kort weekend frontlijnroute

[bdr]

Geïnspireerd door Kees Swart's interessante veldwerk, en gewapend met een pre-release versie van de nieuwste frontlijnroute (waarvoor dank) hebben wij drie dagen gefietst langs Diksmuide - Ieper - Rijsel - Doornik. Hier een kleine impressie.

We zijn met de trein tot Diksmuide gereden, dit kan rechtstreeks vanuit Antwerpen. De "nieuwe" fietswagon in deze oude trein was heel handig, maar spijtig genoeg zijn er geen twee treinen van de NMBS op dezelfde manier ingericht. Op de terugweg hebben we in een gelijkaardige fietswagon gezeten maar daar was er geen bevestiging voor de fietsen te vinden. Andere treinen hadden dan weer de aparte bagageruimtes...

Een beladen monument, de IJzertoren. Ik sta zelf zeer huiverachtig tegen het Vlaams Nationalisme maar de tentoonstelling is redelijk neutraal en informatief.

Onbedoelde recreatie van de oorlogsomstandigheden door de provincie vanop de IJzertoren. Het zicht was fenomenaal.

Hier kan ik mij wel in vinden: pamfletten die in 1930 vanuit een vliegtuig over de IJzerbedevaart werden gestrooid en toen voor de nodige onrust zorgen.

Hier en daar volgt de frontlijn route de gifgas route. Deze naam is nog altijd toepasselijk...

...want de streek stonk tijdens onze fietsdagen fenomenaal naar de vele varkensbedrijven. In West-Vlaanderen zouden zo'n 3,5 miljoen varkens zitten. Deze worden in zulke stallen in 6 maanden opgefokt met veevoer dat o.a. uit Brazilië wordt gehaald. De mest wordt tot in provincie Antwerpen uitgespreid. De varkenshouderij was te ruiken in Ieper centrum.

Langemark, Duits kerkhof (+44.000 soldaten)
Tynecot Cemetery, Brits kerkhof (12.000 soldaten)
Frans kerkhof, +/- 4000 soldaten

Voor zulke "bergen" werd er dan gestreden. De foto is niet vervormd, het dorp Mesen ligt een klein beetje hoger en dat is genoeg voor een ware veldslag.

In Armentières zijn we van de Frontlijn route afgeweken en hebben koers gezet naar Rijsel via de Leie (Lys) en de gekanaliseerde Deule (Deûle). Hier rijden we langs de Deule. De foto is niet representatief, want gezien het goede weer waren er zeer veel wandelaars. De wandelaars in Frankrijk zijn duidelijk niet gewoon de weg te delen met fietsers, ze lopen links, rechts, in het midden of over de volledige breedte van het pad.

Rijsel

Met veel gedoe de fietsen in het hotel binnen gekregen. Onze fietsen zijn niet speciaal, en bv. in Amsterdam zou ik ze probleemloos op straat laten staan, maar in Rijsel was er werkelijk geen enkele fiets buiten te bekennen. Ik heb een paar fietsen gezien die ergens vastgeketend waren maar zij misten vitale onderdelen als wielen.

Ik wou al lang naar Rijsel om Euralille te zien. Wij zijn geïnteresseerd in moderne architectuur, maar deze wijk heeft het niet. Wat mij betreft is Rem Koolhaas de meest overschatte architect van zijn generatie.

Zo voelt Euralille aan, koud, rommelig en onestetisch.


Rijsel ligt overigens helemaal vol gebroken glas, maar hier hadden ze het wel heel bont gemaakt: asfalt met gerecycleerd glas. Het glas komt los uit het asfalt en wordt één groot knerpend glastapijt.

In de schaduw van Euralille ligt de verrassing van het weekend: Cimetière Est in Rijsel.

Soms tragisch...

Soms vrolijk...

En de cirkel is rond.

[Fedor]

Eeeh drie keer dezelfde foto?

[Edit]: Ik moet even geduld hebben

[bdr]

Ja, die attachments werken niet met meer dan één foto. Je kan zogezegd 3 foto's uploaden maar het is een roulette welke foto uiteindelijk in je bericht getoond wordt, en of je nog wel foto's hebt als je het bericht aanpast. Ik heb alles uiteindelijk op imgur gezet.

[Travelmaster]

Zo dan. Je maakt het wel heel aantrekkelijk om hier vooral niet naar toe te gaan...

[bdr]

Ik zal er voor alle duidelijkheid hier en nu een smily bijzetten , het is allemaal niet zo ernstig bedoeld.

Als je naar de foto's kijkt zie je dat we fantastisch weer hadden en heel goed hebben kunnen fietsen langs niet altijd mooie maar wel steeds indrukwekkende monumenten en landschappen... Licht kan je het niet noemen, maar het is dan ook de frontlijn route...

[derdekeer]

Wat mij betreft is Rem Koolhaas de meest overschatte architect van zijn generatie.

Rem zal jou wellicht niet kennen, maar ik vermoed dat hij je oordeel apprecieert.
De strijd om de titel van "meest overschatte architect van zijn (of haar) generatie" is immers uiterst competitief.

(Mijn excuses, maar ik heb net de uitreiking van vier awards voor architecten moeten bijwonen. In drie van de vier gevallen had de jury met feilloze nauwkeurigheid uit de genomineerden het wanstaltigste ontwerp gekozen.)

[keesswart]

Hier kan ik mij wel in vinden: pamfletten die in 1930 vanuit een vliegtuig over de IJzerbedevaart werden gestrooid en toen voor de nodige onrust zorgen.

Pamfletten uit een vliegtuig, dat is zó 1930! Nu huur je voor het kneden van de publieke opinie gewoon een groepje hackers uit Sint Petersburg in.

Hier en daar volgt de frontlijn route de gifgas route. Deze naam is nog altijd toepasselijk...

...want de streek stonk tijdens onze fietsdagen fenomenaal naar de vele varkensbedrijven.

West-Vlaamse humor. Heeft Kamagurka die gifgasfietsroute soms bedacht?

Uit een ander draadje:

De grote blauwe borden van Belgisch-Limburg zijn in andere Vlaamse provincies afgekeurd, vanwege teveel dominantie in het landschap.

Je zou je tussen de villa's, de buitenhuizen, de fabrieksterreinen en de villawijken en de parkeerplaatsen en industrieterreinen en ontgrindingen en snelwegcomplexen en autostrades met grootwinkelbedrijven en een stukje groen maar eens storen aan een blauw bord ...

Ook hier bij Mesen wordt een betonnen paal opgeleukt met een klein groen bordje dat mooier is dan het moderne bio-industriële landschap eromheen. Maar laten we niet nostalgisch worden: het is er nu fijner fietsen dan een eeuw geleden, tijdens de Tweede slag om Mesen.

Langemark, Duits kerkhof (+44.000 soldaten)

Zeker in de winter is dit een stemmige plek met die kale bomen en lange schaduwen.

Onze fietsen zijn niet speciaal, en bv. in Amsterdam zou ik ze probleemloos op straat laten staan, maar in Rijsel was er werkelijk geen enkele fiets buiten te bekennen. Ik heb een paar fietsen gezien die ergens vastgeketend waren maar zij misten vitale onderdelen als wielen.

In Amsterdam zie je wielen die met vier sloten aan een hek zijn vastgeketend, maar een vitaal onderdeel als een frame missen.

Rijsel ligt overigens helemaal vol gebroken glas, maar hier hadden ze het wel heel bont gemaakt: asfalt met gerecycleerd glas. Het glas komt los uit het asfalt en wordt één groot knerpend glastapijt.

Dus moeten we naar Rijsel voor de Grote Fietsbandentest.

[bdr]

Wat mij betreft is Rem Koolhaas de meest overschatte architect van zijn generatie.

Rem zal jou wellicht niet kennen, maar ik vermoed dat hij je oordeel apprecieert.

Gezien zijn staat van dienst denk ik niet dat hij daar wakker van ligt. Overigens schat ik Koolhaas als architectuurcriticus en -denker wel hoog in, S, M, L, XL was een baanbrekend werk, zeker qua presentatie.

Ik kan ook niet zeggen dat Euralille qua planning niet werkt, alleen is ongeveer elk detail echt lelijk, en uiteindelijk is een gebouw of een wijk, ook een verzameling details. Koolhaas zou waarschijnlijk Villeneuve-d'Ascq (moderne voorstad van Rijsel) truttig vinden, maar hier liepen wel mensen op straat en voelde je als voetganger en fietser niet in een hoekje geduwd.

[bdr]

Rijsel ligt overigens helemaal vol gebroken glas, maar hier hadden ze het wel heel bont gemaakt: asfalt met gerecycleerd glas. Het glas komt los uit het asfalt en wordt één groot knerpend glastapijt.

Dus moeten we naar Rijsel voor de Grote Fietsbandentest.

Deze rare wegbedekking was alleen terug te vinden rond de (gesloten) Jardin Des Géants, voor de rest zul je het met de combinatie kasseien + gebroken bierglazen moeten doen. De binnenstad van Rijsel is trouwens best groot en gezellig maar je ziet opvallend weinig fietsers.

Overigens leert wikipedia dat Cimetière de l'Est 36.000 graven telt en dus een pak groter is dan Tyne Cot. Zo voelde het ook aan, maar wat mij betreft was het contrast tussen strenge pathetiek en organische originaliteit treffend:

[keesswart]

Ik kan ook niet zeggen dat Euralille qua planning niet werkt, alleen is ongeveer elk detail echt lelijk, en uiteindelijk is een gebouw of een wijk, ook een verzameling details. Koolhaas zou waarschijnlijk Villeneuve-d'Ascq (moderne voorstad van Rijsel) truttig vinden, maar hier liepen wel mensen op straat en voelde je als voetganger en fietser niet in een hoekje geduwd.

In Euralille hebben we wel eens boodschappen gedaan en overnacht, wanneer we met de trein uit het zuiden kwamen en het al te laat was om nog door te reizen richting Antwerpen. Het is inderdaad functioneel en lelijk. Zo'n plek waar je af en toe belandt, maar die je liever had vermeden, zoals Hoog Catharijne in Utrecht.
Villeneuve-d'Ascq ken ik niet. Heeft die wijk kunnen ontsnappen aan de ideeën van Le Corbusier, waar veel Franse banlieues nog zichtbaar onder gebukt gaan?
Zelf ben ik meer gecharmeerd van de Oostenrijker Friedensreich Hundertwasser. Toen ik via de Hanzefietsroute naar Berlijn reed, werd ik aangenaam getroffen door het Maagdenburger Hundertwasserhaus, dat een schril contrast vormt met de omringende plattenbau uit de DDR-tijd.

Overigens leert wikipedia dat Cimetière de l'Est 36.000 graven telt en dus een pak groter is dan Tyne Cot. Zo voelde het ook aan, maar wat mij betreft was het contrast tussen strenge pathetiek en organische originaliteit treffend:

Dat doet mij denken aan het nog grotere Père la Chaise in Parijs, waar ik in 2005 op Allerheiligen een hele middag heb rondgewandeld. Boordevol bizarre graven van vreemde snuiters. Zoals Victor Noir, die zo te zien nog geen dag met rust wordt gelaten

[Fedor]

Een mooi monument met een hilarisch verhaal erachter

Ik zou denk ik dagen rond kunnen lopen op Père-Lachaise, prachtige begraafplaats. Hamburg-Ohlsdorf is ook zo'n mooie (en grote).