Reizen / Lange fietsreis zonder je partner

[Fietsmans]

Goedemorgen!

Bij deze open ik een draadje om eens een, naar mijn weten, weinig besproken onderwerp aan te kaarten. Namelijk: Op reis zonder je geliefde partner.

Ik zal eens toelichten waarom ik de behoefte heb hierover te beginnen. Ik ken mijn vriendin inmiddels al drie jaar en ontmoette haar vlak na thuiskomst van mijn half jaar lange solo-reis door Zuid-Oost Azië. Op vele fronten was het gelijk raak (en nog steeds! ), maar het was ook al vrij snel duidelijk dat ik een echte avonturier ben, en dat zij dat (nog) niet tot een stuk minder is. De enorm sterke behoefte om er op uit te trekken voelt zij bij lange na niet zo sterk als dat ik dat voel. Geen probleem want ze ondersteunt me in alles en vind het gaaf dat ik mijn passie volg. Nou heb ik echter al jaren lang de droom om op een dag (wel na goede voorbereiding uiteraard) de fiets te pakken en richting Bangkok te gaan. Waarom Bangkok? Geen idee, wel heb ik er al heel wat tijd doorgebracht en uit pure noodzaak tijdens mijn solo-backpacktrip mijn vastgegroeide verstandskiezen moeten laten trekken. Er ligt daar dus nog altijd een stukje van mezelf . Een fietsreis naar Bangkok duurt alleen ontzettend lang, en ondanks dat mijn vriendin me er echt in steunt om het gewoon te DOEN, realiseren we ons allebei dat we het ontzettend lastig gaan vinden om zolang uit elkaar te zijn. Enfin, samen bereiden we het gewoon voor en naarmate e.e.a. concreter wordt hopen we vanzelf te zien hoe we hier het meest praktisch invulling aan kunnen geven.

Nou ben ik vast niet de enige die in zijn relatie tegen een dergelijke kwestie aanloopt waarbij de één heel graag voor een lange tijd wil reizen, en de ander het liefst thuis blijft. Hoe hebben jullie dit ervaren. Of wellicht worstelen jullie momenteel met hetzelfde? Let me know zodat we wat van elkaar kunnen leren!

[Leon]

Er zijn veel fietsers die het doen en kunnen en er zijn er veel die het niet kunnen, willen of doen.
Ik ben zelf ook meerdere keren alleen op vakantie (ik noem het geen reis) geweest en ik vond het helemaal niks. Maar aan die ervaring heb jij niks want straks komen er hier een heleboel die het wel geweldig vinden. Op die mensen ben ik dan best jaloers.
Maar wat let je, op de coronacrisis na, om eerst een korte reis te maken? Sowieso is het voor een grote fietsreis om allerlei redenen verstandig en fijn om eerst een korte trip en dan al een iets langere trip te maken.

[Fietsmans]

[...] Sowieso is het voor een grote fietsreis om allerlei redenen verstandig en fijn om eerst een korte trip en dan al een iets langere trip te maken.

Dat is absoluut waar! Om te beginnen zal ik dit, of anders volgend jaar een tocht naar Rome fietsen.

[Fedor]

[...] Sowieso is het voor een grote fietsreis om allerlei redenen verstandig en fijn om eerst een korte trip en dan al een iets langere trip te maken.

Dat is absoluut waar! Om te beginnen zal ik dit, of anders volgend jaar een tocht naar Rome fietsen.

Goed idee. Kan je ook voor jezelf aanvoelen hoe het is zonder je partner. Voor hetzelfde geld blijkt dat het verlangen naar je partner groter is dan de neiging om er lang uit te trekken.

[Wim]

Ik vind het leuk om met mijn vrouw op reis te zijn, maar ook heel leuk om dat alleen te doen. Voor mij blijft dat echter niet langer dan een week of twee drie leuk.
Voor mijn werk ben ik in mijn loopbaan een aantal malen een half jaar tot bijna een jaar alleen weg geweest. Dat was professioneel erg goed, nuttig en leuk, maar op het persoonlijke vlak wordt het na verloop van tijd wel wat minder. Vooral na terugkeer is het wel weer wennen. Elkaar ondertussen een of meer keer zien helpt wel, net zo goed als de moderne communicatiemiddelen.
Kortom, tegenover de voordelen staan evidente nadelen, en meer naarmate je langer gaat. Hoe dat uitpakt kun je moeilijk voorspellen - het kan je je relatie kosten.
Weet je wat je hier toe drijft? Heb je wel eens overwogen te solliciteren op een baan in een ander land? Elders echt wonen en werken heb ik zelf veel blik verruimender gevonden dan gewoon reizen.

[Berger]

Ja wel eens gedaan. Ging prima eigenlijk (maar samen is leuker). Truc is (vind ik) wel om niet al teveel contact te hebben. Zeker omdat er tegenwoordig bijna overal internet is. Anders blijf je steeds een beetje aan thuis hangen en kom je nooit echt lekker in de " lang op reis modus"

[jwkeij]

Ook hier solo. En ik moet zeggen: bevalt uitstekend! Nou ga ik geen 6 maanden van huis, maar 2 weken fietsen is prima alleen te doen.
Iedere avond 1 sms'je naar het thuisfront is prima.

Ik fiets, en vrouw plus dochter komen in het laatste weekend naar mijn eindbestemming. Het weerzien is dan fantastisch.

[hoeksie]

Ook ik trek er graag solo op uit. Tot nu toe jaarlijks 2 weken flashpacken in Azië, maar na onze 6 weken samen fietsen in Azië (moesten 4 maande zijn) heb ik mij voorgenomen de volgende keer alleen te gaan fietsen. Gewoon hier in Nederlanden en evt buurtlanden en eerst eens voor 1 of 2 weken.

[sjacka]

Heb het ook een paar keer geprobeerd. Het fietsen bevalt me eigenlijk prima in mijn eentje, maar het alleen ontbijten/lunchen/dineren/overnachten bevalt me voor geen meter. Na een week heb ik er schoon genoeg van en ben ik blij weer bij mijn gezin te zijn.

Nu we deze zomerperiode misschien niet met vakantie kunnen en ik dus een stuwmeer aan vakantiedagen over ga houden zou ik komende winter graag 6 weken ergens in het zuidelijk halfrond gaan fietsen, maar helaas met vrouw of kinderen gaat dat niet lukken. En in mijn eentje wil ik niet (het avontuur blijft echter wel trekken)

[Fedor]

Het fietsen bevalt me eigenlijk prima in mijn eentje, maar het alleen ontbijten/lunchen/dineren/overnachten bevalt me voor geen meter.

Dit. Vooral 's avonds. Is dan meestal vroeg naar bed/slaapmat gaan en weer vroeg opstaan en gaan fietsen.

[sjacka]

Ooit ga ik nog een keer drie weken in mijn eentje de tocht van Toffel (Malaga-Biarritz) doen, maar doen moet ik eerst een stukje fitter worden.

[dik5]

Ja ik zou ook weleens alleen een wat langere trip willen doen
Maarrrrr ,ik heb al vele trips over meerdere continenten gedaan met mijn vrouw.
Dat bevalt heel goed.
Waarom: omdat we elkaar goed aanvullen . Waar ik niet zo goed in ben is zij dat juist wel vica versa.
Verder is het ook zo dat je belevenissen graag wil delen, dat wordt wat lastiger als je solo reist
Wel is het zo dat als je solo reist veel meer en sneller contacten met reizigers of local zal krijgen
Kortom, ik ben er nog niet uit
Dirk

[scorpio]

Zelf voel ik een grote behoefte om een aantal maanden per jaar alleen te zijn en bij voorkeur te reizen op de fiets of motor.

Hoewel mijn inmiddels ex vriendin mij daar volledig in steunde heeft zij dat toch als best moeilijk ervaren. De angst dat ik een ongeluk zou krijgen of een andere vrouw zou ontmoeten hield haar behoorlijk bezig.

Voor mij voelt het reizen heel natuurlijk om te doen en ik denk eerlijk gezegd dat het goed is om ook je eigen leven te hebben en je zelf op zo'n manier te ontwikkelen en op te laden als je daar behoefte aan hebt.

Mocht je partner daar toch moeite mee hebben dan is het misschien leuk om samen een maandje o.i.d. te reizen ergens halverwege jouw trip?

[pitatwork]

Hallo,

eens de kids groter zijn, als er zijn, is het idee brengen naar de partner gemakkelijker.
Dan weet ze ook dat je redelijk sportief was in de jeugdjaren en later, en sinds mijn 50e, heb ik gevraagd om van de Ventoux naar huis te fietsen, ok en waar ga je slapen-vragen moet je beantwoorden, vertrouwen hebben, plannen laten inkijken, en bezoek van collega's en/of vrienden laten weten, materiaal in orde, dan kan het.
1200 km gefietst, reuze...., tot ik vorig jaar de voie de la libertée wou fietsen, gecombineerd met vakantie met 3 koppels ivm 75-jarige herdenking van D-Day.
Zij vertrokken naar huis met de wagen, ik met de fiets, 1780 km ver.
Als brandweerman kon ik slapen in kazernes van pompiers de France, ze wist waar, alles georganiseerd, 100 km per dag fietsen enkel keer per dag sms, bellen, ze was gerustgesteld.
Ik moet niet in Azië fietsen, dat weet ze. Frankrijk is voor mij het beloofde fietsland en het is nog dichtbij ok.
Dat is misschien wat moeilijker als je Thailand, Australie, enz. wil fietsen zonder haar.
Ik weet wel dat ze fier is als je dat gefietst hebt, en toch probeer ik haar te bewegen om mee te doen.
Misschien dit jaar, als we door corona niet naar buitenland mogen, wie weet.

[Bert van Sprang]

De topicstarter vraagt om ervaringen voor een lange fietsreis. Zoals de meesten hiervoor fiets ik graag zonder mijn partner 2 of 3 weken alleen of met anderen, maar veel langere hoeft het niet te duren. Als ik de behoefte zou hebben naar Bangkok te fietsen en wellicht moeite heb haar zo lang te missen, zou ik de route opknippen.

[hoeksie]

Ik denk wel over langer solo rijden en heb daar met mijn partnet ook wel gesprekken over. Ik stel mij dat voor als dat hij, en weelicht ook anderen, delen meefietsen van de tocht die ik zou willen maken.
Bij mij gaat het dan om de route Canada naar zuidelijk Argentinie.
Of ik daar echt de guts voor heb... daar moet ik nog over nadenken.

[derdekeer]

Als ik de behoefte zou hebben naar Bangkok te fietsen en wellicht moeite heb haar zo lang te missen, zou ik de route opknippen.

Daarbij sluit ik me aan.
En om hierop even verder te borduren - ik hoop dat de OP mij niet onbeleefd vindt - als je na een week of twee, drie niet denkt "ach was ik maar weer bij mijn partner, ik stop, ik mis haar te veel" dan is er toch iets aan de hand in de relatie. Denk ik.

[Fietsmans]

Als ik de behoefte zou hebben naar Bangkok te fietsen en wellicht moeite heb haar zo lang te missen, zou ik de route opknippen.

Daarbij sluit ik me aan.
En om hierop even verder te borduren - ik hoop dat de OP mij niet onbeleefd vindt - als je na een week of twee, drie niet denkt "ach was ik maar weer bij mijn partner, ik stop, ik mis haar te veel" dan is er toch iets aan de hand in de relatie. Denk ik.

Leuk om al jullie reacties te horen! Sinds ik mijn partner ken heb ik al een aantal solo-reizen gemaakt van een paar weken door Israël en de Westelijke Jordaanoever, Marokko, de Peloponnesos en nog een stukje Grieks vasteland. Inderdaad was ik iedere keer weer dolblij als ik mijn vriendin na twee / drie weken weer zag. Dus niks aan de hand in onze relatie! (Zo'n opmerking vind ik niet onbeleefd, er moet heel wat gebeuren wil ik me beledigd voelen om een oprechte vraag/opmerking )

Ik denk inderdaad ook dat ik de etappe ga opdelen in etappen. Een eerste mooie tussenstop zou Istanbul kunnen zijn. Op die manier is het financieel gezien ook een stuk beter te behappen.

[alstro]

blij dit allemaal te lezen. Dacht dat ik de enige was. Fietsen overdag is idd niet zo lastig, maar de avonden zijn wanneer je alleen op een camping staat zonder een praatje erg eenzaam.

Wat ik lastig vind zijn 2 dingen, als je ergens op de fiets in een gebied rijdt waar je graag samen met je vrouw regelmatig naar toe gaat, dan wil je daar samen van genieten.

Mijn grootste gemis zijn mijn kleinkinderen. Ben een jonge opa van 56, met name mijn kleinzoon is mijn oogappel. Dat is wederzijds. Toen hij 1 jaar was zat ie bij mama aan de telefoon te prutsen die had ie gepikt

Mama: wat doe je met mijn telefoon!!!
Junior: Opa Bellen
Mama: Opa is fietsen, dat weet je toch
Junior: Opa mag niet fietsen... huil huil

Ik hoop dat wanneer ze wat ouder zijn het minder wordt en ik langer dan 2-3 weken kan. Gaat me nu echt niet lukken.

[Tom vds]

.... als je na een week of twee, drie niet denkt "ach was ik maar weer bij mijn partner, ik stop, ik mis haar te veel" dan is er toch iets aan de hand in de relatie. Denk ik.

Indien je slechts voor jezelf zou spreken, ok. En ik weet natuurlijk niet wat je bedoeld met “toch iets aan de hand”. Maar nu je het zo algemeen stelt, zeg ik: wat een klinklare nonsens!

En dat vinden mijn partner en (inmiddels volwassen) dochter ook!
Ik ben al ruim 35 jaar gemiddeld 8 maanden (per jaar) weg. En dan geen paar weken achter mekaar, maar maanden. Zo is dus ons leven. Dat bevalt mij nog steeds prima, en voor haar geldt hetzelfde.

Je zou natuurlijk ook kunnen stellen dat indien jij lang weg zou willen maar je partner wil dat niet, die partner misschien niet de beste keuze is... Maar dat zouden anderen weer nonsens kunnen vinden.

Aan topic starter en zijn partner dan ook het advies om het eens te proberen.
Niemand hier kent jou of je partner (ok, dat is een aanname), dus je zult er met z’n beide uit moeten zien te komen.

Groet,
Tom.