Fietsen door Tibet als vrouw alleen

[mathilde]

Hallo,

Via de Lonelyplanet ben ik voor het eerste in aanraking gekomen met het idee om door Tibet te gaan fietsen. Ik ben sportinstructeur en aangezien ik 3 maanden op reis ga, wil ik graag een sportieve uitdaging aangaan op mijn reis om toch aan mijn sportbehoeften te voldoen (ben verslaafd nl)
Nu heb ik al meerdere verslagen gelezen van heren en koppels die met eigen fiets door Tibet zijn gereisd. Echter aangezien Tibet onderdeel is van een langere reis is het voor mij niet mogelijk om een eigen fiets mee te nemen. Ik wil dan ook heel graag weten of het mogelijk is, zeker voor een jonge vrouw, alleen of met een gids van Lhasa naar tibet te fietsen en zo ja heeft iemand tips voor mij!! Indien iemand een gigd weet dan ben ik ook zeer geinteresseerd. Is het gevaarlijk om als vrouw allen te doen of valt het wel mee afgezien van de autoriteiten en zijn misshcien zijn er wel mensen die met hetzelde idee spelen en mij willen vergezellen hald april begin mei.
Alvast heel hartelijk dank voor de reacties
groetjes Mathilde

[Henk_B]

Hoi Mathilde,

Heb je dit boek al gelezen:
"Kumari, Mijn dochter uit Nepal. Trees van Rijsewijk; Uitgeverij De Geus; isbn 90.5226.618.2
Verslag van haar fietsreis door o.a. Nepal en Tibet maar toch voornamelijk het relaas over een Nepalees meisje, Kumari, die zij naar Nederland probeert te krijgen."
Stond vermeld bij de landeninfo over Nepal. Zelf heb ik het niet gelezen en heb geen idee of er nuttige informatie in staat.


Kom anders 15 februari naar van Herwerden in Voorburg. Volgens de voorlopige planning zal Bernadette daar een dialezing over China houden. Of ze in Tibet heeft gefietst weet ik niet maar ze heeft een schat aan informatie over het fietsen in Azie als vrouw alleen. Ondermeer door Thailand, Vietnam, Laos, Cambodja en China.

[johntelleman]

Hoi Mathilde,

Persoonlijk zou ik zeggen: Ga niet alleen!
Zo als je weet ligt Tibet behoorlijk hoog zodat hoogteziekte overal op de loer licht. Een van de symtomen kan zelfoverschatting zijn, in dit soort landschappen kan dat behoorlijke gevolgen hebben. In Tibet is het onmogelijk om snel af te dalen, de valleien liggen te hoog. In geval van nood kan een reisgenoot jou van grote dienst zijn.
Zelf ben ik met mijn vriendin door de Indiase himalaya gefietst en alleen had mij dat niet gelukt. In dit soort landen is alleen ook echt alleen, al je ervaringen kan je met niemand delen.

Op 10 januari hebben we in de kargadoor in Utrecht een nieuwjaars bijeenkomst. Zoek hier een reisgenoot, als jonge vrouw moet dat geen probleem zijn.

Groeten, John.

[Christiaan Zandt]

Hoewel ik niet helemaal begrijp wat je met 'van Lhasa naar Tibet fietsen' bedoelt, wilde ik toch kort reageren op je vraag. Ik ben juist teruggekeerd van een tijd fietsen in Azië, onder andere door Tibet. We mochten vanuit China, zoals bekend, niet zelfstandig de TAR binnenfietsen, dus vlogen we (probleemloos overigens) van Chengdu naar Lhasa. Daarvandaan fietsten we via de platge(t)reden Friendship Highway naar Nepal. Op deze route rijden relatief veel vrachtwagens en jeeps. 'Veel' naar Tibetaanse standaards, buitengewoon weinig als je het vergelijkt met andere delen van China of India. Als je ervoor zorgt dat je uit het zicht van de weg kampeert, zul je weinig hinder ondervinden van mensen die het een reiziger alleen lastig kunnen maken.
Natuurlijk is alleen reizen in het licht van gezondheidsproblemen altijd moeilijker dan met een of meerdere anderen. Het is vooraf lastig in te schatten tegen welke sores je aan loopt. Zo ook met hoogteziekte; wij acclimatiseerden in Lhasa, maar moesten ook daarna nog wel aan de hoogte wennen. Dus ja, je zet je tent wel eens eerder op dan je had gehoopt, maar overkomelijk. En ja, je moet steeds je eigen pot koken, je moet je reservespul zelf meenemen (helemaal als je ter plekke een fiets koopt die je nog niet helemaal 'onder de knie hebt'), je hebt niemand om je frustraties op los te laten behalve een passerende yak of een bergmarmotje... Dit geldt voor alleen reizen altijd, toch?

Mijn inschatting is, dat je over de hoofdroute tussen Lhasa en Kathmandu geen problemen zult ondervinden. In geval van nood is er altijd wel iemand aan te houden. Misschien kun je zelfs aanhaken bij de stoere boys die in hun flitsende pakken op glimmende bikes langs komen zoeven als onderdeel van een georganiseerde gooi-je-bagage-en-bandenplakspul-maar-achterin-tour? Als je ervoor kiest om andere wegen of paden in Tibet te gaan verkennen (oh, wat moet dat mooi zijn!), dan kan ik niet veel zeggen over de veiligheid, behalve dan dat ik niet geloof dat die voor mannen alleen groter of kleiner is dan voor een vrouw alleen. Sterker nog; buiten de gebaande wegen zijn mensen nog minder gewend aan en ingespeeld op toerisme... en daarom veelal aardiger en opener.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt!

http://www.dikkekuiten.nl

[mik]

hallo!

wanneer ga je? ik fiets binnekort (in twee weken!) alleen, of met wie ik tref door nepal en hoop samen naar tibet te kunnen fietsen, alleen is me dit te complex.....misschien samen met jou?
laat van je horen.
Groet kim

[marije]

he mathilde,

ik ben ook van plan om in tibet te gaan fietsen en ben zeer nieuwsgierig naar jou avonturen!
Misschien kunnen we een keer bellen/afspreken?
gr, marije