door
Loesje » zo 17 mei, 2009 12:16
Hey,
Ik heb de route vanaf de Pyreneen naar santiago ook alleen gefietst een paar jaar geleden en je komt inderdaad veel volk tegen en iedereen leert elkaar gemakkelijk kennen.
Mijn idee was nogthans dat ik het niet opnieuw alleen zou doen voor de volgende redenen:
Je komt vooral wandelaars tegen, massa's. Je ziet dat zij elkaar daar leren kennen, gezellig samen eten en de volgende morgen lachend samen vertrekken... terwijl jij de volgende morgen met de fiets vertrekt en weet dat je ze nooit meer ziet, en de volgende avond begin je weer van nul, nieuwe groep wandelaars leren kennen, leukleuk, funfun... en dan weer alleen... Na een tijdje wordt dat wel vermoeiend hoor.
Ik kwam hooguit 1 of twee fietsers tegen per dag. Maar je kan niet opeens jezelf gaan uitnodigen om de rest van de dag mee te gaan fietsen met een jong koppel, of een spanjaard waar je niet tegen kan praten, of een italiaans wielrennerspeleton dat je niet kan volgen...
Bovendien ben ik als fietser 4 dagen op rij geweigerd in slaapgelegenheden omdat ze voorang gaven aan wandelaars. (Ik had geen tent mee) Wat betekend duur hotel en helemaal alleen zitten of gedwongen worden 14 km verder te fietsen om 18u savonds ... en feitelijk nog niet weten of het daar ook niet volzet was... Dat kan natuurlijk ook gebeuren als je met 3 fietst, maar het is dan minder vervelend omdat je tenminste niet alleen eruit gezet wordt.
Soit, dit lijkt nu allemaal erg negatief. Alleszinds het was echt een van mijn tofste reizen. Ik was ook ongelooflijk trots dat ik als meisje helemaal alleen het gehaald had zonder hulp van niemand. En ik heb inderdaad zeer veel mensen leren kennen waarvan ik met 2 nog steeds af en toe mail na 3 jaar om te horen welke plannen zij nog hebben...
MAAR ik zou de route naar santiago niet meer alleen fietsen. Ik zou hem ofwel wandelen ofwel in groep fietsen.
Da's natuurlijk mijn idee he...