Ten bodies, two bikes and a boil,
Lands End to John O'Groats cycle ride.
door Chris Gooderham

Wat doe je als je hoort dat je een puist (boil) hebt, waar een wormeninfectie onder zit en de enige andere persoon die dit heeft gehad ging na een jaar dood?
Dan maak je wat van je leven en dat doe je onder andere door 'iets' neer te zetten. een prestatie, iets waar je trots op kan zijn.
Chris doet dat door te fietsen van Lands end naar John O'Groats. En dat doet hij niet alleen, maar met zijn schoonvader (2 bikes). Zijn schoonvader is een mopperkont, is te zwaar, heeft geen conditie, heeft een gammele knie en hoge bloeddruk. De ideale kandidaat om drie weken mee op stap te gaan. Of niet?
Hij vertelt onderweg van steile bergen, regen, vreemde snuiters onderweg, acht lekke banden, Bed en Breakfast gelegenheden waar je nog niet dood gevonden zou willen worden en natuurlijk zadelpijn. Het geeft niet heel veel culturele informatie maar wel hoe hij het land, het leven, de mensen en met name zijn schoonvader ervaart.

Het is zonder twijfel het meest grappige fietsboek wat ik ooit gelezen heb. Ik lach zelden hardop maar bij het lezen van dit boek keek mijn vrouw me af en toe verbaasd aan en nu wil ze het ook lezen. De combinatie van droge Engelse humor (had ik al gezegd dat het in het Engels is?) en zijn kijk op de dingen maakt dit een topper. Een extra bonus zijn de kaartjes achterin met hoogteprofiel en soort wegen. Je kunt hem bij Lulu (printing on demand) bestellen, dan wordt hij voor je gedrukt en ik had hem na een paar dagen binnen.
De 'boil' en de 'two bikes' had ik al uitgelegd. Pas bij de laatste zin werd me duidelijk waar de 'ten bodies' op slaan maar dat wil ik hier niet verklappen. Daar moet je het boek maar voor lezen!