Groene Weg of Amsterdam - Barcelona

[coenvaessen]

hallo,

wij willen vanaf de zomervakantie met ons gezin naar de Middellandse Zee fietsen (eindigen in Barcelona).

We zien twee opties, namelijk

1. de 'Groene Weg naar de Middellandse Zee' (https://www.europafietsers.nl/fietsrout ... landse-zee)

en

2. de route van cycling europe van Amsterdam naar Barcelona. (https://www.cyclingeurope.nl/routes/barcelona/index.php).

Wie heeft ervaring met deze routes en kan ze dus vergelijken? Welke is het meest autoluw? Het mooist? Zijn er andere verschillen?

We horen het graag,

Coen Vaessen

[Bridgestone SM]

hallo,

wij willen vanaf de zomervakantie met ons gezin naar de Middellandse Zee fietsen (eindigen in Barcelona).

We zien twee opties, namelijk

1. de 'Groene Weg naar de Middellandse Zee' (https://www.europafietsers.nl/fietsrout ... landse-zee)

en

2. de route van cycling europe van Amsterdam naar Barcelona. (https://www.cyclingeurope.nl/routes/barcelona/index.php).

Wie heeft ervaring met deze routes en kan ze dus vergelijken? Welke is het meest autoluw? Het mooist? Zijn er andere verschillen?

We horen het graag.

Dag Coen,

Als ik het zo snel zie lijkt mij de tweede gemiddeld rustiger, maar voor een zekere uitspraak moet je beide in detail bekijken en scoren.

Ik zou overigens geen van tweeën nemen. Koop goede kaarten (in mijn ogen waren de oude IGN 1:100.000 kaarten "goede kaarten", overigens konden ze nog beter zijn). En vul in Google Maps Dinant, Chatillon-en-Bazois, Bédarieux en Barcelona in, zet Google Maps op fietsen, en ga daarna de route aan de hand van de (papieren) kaart verfijnen. Wees niet bevreesd om een omweg te maken: zigzaggend proberen de rechte lijn te benaderen is vaak langer als je zo hier en daar te laten leiden door de gegevenheden van het terrein (kijk maar eens hoe weinig het scheelt als je de route een stuk naar links of rechts "elastiekt" ... Google is een leuk hulpmiddel).

Naast de voorpret van het bestuderen van je eigen route loop je een best aardige kans dat je een nog rustiger route vindt, en in ieder geval ook niet steeds dezelfde fietsers op je route (nu ja behalve dan je gezin).

Groeten BSM

PS Ik fietste met twee jaar tussentijd tweemaal van nabij Dinant naar nabij St Génies-d'Olt, twee heel verschillende routes -- de eerste wat westelijker (langs La Courtine) de tweede wat oostelijker, en eenmaal weer thuis bleken de twee routes tot op één kilometer na even lang geweest. Of te wel: op zo'n afstand zijn er heel veel wegen die naar je doel leiden.

[peter de rijk]

1. de 'Groene Weg naar de Middellandse Zee' (https://www.europafietsers.nl/fietsrout ... landse-zee)
en
2. de route van cycling europe van Amsterdam naar Barcelona. (https://www.cyclingeurope.nl/routes/barcelona/index.php).

De eerste route ken ik niet, maar de tweede van Cycling Europe kan ik je zeker aanbevelen. Het is een afwisselende route die zowel toeristische hoogtepunten als onbekende gebieden doorkruist. Routemaker Paul Benjaminse heeft verrassende weggetjes weten te vinden, niet altijd de gemakkelijkste, maar wel rustig. De totale route is overigens 1800 km van Amsterdam naar Barcelona, toch wel bijna een maand fietsen lijkt me als je ook nog wat wilt zien onderweg. (Reisverslag van deze route van Montbard tot aan Béziers staat op mijn website).

[HansvanderVeeke]

Wij hebben 'de groene weg' een aantal jaren geleden gefietst. ik kan me herinneren dat het een mooie, rustige route was met niet al teveel klimwerk. om een indruk te krijgen van de route kun je naar het reisverslag op mijn site kijken.
het grote voordeel van beschreven routes is dat iemand de mooie, rustige en leuke weggetjes heeft uitgezocht en dat je wat achtergrond informatie krijgt over het landschap en de plaatsen waar je doorheen gaat. ik fiets niet om te fietsen, maar om wat te zien en dan is dit een mooie optie.
Succes met je keuze. ik fiets dit jaar onder andere een stuk van de Barcelona route (andersom van Barcelona naar Avignon). Wie weet komen we elkaar tegen.

[Eric op de Fiets]

Ieder voordeel heeft zijn nadeel.

Wij vonden het leuk om af en toe fietsers tegen te komen op de route. Die spreek je dan later weer op de camping wat voor de kinderen leuk kan zijn als er zo fietsvriendjes ontstaan. In routegidsen staan ook campings vermeld wat het voorbreiden van je tocht eenvoudiger maakt. Zeker in noord Frankrijk zijn er weinig campings. Archies is dan een onbetaalbare app.

[Steunzool]

Ik weet niet hoe je gezin er uitziet qua samenstelling, maar naar Barcelona fiets je in mijn herinnering meer omhoog dan langs de Groene Wegen; helemaal als je via het Massif richting Barcelona gaat.
Als dat geen belemmering is dan zou ik Barcelona doen - ik was dermate onder de indruk van die route dat ik er destijds fietsverslaafd door ben geworden.
Wanneer je echter met een 11-jarige drieling die kant op moet, kun je - van wat ik me van beide routes herinner - beter langs Groene Wegen.

[Hilver]

het grote voordeel van beschreven routes is dat iemand de mooie, rustige en leuke weggetjes heeft uitgezocht en dat je wat achtergrond informatie krijgt over het landschap en de plaatsen waar je doorheen gaat. ik fiets niet om te fietsen, maar om wat te zien en dan is dit een mooie optie.

Helemaal mee eens. Het wiel is al uitgevonden.
Maar een ieder z'n smaak

Jan

[Hilver]

Wanneer je echter met een 11-jarige drieling die kant op moet, kun je - van wat ik me van beide routes herinner - beter langs Groene Wegen.

Ook ik fietste beide, zij het van zuid naar noord, en zou ook voor de Groene Weg gaan.

In ieder geval veel fietsplezier.

Jan

[peter de rijk]

Ik zou overigens geen van tweeën nemen.
(...)
Naast de voorpret van het bestuderen van je eigen route loop je een best aardige kans dat je een nog rustiger route vindt, en in ieder geval ook niet steeds dezelfde fietsers op je route (nu ja behalve dan je gezin).

Een route uit een routeboekje is gewoonlijk grondig onderzocht, en zeker in een tweede druk is de feedback van tientallen fietsers daarin verwerkt, zodat je ongeveer weet waar je aan toe bent.
Maak je geheel zelf een route, dan kom je onderweg meer voor verrassingen te staan: loeisteile hellinkjes die niet uit het kaartbeeld blijken, kinderkopjes, onverharde wegen die lastig te fietsen zijn, wegen die door privéterrein voeren... Of je daarvoor kiest, is een persoonlijke keuze, maar het lijkt me voor een gezinsvakantie met kinderen redelijk uitdagend.

[EricBeckers]

Vorig jaar had ik dezelfde vraag. Uiteindelijk heb ik gekozen voor de Groene Weg omdat hier toch wat minder heuvels in zijn opgenomen. Het was mijn langste fietstocht (met verlenging tot Platja d'Aro in Spanje) tot nu toe, dus redelijk nieuw voor me, en ik had geen zin me bovenmatig te moeten inspannen om het eindpunt te halen.

Van Narbonne tot Platja d'Aro heb ik de route zelf uitgezocht (vooral met google streetview gekeken of de wegen fijn fietsbaar leken) en met https://maps.openrouteservice.org opgeslagen als gpx-bestanden voor secties van 50-70 km (mijn Garmin wordt soms langzaam van lange trajecten). Voor de Pyreneeënovergang heb ik gekozen voor de kustweg. De "Barcelonaroute" stuurt je over een vrij hoge pas (in de nieuwere versies een asfaltweg met omweg, in de oudere versie met een steil zand/gravelpad bij de grens).

Omdat ik in La Roque sur Sèze (langs het traject naar Narbonne bij de Groene Weg) zin kreeg in zee in plaats van binnenland (route van Groene Weg), ben ik vanaf Sommieres met de routeplanner van mij Garmin dwars door Montpellier naar de kust gereden. In Marseillan Plage camping naast het strand, na aankomst tent opgezet en wat spullen uitgepakt, binnen 40 minuten lag ik op het strand

In het algemeen was ik erg onder de indruk van de kwaliteit van de route van de Groene Weg.
Bij mijn eigen geplande routes en de route die mijn Garmin voorstelde kwam ik toch wel wat onhandige zaken tegen, zoals fietspaden van slechte kwaliteit met glasscherven, het oversteken van een drukke weg waar met 100 km/h werd gereden etc.

[Bridgestone SM]

....
Maak je geheel zelf een route, dan kom je onderweg meer voor verrassingen te staan: loeisteile hellinkjes die niet uit het kaartbeeld blijken, kinderkopjes, onverharde wegen die lastig te fietsen zijn, wegen die door privéterrein voeren...

Tja, als je zoals ik eigenlijk altijd kaarten met hoogte info gebruikt dan zijn loeisteilehellinkjes geen verrassing maar een keuze (of grenzeloze onoplettendheid), een slecht wegdek ... dat kan altijd, maar het aantal "veldritten" dat wij tegenkomen is tamelijk laag, en ook nog eens veelal een kwestie van een onderzoekende keuze ... soms zit het mee, soms zit het tegen. Een stukje "veldweg" met mooi fijn grind rijdt vaak net zo goed als een asfaltweg, een stukje veldweg in de kategorie "green-lane" kan best zwaar zijn ... daarna ben je weer blij met het asfalt. Kinderkopjes ben ik tot nog toe alleen in "Vlaanderen" tegen gekomen, o ja daarbuiten een heel enkele keer een klein stukje als je over een loswal oid komt.
En wegen over privé-terrein, dat is echt een extreme zeldzaamheid in mijn Franse ervaring, en dan nog ... dan doe je alsof je neus bloed of gewoon hondsbrutaal afhankelijk van de situatie.
Een half mensenleven geleden liet ik me bijvoorbeeld in Frankrijk nog imponeren door bordjes die zeiden "circulation interdit" (zoals die bijvoorbeeld langs kanalen stonden), inmiddels weet ik dat een fiets gewoonlijk niet tot de "circulation" wordt gerekend.

Qua achtergrond-info, daar kan je tegenwoordig thuis (of met een smartfoon/tablet ook onderweg) veel meer van vinden als in welk boek te lezen valt. Vroeger nam ik van die groene Michelin gidsjes mee voor de info, tegenwoordig vertrouw ik op mijn geheugen (want ik doe (nog) niet aan smartfoon/tablet).

Maar goed, zoals al genoemd: het is een keuze. De een wil de vastigheid van een boekje, de ander de keuzemogelijkheden die een kaart biedt.
Qua campings ben ik in het voordeel: ik prefereer gewoonlijk juist géén camping: echt wild is lekker rustig, semi-wild/bij de boer is de beste manier om echte contacten te leggen, sommige van die contacten lopen jaren door.

Groeten BSM

PS   Dwars door het Massif Central lijkt misschien "extreem" qua klim-meters maar een pseudo-vlakke weg geeft gesommeerd soms meer klim-meters als een route over een "bult". Die route over de "bult" kent vaak veel minder verloren hellinkjes, en na de "investering" om boven te komen komt de beloning, het rendement, de afdaling ... en kies je een leuke route dan kan je als het mee zit een mooie lange afdaling kiezen en zo ineens geweldig opschieten.