De fiets mee in Spaanse bussen
Wat betreft het fietsenvervoer lijken de busmaatschappijen op een jungle, aldus het Spaanse fietsblad 'Cicloturismo'. Er zijn geen eenduidige regels. Diverse busmaatschappijen hebben niet eens regels. Vaak ben je afhankelijk van de stemming van de buschauffeur. Kunnen er fietsen mee, dan is de limiet meestal maximaal vier onder in de bus. In de regel wordt een extra bedrag gevraagd voor het fietsvervoer. De hoogte van dit bedrag is vaak niet duidelijk. Ook hier schijnen veel chauffeurs een bepaalde ruimte te hebben. Een zekere onderhandelingsvaardigheid kun je goed gebruiken. Benader de chauffeur vriendelijk: niet te dwingend, maar ook niet te kruiperig. Een grapje doet het altijd goed, het noemen van namen van Spaanse wielrenners ook.
In 2005 kon mijn fiets zonder problemen mee in de bus van Guadelajara naar Soria.
In 2003 moest ik met pech terug naar Burgos. De chauffeur wilde mijn fiets eerst niet meenemen. Hij had waarschijnlijk geen zin om van zijn stoel af te gaan om het luik open te doen. Ik wist echter mijn pechprobleem met wat theater voor het voetlicht te brengen. Ik mocht uiteindelijk mee. Op het busstation van Burgos wilde ik uitstappen, maar de chauffeur gaf mij aan te blijven zitten en reed speciaal voor mij door naar een fietsenmaker. "Juarez, de béste van Burgos!" Tot mijn verbazing begon te eerst zo norse buschauffeur voor mij te onderhandelen met Juarez. Zijn werkplaats puilde uit van de fietsen die hij nog moest repareren, maar ik werd met voorrang geholpen.
Van andere fietsers hoorde ik dat zij de fietsen konden meenemen in de bus van Santiago de Compostela naar Madrid. Dit hadden ze geregeld op het busstation van Santiago.
Zie meer over fietsen in Spanje: mijn gids FIETSEN IN SPANJE. www.fietswegen.nl
Wat betreft het fietsenvervoer lijken de busmaatschappijen op een jungle, aldus het Spaanse fietsblad 'Cicloturismo'. Er zijn geen eenduidige regels. Diverse busmaatschappijen hebben niet eens regels. Vaak ben je afhankelijk van de stemming van de buschauffeur. Kunnen er fietsen mee, dan is de limiet meestal maximaal vier onder in de bus. In de regel wordt een extra bedrag gevraagd voor het fietsvervoer. De hoogte van dit bedrag is vaak niet duidelijk. Ook hier schijnen veel chauffeurs een bepaalde ruimte te hebben. Een zekere onderhandelingsvaardigheid kun je goed gebruiken. Benader de chauffeur vriendelijk: niet te dwingend, maar ook niet te kruiperig. Een grapje doet het altijd goed, het noemen van namen van Spaanse wielrenners ook.
In 2005 kon mijn fiets zonder problemen mee in de bus van Guadelajara naar Soria.
In 2003 moest ik met pech terug naar Burgos. De chauffeur wilde mijn fiets eerst niet meenemen. Hij had waarschijnlijk geen zin om van zijn stoel af te gaan om het luik open te doen. Ik wist echter mijn pechprobleem met wat theater voor het voetlicht te brengen. Ik mocht uiteindelijk mee. Op het busstation van Burgos wilde ik uitstappen, maar de chauffeur gaf mij aan te blijven zitten en reed speciaal voor mij door naar een fietsenmaker. "Juarez, de béste van Burgos!" Tot mijn verbazing begon te eerst zo norse buschauffeur voor mij te onderhandelen met Juarez. Zijn werkplaats puilde uit van de fietsen die hij nog moest repareren, maar ik werd met voorrang geholpen.
Van andere fietsers hoorde ik dat zij de fietsen konden meenemen in de bus van Santiago de Compostela naar Madrid. Dit hadden ze geregeld op het busstation van Santiago.
Zie meer over fietsen in Spanje: mijn gids FIETSEN IN SPANJE. www.fietswegen.nl