Op Pad Biking

[waltertje]

Is dit overigens hetzelfde "Op Pad" dat onlangs de NuVinci-naaf als "zeer goed" beoordeelde?

Grtjs, Waltertje - heb je hem weer

[Wim]

Vast - in een test van drijfankers.
Wim

[VoorheenRJ]

Ach, als je een fiets met NuVinci kiest, dan kan er gelijk nog wel electrische trapondersteuning bij. Heb je al die weerstand en die kilo extra t.o.v. de Rohloff ook weer teniet gedaan...
"Zeer goed" had misschien beter omschreven kunnen worden als "zeer interessant om te blijven volgen, mochten ze er nog een kilo van af kunnen schaven". Maar dat zal wel niet gepast hebben op de pagina.

[Rutger]

Nee dus nog niet gelezen. Ik kan oordelen voordat ik iets gezien heb

Rutger goed dat je t ff meldt. Ik vind het niet erg als zo'n blad de onkosten voor de schrijver/fotograaf dokt maar ben zelf niet zo'n fan van die door toeristenbureaus gesponsorde reisjes. Nou ik vind het niet erg maar ik vind het dan niet nodig om voor een tijdschrift te betalen. En dan zie ineens in allerhande bladen een reis naar b.v. Graubunden.
Toen ik in de redactie van de Wereldfietser zat, zag ik daar die reisjes ook binnenkomen. Volgens mij deed de redactie daar bijna nooit iets mee, trouwens.
Ik vind het niet erg journalistiek om gesponsord op reis te gaan. (Maar het is natuurlijk wel leuk dus neem het niemand kwalijk ofzo)

Beste,

Je hebt sponsoring van reizen in allerlei vormen. Als ik voor mezelf spreek, dan is hier bij mijn verhaal wel degelijk sprake van onafhankelijke journalistiek. Het was mijn eigen idee om naar Tsjechie te gaan, eigen 13 daagse route, eigen verhaal. Ik heb dan wel een ticket gekregen, maar in het overzicht geen reclame voor de luchtvaartmaatschappij gemaakt. Alleen bij de pdf puur informatie van twee luchtvaarmaatschappijen en de mogelijkheid tot City Nightline. Lijkt me objectief geschreven. Oordeel zelf!

Rutger

[waltertje]

"Zeer goed" had misschien beter omschreven kunnen worden als "zeer interessant om te blijven volgen, mochten ze er nog een kilo van af kunnen schaven...

...en wat fundamentele natuurwetten weten te omzeilen die het hoogstwaarschijnlijk onmogelijk maken ooit een efficiënte traploze versnelling te maken

Grtjs, Waltertje, die ook folders kan overschrijven

[peter de rijk]

Ik althans ben het hartgrondig met Marieke eens dat gesponsorde journalistiek geen journalistiek is.
Wim

Dat is veel te kort door de bocht. Wel moet je als journalist na het schrijven van een (deels) gesponsord verhaal altijd deze vraag beantwoorden: had ik een ander verhaal geschreven als mijn reis niet betaald was?
Daarbij is het natuurlijk wel zo netjes om het lezerspubliek te laten weten dat de reis betaald werd. De reisredactie van de Volkskrant doet dat bijvoorbeeld. Er wordt vermeld wie de artikelen gesponsord heeft, maar die sponsoring heeft geen invloed op de verhalen zelf, zo staat er bij de artikelen.
Wie denkt dat dat onmogelijk is, onderschat het niveau van de journalistiek in NL en overschat de doelstelling van de sponsor. Die zit helemaal niet te wachten op een reclamepraatje, daar hebben ze de advertentie als medium voor.
En tot slot: er zouden bijzonder weinig reis-, auto- en huis- en tuinverhalen geschreven worden en tijdschriften in deze sectoren bestaan als de uitgevers/journalisten alles waarover ze schrijven uit eigen zak moesten betalen!

[Leo van L1erop]

Ik vraag me altijd af of de tegenslagen en ontberingen in die verhalen niet te veel onder het tapijt worden gemoffeld. Dat soort dingen lijkt mij juist interessant.

[Rutger]

Ik althans ben het hartgrondig met Marieke eens dat gesponsorde journalistiek geen journalistiek is.
Wim

Dat is veel te kort door de bocht. Wel moet je als journalist na het schrijven van een (deels) gesponsord verhaal altijd deze vraag beantwoorden: had ik een ander verhaal geschreven als mijn reis niet betaald was?
Daarbij is het natuurlijk wel zo netjes om het lezerspubliek te laten weten dat de reis betaald werd. De reisredactie van de Volkskrant doet dat bijvoorbeeld. Er wordt vermeld wie de artikelen gesponsord heeft, maar die sponsoring heeft geen invloed op de verhalen zelf, zo staat er bij de artikelen.
Wie denkt dat dat onmogelijk is, onderschat het niveau van de journalistiek in NL en overschat de doelstelling van de sponsor. Die zit helemaal niet te wachten op een reclamepraatje, daar hebben ze de advertentie als medium voor.
En tot slot: er zouden bijzonder weinig reis-, auto- en huis- en tuinverhalen geschreven worden en tijdschriften in deze sectoren bestaan als de uitgevers/journalisten alles waarover ze schrijven uit eigen zak moesten betalen!

Peter, ik ben het met je eens. Als outdoorjournalist schrijf ik over hoe het is om bijvoorbeeld ergens te fietsen of te wandelen. Stel dat ik dan in een viersterrenhotel verblijf en daar in de watten wordt gelegd dat is irrelevant voor het verhaal. Belangrijkste voor een verhaal is: wat heeft de regio te bieden aan mogelijkheden, hoe zwaar is het, is het leuk en is bijvoorbeeld het verkeer niet al te druk. En als het verkeer druk is, dan geef ik dat gerust aan.

Wim schreef:
Gesponsorde journalistiek is geen journalistiek.

Vroeger werd er door krant en tijdschrift gewoon de reis betaald. Helaas niet meer mogelijk.

Leo van Lierop schreef:
Ik vraag me af of de tegenslagen en ontberingen in die verhalen niet te veel onder het tapijt worden gemoffeld. Dat soort dingen lijkt mij juist interessant.

Het lijkt me voor een lezer niet altijd interessant te weten wat voor weer ik onderweg had, maar wel wat zij misschien kunnen verwachten onderweg. Ontberingen? Het hangt er maar vanaf voor welk tijdschrift of krant je schrijft. Moet het avontuurlijk zijn of juist niet. En het staat iedere schrijver vrij om de ontberingen aan te dikken. Als iets persoonlijks is geschreven (in ik-vorm), is dat wat anders dan in je- of u-vorm.

Rutger

[Rutger]

Ik althans ben het hartgrondig met Marieke eens dat gesponsorde journalistiek geen journalistiek is.
Wim

Dat is veel te kort door de bocht. Wel moet je als journalist na het schrijven van een (deels) gesponsord verhaal altijd deze vraag beantwoorden: had ik een ander verhaal geschreven als mijn reis niet betaald was?
Daarbij is het natuurlijk wel zo netjes om het lezerspubliek te laten weten dat de reis betaald werd. De reisredactie van de Volkskrant doet dat bijvoorbeeld. Er wordt vermeld wie de artikelen gesponsord heeft, maar die sponsoring heeft geen invloed op de verhalen zelf, zo staat er bij de artikelen.
Wie denkt dat dat onmogelijk is, onderschat het niveau van de journalistiek in NL en overschat de doelstelling van de sponsor. Die zit helemaal niet te wachten op een reclamepraatje, daar hebben ze de advertentie als medium voor.
En tot slot: er zouden bijzonder weinig reis-, auto- en huis- en tuinverhalen geschreven worden en tijdschriften in deze sectoren bestaan als de uitgevers/journalisten alles waarover ze schrijven uit eigen zak moesten betalen!

Peter, ik ben het met je eens. Als outdoorjournalist schrijf ik over hoe het is om bijvoorbeeld ergens te fietsen of te wandelen. Stel dat ik dan in een viersterrenhotel verblijf en daar in de watten wordt gelegd dat is irrelevant voor het verhaal. Belangrijkste voor een verhaal is: wat heeft de regio te bieden aan mogelijkheden, hoe zwaar is het, is het leuk en is bijvoorbeeld het verkeer niet al te druk. En als het verkeer druk is, dan geef ik dat gerust aan.

Wim schreef:
Gesponsorde journalistiek is geen journalistiek.

Vroeger werd er door krant en tijdschrift gewoon de reis betaald. Helaas niet meer mogelijk.

Leo van Lierop schreef:
Ik vraag me af of de tegenslagen en ontberingen in die verhalen niet te veel onder het tapijt worden gemoffeld. Dat soort dingen lijkt mij juist interessant.

Het lijkt me voor een lezer niet altijd interessant te weten wat voor weer ik onderweg had, maar wel wat zij misschien kunnen verwachten onderweg. Ontberingen? Het hangt er maar vanaf voor welk tijdschrift of krant je schrijft. Moet het avontuurlijk zijn of juist niet. En het staat iedere schrijver vrij om de ontberingen aan te dikken. Als iets persoonlijks is geschreven (in ik-vorm), is dat wat anders dan in je- of u-vorm.

Rutger

[GerdC]

Net - als Op Pad-abonnee - het eerste nummer van Op Pad Biking ontvangen. Ik heb het nog niet gelezen, dus ik weet nog niet of ik abonnee wordt.
Maar als er een Op Pad Biking is, wat moet ik dan nog met Op Pad. Ik wandel weleens, maar ben toch veel meer een (vakantie)fietser. Dus mijn abonnement op Op Pad toch maar opgezegd.

Gerd

[Hans van Lent]

Tot nu toe kon ik het blad nergens kopen. Daarom ben ik vandaag maar even naar de ANWB-winkel in Amsterdam-Noord gefietst.

Wat denk je? Ze hadden het blad niet. De verkoopster moest na tien minuten bellen en informeren bekennen dat het hoofdkantoor het blad nooit naar deze deze winkel gestuurd had. Ze bestelde er meteen vijf (!) maar zei daarbij
tegen mij dat ze bang was dat ze niet allemaal verkocht zouden gaan worden.

Hopenlijk lopen de abonnementen beter, anders wordt dit blad nooit een succes.

[Leo van L1erop]

Ik vond het mountainbike gedeelte van het blad wat aan de grote kant. Er zijn ook heel veel van die grote foto's. Het verhaal van Rutger vond ik het meest interessant. Hij maakt goed duidelijk dat Tsjechie een mooi fietsland is.

[VoorheenRJ]

Nu fiets ik zowel graag op de mountainbike als op m'n reisfietsen. Dus voor mij zou het op zich wel interessant moeten zijn. Toch haalt de kwaliteit (inhoud en algehele sfeer) het, vind ik, niet bij tijdschrift De Wereldfietser.

Drie pietluttige details aangezien het een mountainbike- én vakantiefietsblad pleegt te zijn:
1) waarom op een foto een model tegen een nogal groot uitgevallen Dura Ace ketting laten duwen?
2) in een artikel over Brechtje van Hulten stond op de foto afgebeeld een Ortlieb Backroller fietstas met de verticale sluiting open...? Die riem die je onderlangs bevestigt laat ik maar even buiten beschouwing omdat niet iedereen die gebruikt.
3) in het Rohloff-verhaal wordt gerefereerd aan dat een autoverkoper geen auto meer zou verkopen indien een auto 1.000km 'ingereden' dient te worden. Toen mijn ouders hun Megane Scenic kochtten, was dat anders nog de gewoonste zaak van de wereld. Ik denk dus dat de beste schrijver van dat stuk het aardig bij het verkeerde eind heeft.

Ook leuk is het verhaal over de diëtiek. Staat er dat je laatste grote maaltijd "zeker 2 uur voor de inspanning" moet nuttigen. Nu denken veel mensen "2 uur voor je begint met fietsen", wat natuurlijk onjuist is. Die 2 uur komt uit de sportdiëtiek (de schrijfster is naast voedingsdeskundige ook sportdiëtiste), en is alleen van toepassing als je boven je je aerobe drempel zou gaan inspannen.

Al met al: typisch Op Pad, maar zo begint de naam van het blad dan ook.

[HansvanderVeeke]

Ik kreeg vandaag het eerste exemplaar binnen van mijn proefabo.
Blad ziet er mooi uit. Beetje glossy, veel foto's en een overlap met de B&T maar toch duidelijk een eigen gezicht. Het zijn wel weer dezelfde mensen die je in de tijdschriften tegenkomt. Het lijkt wel of er maar een paar mensen zijn die kunnen schrijven en fotograferen en verstand van techniek hebben.

Dat is de eerste indruk. Ik heb nog geen verhalen kunnen lezen. Dat ga ik dit weekend doen.

[Sjiva Janssen]

Leuk om de discussie over Op Pad Biking te lezen. Op de redactie leeft die discussie over gesponsorde reizen ook wel een beetje. We moeten er vooral voor waken om niet teveel in dezelfde (rijke) gebieden te komen. Met Tsjechie, Marokko, Cambodja, Ardennen en Graubunden in het eerste nr is dat wel gelukt. Hier en daar laten we vervoer of accommodatie sponsoren, maar alleen als dat zo uitkomt, het mag nooit ten koste gaan van de redactionele formule of onafhankelijkheid. Ook is geen enkele reportage 'verkocht'. We willen juist een blad zijn voor de fietser die zijn eigen weg zoekt. Met dezelfde diepgang als in Op Pad. Om die reden nemen we ook nooit of zelden deel aan persreizen, omdat die vaak te kort duren en oppervlakkig in elkaar gezet zijn. Maar ik hoop dat jullie Op Pad Biking ook eens lezen, om dan zelf te oordelen

Met een fietsgroet,
Sjiva Janssen, eindredacteur Op Pad Biking (sjanssen@anwb.nl)

[Eric op de Fiets]

Als ik het zo even bekijk staan er 3 foto's in zonder mensen erop. (behalve reclames incl. product info) Een Rohlof naaf, een Shimano XT naaf en een Febo warme hapjes houder. Waarom op iedere foto een mens afbeelden?

Ik wil me graag identificeren met de omgeving en rust, niet met mensen in blitse pakjes. Ik ben blijkbaar niet de doelgroep

[Spinnetje]

Ik wil me graag identificeren met de omgeving en rust, niet met mensen in blitse pakjes. Ik ben blijkbaar niet de doelgroep

mmmwah bij mij hangt het er vanaf wie op die foto's staan in blitse pakjes!
Helaas staan in de buitensportbladen die ik ken niet echt lekkere dingen voor de lens.

[harry-fietsenaar]

Ik ben in de gelukkige omstandigheid dat ik beroepsmatig al de bladen kan inzien. Maar om eerlijk te zijn lees ik de meeste verhalen nooit. Of het nou journalitsiek onafhankelijk is of niet, het draait zo wie zo meestal om goed beter best.

Hij maakt goed duidelijk dat Tsjechie een mooi fietsland is.

Superlatieven dus.
Mij maakt het niet zo veel uit waar ik ben, de hele wereld is mooi! En verrassende zaken kom je overal tegen, dat maakt reizen op de fiets voor mij zo interessant. Ik zou eigenlijk tegen iedereen willen zeggen: Ga gewoon lekker fietsen, je eigen gevoel achterna en staar je niet blind op wat de bladen allemaal schrijven!