Aanhanger last of lust ?

[stef.l]

Naar mijn mening geen van beiden, maar ook allebei tegelijkertijd.

Een aanhanger kan een prima toevoeging zijn als verlengstuk aan een fiets, een alternatief voor tassen aan de zijkant of voor het vervoer van jonge kinderen voor een tocht welk zich grotendeels over geasfalteerde wegen aflegt.

Wordt het flink bergopwaarts met betrekkelijk stijl klimmen? Dan wordt je van een aanhanger mogelijk toch al snel minder vrolijk.

Hebben we het over hoofdzakelijk onverhard, door modder, zand of water? Dan zul je je toch al snel afvragen waar je aan begonnen bent.

Komen er geen kinderen bij kijken, is het relatief vlak en ligt de keuze tussen aanhangen en tassen. Dan blijft het toch alsnog altijd een persoonlijke overweging wat de voorkeur kent. Er is geen goed of fout aan te wijzen. En wat voor de één als last bestempeld zal worden (o.a. het extra gewicht, langere reisduur bij lagere snelheid in geval van extra gewicht) zal door de ander al snel lust zijn (o.a. extra bagage ruimte, qua volume voor sommige zaken praktischer).

Mijn eigen voorkeur is over het algemeen fietstassen.

[Philmar]

Hoi,
mijn ervaring: veel met fietstassen gereisd, vooraan en achteraan. Later alleen achteraan. Ik ben geen fan van tassen aan de fiets, zeker niet als er moet geklommen worden. Ook openbaar vervoer gebruiken vond ik lastig met 4 losse tassen en een fiets, en later met 2 tassen. Ben eens met een Bob Yak op vakantie geweest van een vriend ( > 2000 km ) en dat vond ik ook niet zo handig. Aankoppelen was soms lastig, kantelen, en ook het afkoppelen, omvallen. Ook de lengte van de kar is niet democratisch te noemen als het met vliegtuig of trein moet vervoerd worden, bijna altijd bijbetalen. Ook bij het klimmen is de kar heel sterk aanwezig. Heb een Radical Design Cyclone bagagekar gekocht en al 2 x een fietsvakantie gemaakt van > 2000 km. Ik moet zeggen dat ik er heel tevreden over ben. De kar is bevestigd aan de linkerkant van de achteras en is bijna onvoelbaar op normale weg. Off road is niet de geliefkoosde ondergrond, maar dan koop je niet een kar op 2 wielen. Heb ook nog geen lekke banden gehad. In 2013 van Antwerpen naar Rome gefietst via de Reitsma route, hier en daar toch ook slechte weg, geen problemen gehad. Je moet zoals met een auto ook altijd je snelheid aanpassen naargelang de situatie. De Alpen waren geen probleem, je kan ala danseuse ( rechtstaan op de trappers ) klimmen, omdat de kar maar op 1 punt aan de achteras bevestigd is. Afdalen, ik ben nooit sneller dan 45 km/u naar beneden gereden omdat ik geen risico's wou nemen. Kar en bagage wogen samen 19 kg. Er was plaats over in de kar, maar dat was gemakkelijk om wielen en dissel in op te bergen. De kar is heel gemakkelijk aan te haken en nog gemakkelijker los te maken. Valt niet om, en als je de wielen in de achterste gaten bevestigd heb je een wandelkar. Ook de draagriem is handig, hup op je rug en dan heb je nog alleen je fiets te dragen. Ook geen extra kosten op trein of vliegtuig. Thuis ook gemakkelijk op te bergen. Dit is MIJN ervaring.

Groetjes,

Philmar

[gpsguido]

In het verleden altijd zonder kar op pad geweest.
In 2008 is onze familie uitgebreid en hebben we 2 persoon chariot kar gekocht.

Bewust voor een 2p versie gekozen omdat deze stabieler op de weg ligt en mijn zoon heeft meer speelruimte.
Nadeel met een 2 wielige kar is dat karresporen iets minder prettig fietsen. Beide wiel rijden dan naat het paadje.

In 2011 hebben we de kar omgeruild voor een Weehoo iGo aanhangfiets. doordat deze één wiel heeft volgt deze mooie over smalle sporen. Ik heb er 2 tassen aangehangen om voldoende pakvolume te hebben (ik kan mijn pakzak niet meer gebruiken.)

Dit jaar moet hij op zijn eigen fiets op pad. hij kan zelf met 2 kleine tasjes rijden.

Zelf rijd ik het liefst zonder kar maar als de hele familie mee moet dan blijft er weinig keuze over.