Fietsen op Madagaskar

[jeroenkl]

We zijn aan het fietsen op Madagaskar. Dit is het eerste verhaal:

https://bestemmingonbekend.nl/madagaska ... bakstenen/

[ellenvandrunen]

Poeh Jeroen, kun je nog wel van het land genieten? Of overschaduwt dat gedrag toch wel een beetje jullie reis?

Het is namelijk wel iets wat mij tegenhoudt om die kant op te gaan, jouw verhaal bevestigt dat.

Anyway, thanks for sharing jullie fietsreis!

[patrick_ijsselstein]

Het is daar landschappelijk vast prachtig maar ik zou mij daar toch verschrikkelijk opgelaten voelen, moedeloos ook omdat je die mensen uiteraard het liefst allemaal zou willen helpen, wat natuurlijk onmogelijk is.

[jeroenkl]

Poeh Jeroen, kun je nog wel van het land genieten? Of overschaduwt dat gedrag toch wel een beetje jullie reis?

Het is namelijk wel iets wat mij tegenhoudt om die kant op te gaan, jouw verhaal bevestigt dat.

Anyway, thanks for sharing jullie fietsreis!

Ha Ellen,

Ik moet inderdaad zeggen dat het af en toe echt irritant is en dat het soms moeite kost om er goed mee om te gaan. Gelukkig wisselt het wel per streek en per dag.

Groet,

Jeroen

[jeroenkl]

Het is daar landschappelijk vast prachtig maar ik zou mij daar toch verschrikkelijk opgelaten voelen, moedeloos ook omdat je die mensen uiteraard het liefst allemaal zou willen helpen, wat natuurlijk onmogelijk is.

Dat gevoel dat je iedereen wil helpen moet je echt loslaten inderdaad. We kopen af en toe een tros bananen om uit te delen, maar al snel hebben we dan meer mensen om ons heen dan bananen. Wij proberen wel ten aller tijde vriendelijk te blijven en groeten alle mensen vriendelijk gedag. Ook kopen wij ons eten bij zo veel mogelijk verschillende winkeltjes en slapen we in lokale hotelletjes. Dat is ons kleine bijdrage. Iedereen helpen kan nooit en nergens

[bert sitters]

Het is daar landschappelijk vast prachtig maar ik zou mij daar toch verschrikkelijk opgelaten voelen, moedeloos ook omdat je die mensen uiteraard het liefst allemaal zou willen helpen, wat natuurlijk onmogelijk is.

Dat gevoel dat je iedereen wil helpen moet je echt loslaten inderdaad. We kopen af en toe een tros bananen om uit te delen, maar al snel hebben we dan meer mensen om ons heen dan bananen. Wij proberen wel ten aller tijde vriendelijk te blijven en groeten alle mensen vriendelijk gedag. Ook kopen wij ons eten bij zo veel mogelijk verschillende winkeltjes en slapen we in lokale hotelletjes. Dat is ons kleine bijdrage. Iedereen helpen kan nooit en nergens

Beste Jeroen,

Wellicht trekt jouw Kirgizische ruiterhoed teveel de aandacht

[dik5]

Het is toch een inspirerend verslag Jeroen.,,,, en doe de groetjes aan Metje

Dirk

[Marco Meijerink]

We hebben meer dan een jaar door Afrika gefietst en inderdaad, reizen door dit soort landen zorgt ervoor dat je meerdere malen uit je comfort zone wordt gehaald. Dat is soms moeilijk, confronterend. Soms verdrietig. Maar eerlijk gezegd is dat voor ons ook vaak de reden om terug te gaan. Als je door praat kom je er vaak achter dat achter de eerste bedel een heel verhaal schuilt wat het aanhoren waard is. En dan kom je erachter dat Afrika veel meer dimensies heeft dan je in eerste instantie zou verwachten. Hoe langer we er fietsten hoe meer we begrepen en hoe warmer Afrika voor ons werd. Het continent heeft ongekende mogelijkheden die nu ook door veel Afrikanen wordt ontdekt.
Maar eerlijk is eerlijk, toen wij in Madagaskar waren met een goede vriend die maagd was in het fietsen door dit soort landen, kwamen we er weer achter hoe het voor ons de eerste keer was. Goede spiegel.