ma 01 okt, 2007 14:52
Op zoek naar iets Romeins,…
Mensen (afstammelingen van de Batavieren en/of Romeinen), ik heb weer genoten!!!! Wij laten ons niet kisten, censureren of castreren....!!!!!!
Met dank aan de Anglofielen,…mochten ook andere volkstammen meereizen. De Friezen waren dan ook ruim (of volmondig) vertegenwoordigd.
Na vrijdag een omcirkelende beweging rond Nijmegen gemaakt te hebben, en besloten te hebben dat we de verovering van de stad niet doorzetten…braken we onze Castra’s zaterdagochtend weer op. Het badhuis (mijn tent) werd weer leeg gegoten, en op het aluminium ros geladen.
Vervolgens trokken we met zijn allen richting Xanten. Onder begeleiding van een heuse historicus over de VIA ROMANA. De bordjes en een enkele grafsteen waren het enige dat ons aan de Romeinen deed herinneren. Maar de prachtige land- en bosweggetjes maakten veel goed, en in onze fantasie liep een heel kordon soldaten mee.
De gesprekken gingen zoals gebuikelijk over het weer, het fietsen, alle andere mogelijke ongein en alle wereldproblematiek (zoals een goede Romein betaamt). De wereldvaluta, nu nog de dollar, zal weldra weer vervangen worden….helaas de Romeinse munten zullen wel niet weer in ere hersteld worden…..en blijven diep in de modder liggen voor de gelukkige vinder....Helaas zijn wij onze schepjes vergeten.
Halverwege onze kruistocht werd de supermarkt weer geplunderd.
Het glas was gelukkig al uitgevonden, zodat wij in ieder geval geen eiken wijnvaten meer hoefden mee te slepen. Wij hadden ook minder paardenkrachten tot onze beschikking en de hoeven bevatten geen hoefijzers maar veelal spd’s.
In het Romeinse park bij Xanten werden de diverse gebouwen met een blijk van herkenning door ons bestormd…..en afgedaan als nep. Wij Romeinse Wereldreizigers waren wel beter gewend. Het formaat was overweldigend, maar het Walt Disney-effect te hoog volgens de geleerde. Helaas, het badhuis, om onze koude en verregende ledematen te vertroetelen, werd in slechte staat gevonden.
Zelf vond ik daar in een klein winkeltje nog de echte Romeinen…..geplastificeerd voor het nageslacht.
De koffie en gebak werden nog wel geserveerd door prachtige Romeinse deerne’s. In den avond was in onze herberg, net buiten Xanten, het feestmaal sober…bijna Spartaans….Het werd echter met een gulle lach geserveerd. En de wijn vloeide op een Bourgondische manier, overmatig!!!
Nadat ons kampement opnieuw opgebroken was en onze trappers weer richting het westen stonden gericht, werd de stal al snel weer geroken en zat het tempo er goed in.
Ik bedacht me wel, dat de romeinen het zeker koud moeten hebben gehad, zo Noordelijk....en toen had je nog winters!!! Nu hebben wij slechts een koude herfstbui....
Nog even werd het Wijnfeest in Groesbeek bezocht en konden we genieten van de hedendaagse feestmuziek….gelukkig maken de echte Romeinen dit niet meer mee….bij Julias en Ceasar!!!
Met een rode blos op de wangen van het prachtige weer…namen we afscheid van elkaar….De mannen hadden weer woeste baarden….des al niet te min werd er vrolijk ter afscheid gekust...
Trots op ons zelf, onze geschiedenis, en onze ontdekkingslust trokken we weer huiswaarts…
U allen gegroet, Fokkonomius Damus.
Mensen (afstammelingen van de Batavieren en/of Romeinen), ik heb weer genoten!!!! Wij laten ons niet kisten, censureren of castreren....!!!!!!
Met dank aan de Anglofielen,…mochten ook andere volkstammen meereizen. De Friezen waren dan ook ruim (of volmondig) vertegenwoordigd.
Na vrijdag een omcirkelende beweging rond Nijmegen gemaakt te hebben, en besloten te hebben dat we de verovering van de stad niet doorzetten…braken we onze Castra’s zaterdagochtend weer op. Het badhuis (mijn tent) werd weer leeg gegoten, en op het aluminium ros geladen.
Vervolgens trokken we met zijn allen richting Xanten. Onder begeleiding van een heuse historicus over de VIA ROMANA. De bordjes en een enkele grafsteen waren het enige dat ons aan de Romeinen deed herinneren. Maar de prachtige land- en bosweggetjes maakten veel goed, en in onze fantasie liep een heel kordon soldaten mee.
De gesprekken gingen zoals gebuikelijk over het weer, het fietsen, alle andere mogelijke ongein en alle wereldproblematiek (zoals een goede Romein betaamt). De wereldvaluta, nu nog de dollar, zal weldra weer vervangen worden….helaas de Romeinse munten zullen wel niet weer in ere hersteld worden…..en blijven diep in de modder liggen voor de gelukkige vinder....Helaas zijn wij onze schepjes vergeten.
Halverwege onze kruistocht werd de supermarkt weer geplunderd.
Het glas was gelukkig al uitgevonden, zodat wij in ieder geval geen eiken wijnvaten meer hoefden mee te slepen. Wij hadden ook minder paardenkrachten tot onze beschikking en de hoeven bevatten geen hoefijzers maar veelal spd’s.
In het Romeinse park bij Xanten werden de diverse gebouwen met een blijk van herkenning door ons bestormd…..en afgedaan als nep. Wij Romeinse Wereldreizigers waren wel beter gewend. Het formaat was overweldigend, maar het Walt Disney-effect te hoog volgens de geleerde. Helaas, het badhuis, om onze koude en verregende ledematen te vertroetelen, werd in slechte staat gevonden.
Zelf vond ik daar in een klein winkeltje nog de echte Romeinen…..geplastificeerd voor het nageslacht.
De koffie en gebak werden nog wel geserveerd door prachtige Romeinse deerne’s. In den avond was in onze herberg, net buiten Xanten, het feestmaal sober…bijna Spartaans….Het werd echter met een gulle lach geserveerd. En de wijn vloeide op een Bourgondische manier, overmatig!!!
Nadat ons kampement opnieuw opgebroken was en onze trappers weer richting het westen stonden gericht, werd de stal al snel weer geroken en zat het tempo er goed in.
Ik bedacht me wel, dat de romeinen het zeker koud moeten hebben gehad, zo Noordelijk....en toen had je nog winters!!! Nu hebben wij slechts een koude herfstbui....
Nog even werd het Wijnfeest in Groesbeek bezocht en konden we genieten van de hedendaagse feestmuziek….gelukkig maken de echte Romeinen dit niet meer mee….bij Julias en Ceasar!!!
Met een rode blos op de wangen van het prachtige weer…namen we afscheid van elkaar….De mannen hadden weer woeste baarden….des al niet te min werd er vrolijk ter afscheid gekust...
Trots op ons zelf, onze geschiedenis, en onze ontdekkingslust trokken we weer huiswaarts…
U allen gegroet, Fokkonomius Damus.
Wouter en Marianne, dank voor de voorpret bij het samen organiseren van deze trip. Op naar de volgende fietstocht in het voorjaar! 
Misschien moeten we ook maar hier blijven. 
,
.
Moet ik een nieuwe kopen... 
Hallo Rena,
Een mooie route over velden en bospaden, heuveltjes en door stadjes...en langs een lekkere koffietent met Apfelstrudel en vanillesaus,..Die aardige dames zagen ons graag elke dag langskomen. 
De uit Amerika overgewaaide Fries (zoon van Roel) kreeg ook opeens in de gaten waarom zijn vader zo graag met ons meegaat 