Nederlander

[johntelleman]

Hallo WF'ers,

In een rustig moment op mijn werk ontdekte ik het volgende:
Hoe meer ik per fiets over de wereld reis, hoe meer ik me realiseer dat ik een Nederlander ben. Geen Wereldburger, geen Europeaan, Nederlander!
Door het zien, meemaken en voelen van andere culturen zie ik steeds meer in hoe mooi en bijzonder ons leven beneden de zeespiegel is.

Hebben meer mensen dat?

Groeten, John.

[anouk]

Hoi John,

Ik herken dat gevoel niet. Tegenovergesteld heb ik het vaak wel. Fiets je ergens, en je komt in een toeristisch gebied, stikt het van de nederlanders. Het liefst op een Nederlandse camping met playbackshow op vrijdagavond. Ik heb op vakantie altijd het gevoel dat het gros van de Nederlanders samenklitten op nederlandse campings, in dorpen waar je de invloed van het betreffende vakantieland niet meer merkbaar is omdat het puur toeristendorpen zijn, en waar om 5 uur de aardappels op tafel komen.
Op zo'n moment voel ik een plaatsvervangende schaamte voor de Nederlander die mij vraagt of ik mijn slaapplaatsen van te voren regel omdat niet alle campings zo netjes zijn als degene waar zij op staan.
Ik voel me meer europees dan Nederlands.

Anouk

[fietsjunks]

Hoi,

Latige vraag hoor...
Meestal zoeken wij de rustige, niet-disco-campings op, dus dat valt dan wel mee. Maar gisteren zaten wij even op teletekst te kijken, de eerste 10 berichten gingen alleen maar over moord, beroving, verkrachting enz enz.. zo trots ben je dan niet meer om nederlander te zijn, want er is hier toch een boel mis de laatste tijd...

Op reis, we maken toch altijd wel duidelijk dat we geen duitsers zijn haha, dus in zoverre zijn we wel trots om nederlander te zijn!

El & El

[Wil]

Hallo John,
Ik voel ook meer voor Anouk`s zienswijze. In augustus en september ben ik op de Campings in Frankrijk gelukkig maar weinig “kaaskoppen” tegengekomen. Terug weer richting Nederland wel weer een aantal aardige Santiago fiets(t)ers. Voor de “vrije fiets(t)ser” wordt Nederland met steeds meer wet- en regelgeving, door het huidige Rariteiten Kabinet, wel erg beklemmend!! Dus voor mij ook zoveel mogelijk buitenlandse fietsvakanties, jammer, ja Nederland is toch óók zo mooi.(zie ook El&El)
Wil

[renaw]

Hi John & de anderen,

Ik begrijp precies waar je het over hebt. Nederlander ben je en zul je altijd blijven ookal probeer je daaraan even te ontsnappen als je op reis gaat. Op reis wordt echter duidelijk, tenminste als je lang en/of vaak genoeg gaat, dat je gewoon Nederlander bent en dat daar niks mis mee is, maar dat je anders bent dan degene om je heen. En wat betreft de criminalitiet. Als je je maar lang genoeg op een andere plek op deze aarde begeeft, zul je zien dat het ook daar gebeurt. Alleen dat heb je niet door als je lekker door fietst.

Groet,
Rena

[Addy]

Als ik reis kom ik vaak aardige duitsers tegen, vriendelijk en een beetje timide. Maakte je wellicht een grapje? Beetje belegen grapje, in dat geval.

[arjen]

Tuurlijk! We boffen dat we hier (in NL) wonen en niet ergens anders. Elke keer als ik rond gefietst heb in een boeiende en exotisch cultuur besef ik hoeveel mazzel ik heb.

De Koran-kinderen in Mali waar Dick en Els door aangegrepen werden of de onvoorstelbare hoeveelheid kinderen in Ghana die alleen maar naar school gaan als papa die week voldoende geld heeft. Hun lot staat natuurlijk in schil contrast met het gym op mijn scholengemeenschap en later de bedrijfskunde faculteit.

Botnath in Kathmandu is natuurlijk is stuk mooier dan de nieuwbouw gereformeerde kerk in mijn geboortedorp. Angor Wath is ook zonder Angele Jolie een stuk stoerder dan het Muiderslot. En polders in Pijnacker steken schril af bij de Mekong delta. Alleen in Nepal, Cambodja en Vietnam (en nog een behoorlijk aantal andere prachtige landen) zijn nog niet alle ideeen van Voltaire, Erasmus en andere kornuiten nog niet helemaal geimplementeerd.

Terwijl ik mezelf wel lekker voel bij een cultuur van gelijke kansen, gelijke rechten, solidarieit, vrijheid van meningsuiting en nog wat zaken uit de Verlichting. Ik kan me eigenlijk niets anders voorstellen. Sommige ideeen zitten er kennelijk diep in. Ik ben Nederlander...

Ik vind het wel fijn om in een land te wonen waar mijn vriendin gelijk aan mij is, er tussen mijn buurman mij geen onoverbrugbare kloof is vanwege kaste of geloof, ikzelf fijn atheist of agnost kan zijn en het verschil tussen rijk en arm nog een beetje door de staat gecontroleerd wordt.

Al met al kom ik iedere keer terug met een gemengd gevoel. Respect en waardering voor andere samenlevingen, maar telkens weer met de neiging om vanaf de Brienenoord even naar de stad te kijken met het idee “blij met mijn leventje zoals het is”. Ook al is het hier in Rotterdam nog zeker geen walhalla.

[johntelleman]

Er zijn Nederlanders waar je je voor schaam en Nederlanders waar je trots op bent.
Zodra ik in verweggistan ben vertel ik niet over de Tokkies, maar over Leegwater en Stevin, en dat ons land grotendeels beneden de zeespiegel ligt. Heel mooi kan je die verhalen maken. Ook vertel ik dat we een welvarend land hebben opgebouwd uit prut, zand en klei. Hier vind je geen natuursteen en niets blijft staan zonder palen in de grond.
Ook onze geschiedenis is rijk voorzien van allerlei hoogtepunten.

Al met al toch blij als Nederlander zijnde, gewoon niet in augustus naar salou of de Ardeche.

Groeten, John.

[Dick Schuurman]

Waar ik een beetje naar van word als Nederlander, is dat ik in al die buitenlanden, mij zo akelig bewust word van typisch Nederlands gedrag van al die landgenoten...

Het begint al voor vertrek. Waar ga je dit jaar heen? Naar Polen??? Alleen, op de fiets??? Levensgevaarlijk! Nou ja, je auto kunnen ze in ieder geval niet jatten, die heb je niet bij je... Maar die lui jatten alles wat los en vast zit. Enne... wat is daar trouwens te zien in dat arme vervuilde land...?
Zeg, wanneer ben jij eigenlijk voor het laatst in Polen geweest...?
Ik? In Polen geweest..? Nog nooit en niet van plan ook!

Op een Poolse camping, tussen een paar landgenoten in sleurhutten: Hier is het sanitair schoon, maar er zijn campings hier...!!! Maarre, goed eten en bier hier en goedkoop!!

Inderdaad... plaatsvervangende schaamte. Niet alleen voor de landgenoten in den vreemde maar ook voor de thuisblijvers, die, als goed Nederlander een mening ventileren over zaken waar ze niets van weten.

Ja en dan die Polen, die op de fiets terug kwamen uit de Baltische staten. Mijn vragen over hun reis beantwoordden en vragen stelden over Nederland. Inderdaad, vragen stellen.......

Ik zou best dat gevoel, dat het hier zo mooi en bijzonder is onder de zeespiegel, willen hebben. Maar als ik in dit kikkerlandje om me heen kijk, is het maar al te vaak........

Gisteren schijnt de beroerdste dag van het jaar geweest te zijn, misschien werkt het bij mij nog na....

[anouk]

Om nog even te reageren: Ik vind er een verschil tussen zitten of ik Nederland een mooi land vind of dat ik mezelf als trotse nederlander zie. Op mezelf als Nederlander heb ik al gereageerd, maar dat wil niet zeggen dat ik Nederland geen mooi land vind. Absoluut wel. Nederland is prachtig, en heeft zeker een rijke historisch en cultureel verleden. Ik mag graag lange weekenden doorbrengen in Nederland. En natuurlijk hebben we geluk dat we in een maatschappelijk ontwikkelde maatschappij leven met gelijke kansen. Maar heb je dat niet in de meeste Europese landen? Ik zou me dus overal wel kunnen vestigen.

En het het stukje over Polen herken ik. Dit wordt tegen ons ook wel gezegd als wij ergens heen gaan waar het minder veilig is. In Tsjechie zijn al onze waardevolle spullen gestolen, en we kregen dan ook menigmaal de reactie: Nu ga je er zeker nooit meer heen? Waarom niet, omdat er 1 maal iets gestolen is van ons? Dat is gewoon pech hebben, en dat is het risico van het reizen.Maar in Nederland zijn er al meerdere fietsen gestolen van mij, dan is er toch ook niemand die aan mij vraagt of ik nu zeker nooit meer in Nederland kom?

[Wit]

[eindgebruiker]

Volgens Van Dale:

Ne·der·lan·der (de ~ (m.), ~s)
1 staatsburger van Nederland => Hollander, kaaskop

Vooral die laatste vind ik wel leuk

[gudy]

Ik voel me wel een wereldburger. Ik zweef tussen de culturen in. Ik probeer me zo goed mogelijk aan te passen. Na dagen of weken fietsen in een vreemde cultuur, weet ik dat mijn roots in Nederland liggen, maar voel ik me steeds meer een wereldburger.

De drang naar mensen te ontmoeten in de vreemde cultuur wordt steeds groter. Ook stormen er vragen langs over de cultuur waar je lang niet altijd antwoord op krijgt. Dit komt vaak door het niet spreken van de taal.
Mijn interesses liggen hier en een ander zijn interesses liggen daar.
Ik toon respect voor een ander ongeacht dat het iemand is die met een caravan en een zak piepers op pad gaat. Je hebt altijd mensen die je niet begrijpen en dat ligt niet aan de taal.

Maar wat ik altijd tegen John zeg. Goh wat hebben wij een mazzel, wij hebben een ticket terug naar Nederland. Dat kan je van vele mensen in verre oorden niet zeggen. Vele zijn arm of worden onderdrukt. Maar trots dat ik een Nederlander ben, wil ik niet direct zeggen. Je moet juist trots zijn op wie je zelf bent.

[eindgebruiker]

Maar trots dat ik een Nederlander ben, wil ik niet direct zeggen. Je moet juist trots zijn op wie je zelf bent.

Ik ben een Nederlander, en daarmee doordrenkt met de Nederlandse cultuur. Op een deel daarvan ben ik trots. Misschien wel precies dat deel dat even kwijt was na de moord op Theo van Gogh, en eerder Pim Fortuin.

Gaele

[Leon]

Hoi,
Van mij hoeft de indeling een Nedelander of een Braziliaan etc. ook niet gemaakt te worden. Nederlanders verschillen onderling net zo zeer als mensen van andere volkeren, en daar zit veel overlap in in die gebieden waar het volgens mij om gaat: hoe je tegen het leven en de wereld aankijkt.
Of we in Nederland in een paradijs leven? In veel opzichten wel, maar in andere opzichten niet. Daarom ga ik graag af en toe kijken en genieten van andere landen en kennismaken met andere culturen, al is het maar de Vlaamse en de Waalse.
Wat er dan goed is bij ons en wat niet? Daar kun je natuurlijk oeverloos over discussieren en afwegen wat je belangrijker vindt en wat niet - ik denk niet dat er een eensluidend antwoord te geven is. Het is wel een leuk onderwerp voor bij het kampvuur van een Wereldfietserweekend
Groetjes, Leon

[Anneke]

Niet alleen fietsen in andere (verre) landen, maar stel je je eens voor om er ook te wonen. Hoe “nederlands” blijf je dan, hoe snel pas je je aan? Stel, je woont en werkt in het buitenland (Canada in mijn geval) en je directe collega’s zijn niet de bewoners van dat land, maar komen uit Mexico, India, Indonesie, Frankrijk, Italië, China, Argentinïe....zovele culturen in een vreemd land. Ik merk dat ik op het eerste gezicht meer gemeen heb met collega’s uit Europa, zij weten ook meer over Nederland (misschien ook de vooroordelen?). Maar verder...
Ik heb een goede opleiding gehad in Nederland, en heb alle mogelijkheden gehad om me te ontwikkelen en kan doen wat ik wil. Daar ben ik trots op, de mogelijkheden in Nederland, de vrijheid die ik heb meegekregen, de hollandse inslag. Want die mogelijkheden blijken toch niet al mijn collega’s te hebben gehad; zij proberen die juist in Canada te krijgen.

Ja, ik word raar aangekeken hier dat ik alles op de fiets doe (immers dat ben ik gewend in NL). Ja, meestal raden Canadezen het goed dat ik uit Nederland kom. Ja, ik lees het nederlandse nieuws op internet.

En ja, ik pas me aan....vorige week was ik in Engeland voor mijn werk. Ik moest naar de dokter: leg dan maar eens uit waar je vandaan komt. Uit Canada toch?

Ik schreeuw niet van de daken dat ik Nederlander ben, maar ik schaam me er ook niet voor. Ik ben gewoon ik.

[Worldcycler]

Dit
[quote="anouk"]Hoi John,

Ik herken dat gevoel niet. Tegenovergesteld heb ik het vaak wel. Fiets je ergens, en je komt in een toeristisch gebied, stikt het van de nederlanders. Het liefst op een Nederlandse camping met playbackshow op vrijdagavond. Ik heb op vakantie altijd het gevoel dat het gros van de Nederlanders samenklitten op nederlandse campings, in dorpen waar je de invloed van het betreffende vakantieland niet meer merkbaar is omdat het puur toeristendorpen zijn, en waar om 5 uur de aardappels op tafel komen.
Op zo'n moment voel ik een plaatsvervangende schaamte voor de Nederlander die mij vraagt of ik mijn slaapplaatsen van te voren regel omdat niet alle campings zo netjes zijn als degene waar zij op staan.
Ik voel me meer europees dan Nederlands.

Anouk

En dit stukje
gudy Geplaatst: Wo 26 Jan, 2005 21:46 Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------

Ik voel me wel een wereldburger. Ik zweef tussen de culturen in. Ik probeer me zo goed mogelijk aan te passen. Na dagen of weken fietsen in een vreemde cultuur, weet ik dat mijn roots in Nederland liggen, maar voel ik me steeds meer een wereldburger.

De drang naar mensen te ontmoeten in de vreemde cultuur wordt steeds groter. Ook stormen er vragen langs over de cultuur waar je lang niet altijd antwoord op krijgt. Dit komt vaak door het niet spreken van de taal.
Mijn interesses liggen hier en een ander zijn interesses liggen daar.
Ik toon respect voor een ander ongeacht dat het iemand is die met een caravan en een zak piepers op pad gaat. Je hebt altijd mensen die je niet begrijpen en dat ligt niet aan de taal.

Maar wat ik altijd tegen John zeg. Goh wat hebben wij een mazzel, wij hebben een ticket terug naar Nederland. Dat kan je van vele mensen in verre oorden niet zeggen. Vele zijn arm of worden onderdrukt. Maar trots dat ik een Nederlander ben, wil ik niet direct zeggen. Je moet juist trots zijn op wie je zelf bent.

verwoorden precies zoals ik tegen alles aankijk als ik op reis ben.
heerlijk dat ik mijn gevoel in andermans gevoel terug ziet, en herken!
Alleen ben ik een beetje antie Nederland.
misschien moet ik meer gaan kijken naar wat er in Nederland wel goed is i.p.v wat er niet goed is

groetjes Bas

[Robin76]

Botnath in Kathmandu is natuurlijk is stuk mooier dan de nieuwbouw gereformeerde kerk in mijn geboortedorp. Angor Wath is ook zonder Angele Jolie een stuk stoerder dan het Muiderslot. En polders in Pijnacker steken schril af bij de Mekong delta. Alleen in Nepal, Cambodja en Vietnam (en nog een behoorlijk aantal andere prachtige landen) zijn nog niet alle ideeen van Voltaire, Erasmus en andere kornuiten nog niet helemaal geimplementeerd.

De schoonheid van een land wordt pas gezien als men zelf ook ontwikkeling en rijkdom heeft.
Die mensen daar zouden het maar wat graag willen inruilen voor een welvaartsstaat zoals de onze incl slufter en veluwe.

Ik zou graag een deel van onze welvaartsstaat in willen leveren voor meer schoonheid en natuur ipv geveegde rode stoeptegels.

[Theo Jorna]

De grootste ruzies en meeste ergernissen heb je gewoonlijk met je buren en vrienden. Want die raken je persoonlijk. Dat je je als Nederlander dus het meeste stoort aan andere Nederlanders, en het meeste schaamt voor andere Nederlanders, betekent dat je jezelf dus primair een Nederlander voelt.

Ik herken mezelf in een heleboel typeringen van Nederlanders: bij onderhandelingen het liefst meteen to the point zonder allemaal sociale poespas vooraf, de directe humor, recht voor z'n raap, soms op het lompe af, regelneven, degelijk en grondig werk (we lijken veel op Duitsers). Kan er ook wel om lachen als ik dat soort typeringen lees. Dat ik geïnteresseerd ben in dergelijke typeringen is ook al typisch Nederlands.

De polders, het lage land, de deltawerken. Het zegt vooral iets over het karakter van Nederlanders: met z'n allen goed georganiseerd aan het werk om een doel te bereiken, maar wel met veel overleg steeds om alle neuzen in consensus dezelfde kant uit te krijgen. Na Griekenland was Nederland niet voor niets de eerste republiek. Alleen door goede samenwerking met inzet van allen win je de strijd tegen de zee.

Het is ook niet voor niets dat streken waar veel Nederlandse immigranten wonen meestal tot de welvarendste van het land behoren. De ontwikkeling van de streek wordt aangepakt als de strijd tegen de zee: met z'n allen de schouders eronder, taken verdelen en samen voor het gemeenschappelijke doel. Net als bij Duitse immigranten; kijk maar in Chili in de regio bij Puerto Mont en in Brazilie oostelijk van de Argentijnse grens.

[Theo Jorna]

Zo, en dan nog eens met mijn nieuwe onderschrift. Dan is iedereen weer op de hoogte.