, het is één groot drugshol. Ook westelijker gelegen kustdorpen als Barbate en Zahara de los Atunes zijn niet pluis, de drugsmaffia (aanvoer uit Marokko) beheerst daar het leven.

[cycler]

En dan sta ik ineens in de drukte van de Baai van Algeciras met alle vieze petrochemische industrie. Ik kom door La linea de Conception, een schitterende naam, maar de lelijkste en meest unheimische stad van Spanje.

Ik was hier in 1999 en kan mij dit niet meer zo goed herinneren. Ik verbleef in dit plaatsje en ben de volgende dag naar Gilbraltar gegaan voor 1 dag. Dat er veel drugs gedaan wordt kan ik mij niet herinneren. Misschien zag ik het gewoon niet of was het minder erg.

Ik vond Cadiz trouwens een stuk leuker. Erg vriendelijke jeugdherberg trouwens waar ik een paar dagen verbleef.

[bert sitters]

Het witte stadje op de landtong Cadiz is geweldig.. Helaas moet je op de fiets wel een stuk op een drukkere weg om Cadiz te bereiken. Er is ook geen camping. Na mijn ervaring in het verkeer heb ik een stukje trein genomen. Er rijden voldoende regionale treinen naar Jerez de le Frontera.

[renecilyrutten]

Ik heb twee favorieten, zelf gefietst in 2014 resp. 2019. In 2014 heb ik de 100-colstocht gereden. Op dit forum al eerder genoemd. Inderdaad een fantastische tocht die nog steeds verbeterd wordt. Drukke trajecten worden uit de tocht gehaald en vervangen door autoluwe passages. In 2019 heb ik de Northcape-Tarifa-Bikerace gefietst. Een uitgezette route van de Noordkaap naar Tarifa, in het zuiden van Spanje. Een tocht van 7500 km. door 15 landen. Superveilig, want uitgezet over wegen waar bijna geen auto komt. Met name in de Balische staten redelijk veel onverharde, maar prima te fietsen wegen. In het uiterste noorden (Noorwegen, Finand) weinig restaurantjes, maar wel tankstations waar proviand gekocht kan worden. Vrijwel overal slaapplaatsen (vrij kamperen, campings, hotels).
Net als tijdens de 100-colstocht moet ook op weg naar Tarifa veel geklommen worden: de Zwitserse en Franse Alpen, een stukje Pyreneeën (Andorra) en als klap op de vuurpijl de hoogste pas in Europa, de Pico del Veleta in de Sierra Nevada. (Zuid Spanje).
Van beide tochten heb ik een blog bijgehouden met de dagelijkse ervaringen.

[Steinnanke]

Hoi René,
Heb je een link naar je blogs?

[renecilyrutten]

Ha Stein/Anke,
Mijn dagboekje staat op rrutten.waarbenjij.nu , met boven een tabje naar beide tochten

[Jurr]

[...]

de 100-colstocht gereden.

[...]

Northcape-Tarifa-Bikerace gefietst.

[...]

Serieuze eerste forumpost Welkom!

[Fedor]

Ik heb twee favorieten,

Beide prachtige tochten en grote uitdagingen

[Velooms]

Passeert de 100cols door Andorra?

[alstro]

Ha Stein/Anke,
Mijn dagboekje staat op rrutten.waarbenjij.nu , met boven een tabje naar beide tochten

Sodeknetter, flinke dagafstanden ookmzo te lezen, met bepakking ?