ma 09 jan, 2012 15:50
Met verbijstering heeft het bestuur kennis genomen van het overlijden van één van onze leden, René van der Lubben. René was voor velen van ons een bekend en karakteristiek gezicht die jaar in jaar uit bij bijna alle activiteiten aanwezig was. Net zoals velen van ons haalde René veel plezier en ontspanning uit het fietsen en het kamperen.
René stond bekend als onze mopperpot. Maar als je hem beter leerde kennen dan zag je dat juist René maar een heel klein hartje had. Hij was heel zorgzaam voor anderen, heel loyaal naar de groep. En sprong ook in de bres als er onrecht was.
René leefde heel gezond, 's-morgens zijn uitgekiende weloverwogen ontbijtje. Ik kreeg vaak thee met gember van hem. En overdag vooral veel verse en liefst biologische groente en fruit. Goed en gezond koken, daar nam hij de tijd voor. En 's-avonds na het fietsen natuurlijk een welverdiend biertje. Wie kent niet dat vertrouwde beeld van René, zittend naast zijn tentje met een biertje in de hand en een grote grijns op zijn gezicht.
Ik heb veel met hem gefietst, tijdens buitenlandtochten en tijdens kerstweekjes in Limburg. Dat was altijd heel fijn en heel prettig; ik mailde hem dan ook altijd als één van de eersten als ik weer plannen ging maken voor een volgende tocht,
Het is echt heel onwerkelijk nu hij er niet meer bij is. Er zal altijd een leeg plekje zijn op de camping, een plekje waar eigenlijk het tentje van René had moeten staan.
René, we zullen je missen!
Jim namens het bestuur van de Wereldfietser
René stond bekend als onze mopperpot. Maar als je hem beter leerde kennen dan zag je dat juist René maar een heel klein hartje had. Hij was heel zorgzaam voor anderen, heel loyaal naar de groep. En sprong ook in de bres als er onrecht was.
René leefde heel gezond, 's-morgens zijn uitgekiende weloverwogen ontbijtje. Ik kreeg vaak thee met gember van hem. En overdag vooral veel verse en liefst biologische groente en fruit. Goed en gezond koken, daar nam hij de tijd voor. En 's-avonds na het fietsen natuurlijk een welverdiend biertje. Wie kent niet dat vertrouwde beeld van René, zittend naast zijn tentje met een biertje in de hand en een grote grijns op zijn gezicht.
Ik heb veel met hem gefietst, tijdens buitenlandtochten en tijdens kerstweekjes in Limburg. Dat was altijd heel fijn en heel prettig; ik mailde hem dan ook altijd als één van de eersten als ik weer plannen ging maken voor een volgende tocht,
Het is echt heel onwerkelijk nu hij er niet meer bij is. Er zal altijd een leeg plekje zijn op de camping, een plekje waar eigenlijk het tentje van René had moeten staan.
René, we zullen je missen!
Jim namens het bestuur van de Wereldfietser
