zo 07 mar, 2004 18:18
Landeninformatie Madagascar
Handige websites
http://www.travelmarker.nl/bestemmingen ... aarten.htm
www.madagascar-guide.com
www.travel-guide.com
Grensovergang
Visum: 3 maanden geldig, via ambassade in Den Haag.
Prijsindicatie: ca. 35 tot 50 euro.
Fiets moet (soms) kosteloos worden ingeklaard (bewaar het formulier voor de uitreis).
Betaalmiddelen
Malagasische francs, euro’s, dollars. Travellercheques (in euro’s of dollars) worden bij veel banken geaccepteerd; de provisie voor het wisselen van dollar-cheques is hoger. Banken rekenen voor contante euro’s een betere koers dan voor dollars. Grotere hotels wisselen soms nog gunstiger.
Geldautomaten niet geschikt voor MasterCard. Een creditcard van MasterCard wordt vrijwel niet geaccepteerd, VISA meestal wel.
Voortransport
Vliegen Amsterdam-Parijs CdG-Tana met Air France, retour ca. 1500 euro.
Bagagevrijdom Amsterdan-Parijs (in ons geval max. 20 kg) is lager dan Parijs-Tana (30 kg). Air France is strikt. Overgewicht naar Parijs kost ca. 4 euro per kilo. Terug is er geen overgewicht in rekening gebracht.
Fiets moet in doos verpakt worden; geef de afmetingen bij boeking door.
Binnenlands vervoer
(Bijna) alle binnenlandse personenvervoer gaat per taxibrousse, net als het vervoer van bijvoorbeeld kippen, hooi en tapijten. Dus ook de fiets kan mee. Bij de taxistations in de steden staan runners klaar om je naar hun busje te slepen. Vraag goed door hoeveel passagiers er al zijn (want de chauffeur wacht meestal tot hij een volle bak heeft) en onderhandel over een goede zitplaats. Ritprijzen zijn meestal vast. Ook is er gewoonlijk een vast tarief voor de fiets; fietstassen en andere bagage zijn gratis. Vraag altijd een bonnetje, dat voorkomt gezeur over (nogmaals) achteraf betalen. Neem pakbanden mee om de fiets zo nodig vast te sjorren.
De bootverbinding tussen Soanierana Ivongo en Île Sainte Marie wordt onderhouden door aftandse en volgepakte bootjes. Een sterke maag en optimisme helpen om de overtocht te doorstaan. De fiets gaat op het dek (fijn voor de ketting). Vraag om een bonnetje voor de fiets.
Er zijn enkele spoorverbindingen, maar die zijn vaak niet meer in gebruik of worden juist hersteld.
Kaarten
De kaarten van FTM schaal 1: 500.000 (12 delen, ca. 5 euro) zijn prima, maar geven geen toeristische informatie. Voor het overzicht voldoet de FTM-kaart schaal 1:2.000.000. Deze kaarten zijn niet in Nederland verkrijgbaar. In Tana heeft de FTM de meeste keus (op werkdagen tot 16.00 uur geopend). Probeer in de grote steden de kiosken (vaak alleen kaarten van de regio). Boekhandels verkopen doorgaans geen kaarten.
Reisgidsen
Lonely Planet Madagascar 2001 is een goed bruikbare gids. De beschrijving van hotels en restaurants klopte aardig. De info over bootverbinding naar Île Sainte Marie bleek onjuist (vertrekt alleen vanaf Soaniera Ivongo).
Madagascar wildlife (ISBN 1841620297) is een prettig en compact gidsje met informatie over natuurgebieden en over flora en fauna.
Wegen & Verkeer & Bewegwijzering
De doorgaande wegen lopen oost-west of noord-zuid en komen doorgaans uit bij de hoofdstad Antananarivo (afgekort Tana), dat op het midden van het eiland ligt. Een doorsteek via een verharde of doorgaande route is nauwelijks mogelijk. Wil je van het ene gebied naar het andere, dan moet je vaak via Tana.
Afgezien van de doorgaande routes zijn er op Madagascar nauwelijks verharde wegen. Wel veel zanderige of stenige paden, die met regen slecht begaanbaar zijn. Ze lijken minder geschikt voor een doorgaande tocht met bagage. Oriëntatie is hier lastig: er is bijna geen bewegwijzering en paden staan niet altijd op de kaart. Wegen aan de oostkust hebben geregeld te lijden van cyclonen en regen. Doe daarom ter plaatse navraag.
Een taxibrousse is handig om je snel over een grotere afstand te verplaatsen.
Wij fietsen minder dan we van plan waren. De geplande rondrit van vier weken bleek niet haalbaar vanwege het beperkte aantal doorgaande routes en de regen.
Probeer Tana te vermijden: opdringerig autoverkeer, smalle wegen, veel hoogteverschil en smog. Neem liever een taxibrousse tot ver buiten de stad. Buiten Tana houden chauffeurs redelijk rekening met fietsers. De doorgaande asfaltweg vanuit Tana naar het oosten is uitstekend. Tot aan de kust wel enige hinder van (walmende) vrachtauto’s en busjes. Vanuit Toamasina naar het noorden wordt het rustiger: op de enige/hoofdweg is het goed fietsen. Op Île Sainte Marie is weinig autoverkeer en nauwelijks asfalt. Fietsen (mountainbiken) gaat er prima, maar de paden zijn na regen erg blubberig. De hoofdroute naar het zuiden is tamelijk rustig en zeer goed. Onverharde afstekers zijn bij droog weer goed begaanbaar.
Overnachten
Op onze route waren er op dagafstand voldoende overnachtingsmogelijkheden. We hadden zelfs vaak ruime keus. Wij sliepen in zeer redelijke tot prima hotels en bungalows, maar troffen ook mottige bedden. Prijsindicatie: 12 tot 24 euro voor een tweepersoons kamer.
De fietsen konden vaak op de kamer gestald worden, of er was een afgesloten plek beschikbaar.
Vanwege het royale en betaalbare hotelaanbod hebben we de kampeeruitrusting nauwelijks gebruikt. Eén kampeerervaring viel tegen: het was een prima plek (alleen wc), maar we betaalden evenveel als elders voor een bungalow met bed en gezamenlijk sanitair.
Vrij kamperen in het Mantadia-park is mogelijk (een permit en gids noodzakelijk).
Eten & drinken
Water in flessen is ruim verkrijgbaar. We hebben een keramisch waterfilter gebruikt bij het vrij kamperen en om leidingwater te zuiveren. Brood, fruit en tomaten zijn gemakkelijk te verkrijgen bij stalletjes langs de weg. Winkels en markten zijn alleen in de grotere plaatsen te vinden. Kleine supermarkten vind je alleen in de steden.
Aan eetgelegenheden is aan de doorgaande routes en in de grotere plaatsen geen gebrek: van kraampjes met prima frituurhapjes tot uitstekende restaurants. De meeste restaurants zijn Frans georiënteerd, maar er zijn ook veel Chinese invloeden. De Malagasische keuken van de hotely’s is eenvoudig en goedkoop. Wees wel kritisch, want met de hygiëne is het niet altijd even goed gesteld.
Behalve vlees staat er geregeld vis op het menu; strikte vegetariërs hebben het wat moeilijk.
Prijsindicatie hoofdmaaltijd: 10 euro (gemiddeld) tot 25 euro (luxe, inclusief wijn) voor 2 personen.
Onderdelen & reparatie
Overal zijn fietsenmakers te vinden, die – voor zover we konden beoordelen – over een erg basale uitrusting beschikken. De import van goedkope Aziatische 26-inch mountainbikes heeft een hoge vlucht genomen, maar kwalitatief goede ‘westerse’ onderdelen lijken schaars. Neem in ieder geval 28-inch banden mee.
Bevolking & taal
Voertaal is Malagasisch, maar er zijn veel mensen die (een beetje) Frans spreken. Regelmatig tref je mensen die graag met je willen praten om hun Engels te oefenen. De bevolking is doorgaans erg enthousiast: vakantiefietsers zijn niet algemeen. Overal staan zwaaiende mensen en steeds hoor je kinderen ‘vaza’ (vreemdeling) roepen (en soms om snoep of geld vragen). Een westerse fiets is vaak een aanleiding voor een praatje. Men is meestal behulpzaam, al is de taal soms een probleem. Een enkele keer wordt een petit cadeau (geld) verwacht. Bij kraampjes en hotely’s is onderhandelingstalent onmisbaar.
In het oosten voelden we ons buiten de hoofdweg prettiger dan in het zuiden; daar werden we een enkele keer wat vijandiger tegemoet getreden.
Jaargetijde
Het is een groot land, met zeer uiteenlopende streken en klimaatzones. Wij waren in begin augustus tot begin september op Madagascar: het is dan winter. Het is prettig fietsen, maar de natuur is niet erg uitbundig. Wie van bloemen en insecten wil genieten, kan beter iets later gaan. De temperatuur overdag is aangenaam tot warm. In hogere delen is het ’s nachts erg koud. Een fleece-slaapzak is dan onvoldoende. Aan de oostkust hadden we enkele regendagen, maar Île Sainte Marie was weer zeer zonnig.
Wij waren niet goed voorbereid op langdurige regen. Regenjack en -broek beslist meenemen.
Communicatie
Internetcafés zijn alleen in de steden te vinden. Ook postkantoren (in de steden) hebben internet-mogelijkheden. Telefoneren bleek vaak een probleem. Mobieltjes zijn in de steden sterk in opmars.
Onze reis
Wij fietsten in augustus/september 2003 vier weken zo’n 1.100 kilometer en wandelden enkele dagen:
1. Tana – Toamasina (oostkust) – Soaniera Ivongo (noordelijk) – Île Sainte Marie (per boot) – per taxibrousse terug naar Tana
2. Tana – Fianarantsoa (zuidelijk) – Tana
Opgesteld door Eefje van den Braak, 26-2-2004
Handige websites
http://www.travelmarker.nl/bestemmingen ... aarten.htm
www.madagascar-guide.com
www.travel-guide.com
Grensovergang
Visum: 3 maanden geldig, via ambassade in Den Haag.
Prijsindicatie: ca. 35 tot 50 euro.
Fiets moet (soms) kosteloos worden ingeklaard (bewaar het formulier voor de uitreis).
Betaalmiddelen
Malagasische francs, euro’s, dollars. Travellercheques (in euro’s of dollars) worden bij veel banken geaccepteerd; de provisie voor het wisselen van dollar-cheques is hoger. Banken rekenen voor contante euro’s een betere koers dan voor dollars. Grotere hotels wisselen soms nog gunstiger.
Geldautomaten niet geschikt voor MasterCard. Een creditcard van MasterCard wordt vrijwel niet geaccepteerd, VISA meestal wel.
Voortransport
Vliegen Amsterdam-Parijs CdG-Tana met Air France, retour ca. 1500 euro.
Bagagevrijdom Amsterdan-Parijs (in ons geval max. 20 kg) is lager dan Parijs-Tana (30 kg). Air France is strikt. Overgewicht naar Parijs kost ca. 4 euro per kilo. Terug is er geen overgewicht in rekening gebracht.
Fiets moet in doos verpakt worden; geef de afmetingen bij boeking door.
Binnenlands vervoer
(Bijna) alle binnenlandse personenvervoer gaat per taxibrousse, net als het vervoer van bijvoorbeeld kippen, hooi en tapijten. Dus ook de fiets kan mee. Bij de taxistations in de steden staan runners klaar om je naar hun busje te slepen. Vraag goed door hoeveel passagiers er al zijn (want de chauffeur wacht meestal tot hij een volle bak heeft) en onderhandel over een goede zitplaats. Ritprijzen zijn meestal vast. Ook is er gewoonlijk een vast tarief voor de fiets; fietstassen en andere bagage zijn gratis. Vraag altijd een bonnetje, dat voorkomt gezeur over (nogmaals) achteraf betalen. Neem pakbanden mee om de fiets zo nodig vast te sjorren.
De bootverbinding tussen Soanierana Ivongo en Île Sainte Marie wordt onderhouden door aftandse en volgepakte bootjes. Een sterke maag en optimisme helpen om de overtocht te doorstaan. De fiets gaat op het dek (fijn voor de ketting). Vraag om een bonnetje voor de fiets.
Er zijn enkele spoorverbindingen, maar die zijn vaak niet meer in gebruik of worden juist hersteld.
Kaarten
De kaarten van FTM schaal 1: 500.000 (12 delen, ca. 5 euro) zijn prima, maar geven geen toeristische informatie. Voor het overzicht voldoet de FTM-kaart schaal 1:2.000.000. Deze kaarten zijn niet in Nederland verkrijgbaar. In Tana heeft de FTM de meeste keus (op werkdagen tot 16.00 uur geopend). Probeer in de grote steden de kiosken (vaak alleen kaarten van de regio). Boekhandels verkopen doorgaans geen kaarten.
Reisgidsen
Lonely Planet Madagascar 2001 is een goed bruikbare gids. De beschrijving van hotels en restaurants klopte aardig. De info over bootverbinding naar Île Sainte Marie bleek onjuist (vertrekt alleen vanaf Soaniera Ivongo).
Madagascar wildlife (ISBN 1841620297) is een prettig en compact gidsje met informatie over natuurgebieden en over flora en fauna.
Wegen & Verkeer & Bewegwijzering
De doorgaande wegen lopen oost-west of noord-zuid en komen doorgaans uit bij de hoofdstad Antananarivo (afgekort Tana), dat op het midden van het eiland ligt. Een doorsteek via een verharde of doorgaande route is nauwelijks mogelijk. Wil je van het ene gebied naar het andere, dan moet je vaak via Tana.
Afgezien van de doorgaande routes zijn er op Madagascar nauwelijks verharde wegen. Wel veel zanderige of stenige paden, die met regen slecht begaanbaar zijn. Ze lijken minder geschikt voor een doorgaande tocht met bagage. Oriëntatie is hier lastig: er is bijna geen bewegwijzering en paden staan niet altijd op de kaart. Wegen aan de oostkust hebben geregeld te lijden van cyclonen en regen. Doe daarom ter plaatse navraag.
Een taxibrousse is handig om je snel over een grotere afstand te verplaatsen.
Wij fietsen minder dan we van plan waren. De geplande rondrit van vier weken bleek niet haalbaar vanwege het beperkte aantal doorgaande routes en de regen.
Probeer Tana te vermijden: opdringerig autoverkeer, smalle wegen, veel hoogteverschil en smog. Neem liever een taxibrousse tot ver buiten de stad. Buiten Tana houden chauffeurs redelijk rekening met fietsers. De doorgaande asfaltweg vanuit Tana naar het oosten is uitstekend. Tot aan de kust wel enige hinder van (walmende) vrachtauto’s en busjes. Vanuit Toamasina naar het noorden wordt het rustiger: op de enige/hoofdweg is het goed fietsen. Op Île Sainte Marie is weinig autoverkeer en nauwelijks asfalt. Fietsen (mountainbiken) gaat er prima, maar de paden zijn na regen erg blubberig. De hoofdroute naar het zuiden is tamelijk rustig en zeer goed. Onverharde afstekers zijn bij droog weer goed begaanbaar.
Overnachten
Op onze route waren er op dagafstand voldoende overnachtingsmogelijkheden. We hadden zelfs vaak ruime keus. Wij sliepen in zeer redelijke tot prima hotels en bungalows, maar troffen ook mottige bedden. Prijsindicatie: 12 tot 24 euro voor een tweepersoons kamer.
De fietsen konden vaak op de kamer gestald worden, of er was een afgesloten plek beschikbaar.
Vanwege het royale en betaalbare hotelaanbod hebben we de kampeeruitrusting nauwelijks gebruikt. Eén kampeerervaring viel tegen: het was een prima plek (alleen wc), maar we betaalden evenveel als elders voor een bungalow met bed en gezamenlijk sanitair.
Vrij kamperen in het Mantadia-park is mogelijk (een permit en gids noodzakelijk).
Eten & drinken
Water in flessen is ruim verkrijgbaar. We hebben een keramisch waterfilter gebruikt bij het vrij kamperen en om leidingwater te zuiveren. Brood, fruit en tomaten zijn gemakkelijk te verkrijgen bij stalletjes langs de weg. Winkels en markten zijn alleen in de grotere plaatsen te vinden. Kleine supermarkten vind je alleen in de steden.
Aan eetgelegenheden is aan de doorgaande routes en in de grotere plaatsen geen gebrek: van kraampjes met prima frituurhapjes tot uitstekende restaurants. De meeste restaurants zijn Frans georiënteerd, maar er zijn ook veel Chinese invloeden. De Malagasische keuken van de hotely’s is eenvoudig en goedkoop. Wees wel kritisch, want met de hygiëne is het niet altijd even goed gesteld.
Behalve vlees staat er geregeld vis op het menu; strikte vegetariërs hebben het wat moeilijk.
Prijsindicatie hoofdmaaltijd: 10 euro (gemiddeld) tot 25 euro (luxe, inclusief wijn) voor 2 personen.
Onderdelen & reparatie
Overal zijn fietsenmakers te vinden, die – voor zover we konden beoordelen – over een erg basale uitrusting beschikken. De import van goedkope Aziatische 26-inch mountainbikes heeft een hoge vlucht genomen, maar kwalitatief goede ‘westerse’ onderdelen lijken schaars. Neem in ieder geval 28-inch banden mee.
Bevolking & taal
Voertaal is Malagasisch, maar er zijn veel mensen die (een beetje) Frans spreken. Regelmatig tref je mensen die graag met je willen praten om hun Engels te oefenen. De bevolking is doorgaans erg enthousiast: vakantiefietsers zijn niet algemeen. Overal staan zwaaiende mensen en steeds hoor je kinderen ‘vaza’ (vreemdeling) roepen (en soms om snoep of geld vragen). Een westerse fiets is vaak een aanleiding voor een praatje. Men is meestal behulpzaam, al is de taal soms een probleem. Een enkele keer wordt een petit cadeau (geld) verwacht. Bij kraampjes en hotely’s is onderhandelingstalent onmisbaar.
In het oosten voelden we ons buiten de hoofdweg prettiger dan in het zuiden; daar werden we een enkele keer wat vijandiger tegemoet getreden.
Jaargetijde
Het is een groot land, met zeer uiteenlopende streken en klimaatzones. Wij waren in begin augustus tot begin september op Madagascar: het is dan winter. Het is prettig fietsen, maar de natuur is niet erg uitbundig. Wie van bloemen en insecten wil genieten, kan beter iets later gaan. De temperatuur overdag is aangenaam tot warm. In hogere delen is het ’s nachts erg koud. Een fleece-slaapzak is dan onvoldoende. Aan de oostkust hadden we enkele regendagen, maar Île Sainte Marie was weer zeer zonnig.
Wij waren niet goed voorbereid op langdurige regen. Regenjack en -broek beslist meenemen.
Communicatie
Internetcafés zijn alleen in de steden te vinden. Ook postkantoren (in de steden) hebben internet-mogelijkheden. Telefoneren bleek vaak een probleem. Mobieltjes zijn in de steden sterk in opmars.
Onze reis
Wij fietsten in augustus/september 2003 vier weken zo’n 1.100 kilometer en wandelden enkele dagen:
1. Tana – Toamasina (oostkust) – Soaniera Ivongo (noordelijk) – Île Sainte Marie (per boot) – per taxibrousse terug naar Tana
2. Tana – Fianarantsoa (zuidelijk) – Tana
Opgesteld door Eefje van den Braak, 26-2-2004
