Additionally, paste this code immediately after the opening tag: accidents - Forum Wereldfietser

accidents

wie is er ooit met welke fiets over de kop gegaan en waarom

Afgelopen zomer nog,
fietsend naar mijn werk,
had ik mij kettingslot heel onverstandig aan mijn stuur gehangen.
Wat wiebelend (accelererend) kwam dit slot in mijn voorwiel,
Dit blokkeerde en ik ging traditioneel voorover (over mijn stuur).
(geheel indachtig Andre Hazes: fietsen = bloed, zweet en tranen)

we lachen niet en voelen diep met je mee ,nou ja .
Valt niet mee op zo'n moment.
Er volgen nog ongetwijfelt velen (bekentenissen) dus we zijn echt niet alleen .

Twee keer op een onvergetelijke manier:

1) 25 jaar geleden op de BMX oefende ik de 'bunny hup' (met de fiets omhoogspringen zonder schans of bergje). Over 7 bakstenen lukte dit kunstje...over 8 niet. Resultaat: hele bloederige mond.

2) 5 jaar geleden toen ik in New Jersey woonde. In het pikkedonker bergaf zonder verlichting naar huis bollend (ik weet het...oliedom). Mijn mountainbikestuur met bar ends haakte plots in een taaie lusvormige liaan die van een lantaarnpaal naar beneden hing. Ik werd enkele meter verder op de straat gekatapulteerd. Resultaat: enkele schaafwonden en een klein stukje Amerikaanse straat dat nog steeds zichtbaar in mijn hand zit (illegaal souvenier). Ik was te suf om het liaan opzij te hangen vooraleer ik naar huis verder sukkelde. Resultaat2: een kwartier later passeerde een Letse vriendin van me op de fiets en zij was onmiddellijk een geschaafd gezicht en gebroken pols rijker. Ik heb nog steeds schuldgevoeldens! :oops:

Fietsen kan mooi zijn!

OEFFF......

Ik ben verplicht mijne te vertellen natuurlijk .
Ik wilde een state-of-the-art MTB uitproberen .Kwam een bobbel tegen in bijna-donker, kneep in de remmen maar die blokkeerden onverbiddelijk
dat was ik niet gewend!Maar ik had geen tijd om eraan te wennen want ik lag meteen op mijn muil.
Zag er niet uit qua coolness, meer dan schrammen en een blauwtje heb ik er gelukkig niet aan overgehouden (1 of 2 mensen hadden het gezien)
Wel een vreemde ervaring om als het ware gelanceerd te worden ':shock:'
Lang geleden had een vriend van mij door zijn eigen schuld ook een overdekop met hoge (fiets)-snelheid . Achteraf een wonder dat hij bijna niets 'had' .Een gebroken schouder geloof ik

Begin jaren '90 met de mountainbike: ik vloog uit de bocht een struik in. Daar had een onverlaat zo'n beugel aan een stuk beton waarin je je fiets kunt stallen gesmeten. Als er een Olympisch nummer voor 'precisiestallen met 50 km/uur' was geweest, had ik een gouden plak verdiend. Helaas kwam ik nu alleen weg met een gekreukeld voorwiel, een gespleten helm en een prachtverhaal.

Ik ben eens gelanceerd omdat er een voetbal voor mijn achterwiel kwam. Ik verwachtte dat hij zou doorrollen, maar ik had het grote voorblad vergeten. Ik kwam zo'n 5 meter verder terecht, geheel volgens de judolessen, maar mij pols was wekenlang pijnlijk. Ik heb toen links internetten geleerd.
Ook op andere momenten heb ik nog leergeld betaald voor het fietsen met krachtige remmen. Tegenwoordig beheers ik de voorwielwheely zo'n beetje. Zelfmoordpogingen van overstekende voetgangers mislukken daardoor steevast, vorige week nog een.
Leon

@Ligandi Kennelijk is een helm dus toch ergens goed voor!
Ikzelf rij alleen recrea en heb nog nooit een gedragen

@Leon je moet wel anticiperen natuurlijk. Ik weet niet welke snelheid jij normaal vind maar dat ligt wellicht 2x zo hoog als alls 'men' verwacht :lol:

Theo B schreef:Afgelopen zomer nog,
fietsend naar mijn werk,
had ik mij kettingslot heel onverstandig aan mijn stuur gehangen.
Wat wiebelend (accelererend) kwam dit slot in mijn voorwiel,
Dit blokkeerde en ik ging traditioneel voorover (over mijn stuur).
(geheel indachtig Andre Hazes: fietsen = bloed, zweet en tranen)
Dat verschaft ons een duidelijk Leermoment
dank je voor de eerste post!!!

Lang geleden met MTB op voormalig militair oefenterein bij Harderwijk.

Heuveltjes op en over steeds rapper en dan volgde er een heuveltje waarachter een uitgesleten tankpad lag, een afgrondje van een meter lager met los mul zand.

Ik landde op twee wielen en stond direct stil, mijn eigenlichaamsnelheid passte zich niet aan en ik kon in een reflex mezelf afzetten en over het stuur springen...

het was een filmpje waard geweest :)

augustus 2006. Ik rijd op mijn mtb naar wat mijn stageplek zou worden in september om even te kijken waar ik langs moet. Op een bepaald moment had ik mijn koppie er niet meer bij en in een keer doemt er 1.5 mtr verderop een hek voor me op. Ik uit pure reactie volop in mijn voorrem waardoor ik over de kop ga.

Resultaat: kapotte voorderailleur en schaafwonden.

Het valt dus nog mee vergeleken wat sommigen mee hebben gemaakt.

Roald schreef: en stond direct stil, mijn eigenlichaamsnelheid passte zich niet aan en ik kon in een reflex mezelf afzetten en over het stuur springen...

het was een filmpje waard geweest :)
Dat geloof ik niet ,hoe dan ook als je de tijd hebt om je af te zetten ga je zeker niet over de kop .

OPzouten :wink: :lol: knipoog

EDIT Maar natuurlijk hebben we het filmpje niet gezien :lol:

"een kwartier later passeerde een Letse vriendin van me op de fiets en zij was onmiddellijk een geschaafd gezicht en gebroken pols rijker. Ik heb nog steeds schuldgevoeldens! Embarassed"

En Terecht. :roll: :cry:

Op een donkere avond was ik nogal gehaast; vol vaart reed ik over een fietspad waar de gemeente in haar oneindige wijsheid een paal had neergezet om automobilisten te weren. Een confrontatie tussen snel en onwrikbaar die ik vanzelfsprekend verloor.
Ikzelf mankeerde niets omdat ik in de struiken beland ben. Mijn fiets was total los: verbogen voorvork, voorwiel en frame. Als troost heeft de gemeente 's-Hertogenbosch de paal later voorzien van refelcterende strepen.

hard fietsen in de stad is niet altijd gezond.
in dit geval voor mijn fiets.

vrijdag middag op weg naar huis van mijn werk.
windje mee, sneldheid richting de 40.
een tegemoet komende jongen op zijn scootertje dacht wel even voor mij langs te kunnen om links af te slaan.
hij kwam er vrij snel achter dat dit niet lukte omdat ik toch wel erg snel dichterbij kwam. al slippend reed ik op hem in en werd ik gelanceerd.
ik kwam gelukkig wel met beide benen op de grond maar dan aan de andere kant van zijn scooter.
geen schrametje alleen was mijn fiets ietsje korter geworden.

Pakweg een maandje gelden nu was ik een beetje aan het fun-rijden op een (nog) ongedocumenteerde MTB track in het Leenderbos (vlak onder Eindhoven) toen ik vrij onverwacht een geasfalteerd fietspad kruiste. Ik dacht dat het enkel het zoveelste zandpad was, maar er bleek dus een asfalt fietspad parallel aan te liggen, waar ik een wielrenner die met een vaartje van ik denk 30 p/u reedt in de flank raakte. Na een halve salto met halve pirouette uiteindelijk achter en voorbij point of impact belandt en daarbij mijn sleutelbeen gebroken :(
Gelukkig heelt de zaak redelijk voorspoedig, en zit ik sinds vorige week weer op de fiets. Heel voorzichtig over asfalt en met voorlopig maar profielloze banden, want verder dan tour-fietsen kom ik de komende maanden waarschijnlijk toch niet :?

Telt deze ook? Niet zelf meegemaakt, wel zien gebeuren: Maatje op de MTB probeert over een sloot te springen met een soort schansje. Die constructie begeeft het als hij erop rijdt, voorwiel stopt, waardoor hij over zijn stuur de sloot in vloog. Ik was al op weg om meteen achter hem aan te duiken (je weet maar nooit na zo'n smak). Maar hij stond alweer overeind. Eerste woorden: 'Is mijn fiets nog heel?'

19 maart 1987, een donderdag.
Ik heb de repetitie van 1 van mijn vokale ensembles gebrost omdat ik ben gaan solliciteren bij een concurrerend ensemble :oops: .
Met enig schuldbesef spoed ik mij naar de after-rehearsal in café xxx in Leuven.
Mijn schuldbesef doet mij rapper rijden dan mijn fiets eigenlijk aankan.
Ik ga bij een oranje licht nog eens extra stevig op de trappers staan om door te glippen...maar de 3-speed Sturmey Archer trapt door, ik schiet door de pedalen en rem hard, reflexmatig en vlieg over mijn stuur de grond op....

Een kwartier later zit ik mijn mijn in de steek gelaten collega's op café.
Maar de pijn is niet te harden.
Na 1 pint al (jaja) moet ik iemand vragen om mij naar de kliniek te voeren.
Na 1u pijnlijk wachten is de diagnose : middenvingerbotje gebroken.

21 jaar later zie je nog altijd het verschil tussen beide handen.

Stak een weg over paralel met een trambaan. Aan de overkant merkte ik opeens dat mijn stuur blokkeerde. Op zich niet rampzalig op een recht stuk, totdat de hele vork met wiel wegbreekt en ik voorover kukel. Mijn voeten hingen even boven mijn hoofd :roll:
Ik sta weer op zie ik dat er een tram stond... Ik denk dat die mensen een mooie beeld hadden van mijn duikelpartij :D
Niets aan overgehouden - buiten lichte schaafwondje / kapotte fiets en mooie herrinnering ;)
Zo zie ik het tenminste :roll: