Zoals jullie al weten, heb ik op 23 oktober 2011 na de val van een trap van 3 treden onder de buitendeur van ons tweede huis in Zweden mijn linkerbeen gebroken. Eerst per ambulance naar het sjukhus in Karlstad, later naar het Groninger UMCG waar ik ben geopereerd. Er is een plaat met vijf schroeven in aangebracht. Het was voor mij een moeilijke periode met vaak slecht slapen en rusten. Op 22 december j.l. is het gips eindelijk eraf gehaald. Mijn linkervoet zag er paars uit en was opgezwollen door te weinig doorbloeding. De enkel kan voorlopig beperkte bewegingen maken en ik loop nog met krukken.
Maar nu heb ik goed nieuws! Mijn voornemens was om al meteen op 1 januari 2012 te gaan fietsen. Ik heb mijn gele Giant, die al 2½ maanden ongebruikt in de schuur stond, weer te voorschijn gehaald. Schoongemaakt, ketting gesmeerd, banden bijgepompt. Voorzichtig het zadel bestegen en ik maakte de eerste pedaalslagen. Alleen mijn rechterbeen maakte kracht in de pedaalslagen, terwijl het linkerbeen "los" op het pedaal rustte. Na de onderste slag van het rechter pedaal zorgt alleen het gewicht van mijn linkerbeen voor de slag omlaag op het linker pedaal. Als een beginnende fietser reed ik voorzichtig door de straten, die nog naar kruitdampen roken. Al na een tijdje ben ik op toeren gekomen, tot 17 km per uur en ik heb vijf kilometer gefietst. Het deed me reuze goed! Het voor de tijd van het jaar zeer zachte weer (jas open zonder sjaal) speelde ook mee. Dus vaker oefenen en revalideren!
Autorijden gaat nog moeizaam, de druk van het koppelingspedaal is nog te zwaar voor mijn linkerbeen.
Maar nu heb ik goed nieuws! Mijn voornemens was om al meteen op 1 januari 2012 te gaan fietsen. Ik heb mijn gele Giant, die al 2½ maanden ongebruikt in de schuur stond, weer te voorschijn gehaald. Schoongemaakt, ketting gesmeerd, banden bijgepompt. Voorzichtig het zadel bestegen en ik maakte de eerste pedaalslagen. Alleen mijn rechterbeen maakte kracht in de pedaalslagen, terwijl het linkerbeen "los" op het pedaal rustte. Na de onderste slag van het rechter pedaal zorgt alleen het gewicht van mijn linkerbeen voor de slag omlaag op het linker pedaal. Als een beginnende fietser reed ik voorzichtig door de straten, die nog naar kruitdampen roken. Al na een tijdje ben ik op toeren gekomen, tot 17 km per uur en ik heb vijf kilometer gefietst. Het deed me reuze goed! Het voor de tijd van het jaar zeer zachte weer (jas open zonder sjaal) speelde ook mee. Dus vaker oefenen en revalideren!
Autorijden gaat nog moeizaam, de druk van het koppelingspedaal is nog te zwaar voor mijn linkerbeen.