Een paar jaar geleden (2003) zijn mijn vrouw en ik tot aan Albanie gekomen. Vanaf huis naar Venetie, boot naar Slovenie en vandaar door het binnenland van Kroatië, in het zuiden via de eilanden richting Bosnie. Toen Sarajevo en MonteNegro.
De Balkan is een apart gebied om door heen te fietsen omdat de oorlog soms voor je gevoel pas een week geleden gestopt is. Sarajevo is redelijk opgeknapt, maar dat geldt niet voor de dorpen in het binnenland. Gorazde lag in 2003 nog behoorlijk in puin, en heel veel dorpen onderweg waren verwoest en verlaten. De gesprekken met de mensen komen hoe dan ook vaak op de oorlog terecht, en impliciet of expliciet wordt aan jou gevraagd aan welke kant je staat.
Wij waren op 28inch fietsen (Koga Randonneur en Terraliner), met wel 'dikke' banden want er zijn veel steenslag wegen. mountainbike-achtige fietsen is niet nodig. Kamperen is tot en met Kroatie geen probleem. Zeker als je de via de eilanden fietst kom je genoeg campings tegen. In Bosnië en MonteNegro is dat anders. Daar heb je heel weinig campings maar kun je soms wel bij particulieren een kamer huren of is er een primitief hotel. Wildkamperen hebben we in Bosnë niet gedaan in verband met het gevaar voor mijnen.
MonteNegro vond ik qua natuur één van de meest mooie gebieden waar ik ooit door heen gefietst ben. Het nationaal park bij Zabljak is prachtig, en we zijn door een kloof gefietst waar in mijn beleving de George du Verdon bij verbleekt (al was het alleen omdat je geen auto's tegenkomt).
De Balkan is pittig fietsen. Soms is er geen alternatief voor een rustige route en moet je de weg delen met transit verkeer. Veel onverlichte tunnels die soms ook nog bergop gaan en onverlicht zijn en diepe gaten hebben. Op een gegeven moment gingen we niet meer door tunnels zonder dat een auto achter ons de zaak verlichtte. Ik zou zeker goede hoofdlampen en reflectorvestjes meenemen, dat scheelt vast een stuk.
Al met al is het een boeiend stuk Europa, wij komen er vast nog wel een keer.
Veel plezier met de voorbereidingen en groeten,
Eric
.