Vlinder stuur

[Mr Wojtas]

Zo, na veel proberen en wisselen heb ik eindelijk mijn niet-pannekoekzadel en stuur goed staan. Nou heb ik er van dat nepleer om het stuur zitten en mis op sommige plekken wat stevigheid en verdikkingen. Zou het een goed idee zijn om ipv dat nepleer stuurlint te gaan gebruiken?

Wat zijn jullie ervaringen met dit nepleer? Houden of wisselen?

Mvg Chris

[Shadow]

Ik zou het hele stuur eraf gooien, maar da's persoonlijk. Eerdere ervaringen hebben duidelijk gemaakt dat het lozen van zo'n stuur één kilo gewicht scheelt en - indien vervangen door een goed ander stuur - het meer comfort oplevert.

Als je goed stuurlint wilt; Lizzard Skins of ESI

[Jurr]

Je zou ook nog eerst een setje handvatten kunnen monteren en daarna pas naar een andere bekleding over gaan.

Zelf vond ik 'm wat smal zo'n vlinderstuur en wat te dicht naar me toe komen. Wat wel weer kan helpen als je bij een te lang frame je stuur toch dichterbij wil hebben.

Eerdere ervaringen hebben duidelijk gemaakt dat het lozen van zo'n stuur één kilo gewicht scheelt en - indien vervangen door een goed ander stuur - het meer comfort oplevert.

Ze zijn niet allemaal zo zwaar, maar vooral Koga kon er wel wat van met hele stellages aan klimrek wat ze erop schroefden Met sommige van die creaties valt wel meer dan een kilo te besparen als je ze laat vervallen...

[Marco Meijerink]

Zou inderdaad voor stuurlint gaan. Die heb je in verschillende diktes. En als de dikste niet genoeg comfort voor je is dan kan je het ook twee maal wikkelen.

[Bridgestone SM]

Ook een puur persoonlijke ontboezeming:

Al jaren kijk ik naar wat er beter zou zijn met een ander stuur, en al jaren blijf ik bij een "race-stuur", ik zie van allerlei moois, maar zie maar weinig echte verbetering.
En ook al een eeuwigheid heb ik om de bovenhelft, dwz tussen het centrale klem-gedeelte en de remhandels zo'n schuim-omhulling.   Nu is zo'n schuimomhulling op zich geen feest (althans niet voor mij), maar met traditioneel stuurlint er strak omheen is het veel beter.   Voor mijn gevoel is hockey-lint (of is het hockey-tape) nog beter. Hockey-tape is glad(der) en breder (en de rolletjes zijn langer en goedkoper), het enige echte minpunt is het ontbreken van rek, dus moet je heel strategisch wikkelen om door de bocht te komen.
De stuurbocht (die ik eigenlijk maar weinig gebruik) blijft bij mij gewoon zonder extra's en dan ook met hockey-tape.

Het iets dikkere en iets zachte van de bovenkant van het stuur grijpt prettig, je kan er op allerlei manieren op steunen zonder dat je handen moe of beurs worden. De zachte iets dikkere buis tot aan de remgrepen maakt dat je de fiets zonder bedenkingen tegen een etalageruit kan zetten, en de weinig gebruikte onderste stuurbocht, die is ook handig als de de fiets de trein in moet tillen, of tegen een te steile helling op moet duwen.

Just my two cents  

PS Wellicht snap ik iets niet, maar op het lange eind is naar mijn gevoel een stuur ± zo breed als je schouders het "voordeligst". Minder luchtweerstand, maar ook minder het gevoel dat je tussen je schouders hangt - een meer natuurlijke steun van de schoudergordel. Op het moment dat de fiets met een zekere snelheid rolt wil de fiets voldoende rechtuit, het sturen doe je dan verder in belangrijke mate met je evenwicht, het stuur is dan verder alleen nodig als steun en voor de kleinere correcties (bijv. net niet over een slak, of net niet over een steen of door een gat).
Een breed (of breder) stuur is bij tijd en wijle een echte belemmering, bijv smalle hekjes, of smalle fietsplekken in de trein, en zeker ook bij de gootjes naast een trap (qua smalle hekjes: desnoods krijgen wij de fietsen ook over het smalle looppad over de sluisdeuren).
Een breed stuur geeft meer controle, daar kan je niet omheen, maar om welke controle gaat het dan: De controle die een mountainbiker nodig heeft: die trekt aan het stuur om bij zeer lage snelheden "één te blijven" met zijn fiets. Zelfs met (te) zware bagage voorop houd ik heel lang controle over fiets en mijzelf, behalve bij extreem lage snelheden, bij diep los grind of wanneer ik word aangereden, dan kan het misgaan -- iets minder gewicht vóór en dit probleem is ook opgelost.
O ja, ik ben voorstander van "voldoende" gewicht voor; een zeker gewicht vóór maakt het stuur iets trager, maar ook betrouwbaarder, je wordt iets meer een vrachtauto ... en dat is best prettig op het lange eind. Na een fietsvakantie weer terug op een "lege" fiets en je merkt dat je schoudergordel sterker is geworden, je moet weer even wennen aan je krachten en het lichtere "nerveuzere" stuur ... aan het eind van de straat ben je alweer gewend.

[Bert van Sprang]

De stuurbocht (die ik eigenlijk maar weinig gebruik)

Voor mij reden om 20 jaar geleden naar een recht stuur over te stappen, waarom iets mee nemen wat je nauwelijks gebruikt? Bovendien zijn je handen nooit daar waar je de meeste remkracht kunt genereren.

[DaVinci]

De stuurbocht (die ik eigenlijk maar weinig gebruik)

Voor mij reden om 20 jaar geleden naar een recht stuur over te stappen, waarom iets mee nemen wat je nauwelijks gebruikt? Bovendien zijn je handen nooit daar waar je de meeste remkracht kunt genereren.

Die zogenaamde stadsremgrepen zijn wat dat betreft gevaarlijk. je kunt er niet fatsoenlijk mee remmen, alleen bijremmen en als je dan een keer echt moet remmen, dan moet je ompakken en ben je te laat.
Dan kun je beter remgrepen voor een recht stuur bovenop een racebocht zetten.

[Leon]

Die zogenaamde stadsremgrepen

Het is ook wel een erg ongelukkige naam, want van alle noodstops die ik moet maken gebeurt 99% in de de stad.

[Bridgestone SM]

Die zogenaamde stadsremgrepen

Het is ook wel een erg ongelukkige naam, want van alle noodstops die ik moet maken gebeurt 99% in de de stad.

Als je je remmen goed afstelt, en vooral ook die stads-beugels goed gangbaar houdt, dan rem je ook prima met alleen die stadsgrepen. Ik gebruik bijna niet anders (misschien is dat de reden dat ze het goed doen, ze worden veelvuldig gebruikt).
Er is ook weinig tegen de mechanische achtergronden in te brengen, mits alles goed onderhouden is.

Ik heb in het verleden wel geliebaugelt naar de echt ouderwetse "Franse" remhandels, remhandels die juist centraal gemonteerd zijn en die met een omgekeerde "stads-beugel"de vorm van het stuur volgen ... alleen heb je dan geen enkele rem als je eens diep in de stuurbocht zit. Zo'n "Franse" remhandel zou voor mij nu wel een betere/mooiere oplossing zijn voor mijn derde rem (alleen, waar vind je remhandels die 40 jaar geleden al overjarig waren).

En dan de vraag "waarom geen recht stuur" ?
Met de traditionele stuurbocht kan je je handen (hand bovenop duimen naar het midden) echt recht in het midden-deel plaatsen, maar je kan ze ook (op de bocht) of om juist omgekeerd om de bocht (hand opzij duimen bovenop) plaatsen.
Deze variatie lukt mij niet met een recht stuur. En dit nog afgezien van de (bescheiden) winst die de stuurbocht onderin biedt ... om soms eens "echt" diep te zitter, of om de fiets mee omhoog te duwen of (in de trein) aan te pakken.

Wat dan voor velen een onbekend (of overjarig) element in een en ander is is de stuurpen-derailleur-versteller, een dergelijke stuurpen-versteller past heel goed bij een "typische" randonneurshouding en bij het gebruik van stadsremhandels.

Ik heb wel eens anders geprobeerd maar ik werd er niet echt blij van. Ik wordt ook niet blij van de index-schakeling, het gaat net zo goed zonder en zonder is minder kwetsbaar, minder afstellen en universeler (zo had de up-grade van 7 naar 8 speed heel weinig voeten in aarde, een andere cassette-body en een aangepaste cassette, that's all).

Samengevat:
Ik ben er gelukkig mee, en ik probeer soms wel iets anders maar ik zie weinig winst in "anders" ... en wel veel gedoe.
Mijn oorspronkelijke boodschap was evenwel vooral: Een eenvoudige strak omwikkelde schuim-huls kan een interessant alternatief zijn voor een dubbele laag verend stuurlint.