vervolgvraag over voorvering

[tunneham]

Bedankt voor beide reacties. Over de zadelpenvering heb ik al nagedacht; ik overweeg een suntour; daar heb ik eens mee gefietst, die beviel me en is niet erg kostbaar. Nog een (leken-)vraag aan Wim: kun je me het onderscheid wat preciezer uitleggen tussen een traditionele voorvork met gegoten kroon en dunne vorkbladen en de moderne stijve unicrown voorvorken. Ik probeer e.e.a. terug te brengen naar de keuzemogelijkheden die koga mij biedt; een vaste voorvork, eentje met balhoofdvering, en de Suntourvering met twee lucht(?)geveerde poten.
Alvast mijn dank.

vr. groet,

Toon

[Wim]

Vroeger (net als bij die 30 jaar oude Gazelle van je) gebruikte men een losse kroon voor de vork. Daar soldeerde men dan naar boven de binnenbalhoofdbuis aan, en naar beneden de twee vorkpoten. Dat is een mooie constructie omdat je de zaak dik en sterk kunt maken waar het nodig is (in de kroon) en dun waar het lekker soepel moet veren en waar de krachten veel minder goot zijn (in de poten). Tegenwoordig neemt men dikke vorkpoten die men ombuigt om een soort kroon te vormen. Om de zaak bovenin sterk genoeg te maken moeten de poten dus ook dik en stevig zijn, en kunnen dus niet meer soepel meeveren. Het staat stoer, maar het rijdt veel minder lekker. Kijk maar eens op die oude Gazelle hoe soepel die vork beweegt. De uitslag mag dan minder goot zijn dan van een geveerde vork, maar het gaat soepeler want zonder de wrijving in de veerpoten.
Ik hou niet van geveerde vorken (tenzij het echt nodig is voor ruw off road gebruik) dus als je toch souplesse wilt dan is een klassieke vork met gegoten kroon de enige manier. En dan nog is het het beste dit te combineren met dikke banden.
Fietsen met klassieke vorken worden nog wel gemaakt, maar niet door confectiebouwers als Koga. Uit mijn hoofd weet ik in Nederland alleen de maatframes van Avaghon, Vittorio en m-gineering. Dat zijn dan gelijk stalen frames, en ook dat is wat comfortabeler dan aluminium. Om nog maar te zwijgen van de voordelen van een perfecte maatvoering.
Mijn advies zou dus zijn om eerst maar eens merknamen uit je hoofd te zeten, en te gaan denken aan het soort fiets en vooral het soort tochten: met of zonder kampeerbagage, alleen asfalt of ook af en toe en stukje (of zelfs veel) onverhard? 28 inch wielen, of toch 26 inch? Alleen binnen Europa of ook daarbuiten met veel meer bagage? Wil je een Rohloff naaf, of hoeft dat niet? Wat voor stuur wil je (ik heb vanwege rugklachten juist een racestuur)? Moet er licht op? En hoeveel mag het kosten? De twee merken die je noemde (Koga en Santos) zijn allebei stevig aan de prijs, en zijn nauwelijks goedkoper dan sommige prachtige maatfietsen.
O ja, als je echt een geveerde zadelpen wilt hebben, dan zou ik gelijk voor de Cane Creek Thudbuster gaan. Die blijft langer heel. Maar maak eerst eens een proefrit op een fiets met 50 mm Big Apple banden.
veel succes,
Wim

[tunneham]

Bedankt!. Hoe weet je dat van die 30 jaar oude Gazelle? Weliswaar met een gebroken frame. Daar valt niets meer van te bakken.
Ik zal je suggestie opvolgen, een rit op een fiets met big apples.

Groet,

Toon

[Wim]

Zo'n oude Gazelle/Batavus etc stadsfiets hebben we allemaal wel staan, omdat ze niet stuk te krijgen zijn, en ideaal zijn als stadsbarrel. Als je meer wilt weten waarop je zou kunnen letten bij de aanschaf van een nieuwe fiets, dan zou ik maar eens gaan zoeken in het forum. Er is al heel veel over geschreven. De korte samenvatting is eigenlijk dat het niet verstandig is eerst naar de winkel te gaan om te kijken wat ze je willen aansmeren. Begin met nadenken over de reizen die je wilt maken, en lees dan wat voor type fiets je daarvoor nodig zou kunnen hebben. Die fiets zou wel eens niet bij de lokale fietsenwinkel kunnen staan, ook al glimt het je daar tegemoet.
Wim

[macdavid]

wim

bedoel je dat het bovenste gedeelte van de unicrown-voorvork daadwerkelijk minder
beweegt en dat het bovenste gedeelte van de vork-met-kroon effectief een beetje beweegt ?

persoonlijk zou ik geneigd zijn te stellen dat praktisch alle beweging onderaan plaatsvindt

[macdavid]

marathon (ook breed te verkrijgen) en ba gelijken tegenwoordig erg op elkaar

[Wim]

Neen de beweging zit onderaan, Maar de grote krachten werken bovenin. Als je het daar extra sterk maakt met een aparte gegoten krroon kun je de rest licht en flexibel houden. Bij een unicrown vork zijn de poten net zo sterk als de kroon, en dus nodeloos stijf en zwaar. Je merkt het echt.
Ja er zijn in 26 inch formaat wel meer 50 mm brede banden, en ze zijn natuurlijk allemaal wel confortabel. De snelste is de 50 mm Kojak, daarna komt de Big Apple, daarna de gewone Marathon, daarna de Marathon Supreme, de Dureme, en dan de Extreme. Steeds een beetje minder snel, maar steeds ook een beetje geschikter voor het ruwere werk. Wie wil ontdekken wat een 50 mm band aan comfort kan betekenen kan het beste een Big Apple proberen denk ik. Voor de meeste Europese vakanties is dit de ideale band.
Wim

[keesswart]

Ja er zijn in 26 inch formaat wel meer 50 mm brede banden, en ze zijn natuurlijk allemaal wel confortabel. De snelste is de 50 mm Kojak, daarna komt de Big Apple, daarna de gewone Marathon, daarna de Marathon Supreme, de Dureme, en dan de Extreme. Steeds een beetje minder snel, maar steeds ook een beetje geschikter voor het ruwere werk.
Wim

Is er inmiddels al een 'onafhankelijke' test geweest waarin deze banden onderling zijn vergeleken?
Schwalbe (http://www.schwalbe.com) geeft zelf de Supreme 5 sterren voor snelheid, terwijl de (gewone) Big Apple en de gewone Marathon daar (net als de Dureme en Extreme) maar 4 sterren voor krijgen.
Misschien komt de Supreme hier zo gunstig uit omdat Schwalbe naast rolweerstand ook gewicht laat meetellen voor de snelheidsbeoordeling. Een praktijktest zou moeten uitwijzen wat de claims van Schwalbe waard zijn.

[Sjors]

Een zware band heeft meer weerstand dan een lichte, maar de indeling van Schwalbe heeft ook te maken met marketing vrees ik.

Sjors

[tunneham]

Het is nu zo'n maand of vijf verder. Wat begon met een vraag van mij aan de Wereldfietsers over de voorvering van een kostbare Koga die ik van zins was te kopen, heeft via wat omzwervingen geleid tot de aankoop van twee fietsen - een VSF T-300 (knalrood) voor mijn partner en een Stevens Courier voor mijzelf, allebei met premium nexus naaf. Dankzij de reacties die ik toen kreeg en met hulp van de informatie elders op de site heb ik mijn aanvankelijke plannen voor een ongetwijfeld goede Koga laten varen en fietsen we nu op tot voor kort volstrekt onbekende Duitse fietsen. Tot grote tevredenheid. De lol ervan is dat ze allebei goed, licht en comfortabel fietsen, en de indruk geven zeer stevig in elkaar te zitten, opgebouwd bovendien uit behoorlijk goede onderdelen. Dat geldt vooral voor de archetypisch uitziende, zeer fraaie VSF. Bij de Hollandse fietsen in vergelijkbare prijsklassen zoek je vaak tevergeefs naar informatie over de gebruikte onderdelen en hun kwaliteit. Waarom? Zijn Hollandse consumenten een makkelijker prooi voor verhullende marketinglisten dan hun Duitse broeders en zusters? Of zijn de laatsten meer gespitst op kwaliteit? Nog wat observaties: mijn alu Stevens (met voorvering) is niet comfortabeler dan de stalen VSF die het zonder vering moet doen. Geen gewone fietsenboer die me dat ooit heeft verteld. En: voor de prijs van 1 koga heb ik nu twee goede fietsen (wat weer erg Hollands klinkt, ik weet het).
Een tip: beide fietsen gekocht bij winkels die wel uitstekende informatie geven: Recycle in Wageningen en Bike4travel in Capelle aan den IJssel.
Ik ga nog verder op zoek naar een fiets voor de wat langere afstand, maar kan me voorlopig prima redden.
Bedankt iedereen voor alle nuttige informatie.

Toon

[Leon]

Zijn Hollandse consumenten een makkelijker prooi voor verhullende marketinglisten dan hun Duitse broeders en zusters? Of zijn de laatsten meer gespitst op kwaliteit?

Beiden. gechargeerd:
Duitsers zijn van vroegeruit industriëlen die van iets simpels als erts en cokes etc. iets maken dat meer waard is. Vakmanschap en kennis zijn daarbij altijd gewaardeerde termen geweest.
Hollanders zijn altijd handelaren geweest die het spul dat ze ergens voor een appel en een ei kochten voor zoveel mogelijk geld weer doorverkochten zonder er veel aan toe te voegen. Dat ze daardoor zelf ook een gemakkelijke prooi werden van de spiegeltjes en kraaltjes op de hedendaagse fietsen was daardoor onvermijdelijk...
Leon

[Revanho]

Schwalbe (http://www.schwalbe.com) geeft zelf de Supreme 5 sterren voor snelheid, terwijl de (gewone) Big Apple en de gewone Marathon daar (net als de Dureme en Extreme) maar 4 sterren voor krijgen.
Misschien komt de Supreme hier zo gunstig uit omdat Schwalbe naast rolweerstand ook gewicht laat meetellen voor de snelheidsbeoordeling. Een praktijktest zou moeten uitwijzen wat de claims van Schwalbe waard zijn.

Zonder meer gegevens ga ik er sowieso vanuit dat rolweerstandtesten onbetrouwbaar zijn. Een van de belangrijkste vragen is immers of men heeft getest op een soort rollenband of op echt wegdek en of dat echt wegdek glad asfalt was of ruwer materiaal. De band die immers op b.v een uitroltest op glad asfalt uitstekend scoort is misschien een ramp op ruw wegdek (of omgekeerd).

Bovendien is nog de vraag bij welke bandendruk er is gemeten, of de banden nieuw waren bij de metingen of er al enige honderden kilometers hadden opzitten, of het warm weer was of net ijskoud, ... Het zijn allemaal factoren die een belangrijke rol kunnen spelen en zelden meegenomen worden in rolweerstandtesten die dus uiteindelijk in veel gevallen slechts een theoretisch resultaat geven.

En ik mag een lage rolweerstand dan belangrijk vinden, ik vind lekbestendigheid ook belangrijk, zeker voor o.a een woon-werk-fiets. Want wat ben je er mee om elke dag 10 seconden te winnen door een lage rolweerstand, maar wel 1 keer per maand 5 minuten te verliezen door een lekke band?

[liz]

Ik vermoed dat Schwalbe bij het uitdelen van sterren ook de prijs (en de marge) laat meewegen. Het prijsverschil tussen de viersterren en vijfsterrenbanden die je noemt is aanzienlijk.

[Revanho]

Ik vermoed dat Schwalbe bij het uitdelen van sterren ook de prijs (en de marge) laat meewegen. Het prijsverschil tussen de viersterren en vijfsterrenbanden die je noemt is aanzienlijk.

Het zou wel erg vreemd (en volkomen absurd) zijn om bij het toekennen van sterren voor rolweerstand, rekening te houden met de prijs. Ik wil neutrale en vergelijkbare gegevens over de rolweerstand en daarnaast de prijs van de banden. En dan kan ik beoordelen of de betere meerprijs de hogere prijs waard is. (Dit in de veronderstelling dat er een duidelijk verband is tussen prijs- en rolweerstand, wat niet noodzakelijk zo is.)

[liz]

Welkom in de commerciële wereld.

[Wim]

Op de Amerikaanse Schwalbe site zijn rolweerstand en gewicht uiteen gehaald. En ja, de Supreme scoort vooral hoog vanwege het lage gewicht. Maar als je klimt is dat ook belangrijk.
Op een woon werk fiets vind ook ik lekbestendigheid erg belangrijk. Maar goed is goed genoeg. De gewone Marathon geeft nauwelijks lekke banden, en ik zie werkelijk niet in waarom je normaliter iets degelijkers zoals een Marathon Plus nodig zou moeten hebben. Voor mij geen massieve banden alsjeblieft.
Wim

[tunneham]

Als tourfiets, met de mogelijkheid van lichte bepakking (15 kilo), heb ik na de nodige proefritten mijn voorkeur bepaald op een VSF (T-300) met derailleur. Ik heb proefgereden op een versie met 47 mm banden en was onder de indruk van rust, comfort en stabiliteit van de fiets. Ik heb in grote lijn de discussies gevolgd over de voordelen van breed, soepel en snel en de bandentypes die aan die eisen voldoen. Het beoogde gebruik: korte en lange ritten in de buurt (noord-drenthe), vooral geasfalteerd, maar ook de mogelijkheid om onverharde paden te kiezen. Daarnaast ook korte vakanties. Als het even kan wil ik geen vering op de fiets, al wil ik die mogelijkheid niet uitsluiten. Van het idee van voorvering ben ik af, sinds ik ontdekte dat de ongeveerde VSF van mijn vrouw comfortabeler is dan mijn geveerde Stevens stadsfiets.
Mijn vragen: heeft Big Apple (50 mm) voordelen boven de gewone Marathon (57 mm) en zijn nog andere banden te overwegen? Wat is de zin van bandenprofiel? Heeft de profielarme citycontact van Continental voordelen boven de marathon? Wat raden jullie mij aan. Comfort en geringe rolweerstand zijn belangrijke eisen.
Ik ben overigens lang en heb een forse bouw (105 kilo).

Alvast mijn dank.

groet,

Toon

[Wim]

De Big Apple is lichter en heeft een lagere rolweerstand dan de gewone Marathon. Die laatste is weer wat geschikter op een lossere ondergrond, en is degelijker. Minder profiel is sneller, maar meer profiel geeft betere grip op een losse ondergrond. Voor jou komt er echter nog iets bij: die T 300 is een 28 inch fiets, en ik weet niet of daar wel 50 mm Big Apples op passen. Er is ook niet veel keus in heel brede 28 inch banden. Satndaard zitten er 42 mm banden op. Het zou wel eens kunnen zijn dat de 47 mm van de demo gelijk het maximum is. Niet dat dat erg is. De gewone Marathon zou een prima band zijn. Echt sneller zijn alleen de 40 mm Marathon Racer of de 37 mm Panaracer Pasela (inj de praktijk vermoedelijk ongeveer even breed).
Bij jouw gewicht is het overigens misschien de moeite waard toch ook te denken aan een fiets met 26 inch wielen. Die zijn wel sterker, en de keus aan brede banden is ineens heel groot. Denk aan de Fahrradmanufaktur T400, of de Thorn Sherpa die hier laatst in een ander draadje langs kwam. Zelf heb ik ook een vakantie fiets met 26 inch wielen. Laatst in Noorwegen had ik er 50 mm (in werkelijkheid bij mij ruim 45 mm) Marathon Extremes met dikke noppen op zitten, maar daarvoor in Nederland en Luxemburg de veel snellere 26x1.75 (in werkelijkheid 42 mm) Panaracer Pasela TG. Door andere banden te monteren kun je het karakter en de inzetbaarheid van zo'n fiets sterk veranderen.
Wim

[tunneham]

Dank je wel Wim voor je reactie. Je schrijft dat ik in verband met mijn gewicht een 26 inch fiets zoals een T-400 of Thorn Sherpa zou kunnen overwegen. Ik heb een t-400 overwogen, maar die is met zijn geometrie en 57 cm framehoogte net te krap voor mij. Bovendien, ik hou erg van een rustig fiets- en stuurkarakter. Ik lees nou juist vaak op dit forum dat 28 inch, zolang je ook hoofdzakelijk op verharde weg fietst, dan een betere keus is.

Ik heb zelf vaak als alternatief voor de t-300 gedacht aan een Avaghon series 28, en nog. Ik heb er een keer op proefgereden met ik meen 50 mm banden en dat was meer dan goed. De discussie over vakantiefiets versus randonneur volgend, kreeg ik echter het idee dat zo'n Avaghon, gezien mijn gebruikseisen, een zware en iets te stijve fiets zou kunnen zijn. Is dit zo? En zijn er ook 26 inch fietsen, die mijn gewenste rij- en stuurkarakter hebben en niet nodeloos zwaar zijn?

Toon

[Wim]

Weet je zeker dat die 57 cm T 400 te klein voor je is? Het gaat hier om een sloping frame, dus deze zal al snel overeenkomen met 61 cm hoogte bij een horizontale bovenbuis, en de lengte is met 60,5 cm ook niet echt gering. Mijn suggestie voor een 26 inch fiets was vanwege de wat sterkere wielen en de mogelijkheid van vaak wat bredere banden. In principe stuurt 26 inch wat sneller, maar als daar met de geometrie rekening mee is gehouden kun je nog altijd een heel rustige rechtuit loop hebben. Ik althans heb bij die van mij geen klagen. Kortom, dat moet je gewoon uitproberen. Van de T400 en de Avaghon S26 zeggen de meeste mensen dat ze ze erg rustig vinden.
Je kunt natuurlijk ook gaan voor een echte 28 inch randonneur van het type Surly Long Haul Trucker, met racebocht en al. Ik zou dan toch in jouw geval geen al te lichte fiets willen hebben (die Surly is wel OK), anders gaat het met jouw gewicht ook met erg weinig bagage al snel zwabberen. Ook is zeker in 28 inch bij jou een extra stevig handgebouwd achterwiel toch wel te overwegen, eventueel zelfs met 48 spaken. De S28 is natuurlijk ook prima, met of zonder racebocht.
Wim