Leuk om al die voorpret te lezen, dan begint het mij mij gelijk ook weer te kriebelen.
Benjaminse of Reitsma: Ik ben in 2013 met Benjaminse naar Rome gefietst op mijn racefiets. Dunne 22mm bandjes, en daar heb ik regelmatig flink gemopperd over de onverharde stukken die er tussen zaten, ondanks dat ik zijn alternatieve routes aanhield met zo min mogelijk onverhard. Ben een keer op 200 meter twee keer lek gereden. Ga je met dikkere banden op pad dan is dat echter al snel geen probleem meer. Ik ben echter wel een paar keer verkeerd gereden, zijn aanduidingen zijn niet altijd even helder.
Routeboekje of GPS: Het grote nadeel aan een routeboekje is het gewicht en het volume dat je meezeult. Het gaat bij Benjaminse om een kleine kilo dat je meeneemt, dat is nogal wat. Er zijn er die bladzijdes uitscheuren en weggooien maar dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen.
Ik stopte het in een kaarthouder bovenop mijn stuurtas, maar moest daardoor wel vrij vaak stoppen en die hele kaarthouder loshalen om een bladzijde om te slaan. Dat begon me op een gegeven moment wel wat te irriteren.
Bij mijn tweede tocht naar Madrid heb ik het anders aangepakt. Ik heb daar gebruik gemaakt van een GPS (Garmin Etrex 30), maar daarbij de hele route op 4 A4tjes uitgeprint. Te klein om de weg te kunnen volgen, maar groot genoeg om in die kaarthouder te kunnen zien wat voor voortgang je maakt en wat je de komende dagen tegen gaat komen. Ik vond dat een mooie combinatie.Ik had deze route zelf uitgestippeld. Hoewel het leuke van rijden met een routeboekje is dat je het gevoel hebt er iemand in zekere zin met je meefietst, heb ik dat bij mijn tweede tocht niet gemist.
Het nadeel van een GPS voor mij persoonlijk is dat de cijfers me nogal afleiden. Snelheid, hellingsgraad, afgelegde afstand. Ik merkte op een gegeven moment dat ik teveel met cijfers bezig was en te weinig met alles om me heen. Dus ik heb die vrijwel allemaal uitgezet en dat gaf een heel stuk meer gemoedsrust.
Hou wel goed rekening met de energievoorziening van je GPS. Voor een telefoon is een naafdynamo of powerbank (gewicht) haast onvermijdelijk. De Garmin die ik heb werkt op batterijen. Die kun je werkelijk overal ter wereld vinden.
Vooraf uitstippelen of camping: Ik gebruik een combinatie van beide. Het uitzoeken is deel van mijn voorpret, dus ik zoek van tevoren uit welke campings onderweg langs re route liggen (met name in Noord-Frankrijk is dat wel een ding, daar zijn maar weinig campings) en wat hun prijzen zijn voor trekkerstentjes. Er zijn er die je gewoon een vol tarief laten aftikken van 16 euro, er zijn er ook waar je voor 4 euro kunt staan.
Ik stippel echter absoluut niet uit wanneer ik waar overnacht, dat gaat echt op de bonnefooi. Heb ik een goede dag, dan fiets ik rustig 120 kilometer. Heb ik een slechte dag, dan stop ik soms na 50 kilometer en heel af en toe al na 30. Het lijkt me vreselijk om dan alle geplande overnachtingen te moeten gaan verzetten. En inderdaad, pech onderweg, een ziekdag, even een dag rondlopen in een plaatsje, je hebt daarvoor de vrijheid.
Wat betreft je afstanden zijn ze geen van alleen een probleem. Totaal niet. Hou er wel rekening mee dat campings en hotels niet altijd pal aan de route staan. Die afstanden kunnen er dus nog bijkomen.
Qua route zou ik je wel willen aanraden om de Alpen over te fietsen. Die bergen zijn een machtig gezicht en die Splugenpas (Benjaminse) schijnt onvergetelijk te zijn. Ik zeg met nadruk schijnt, want helaas heb ik m zelf
niet kunnen doen
Het Comomeer met besneeuwde Alpentoppen op de achtergrond is een weergaloos gezicht en fietsen door Toscane is werkelijk prachtig. Alleen de Po-vlakte oversteken is een beetje boring, maar aan de andere kant is twee dagen vlak ook wel weer een verademing na het klimwerk van de Alpen.
Qua avondeten zou ik er geen rekening mee houden dat je op een camping warm eten kunt krijgen. Buiten de campings in drukbezochte toeristengebieden (Luxemburg, Moezel) ben ik dat niet vaak tegengekomen. Ik had er zelf geen probleem mee om af en toe een dag zonder warm eten te doen.