Revanho schreef:nikopaul schreef:Je zou toch denken: 23 mm hogedruk bandjes met weinig volume, superlichte velgen die uit weinig materiaal bestaan en die mannen moeten in een Spaanse braadoven toch ook wel eens van 80km/u opeens naar 20km/u? Volgens Martens berekeningen wordt dat ook heel warm ondank dat die renners bijna niks wegen.
Wordt er in die omstandigheden niet gereden op tubes, die daar vermoedelijk veel minder snel last van hebben?
Bij heet weer en lange afdalingen zie je wel eens wielrenners in de berm staan met een lekke of afgedraaide tube, en dan metname de wielerliefhebber die voor veel geld een fullcarbon wielset hebben aangeschafd. Carbonvelgen met tubes lijken erg gevoelig in dit soort omstandigheden.... De lijmlaag smelt en de tube draait af of raakt lek.
Het lijkt alsof Profs er minder last van hebben aangezien die een betere remtechniek hanteren...... Het zijn dan ook lichte mannekes die met hoge snelheden afdalen (windkoeling? weinig te remmen massa?) en eveneens veel minder remmen dan de gemiddelde wielerliefhebber dat doet. En ze remmen ook niet "slepend" maar juist fel en krachtig op de momenten wanneer het echt moet (voor een bocht en niet in de bocht).
Ik ben zelf een zware wielerliefhebber (90kg) en doe wel eens een cyclo mee, maar heb met mijn alumiunium eurussen (23mm continental gp4000s) nog nooit een lekker band door de hitte gehad, terwijl mijn remtechniek belabberd is (slepend, kilometers achterelkaar, en ook nog veel te langzaam) en dat terwijl de Marmotte de afgelopen jaren een hittefestijn (30+C) was.
Het verbaast me echter wel dat het hier bij de dikke wielen van de wereldfiets ook voorkomt. Ik snap dat het gewicht hoger (bagage) is en dat er daardoor meer remkracht in warmte wordt omgezet in de velgen, maar je zou juist zeggen dat dan die keramische laag eerder de hitte isoleert dan dat het bijdraagt tot hitteoverdracht naar de band. Wellicht is er al voldoende zonhitte in de beklimming opgevangen ofzo en dat het in de afdaling zijn weg niet naar buiten kan vinden. Verbaas me er wel een beetje over. Misschien even je wielen blussen alvorens je aan de afdaling begint, om er alvast wat warmte uit te laten
.
Persoonlijk denk ik toch dat het wel wat mee moet kunnen vallen. Weet je zeker dat het met de keramische velg te maken heeft? Dat zou toch niet mogen zou je zeggen. Over welke temperaturen spreken we, ben je kilometers lang slepend aan het remmen, terwijl je maximale snelheid nastreeft?
Zou het helpen om gewoon met beleid te remmen, en vooral rustig af te dalen, desnoods maar een pauze in de afdaling. Verder dan letten op voldoende breedte van de velgen en de meest mogelijk brede banden aanschaffen om het te verwarmen oppervlakte te vergroten en dus de smeltkans te verkleinen.
Misschien dat een extra velglintje ook nog kan bijdragen aan het beperken van de hitteoverdracht. En bovenal een goed merk binnenband gebruiken. Ben zelf erg tevreden over Continental binnenbanden, vooral als die van lekker dik en stug rubber zijn. Voor een wereldfiets hecht ik niet zo aan de soepelheid van de binnenband (itt een racefiets), maar veel meer aan degelijkheid. Verder de binnen- & buitenband combinatie lekker inpoederen met talkpoeder, wellicht dat dat ook nog een beetje isoleert en de binnenband een beetje de mogelijkheid geeft tot kruipen om zich onder druk lekker te nestelen tegen de buitenband.
Ik denk dat zachtere remblokjes ook zouden kunnen bijdragen, dan maar wat meer slijtage en eerdere vervanging van de blokjes.
Maar als je op een wereldfiets rijd zou ik zowieso met beleid afdalen (regelmatig even kort/krachtig remmen om je snelheid beperkt te houden), je zit niet in een wedstrijd, het is veiliger en je geniet langer van je afdaling.
En anders je velgen maar wit schilderen
.
Maar goed, het blijft een vreemd verhaal.... En het geeft geen vol vertrouwen terwijl dat eigenlijk wel zou moeten. De vraag blijft wel of je dit probleem onder laboratoriumomstandigheden kunt reproduceren en dat je aldus kunt aantonen dat de oorzaaak specifiek bij de keramische laag van je alu-velg ligt.