do 27 mei, 2010 21:14
Onze provinciale krant heeft - op zich al memorabel - een aardig artikel geplaatst en het kan zeker van nut zijn in den vreemde, vind ik dan:
"Leuk is dat een ‘leuk eettentje’ in Nederland iets heel anders is dan in Zuid-Europa.
In Nederland wordt een middenklasserestaurant over het algemeen als ‘leuk’ ervaren als er:
1. Kunst of iets dat daar op lijkt aan de okergeel gesponsde muren hangt
2. Een half open keuken is waar je de koksmutsen kunt zien rondrennen
3. Een krijtbord hangt met daarop de menuutjes van de dag in drie gangen (allemaal onder de 25 euro)
4. Meisjes bedienen die er leuk uitzien maar niet weten of de vis is gegrild of gebakken of gestoomd en
dat ‘even gaan vragen in de keuken’ en ‘zo terug’ zijn en je dan vergeten
5. Een broodmandje met kruidenboter op tafel wordt gezet
6. Liftmuziek of Italiaanse aria’s uit de speakers klinken
7. Ook knakworst met friet voor de kleintjes kan worden uitgeserveerd
8. ‘Authentiek’ (lees verweerd) ogende houten tafels en stoelen op de geschuurde plankenvloer staan
9. Bij alle gerechten frites dan wel aardappelkroketten worden uitgeserveerd
10. Op alle salades dezelfde mosterd/tijmdressing zit.
Meestal heeft een dergelijke ‘leuk tentje’ een naam die begint met Het (Het Gesprek, Het Gebaar, Het Verlangen, Het Gaat Zo Maar Door).
Als je zoiets in Zuid-Europa ziet, dan weet je zeker dat het een speciaal voor toeristen opgezette val is. Er zitten dan ook alleen maar
toeristen binnen. De lokalo’s zitten een straat of twee verder in een door TL-lampen verlichte zaak op plastic tuinstoelen aan formica tafels.
In de hoek van het restaurant staat een televisie waarop doorlopend voetbal is te zien. Het personeel bestaat uit een vrouwspersoon
van onschatbare leeftijd en een man die nooit lacht en sprekend lijkt op oud-Feyenoordspeler Wlodi Smolarek.
Er zijn twee huiswijnen: wit en rood. En die huiswijn wordt in stenen karaffen gepresenteerd waarop druiventrossen zijn geschilderd in een
stijl die je, als je goedgemutst bent, als naïef zou kunnen omschrijven. Er is een huiskat die geraffineerd bedelt. En het eten is subliem."
"Leuk is dat een ‘leuk eettentje’ in Nederland iets heel anders is dan in Zuid-Europa.
In Nederland wordt een middenklasserestaurant over het algemeen als ‘leuk’ ervaren als er:
1. Kunst of iets dat daar op lijkt aan de okergeel gesponsde muren hangt
2. Een half open keuken is waar je de koksmutsen kunt zien rondrennen
3. Een krijtbord hangt met daarop de menuutjes van de dag in drie gangen (allemaal onder de 25 euro)
4. Meisjes bedienen die er leuk uitzien maar niet weten of de vis is gegrild of gebakken of gestoomd en
dat ‘even gaan vragen in de keuken’ en ‘zo terug’ zijn en je dan vergeten
5. Een broodmandje met kruidenboter op tafel wordt gezet
6. Liftmuziek of Italiaanse aria’s uit de speakers klinken
7. Ook knakworst met friet voor de kleintjes kan worden uitgeserveerd
8. ‘Authentiek’ (lees verweerd) ogende houten tafels en stoelen op de geschuurde plankenvloer staan
9. Bij alle gerechten frites dan wel aardappelkroketten worden uitgeserveerd
10. Op alle salades dezelfde mosterd/tijmdressing zit.
Meestal heeft een dergelijke ‘leuk tentje’ een naam die begint met Het (Het Gesprek, Het Gebaar, Het Verlangen, Het Gaat Zo Maar Door).
Als je zoiets in Zuid-Europa ziet, dan weet je zeker dat het een speciaal voor toeristen opgezette val is. Er zitten dan ook alleen maar
toeristen binnen. De lokalo’s zitten een straat of twee verder in een door TL-lampen verlichte zaak op plastic tuinstoelen aan formica tafels.
In de hoek van het restaurant staat een televisie waarop doorlopend voetbal is te zien. Het personeel bestaat uit een vrouwspersoon
van onschatbare leeftijd en een man die nooit lacht en sprekend lijkt op oud-Feyenoordspeler Wlodi Smolarek.
Er zijn twee huiswijnen: wit en rood. En die huiswijn wordt in stenen karaffen gepresenteerd waarop druiventrossen zijn geschilderd in een
stijl die je, als je goedgemutst bent, als naïef zou kunnen omschrijven. Er is een huiskat die geraffineerd bedelt. En het eten is subliem."
Dan zit je op de grond met de schoenen uit, of bij mensen thuis:
