De Zuiderzee fietsroute (440 km)
Ook de Zuiderzee fietsroute is vernieuwd
De route bestond eerst uit de LF21, de LF22 en de LF23.
De Zuiderzeeroute is nu één route en bewegwijzerd met de zogeheten icoonbordjes. Deze zijn aangebracht onder de knooppuntenbordjes, zodat het landschap minder ontsierd wordt door diverse bordjes los van elkaar.
Van de 440 km loopt 95 km nu over een geheel nieuwe route.
Deze route loopt om de voormalige Zuiderzee. Ooit een belangrijke levensader voor ons land. Rond de zee lagen belangrijke havensteden en vissersplaatsen. Op de route tref je veel over de geschiedenis van ons land: de Hanze, de omstreden V.O.C, de botters en de Lemster Aken.
Ieder voordeel heeft zijn nadeel. De Zuiderzee bracht rijkdom, maar eiste ook een zware tol. Herhaaldelijk veroorzaakten stormen watersnoodrampen. De dijkdoorbraken zijn nog zichtbaar.
Havens verzandden of werden te klein voor de steeds groter worden zeeschepen, die voor Pampus kwamen te liggen.
In de 19e eeuw namen de Noordzeehavens de positie over.
De dramatische overstromingen in 1916 gaven de doorslag. Wat hij er eerst niet door kreeg, lukte minister Cornelis Lely toen wel. De Zuiderzee moest getemd worden. In 1927 werd begonnen met de aanleg van de Afsluitdijk. Grote delen van het water werden ingepolderd, maar de geschiedenis is overal nog onmiskenbaar aanwezig.
Een duidelijke meerwaarde van de nieuwe route is dat deze nu ook door het Zuiderzeestadje Vollenhove en over het voormalige eiland Schokland voert. Vollenhove is een pareltje van een Zuiderzeestadje De lange slinger die de nieuwe route maakt om het Kadoelermeer en een stuk langs het Zwarte Meer is een van de hoogtepunten; zeker als ook een majestueuze zeearend boven het Zwarte Water de pleisterende wintertalingen op het water in paniek de lucht injaagt. Dan volgt een heel fraai, maar wederom erg smal, fietspad naar Oud-Kraggenburg, dat als een eiland in de polder ligt. Basaltdijken versterken de terp waarop de Lichtwachterswoning staat met erboven de vuurtoren. Dit voormalig schiereilandje in de Zuiderzee is volgens velen het mooiste stukje van de Noordoostpolder.
In het bos bij Kraggenburg loont het de moeite om even de Zwolse vaart over te steken. Verscholen in het prachtige Waterloopbos vind je hier een historisch openlucht laboratorium. Zo'n 35 schaalmodellen van grote waterwerken uit de hele wereld vormen samen dit Rijksmonument. Vroeger werd door de werkelijkheid na te bootsen het gedrag van water gemeten. Het Waterloopkundig laboratorium deed hier in de jaren '50 en '60 allerlei testen. De Deltawerken zijn hier getest, maar ook de havens van Rotterdam, IJmuiden, Istanbul, Lagos en Bangkok.
Vanaf Kragenbrug slingert het nieuwe stuk Zuiderzeeroute kriskras door het Voorsterbos. Beslist een leuk stukje.
Eenmaal het bos uit volgen de lange kaarsrechte polderwegen, die je met de Noordoostpolder associeert. Een stevige wind uit het zuidwesten kan het fietsen tot zwoegen maken. Zelfs de meest rechtlijnige hater van een fiets met trapondersteuning kan dan op het visioen komen: "Had ik maar......." Maar het hoort bij het “beleven” van de Noordoostpolder: aan de Mamouthweg van bijna 5km langs de Enservaart lijkt bijna geen einde te komen….............
Verrassend genoeg is het door begeleidend struweel en bomen wél veel minder kaal en open dan verwacht. Dan volgt het gravelfietspad over het voormalige Zuiderzee eiland Schokland, het 1e Unesco werelderfgoed van Nederland.
Grote delen van de huidige Noordoostpolder waren tot diep in de middeleeuwen nog land, maar het water rukte op. Bewoners trokken zich terug op hoge gelegen delen die eilanden werden, maar ook de meeste eilanden werden verslonden door het woeste water. Alleen Schokland en Urk bleven over. Schokland werd in 1859 ontruimd, maar het eiland werd nooit weggevaagd.
In het verder nogal monotone polderlandschap vormt Schokland een niet te missen juweel en de lange slinger in de nieuwe route waard. Bizar om midden in de polder een heuvel te zien opdoemen met een vuurtoren en ernaast een plas die beschut wordt door een houten zeewering; de restanten van de voormalige haven. Er is uitgebreide informatie op borden en aan het eind van het langwerpige voormalige eiland ligt Museum Schokland.
Via de knooppunten kun je ook een uitstapje maken naar het voormalige Zuiderzee-eiland Urk, dat wel bewoond is gebleven. Een voormalig eiland dat eigenlijk nog altijd een eiland is, door de eigen cultuur, gebruiken en omgangsvormen.
Heb je de Zuiderzee fietsroute al eens gedaan, dan is dit nieuwe deel aanleiding om de route nog eens te doen.
https://www.lfzuiderzeeroute.nl/
)
ik heb de ronde van nederland gereden,in 2018,hele mooie route(1400km)op mijn teller
Maar bovenal de prachtige vergezichten, de deltawerken, de duinen, en het landschap waarin de strijd tussen mensen en water zo goed zichtbaar is. Talloze accomdaties onderweg en recent vernieuwde routebordjes maken het fietsen een ware eenvoud en zeer plezierig.
