Als je plaatjes & foto's van internet op je eigen site zet

[Leon]

Omdat velen op dit forum een eigen website hebben:
In Tros Radar was gisteren het onderwerp aan de orde dat Getty Images een aantal Nederlanders een gepeperde rekening heeft gestuurd en met vervolging dreigt. Deze mensen hadden nl. foto's of delen daarvan van Getty gebruikt, aldus Getty.
Het ging er in het programma vooral over dat de gevraagde bedragen nogal hoog en daarmee discutabel waren, vaak duizenden euro's. Getty heeft overigens nog niemand gedagvaard.
Bekijk het onderwerp op: http://www.trosradar.nl/uitzending/item ... tty-images
Leon

[HansvanderVeeke]

Ligt het nou aan mij of is de oplossing hiervoor zo voor de hand liggend:

Geen beelden van Getty of anderen gebruiken...

[Leon]

Ligt het nou aan mij of is de oplossing hiervoor zo voor de hand liggend:
Geen beelden van Getty of anderen gebruiken...

Tsja, wie doet het nou niet? Plaatje van de site van ene h.vd.v.

Met wat geluk is het copyright van deze al verlopen.

[HansvanderVeeke]

Foto van mijn moeder

[Gunter]

Als je foto's gebruikt van iemand anders op je website dan moet je altijd navragen bij de eigenaar of je deze mag gebruiken. Bij velen zal dit met een duidelijk bronvermelding geen enkel probleem vormen. Bij anderen zal het geld kosten maar dan zoek je maar vlug een andere foto.

Hou ook rekening dat als je zelfgemaakte foto's publiceert waarop bv. een gebouw duidelijk in beeld komt dat de architect van dit gebouw ook zijn rechten heeft. Ik ken het fijne er allemaal niet van maar de nadruk van de foto zou wel duidelijk op het gebouw moeten liggen dus niet als je bv. vanop strand je familie trekt met ergens in de achtergrond een monument ofzo. En als ik mij niet vergis blijven de rechten van de architect een hele tijd geldig (ook na het overlijden van de architect).

[Leon]

Hou ook rekening dat als je zelfgemaakte foto's publiceert waarop bv. een gebouw duidelijk in beeld komt dat de architect van dit gebouw ook zijn rechten heeft. Ik ken het fijne er allemaal niet van

Dan zoek je het toch even op bij een gezaghebbende bron?
Leon

[Lasse]

Op sommige websites staat duidelijk wat wel/niet mag met de foto's. Op deze willekeurige Flickr pagina staat bijvoorbeeld bij iedere foto "Some rights reserved" met 2 icoontjes ernaast. In dit geval kan je doorklikken naar een duidelijke, eenvoudige uitleg van de voorwaarden.

Als iedereen bij zijn foto's steeds duidelijk de licentievoorwaarden zou vermelden, zou dat al veel kunnen vereenvoudigen. Wat mij betreft: als er niet binnen de 10 seconden gevonden kan worden onder welke voorwaarden je de foto's mag gebruiken, mag je ze (niet commercieel) gebruiken zoals je wil, als je er maar een bronvermelding bij zet. Als de fotograaf je later laat weten daar niet blij mee te zijn, haal je ze gewoon weer offline... Alle fotografen proberen contacteren, iedere keer dat je een foto van ze gebruikt, is gewoon veel te traag/vervelend. Let wel: mijn methode volgt waarschijnlijk niet een of andere omslachtige wettelijk voorgeschreven procedure, maar ik zou het niet weten. Dat is gewoon niet meer van deze tijd.

[HansvanderVeeke]

Ik gebruik soms plaatjes en/of kaartjes waarvan de herkomst niet altijd even duidelijk is. Bijvoorbeeld de scan van een etiket van een fles bier. Of een fles wijn. Of een kaartje wat iemand me ooit gestuurd heeft.
En dan is het lastig om te achterhalen wie je moet vragen of je het mag gebruiken. Maar zo gauw iemand er bezwaar tegen heeft, dan haal ik het er net zo gemakkelijk weer af.

[Leon]

Als iedereen bij zijn foto's steeds duidelijk de licentievoorwaarden zou vermelden, zou dat al veel kunnen vereenvoudigen. Wat mij betreft: als er niet binnen de 10 seconden gevonden kan worden onder welke voorwaarden je de foto's mag gebruiken, mag je ze (niet commercieel) gebruiken zoals je wil, als je er maar een bronvermelding bij zet. Als de fotograaf je later laat weten daar niet blij mee te zijn, haal je ze gewoon weer offline... Alle fotografen proberen contacteren, iedere keer dat je een foto van ze gebruikt, is gewoon veel te traag/vervelend. Let wel: mijn methode volgt waarschijnlijk niet een of andere omslachtige wettelijk voorgeschreven procedure, maar ik zou het niet weten. Dat is gewoon niet meer van deze tijd.

Tsja, er zijn wel meer dingen niet meer van deze tijd waar toch nog heel duidelijk een wet tegen is. Het niet zo beginsel is toch simpel: het mag niet. Wat jij een omslachtige procedure noemt, noemden wij vroeger fatsoen: eventjes de moeite te nemen het te vragen, meestal gaat het dan gewoon goed.
Maar oké ik zal er rekening mee houden dat als ik een keer een proefritje op jouw fiets wil maken omdat ik ook op zoek ben naar een nieuwe. Ik probeer hem dan gewoon een middagje. Als je er bezwaar tegen hebt geef ik hem wel terug. Of er moet een bordje bij staan dat je er geen prijs op stelt, maar ik moet dat wel binnen 10 seconden kunnen vinden. En ik zal je dan beslist een zeikerd noemen.
Leon

[Mattt]

Slechte vergelijking, het ontnemen van een eigendom (stelen) versus het hergebruik/dupliceren van een intellectueel eigendom (wat ik overigens beslist niet goedkeur) waarbij de fotograaf nog steeds zijn (intellectueel) eigendom behoudt.

Daarnaast gaat het er (in de uitzending) ook helemaal niet om; het gaat om de manier waarop het bedrijf de zogenaamde 'dieven' benaderd, op een wijze die de beroepscode van advocaten schendt. Een groot bedrijf dat kleine zelfstandigen zo veel mogelijk geld afhandig probeert te maken onder dreiging ze kapot te procederen, dat is een heel ander verhaal dan die ene fotograaf die zijn intellectueel eigendom zonder toestemming te geven in commercieële setting gebruikt ziet worden (en niet over de middelen beschikt om er tegen op te treden).

Er mag inderdaad best meer aandacht komen voor dit soort zaken in de opleidingen van al die verouderde multimedia/vormgevingstudies.

[Lasse]

Tsja, er zijn wel meer dingen niet meer van deze tijd waar toch nog heel duidelijk een wet tegen is. Het niet zo beginsel is toch simpel: het mag niet. Wat jij een omslachtige procedure noemt, noemden wij vroeger fatsoen: eventjes de moeite te nemen het te vragen, meestal gaat het dan gewoon goed.
Maar oké ik zal er rekening mee houden dat als ik een keer een proefritje op jouw fiets wil maken omdat ik ook op zoek ben naar een nieuwe. Ik probeer hem dan gewoon een middagje. Als je er bezwaar tegen hebt geef ik hem wel terug. Of er moet een bordje bij staan dat je er geen prijs op stelt, maar ik moet dat wel binnen 10 seconden kunnen vinden. En ik zal je dan beslist een zeikerd noemen.
Leon

Dat is dus het probleem he: veel mensen begrijpen het verschil niet tussen (digitale) kopies en fysieke diefstal. Ik heb sowieso al een kopie genomen van je foto's zodra ik ze van je website gedownload heb, nog voor dat ik ze nog maar kon zien op mijn computerscherm. Heb je ook wat tegen Google die je foto's indexeert en op zijn website toont wanneer mensen de juiste zoekwoorden ingeven? Google verdient grof geld met uw foto's! Wie weet zouden er wel eens mensen je foto's, die ze op Google of op een andere site zien, mooi kunnen vinden en geïnteresseerd kunnen worden in ander werk van u! Misschien zouden ze op die manier zelfs op jouw website kunnen terechtkomen! Of wie weet, naar een expositie van uw foto's komen of een spreekbeurt van u komen volgen?!

Je bent meer dan welkom om een kopie te maken van mijn fiets hoor! Als ik je er mee kan helpen, vraag maar. Ik zou hooguit gevleid zijn en tevreden dat mijn creatie iemand aanspreekt

Als wetgeving 90% van een bevolking tot criminelen maakt, zou de wetgeving misschien moeten veranderd worden? Is het niet zo dat de wetgeving in een land een spiegel zou moeten zijn van de normen en waarden van het volk? Ik dacht dat zoiets toch de bedoeling was in een democratie?

[Wim]

Als iemand die zelf ook auteursrechtelijk beschermd materiaal produceert kan ik het alleen maar met Leon eens zijn. Er zijn mensen die hun brood moeten verdienen met fotograferen, schrijven of musiceren. Wie die producten wil hebben moet daar voor betalen, net als voor een pakje boter. Dat sommige mensen denken dat schrijvers, fotografen of muzikanten niet hoeven te eten is treurig. Nog treuriger is dat ze denken dat de wet alleen voor anderen geldt.
Het is inderdaad lastig geworden je auteursrechtelijk eigendom te beschermen. Dat belooft niet veel goeds voor de culturele toekomst. We hebben dringend nieuwe verdienmodellen nodig voor zulke produkten, anders worden ze niet meer gemaakt.
Wim

[Mattt]

Jullie slaan de plank finaal mis. Het is niet zo dat jullie geen punt hebben, maar daar ging de uitzending helemaal niet over.

[peter de rijk]

Wat mij betreft: als er niet binnen de 10 seconden gevonden kan worden onder welke voorwaarden je de foto's mag gebruiken, mag je ze (niet commercieel) gebruiken zoals je wil, als je er maar een bronvermelding bij zet.

Ja, dat is altijd een goeie smoes, die bronvermelding... Ik ben er altijd wel blij mee, dat vergemakkelijkt de opsporing.

[Lasse]

Zoals Wim zegt: kwestie van nieuwe verdienmodellen ontwikkelen. Het systeem zoals we het nu kennen/kenden heeft uiteindelijk ook maar enkele decennia echt gewerkt en dan vooral veel geld binnengebracht voor tussenpersonen, in de muziekindustrie toch. Er is innovatie nodig, de kop in het zand steken en achterhaalde wetgeving de lucht in houden helpt alleszins niet.

Voor muzikanten heeft de moderne technologie alleszins ook voordelen meegebracht: eenvoudig direct contact met de luisteraar via het net, goedkope opname apparatuur en eenvoudige bewerking op computers. De platenmaatschappijen verliezen hoe langer hoe meer hun greep op de markt (wat ook meer selectie door de luisteraar zelf toelaat uit een diverser aanbod). Vroeger totaal onbekende artiesten kunnen nu vaak een publiek vinden dat graag wil betalen voor een live optreden (of het café betaalt de artiesten natuurlijk). Muzikanten die full time aan muziek willen werken geven vaak ook gewoon muziekles om hun brood te verdienen, niets mis mee lijkt me.

Voor fotografen lijkt het moeilijker: iedereen kan tegenwoordig geweldige beeldkwaliteit halen met goedkope dslr's en lenzen (of zelfs met compactcamera's) en als je ziet wat voor foto's gemaakt worden door amateurs is er ook geen gebrek aan talent of, anders gezegd, is het ook niet moeilijk goede foto's te nemen. De concurrentie is gigantisch geworden. De markt voor de professionele fotograaf wordt wel zeer klein: oorlogsgebieden en moeilijke natuurfoto's bv wel nog, voorlopig...

Schrijvers kunnen ook vlot een publiek bereiken online, selectie door een uitgever is niet meer noodzakelijk. Zie bv de strip schrijver van Yehuda Moon die zijn werk gratis op zijn website beschikbaar stelt maar wel gesponsord werd door lezers die het geld er voor over hadden en graag wouden steunen. Lezers die het geld er niet voor over hadden, konden ook gewoon lezen en overal gratis mond-op-mond reclame maken met opnieuw meer steunende lezers als gevolg.

Ik denk dat dat de algemene trend wordt in de cultuursector: de meeste kunst (alles dat digitaal verspreid kan worden) wordt gratis aangeboden en de kunstenaar krijgt geld van de mensen die hem graag geld willen geven voor zijn werk. Eventueel met special editions: een hard cover boek, een plaat, een grote fotoprint van goede kwaliteit, een t-shirt, ... Tussenpersonen verdwijnen zo veel mogelijk zodat het geld ook effectief naar de artiest gaat, dat geeft een veel beter gevoel: "van de 15 euro die ik betaalde voor deze CD in mooi doosje ging 13 euro naar de artiest die ik wil steunen en 2 euro naar de CD fabriek" of "ik heb vandaag die geweldige fotograaf 5 euro gestort, kan hij genieten van een paar lekkere koppen koffie". Iedereen zou natuurlijk graag van zijn kunst leven, maar dat is meestal totaal onrealistisch...

Enfin, ik ben benieuwd hoe de sector evolueert!


Gaat hier wel niet echt meer over Getty die te veel geld vraagt, maar goed...

[SjirkM]

Prachtig verhaal, Lasse, en het is van de waarheden die in deze discussie naar voren zijn gekomen. Echter het verdienmodel zoals jij dat voorstelt werkt nog niet ten volle. Stel nou dat je als fotograaf een mooie reportage over een wijngebied hebt gemaakt. Vervolgens zie je dat een wijnhuis dit gebruikt op zijn site om er flink geld mee te verdienen. Het wijnhuis vind je foto's zo leuk dat je tien kopjes koffie mag drinken, maar ze vermelden niet eens je naam. Moet je dan als fotograaf lekker naar Coffeelovers gaan en een tijdje op het terras gaan zitten?

Het nadeel van de nieuwe verdienmodellen, lijkt me, dat ze nog niet ondersteund worden opdat men misstanden kan aanpakken. Het kan nu alleen door vast te houden aan beeldrecht en misschien is dat nog niet zo vreemd. Dat het oude verdienmodel nu erg begint te kraken zal niemand ontkennen.

Overigens is er echt nog wel een verschil tussen fotografen en fotografen. Ik kan af en toe een mooie foto maken. En er zijn amateurs die meer dan af en toe een mooie foto kunnen maken, maar het verschil zit 'm in het kunnen uitwerken van een concept naar een beeld dat dat concept maximaal vertaald. Daarvoor heb je meer nodig dan een goede camera en photoshop.

[hwhaan]

Omdat velen op dit forum een eigen website hebben:
In Tros Radar was gisteren het onderwerp aan de orde dat Getty Images een aantal Nederlanders een gepeperde rekening heeft gestuurd en met vervolging dreigt. Deze mensen hadden nl. foto's of delen daarvan van Getty gebruikt, aldus Getty.
Het ging er in het programma vooral over dat de gevraagde bedragen nogal hoog en daarmee discutabel waren, vaak duizenden euro's. Getty heeft overigens nog niemand gedagvaard.
Bekijk het onderwerp op: http://www.trosradar.nl/uitzending/item ... tty-images
Leon

Dit soort tactieken van bedrijven als Getty komen vooral voort uit dat als je iemand vriendelijk vraagt een afbeelding te verwijderen, je meestal nul op je rekest krijgt. Daarentegen een gepeperde rekening sturen die compleet over de top is levert meestal voldoende shock op dat de afbeelding direct verwijderd wordt.
Blijft moeilijk te accepteren dat het internet allang niet meer het socio-anarchistische bolwerk van weleer is.

Trouwens, vaak als je eerst bij de fotograaf informeert, kun je het X megapixel origineel (voor vaak een luttel bedrag) krijgen in plaats van het sterk gereduceerde beeldschermformaatje.

[Leon]

Trouwens, vaak als je eerst bij de fotograaf informeert, kun je het X megapixel origineel (voor vaak een luttel bedrag) krijgen in plaats van het sterk gereduceerde beeldschermformaatje.

En dan ga jij het raw-bestand opnieuw bewerken?
Leon

[hwhaan]

Trouwens, vaak als je eerst bij de fotograaf informeert, kun je het X megapixel origineel (voor vaak een luttel bedrag) krijgen in plaats van het sterk gereduceerde beeldschermformaatje.

En dan ga jij het raw-bestand opnieuw bewerken?
Leon

Grappig....Het ging hier om (nabewerkte) afbeelding van internet, niet om RAW bestanden. De originele plaat is vaak vele malen groter dan wat jij uiteindelijk hier te zien krijgt.

[wijnand]

Hoi, ik hoorde laatst iemand zeggen dat als je plaatjes op internet zet, dat ze dan even los van copyright, openbaar zijn. Iedereen kan ze zien en downloaden. De maker van afbeeldingen moet dat goed beseffen. Als ik een plaatje gebruik van een ander, en het is persoonlijk, dan vraag ik vrijwel altijd om toestemming. Het ligt er natuurlijk wel aan of je het plaatje zelf weer openbaar plaatst of niet...

groet, Wijnand.