Additionally, paste this code immediately after the opening tag: Vittorio toont lef! - Forum Wereldfietser

Vittorio toont lef!

Marten, waarom vertoont Vittorio lef?
Hans van Lent schreef:Marten, waarom vertoont Vittorio lef?
-De euro-dollarkoers is shit, en de fietsen kopende amerikanen hebben een stuk meer last van de recessie dan wij
- De handbuilt show is een uitspatting van het beste van amerikaanse framebouwers, die fietsen bouwen (en verkopen) die 4 tot 100 keer meer werk vertegenwoordigen dan een uiterst pragmatisch Vittorio frame. Dus daar sta je dan met je Trabantjes tussen alle Ferrari's.

(twee schoenverkopers gaan naar donker Afrika. De ene is gauw weer terug, 'niemand draagt daar schoenen'. De andere telegrafeert 'stuur alles, er is nog niemand die al op schoenen loopt")
Misschien wil Vittorio de gelegenheid pakken om een andere kant op te gaan, en mooi fietsen maken naast hun lomp degelijk goede vakantie fietsen.
Shane schreef: Misschien wil Vittorio de gelegenheid pakken om een andere kant op te gaan, en mooi fietsen maken naast hun lomp degelijk goede vakantie fietsen.

Mensen, wacht even hoor:
- Een Trabant is beslist een mooi autootje;
- Maar je kan hem niet met een Ferrari vergelijken;
- Vittorio maakt wel degelijk mooie fietsen;
- En het zijn beslist geen lompe fietsen;
- Het zijn wel heel degelijke fietsen;
- Een Trabant moet je niet met een Ferrari vergelijken;
- En een Vittorio niet met een Trabant, maar natuurlijk ook niet met een Ferrari.
Zo, dit moest ik even kwijt.
Nou, Amerika is groot. En als Vittorio iets bijzonders aanbied, dan is daar ongetwijfeld wel een markt voor.

Ik kan me herinneren dat de Japanse auto's in het verleden onverkoopbaar waren, maar de tijden zijn veranderd, die kleine autootjes zijn niet aan te slepen daar.

Degelijke stalen fietsen zouden het zomaar goed kunnen doen. Wie niet waagt wie niet wint.
m-gineering schreef:
Hans van Lent schreef:Marten, waarom vertoont Vittorio lef?
-De euro-dollarkoers is shit, en de fietsen kopende amerikanen hebben een stuk meer last van de recessie dan wij
- De handbuilt show is een uitspatting van het beste van amerikaanse framebouwers, die fietsen bouwen (en verkopen) die 4 tot 100 keer meer werk vertegenwoordigen dan een uiterst pragmatisch Vittorio frame. Dus daar sta je dan met je Trabantjes tussen alle Ferrari's.

(twee schoenverkopers gaan naar donker Afrika. De ene is gauw weer terug, 'niemand draagt daar schoenen'. De andere telegrafeert 'stuur alles, er is nog niemand die al op schoenen loopt")
Er zijn altijd wel een paar bankiers die net weer hun bonus hebben opgestreken, misschien vallen die wel voor zo'n europees "top" produkt.
Maar ik denk niet dat vittorio, of wie dan ook, op die beurs staat om veel fietsen te verkopen. Daar staan ze voor het imago, en dan het imago van Vittorio bij fietskopers in euroland!

Fr.
Ik weet niet hoelang de historie van Vittorio terug (edit: 1937)gaat in de geschiedenis... maar eh... Ketel One Vodka (uit Schiedam) is een enorm succes in de VS vanwege de marketing mistiek van zo'n 10 generaties Nolet die distellatie ketels bestieren. De familie Nolet was al aan het stoken toen mogelijk de VS nog ontdekt moest worden.

M.a.w. misschien is er een gat in de markt. Het hangt af hoe zij zich positioneren qua merk, type fiets en prijs. Op basis van de mogelijk door Amerikanen begrepen mistiek of uniek/afwijkend ontwerp zijn zij mogelijk toch bereid meer te betalen, of heeft Vittorio iets extra's waarom er voor het het merk/de fiets wordt gekozen.

... maar het kan net zo goed toeval zijn of iets anders: Ton had gewoon zin in een Amerika reisje. Wie zal het zeggen :-) ... maar een persbericht(?) op de site van Vittorio zou een mogelijk Amerikaanse ambitie onderstrepen.

En de timing is goed... het kan alleen maar beter gaan in de VS ;-)

Willem
Als ik kritisch naar het profiel van Vittorio http://www.handmadebicycleshow.com/2009 ... o-fietsen/ kijk mag daar nog wel wat aan gesleuteld worden. Voor mij beantwoord het niet waarom of wanneer ik voor Vittorio moet kiezen of hoe het bedrijf zich onderscheidt en als ze vakmanschap willen onderstrepen met een foto van een rommelige werkbank... zou ik daar ook nog even over nadenken.

Hand made bike zijn op die beurs m.i.z. 12 in een dozijn. Zodra fietsen of de techniek opzichzelf niet voldoende zijn om je als fabrikant te onderscheiden wordt het bouwen van een merk belangrijker.

Een aardig voorbeeld hoe het ook kan vindt ik dit profiel:
http://www.handmadebicycleshow.com/2009 ... ycleworks/

Enfin... ik had wat tijd over in mijn nacht dienst :-)
Vittorio is goed in het maken van maatfietsen. Wat hun onderscheid naar mijn mening, is dat het woord 'op maat' ook echt op maat is. Je kan het zo gek niet bedenken of ze maken het wel voor je. En daarbij ligt de nadruk op duurzaamheid en degelijkheid. Voorbeeld van die degelijkheid is het 48 spaaks Rolhoff wiel. Ik vind het echt een merk voor de globetrotter.

Dat gezegd hebbende, verkopen ze geloof ik ook weer racefietsen wat ze een tijdje niet gedaan hebben. Ik heb ooit zo'n racefiets gehad, nog gekocht aan de Houtil in Alkmaar. Maar ik heb hem uiteindelijk weggedaan omdat ik de maat niet zo prettig vond (was ook geen maatfiets).

Wat me opvalt op hun website is dat ze nu een Engelse vlag hebben. Was volgens mij niet zo. :!:
Ik denk dat ze niet echt serieus kunnen zijn over die amerikaanse markt. Ze bouwen prima vakantiefietsen, maar dat is in de VS geen mega grote markt. Er zijn bovendien in de VS ook leveranciers, en hun in het verre oosten gemaakte confectiewerk is prima. Daar kun je niet mee concurreren. Maatwerk is in de VS duur, maar ook meestal erg mooi. Het is speelgoed voor welvarende mensen. Vittorio fietsen zijn echter tamelijk basaal zonder luxe retro snufjes of heel speciale afwerking. Daar is niets mis mee, maar om dat in de VS te kunnen verkopen moet je bedenken hoe je van mensen op afstand de maat neemt (zodat je je onderscheidt van de confectieleveranciers), en moet je een manier hebben om de zaak redelijk goedkoop naar de VS te krijgen (inclusief invoerrechten). Met de lage dollarkoers is dat niet simpel. De lonen in Nederland zijn nu ook weer niet heel laag, en aan het vakmanschap van Taiwanezen mankeert niets.
Maar misschien wilden ze gewoon wel eens kijken waar ze staan.
Wim
Sinds Ton Berkhout in januari 2003 het roer heeft overgenomen van Frank Groot is er langzaam maar zeker veel veranderd bij Vittorio.
Frank wilde bijvoorbeeld geen Magura hydraulische remmen (want dan zou je voorvork, tijdens stevig remmen, wel eens zover door kunnen buigen dat deze tegen je frame komt en reparatie midden in de Sahara zou ook wel eens lastig kunnen worden). In die tijd waren V-brakes de enige geaccepteerde remmen voor een Vittorio.

Op dit moment wordt een Vittorio naar keuze geleverd met Magura hydraulische remmen (of V-brakes), schijfrem (3e rem), Son naafdynamo, Rohloff (met 48 spaaks flens), snaaraandrijving en elektrische trapondersteuning.

Als ik een nieuwe Vittorio vergelijk met onze nieuwe Santos tandem zie ik weinig echte verschillen die de kwalificatie 'lomp' of 'tamelijk basaal zonder luxe retro snufjes' rechtvaardigen.
Jammer dat voor veel Vittorio’s die je op hun Website ziet, geldt dat 'het stuur voor de stoker wat hoger is geplaatst voor een zeer comfortabele zit'. Dat is een keuze van de opdrachtgever, ziet er naar mijn mening niet uit ('lomp') en is, alweer naar mijn mening, juist niet comfortabel. Maar deze keuze zegt niets over Vittorio in het algemeen.

Wel een verschil is, bijvoorbeeld, dat de bidonhouders en de nokken voor de bevestiging van een pomp bij Vittorio altijd op de gewenste en dus goede plaats zitten. En ik verwacht ook niet dat Vittorio problemen heeft met de combinatie van Rohloff, 3e rem (schijfrem), Bob en achterdrager. Vittorio is niet slechts 'Custom Build' (standaard frame met een selectie van de gewenste onderdelen), maar 100% maatwerk. Alleen laten sommige opdrachtgevers fietsen bouwen die er inderdaad, in mijn ogen, niet echt heel fraai uitzien. Maar dat heeft dan ook weer te maken met de functionele eisen die zij stellen.
Wat ons altijd is voorgehouden: een Vittorio is zwaar met zo'n 'ouderwets' stalen frame! Maar ook dat valt mee. Onze Vittorio tandem weegt 29,3 kg., onze nieuwe Santos tandem weegt 26,2 kg. Op vakantie weegt onze tandem, geschat, 220 kg. Scheelt dus 1,5%.

De Santos is stijver, rijdt dus strakker met bagage en persoonlijk vind ik hem mooier dan de Vittorio. Maar de Santos is wel 'lomper' met die dikke buizen :P
Eind 60-er jaren stond de dollar hoog, de bikeboom begon en als je collegestudent was en je wou een racefiets dan kocht je gewoon een Colnago met Super Record. Nog minder geld uitgeven had geen zin. Of je ging touren in Europa en nam na afloop een Singer of Herse mee terug! In Nederland was je al een bink als je een enkel Campagnolo onderdeeltje bij elkaar had weten te sparen.

Om zich te onderscheiden van de europese aanbieders moesten amerikaanse framebouwers wat verzinnen, en het antwoord was frames maken die veel mooier waren dan de europese. Haalde een europese framebouwer een vijl over de lug om de bramer er af te halen, Amerikanen vijlen tot de lug met een superdun en strak randje in de buis overgaat. Microfusie lugs, rvs details, titanium lassen, aluminium frames, flamboyant spuitwerk, het is allemaal in de VS to ontwikkeling gekomen.

Amerikaanse consumenten snappen dat en betalen er ook voor, de gemiddelde nederlandse consument komt niet verder dan wat functionele eisen, en trapt daarmee zielsgelukkig de hele wereld rond. De vraag is of de amerikaanse fietsenthousiast een Vittorio snapt, en er mee gezien durft te worden als uitlekt dat ze wel geld kosten ;) En als die enthousiast bestaat, of je hem dan via de NAHBS vindt.
Vittorio maakt helemaal geen slechte fietsen (en Santos evenmin). Het punt is dat deze fietsen niet in de schaduw kunnen staan van het superarbeidsintensieve en vaak ook wat frivole handwerk dat je op die show ziet. Het is gewoon een heel andere markt.
Wim
Loop ik laatst in Palo Alto (net buiten SF) bij de fietsenwinkel naar binnen staat daar een dame een fiets uit te zoeken. Ze was snel klaar: ze wees er een aan, die werd uit het rek gehaald, ze reed twintig meter mee op het trottoir, en rekende 7000 dollar af. Even verderop stond nog een onbeheerde Rivendell tegen een boom, zonder slot, en met een draadmandje voor de boodschappen (3500 dollar?).
Wim
Ik sluit mij volledig aan bij de opinies van Marten en Wim met deze toevoeging dat, IMO, het evt. gat in de US-markt dat Vittorio (misschien) probeert te vullen al volledig ingenomen is door Surly en Trek; heel wat Amerikanen rijden de TransAm met een Surly LHT of een Trek 520 -net als Vittorio degelijke fietsen zonder al te veel krullen en tierelantijnen.
Wim schreef:Loop ik laatst in Palo Alto (net buiten SF) bij de fietsenwinkel naar binnen staat daar een dame een fiets uit te zoeken. Ze was snel klaar: ze wees er een aan, die werd uit het rek gehaald, ze reed twintig meter mee op het trottoir, en rekende 7000 dollar af. Even verderop stond nog een onbeheerde Rivendell tegen een boom, zonder slot, en met een draadmandje voor de boodschappen (3500 dollar?).
Wim
Right, dus misschien bestaat de beste marketing in die buurt uit veel mooie foto's van 'Dutch Folks' die met hun Vittorio prachtige extreem lange reizen hebben gemaakt en moet die man aan die rommelige werkbank misschien een ambachtelijke baard hebben.
Leon
@mezelf

Wim zei om 10.26 feitelijk hetzelfde, beter lezen. :oops:


@allen

Wim noemde alleen geen merken, bij deze dus
Leon schreef:Right, dus misschien bestaat de beste marketing in die buurt uit veel mooie foto's van 'Dutch Folks' die met hun Vittorio prachtige extreem lange reizen hebben gemaakt en moet die man aan die rommelige werkbank misschien een ambachtelijke baard hebben.
Leon
Die werkbank is helemaal niet rommelig, maar behoorlijk gemiddeld voor een plek waar gewerkt wordt (lees, het kan veeel erger ;) ). Carl Strong is volgens mij de enige framebouwer die er in slaagt met een lege werkbank frames te bouwen!