zo 29 apr, 2018 22:25
Omdat dat nog steeds je eigen kracht is.
Echt eigen kracht is gaan wandelen. Bij fietsen is het kracht van de fiets, die jouw kracht vermenigvuldigd tot een snelheid die je op eigen kracht, dus wandelen, niet had gekund.
Met wandelen kom je helaas niet zo ver en zie je ook niet zoveel.
Vandaag heb ik spierpijn en een voldaan gevoel.
Dat komt omdat ik donderdag 5 uur lang op de fiets heb gezeten om van Amsterdam naar Arnhem te fietsen. Ik heb veel gezien onderweg, maar ook af....gezien.....
Gisteren ben ik teruggereden, het duurde iets langer omdat ik tegenwind had en een andere route. Via een veerpont bij Rheden, vervolgens een stukje Posbank en een afdaling met 45 km/h en een stuk omrijden omdat er aan een fietspad werd gewerkt dat ik had willen nemen. Langzaam vond ik mijn ritme waarin ik zo stil en rustig mogelijk ademend toch flink aan het trappen was. Soms liep de snelheid zelfs naar 27 km/h en moest ik mezelf inhouden om mezelf niet op te blazen.
Heel veel bos gezien, onderweg plekken gezocht om een plas te plegen. Genoten van m'n banaantjes, oploskoffie en waterzak. Ik heb veel gezien, oude militaire jeeps die een rondje reden, oude trekkers bij het dorpje de Grind, m'n heenweg route weer teruggevonden bij restaurant 't Hek, de weg gezocht door Amersfoort, met m'n fiets met flinke bagage en gladde schoenen van een bruggenhoofd afgeglibberd in de buurt van Hoogland, op de oversteek bij Eembrugge pauze gehad waarbij een vriendelijke meneer vroeg of ik pech had, gebikkeld door de polder waar ik een skeeler van rechts zag komen, vanaf Laren over de Hei naar Crailo kwam ik niemand tegen, vervolgens fantaseerde ik nog wat over zonnepanelen, ging nog even een stuk te hard richting Bussum, kreeg het daarna koud, maar ook hartverwarmend om te weten dat ik al bijna bij Weesp was en nog even later hoorde ik mijn buurman proberen indruk te maken op een vrouw anders dan zijn vrouw.
Ik was moe en voldaan en blij dat ik het gehaald had, bang voor de spierpijn die wellicht zou gaan komen, maar tot dusver is dat meegevallen.
Ik heb een prachtige tweedaagse vakantie gehad waarin ik 10 uur heb gefietst, misschien teveel maar wel heel veel heb genoten.
Ja ik had een accu, twee zelfs, de tweede ging maar half leeg, zowel heen als terug. Ik hoop die afstand nog eens met maar 1 accu te kunnen doen, dus meer zelf te trappen en minder ondersteuning. Wie weet nog eens met minder. Niet omdat ik dan nog meer een bikkel wordt gevonden maar als teken dat mijn conditie weer goed is.
Dit was mijn eigen kracht, alle kracht die ik te geven had. Zonder die was ik niet ver gekomen. Zonder accu had ik niet in Arnhem gekomen en niet al die mooie dingen gezien.
)
