Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Toeren in Europa en Azië op een racefiets - Forum Wereldfietser

Toeren in Europa en Azië op een racefiets

Kort uitgelegd, ik wil een gemiddelde van 100 kilometer per dag af gaan leggen op een racefiets door Europa en Azië. Ik maak me zorgen dat ik op plekken kom waar ik niet kan fietsen met een normale racefiets.

Route: België, Duitsland, Oostenrijk, Slovenië, Kroatië, Servië, Roemenië, Bulgarije, Turkije, Iran, Turkmenistan, Oezbekistan, Tadzjikistan, Pakistan, India, China, Nepal, Bangladesh, Birma, Thailand, Maleisië en Singapore.

Europa maak ik mij in principe geen zorgen over maar Azië wel een beetje. Ik heb een goede racefiets met een dik aluminium frame, en op zich goede velgen en banden maar niet gemaakt om 12000 km te toeren met +/- 15 kg aan bagage. Ik vraag me af of ik de gok kan wagen, kan ik hiermee door Azië toeren? Of zijn de wegen daarvoor niet geschikt en moet ik de velgen en banden aanpassen? Heeft iemand hier ervaringen mee?
Dit lijkt me geen goed plan. Koop een echte reisfiets en je wordt veel gelukkiger. Een tractor hoeft van mij niet, maar wel iets wat een beetje comfortabeler is, en degelijker.
Wim
Bedankt voor je reactie Wim, ik wil het risico wel nemen om het minder comfortabel te hebben.

Ik lees hier op het forum dat het wel degelijk kan, maar uiteraard lichtgewicht bepakken en een veerzadel monteren. Goede buitenbandjes van bv Schwalbe en mogelijk bredere velgen.

Ik vraag me voornamelijk af of de wegen in de landen in Azië nog redelijk ok zijn of dat ik mij echt moet voorbereiden op "mountainbike" wegen. En dan moet ik waarschijnlijk wel een overweging gaan maken om een iets stevigere fiets aan te schaffen.
Heb in een hoop van de door jou genoemde landen ervaring en ik zou zeker de banden/velgen en zitpositie aanpassen voor je trip als ik jou was! In ZO Azië kom je goede wegen tegen maar in Centraal Azië en Oost Europa kunnen ze bar slecht zijn. En in een land als Tajikistan al helemaal. Trouwens we zoeken ook nog vaak de onverharde wegen xtra op omdat die vaak mooier en rustiger zijn. Wij rijden 26 inch met iets bredere banden en verstevigde velgen. Kijk maar - op video
Mijn ervaring strekt zich niet verder dan Istanbul.

Wel herinner ik me op een mijner reizen een, letterlijk, verdwaalde Fransman, die van Europese hoofdstad naar Europese hoofdstad (zijn bucket list) reisde op een klassieke stalen racefiets, met erg weinig bagage (hotelovernachtingen, CC-touring) en op smalle (<<28 mm) banden. Zijn tocht had hij uitgezet met een autokaart (en reed veel over E-wegen). Hij haakte bij mij aan vanwege mijn gedetailleerder kaartmateriaal en hoopte zo weer op een hoofdweg uit te komen. Zodra ik een met gravel verharde bosweg insloeg, kreeg hij de bibbers, bevreesd voor zijn lichte materiaal (geen reparatiespullen bij zich). En zulke wegen kom je in elk geval in oostelijk Europa tegen.

Het volgen van hoofdstructuren en asfaltwegen is iets dat ik wil vermijden vanwege de drukte van het gemotoriseerde verkeer dat voorbijraast. Ik word daar niet gelukkig van. Hoe zie jij dat?
Dat is een heel goed punt te overwegen. Ik ben er ook geen voorstander van om alleen drukke asfaltwegen te pakken. Ik kan daar redelijk op sturen omdat ik fiets met een navigatiesysteem.

Ik kan er mee leven op die momenten het voorzichtig aan te doen. Hopelijk kan het gewoon wel met wat stevige velgen, mogelijk een aangepaste voorvork. Makkelijk grote afstanden afleggen moet ook weer niet het genieten van lokale gebieden in de weg staan.

Zelf zorg ik wel dat ik één en ander aan reparatiespullen bij me heb. Zo ben ik graag helemaal zelfvoorzienend met lichtgewicht spullen waarmee ik kan overnachten in het wild en mijn eigen eten kan koken.

Bedankt voor je reactie aardvark, dit geeft me wel even iets te overwegen.
Beste Henk,

Zet dat plan met die race fiets echt uit je hoofd en ga op zoek naar een goede vakantiefiets.

Hoe komt het dat je die tocht persé met een racefiets denkt te doen?

Lang onderweg met bepakking over mindere wegen is een zware belasting voor een racefiets. Je kunt wel reparatiespullen meenemen, maar het kan net een onverwacht onderdeel zijn. Pech komt vaak op een ongelegen moment. In veel landen in Azie zijn géén 28-inch onderdelen verkrijgbaar.

Die jongens van de Tour de France hebben wel materiaalwagens met mecaniciens achter zich aan. Na de dagrit worden die fietsen onder handen gnomen. Een wiel wordt al snel gewisseld. Verder rijden die coureurs ook nog zonder bepakking.

Zou ook de 100-km limiet loslaten. Fietsen is Azie is niet snellen van A naar B, maar Azie is beleven onderweg.
Met je fiets staat of valt je hele reis. Dat lijkt me nu niet iets om "de gok" mee te wagen, zoals je zelf schrijft. Er zijn op dit forum tal van draden over niet al te dure vakantiefietsen, waarmee je de kans op pech met een factor x verkleint. Met een budget van € 1000 kom je al een heel eind. Ik heb zelf jaren met een Gazelle Trekkingbike (niet echt een kwaliteitsfiets volgens de normen in dit forum) in landen als India, Turkije, Cambodja en Indonesië rondgereden, en dat ging prima, met 42"'-banden en Shimano Deore-afmontage.
De banden en de wielen zijn inderdaad het belangrijkst, veel belangrijker dan een veerzadel, dat in mijn beleving nergens goed voor is. Ook als je hoofdzakelijk verhard rijdt, zijn dikkere banden essentieel. De asfaltwegen in Turkije bestaan bijvoorbeeld uit grove steenslag, zeer vervelend om daar met te dunne banden overheen te rijden. En dat je af en toe in een pothole rijdt, is ook niet te voorkomen.
bert sitters schreef:Beste Henk,

Zet dat plan met die race fiets echt uit je hoofd en ga op zoek naar een goede vakantiefiets.

Hoe komt het dat je die tocht persé met een racefiets denkt te doen?

Lang onderweg met bepakking over mindere wegen is een zware belasting voor een racefiets. Je kunt wel reparatiespullen meenemen, maar het kan net een onverwacht onderdeel zijn. Pech komt vaak op een ongelegen moment. In veel landen in Azie zijn géén 28-inch onderdelen verkrijgbaar.

Die jongens van de Tour de France hebben wel materiaalwagens met mecaniciens achter zich aan. Na de dagrit worden die fietsen onder handen gnomen. Een wiel wordt al snel gewisseld. Verder rijden die coureurs ook nog zonder bepakking.

Zou ook de 100-km limiet loslaten. Fietsen is Azie is niet snellen van A naar B, maar Azie is beleven onderweg.
Beste Henk,
Ik heb veel in Azie gefietst maar ik zou je aanraden om het advies van Bert op te volgen

Dirk
We weten niet eens om wat voor fiets het gaat? Ja, een racefiets... Maar daarin zit nogal wat verschil. Als het rijden met een racer erg belangrijk is, laten we dan kijken wat er mogelijk is om het zo prettig mogelijk te maken.
Alu raceframe hoeft geen probleem te zijn zolang het geen triplebutted superlight frame is. Wat belangrijker is dat je iets bredere banden kunt monteren. 32mm is daarbij meer dan voldoende. 15kg bagage is geen probleem mits je zelf al geen 120kg bent.
wielen 36 spaaks gaan dan ook best redden, goede banden eronder en in principe is er geen probleem om via asfalt wegen te fietsen.

Wanneer je op de racefiets wilt, gewoon doen wat anderen ook zeggen.. Anders zouden de meeste van ons ook nooit zijn begonnen met fietsen in die grote boze wereld. er is altijd wel iemand die het afraadt en enge verhalen heeft wat er allemaal kapot/mis kan gaan.. wellicht dat je na je tocht toch moet toegeven dat een andere optie beter was geweest maar dat weet je altijd pas achteraf.
Tenslotte moet je het zelf ervaren en niet vanaf achter een beeldscherm of bank maar op de weg (n)ergens naartoe.

Wij zullen onze spullen volgens menigeen niet world cycling proof hebben maar t gaat best goed. Het is geen high tech zo'n fiets en zoveel gaat er ook niet aankapot.
Travelmaster schreef:We weten niet eens om wat voor fiets het gaat? Ja, een racefiets...
Precies. Als je onder een "racefiets" verstaat een stalen renner van het type Champion Mondial, dan zijn velen je voorgegaan en kun je met de juiste uitrusting een heel eind komen. Maar als we het hebben over zo'n hypermodern scheermes, dan zou ik toch nog eens twee keer nadenken over je plannen.
Lees dit eens: http://wiki.wereldfietser.nl/images/c/c ... kantie.pdf

Racefietsen hebben (in meer of mindere mate) allerlei problemen voor beladen vakantiegebruik.
1 op moderne frames passen maximaal 25-28 mm bandjes. Dat is te smal voor comfort en grip op het soort wegen dat je zult tegenkomen. Het draagvermogen is gering, dus je moet ze erg hard oppompen. Daar wordt je fiets langzaam en oncomfortabel van.
2 De achterwielen zijn 130 mm breed, waardoor de dish van de spaken erg groot is. Ze zijn dus veel minder sterk dan de wielen van een vakantiefiets met 135 mm atb achternaaf. Als er moderne spaakpatronen in zitten met weinig spaken heb je helemaal een probleem.
3 het verzet is niet laag genoeg om te klimmen met bagage
4 het frame is niet stijf genoeg voor het bagagegewicht
5 de geometrie is te onrustig waardoor het niet goed stuurt met bagage, en te kort zodat je wellicht met je hakken tegen de tassen komt, of de bagage zover achter de achternaaf hebt hangen dat het instabiel wordt.
6 het frame is lang niet altijd sterk genoeg, want een racefiets moet zo licht mogelijk zijn voor het bedoelde gebruik. Dit is een heel ander gebruik.

Alle problemen worden en stuk minder als je heel weinig bagage bij je hebt, maar 15 kg is dan nog wel gewoon veel. Dit is zeker geen pleidooi om dan maar gelijk met een tractor fiets op vakantie te gaan. Een Surly Cross Check bijvoorbeeld zou al een heel stuk bruikbaarder zijn.
Wim, allemaal waar. Maar je weet pas goed waar je over praat als je weet over welke fiets het gaat, toch? Dan pas kunnen we een onderbouwd advies geven.
Als ik naar je planning kijk denk ik dat de lol die je aan je racefiets beleeft voorbij Servië heel snel minder zal worden. Turkije heeft prachtige asfaltwegen maar daar kan je het bijvoorbeeld treffen dat ze aan de weg aan het werk zijn en je zomaar een dag lang over puin aan het fietsen bent.
Rustige weggetjes vinden met je gps is een leuke maar volgens mij een naïeve gedachte. Soms zal je ze vinden maar kijk dan niet op van zeer slecht wegdek maar vaker zal je ze waarschijnlijk niet vinden omdat ze er simpelweg niet zijn.

Los daarvan vrees ik dat je met je bagagegewicht van 15kg ook niet uitkomt. Misschien wel qua basisuitrusting maar er zijn stukken op je route waarop je veel extra water en eten zal moeten meenemen. Dat zal je wel ergens moeten laten.
pfff blykbaar heb ik iets gemist mbt de ontwikkelingen van vakantiefietsen en banden..

de bewering dan een band door hard oppompen langzaam zou worden.. volkomen nieuw voor mij. Zal tijdens de wedstrijden dan maar 4bar erin doen ipv 7... nee geloof niet dat deze stelling correct is. Daarbij zacht opgepompte banden gaan wringen in bochten en dat is nu niet iets wat je wilt...
Moderne spaakpatronen geven problemen?? Mwah dat is ook niet altijd waar en een slecht gevlochten wiel met 2-1 of 3-2 is ook gewoon bagger..
triple op een racefiets en je rijdt ook gewoon bijna 1-1 ratio dus dat valt ook wel weer mee.
een racefiets niet stijf genoeg... durf te beweren dat een gemiddeld raceframe een stuk stijver is dan de gemiddelde vakantiefiets. stijfheid is nu typisch iets waarop racefietsen worden getest en gebouwd.
Ooit gehoord van comfort racefietsen?? iets hogere balhoofdbuis, langere brug..
Denk dat de sterkte van veel racefietsen niet het probleem is maar een drager monteren is wel iets lastiger aangezien er weinig oogjes opzitten.

Maar ik kan het mis hebben... :oops:
Ik ben nu ook wel benieuwd naar de racefiets in kwestie. Door Europa heen is het allemaal niet zo'n punt. Goede wegen, voldoende mogelijkheden om de depanneren. Het bagage aspect blijft echter lastig. Het kan allemaal wel en je moet wat grenzen stellen aan je comfort. Maar hoe lang ga je dat gebrek aan comfort kunnen uithouden?

Eenmaal in Thailand is die racefiets ook geen punt meer. Daar heb je weer goede wegen en ook weer fietsenmakers die 28 inch spul in de winkel hebben liggen. Het is meer dag lange stuk daar tussenin.

Ik ben zelf een fan van racefietsen en snelle vakantie fietsen. Maar van alle verhalen die ik lees over Iran, Irak, Oezbekistan, Kazachstan, Afghanistan en god weer wat daar nog allemaal meer aan landen ligt, dan zou een racer toch wel mijn laatste keuze zijn. Dan toch liever een randonneur of iets dergelijks.
Bandenspanning: het draagvermogen van een band is afhankelijk van de druk. Meer gewicht betekent harder oppompen. Er is uitgebreid onderzoek gedaan naar bandbreedte en spanning op de snelheid. Op een gladde rol of perfect asfalt is een smalle hard opgepompte band sneller. Dat tref je in de TdF. Op slecht wegdek zijn brede banden op vrij lage spanning sneller, omdat ze de oneffenheden glad strijken.
frame: hang een stel tassen achter aan een racefiets en die fiets is ineens niet meer zo stijf.
1: 1 verzet is voor de meesten niet genoeg om met bagage een echte berg op te komen.
Natuurlijk heb ik gehoord vanm comfort racefietsen. Als die ook 57 mm remmen hebben komen we in de goede richting met banden tot max iets van 32 mm (maar slechts weinige hebben zulke remmen).Met weinig bagage kun je daarmee in Europa snelle tochten maken. Maar zodra je onverhard moet gaan wordt het toch moeilijker, zeker als het wat modderig is. Een crosser is dan beter, met cantilever remmen met meer ruimte. Op die van mij (een echte, maar oude veldrijfiets) passen 35 mm banden, maar op bijv de Crosscheck passen ook 38 mm banden.
De sterkte kan wel degelijk een probleem zijn, want de frames zijn er gewoon niet op berekend. Dat geldt nog het meest voor carbon frames, omdat die precies geoptimalisseerd kunnen worden voor een specifiek gebruik. Bagage op een achterdrager hoort daar echt niet bij.
Zekers. Het wachten is nu op TS om even te vertellen wat voor aluminium racer het exact betreft. Misschien kunnen we dan ook het maximum toelaatbaar gewicht achterhalen. Als dat slechts 100 kg is, houdt het in de standaard configuratie misschien al gauw op...

Misschien fietst TS nu met 23 mm banden. Een trend die je nu al steeds vaker ziet is het monteren van 25 mm banden voor, juist, meer comfort. Ik denk, maar weet niet zeker, dat dat in de Hel van het Noorden al vrij standaard is.
Ok, dit zijn een hoop reacties en daar ben ik echt super blij mee. DANK!

Er zeggen velen om het uit mijn hoofd te zetten, en sorry maar dat motiveert me des te meer om het wel te gaan doen. Ik ben jong, naïef, wil een uitdaging en ben bereid flink af te zien. Comfort heb ik zat hier thuis en ik geloof er in dat waar een wil is, is een weg. En menig zal me uitlachen wanneer ik ben aan het tobben op onverharde puinwegen in Tajikistan en geen meter vooruit kom, visa verloopt, opgepakt wordt, etc. Spanning geeft me een gevoel dat ik leef, anderen willen gewoon comfortabel genieten, dat is waarschijnlijk een keuze die je maakt.

Ik heb op dit moment twee racefiets modellen, een oude stalen Peugeot waar ik als een malle mee de stad door dendert. Heeft me nooit in de steek gelaten alleen de velgen staan zo nu en dan in S-jes. En een aangeboden aluminium Batavus fietsje, waar ik het frame minder van vertrouw maar deze fiets is wel vrij nieuw en lekker ligt door het aluminium frame. Misschien kan ik onderdelen verwisselen, bredere velgjes en zo mijn eigen semi hobbel bestendige toer racefiets bouwen.

Hier de Batavus en mijn bagage. Komt uiteraard nog één en ander bij. In nood gebruik ik een rugzakje om extra water en voeding mee te nemen.
Afbeelding

Hier de Peugeot. Stalen frame, kleine roestplekjes maar stevig en in orde.
Afbeelding

Ik heb geen idee welke modellen het precies zijn, kan het niet vinden op het frame. Bandjes die erop zitten zijn id 23 mm. 25 mm minimaal moet het minimaal worden, is volgens mij ook een standaard. Ik zou ook best 28 mm kunnen monteren heb ik de ruimte voor, maar is natuurlijk geen standaard voor onderdelen in Azië.