De juiste bandenspanning is van verschrikkelijk veel dingen afhankelijk.
De ondergrond en het gewicht zijn al genoemd en ook de rolweerstand is aan bod geweest.
Even een stukje theorie: Elk materiaal heeft zijn eigen inwendige demping, dit betekent dat je bij elastische vervorming altijd energieverlies hebt. Dit energieverlies dissipeert in warmte, en daar heb je dus niks aan.
Aluminium heeft een beduidend lagere demping dan (chro-mo)staal, en is daarmee efficiënter maar ook 'stuiteriger'.
Ditzelfde effect is terug te vinden in de banden, veel vervorming kost veel energie.
Het compromis ligt tussen prestatie en comfort. Maar dit is complexer dan het lijkt, een lichaam presteert namelijk beter in een comfortabel milieu.
Een nog te vaak verkondigde mythe is 'dunne bandjes gaan lekker hard'. Echter moet je deze zo gruwelijk hard oppompen dat je op een beetje slecht terrein eerder een klaplong krijgt dan dat je lekker doorfietst. De reden dat ze op race-fietsen zitten is vanwege het aerodynamische voordeel en de gewichtsbesparing.
Dikke banden wegen iets meer maar vervormen bij eenzelfde druk minder dan dunnen banden. Dit is af te leiden uit de wet van Pascal, druk=kracht/oppervlakte.
Het is dus mogelijk om met een lage weerstand te rijden en toch comfort te hebben. Naar mijn mening kan dat zelfs met superstijf alu frame en zonder verende pennetjes hier en daar. De enige concessie die je moet doen is dat het wat meer weegt...
De ondergrond en het gewicht zijn al genoemd en ook de rolweerstand is aan bod geweest.
Even een stukje theorie: Elk materiaal heeft zijn eigen inwendige demping, dit betekent dat je bij elastische vervorming altijd energieverlies hebt. Dit energieverlies dissipeert in warmte, en daar heb je dus niks aan.
Aluminium heeft een beduidend lagere demping dan (chro-mo)staal, en is daarmee efficiënter maar ook 'stuiteriger'.
Ditzelfde effect is terug te vinden in de banden, veel vervorming kost veel energie.
Het compromis ligt tussen prestatie en comfort. Maar dit is complexer dan het lijkt, een lichaam presteert namelijk beter in een comfortabel milieu.
Een nog te vaak verkondigde mythe is 'dunne bandjes gaan lekker hard'. Echter moet je deze zo gruwelijk hard oppompen dat je op een beetje slecht terrein eerder een klaplong krijgt dan dat je lekker doorfietst. De reden dat ze op race-fietsen zitten is vanwege het aerodynamische voordeel en de gewichtsbesparing.
Dikke banden wegen iets meer maar vervormen bij eenzelfde druk minder dan dunnen banden. Dit is af te leiden uit de wet van Pascal, druk=kracht/oppervlakte.
Het is dus mogelijk om met een lage weerstand te rijden en toch comfort te hebben. Naar mijn mening kan dat zelfs met superstijf alu frame en zonder verende pennetjes hier en daar. De enige concessie die je moet doen is dat het wat meer weegt...