Gisteren was ik eventjes in het land van celtic crosses, round towers, old Irish Music and Guinness beer. Binnen 21 uur was ik weer thuis, wat een rare gewaarwording….
Mijn vrouw Jeannette, die afgelopen twee weken op familiebezoek in Californië was, vloog terug van San Francisco naar Amsterdam met een tussenlanding in Dublin. In de vroege ochtend om 02.00 uur werd ik wakker van het aangefloepte licht op het schermpje van de smartphone die naast m’n hoofd op het kussen lag. Daar stond een sms-bericht van Aer Lingus met de mededeling dat haar thuisvlucht van Dublin naar Amsterdam was cancelled! Er raasde een zware storm met de naam Diana over Ierland met snelheden van 130 km/u. Zij zou dan in een hotel moeten overnachten en pas donderdagmorgen naar Amsterdam vliegen. Haastig naar beneden gegaan om m’n PC aan te zetten om een en ander te regelen en een nieuw ticket uitprinten voor Jeannette.
Haastig een kommetje corn flakes genuttigd, voer voor de drie katten klaargemaakt en geen tijd voor koffie. In Groningen vertrok ik om 5.05 uur per trein naar Schiphol. Lichte vorst buiten. Pas in Amersfoort een bakkie koffie gedronken.
Eind november en vroeg in de ochtend was het al een drukte van jewelste, vooral bij de paspoortencontrole. Het was ook een heel roteind lopen naar de gate D29, want de boarding ging bijna sluiten. Ik volgde het toestel uit San Francisco op Flightradar24 op mijn smartphone.
De vlucht duurde 1½ uur maar wat een turbulente landing; ik had moeite om mijn smartphone stil te houden.
Op het vliegveld van Dublin liep ik gelijk naar de balie van Aer Lingus om meer opheldering te vragen vanwege die cancelling. Op de grote schermen stonden er meer vluchten cancelled. Ik vind Aer Lingus een heel goede maatschappij, ik werd hoffelijk te woord gestaan. Na wat overleggen konden er twee stoelen gevonden worden in een wat latere vlucht naar Amsterdam. Aankomst 19.45 uur Ned. tijd. Gelukkig geen hotel en ik had twee NS-treinkaarten (uitgeprint A4 formaat) op zak, ze zouden dan morgen waardeloos zijn geworden.
“I have fly more than 60 times, but your service is # 1!” complimenteerde ik tegen de aardige mensen van Aer Lingus.
Buiten waaide het hard, dat de lichtmasten op het terrein flink zwiepten en veel slagregens.
Met speciale toestemming mocht ik vrij door het security-gebied van Terminal 2 lopen naar de gate 426, waar het toestel uit SFO aan zou komen. Ik hoefde amper een uur te wachten en dáár kwam zij aan! En daar wist zij niets van dat ik hier in Dublin haar zou opwachten. Mijn ogen schoten vol tranen. Terug bij de balie van Aer Lingus kreeg zij een nieuw boarding pass voor Amsterdam. Jeannette had meer bagage bij zich dan op de heenreis, het was een vervelend gesjouw. Maar goed dat ik daar was om haar te helpen. Ik had alleen mijn fietsstuurtas bij me. In het restaurant zetten wij onze tanden in een Engels ontbijt. Ook heb ik wat leuke dingen gekocht zoals een metalen celtic cross en vijf CD’s met Ierse muziek.
Van Schiphol gingen we met de trein via Amsterdam CS en Almere-C naar huis. Nog voor middernacht waren wij weer thuis. Heel moe maar wij zijn zo blij!
Onze buren en vrienden vonden het prachtig als een man z'n vrouw op een vreemd vliegveld ging verrassen, dat is nou de kracht van de liefde. Maar 72 euro retour en daar had ik veel voor over.
Kijk maar op:
https://www.youtube.com/watch?v=L3kOR3hU3aw
Het 'Celtic cross' dat ik op Dublin Airport heb gekocht. Ik heb grote bewondering voor dergelijke Ierse kruizen.
