za 31 jan, 2009 17:18
Via marktplaats kon ik vrij goedkoop aan dit boek van onze schrijvende fiets avonturier (of fietsende avontuur schrijver) komen en het was de investering waard.
Een tijdje geleden heb ik een ander boek van een fietser in Australie gelezen (Roff Smith, Cold beer and crocodiles), dus een aantal stukken kwamen mij wel bekend voor.
Wat ik leuk vond aan het boek zijn de gedetailleerde kaartjes. Ik vind het leuk om tijdens het lezen precies te traceren waar hij zit. Ook staan er veel (voornamelijk zwart-wit) foto's in het boek. En aangezien een plaatje meer zegt dan duizend woorden, verhoogt dit mijn leesvreugde behoorlijk.
Het is een bijzonder man, die Frank van Rijn. Ten eerste heb ik het gevoel dat hij schrijft wat hij denk. Af en toe krijg ik het gevoel dat ik in zijn hoofd meereis. Ten tweede doet hij toch wel bijzondere dingen en heeft een aparte manier van beleven. Uren door het zand ploegen is voor hem een genot (als hij maar alleen is). En zijn fiets, beladen met 40+ kg, een rotspad opduwen vindt hij geen straf. De dingen die hij doet zijn af en toe op het onverantwoorde af.
Toch weet hij het leuk te beschrijven, het boek leest gemakkelijk en geeft net voldoende detail informatie. Ik schrijf 'net' want soms had er voor mij wel wat meer informatie mogen staan dan het oppervakkige wat hij aangeeft.
In het boek gaat hij vanuit Melbourne (rechtsonder) langs de kust omhoog tot Brisbane. Daarna steekt hij schuin middendoor naar Alice Springs en dan naar Perth (links onder). En dat is geen alledaags ritje. Hoge temperaturen, tekort aan water en altijd die vliegen. Maar echte pech, zoals bijvoorbeeld in 'de gouden cappuchon' maakt hij deze keer niet mee.
Een tijdje geleden heb ik een ander boek van een fietser in Australie gelezen (Roff Smith, Cold beer and crocodiles), dus een aantal stukken kwamen mij wel bekend voor.
Wat ik leuk vond aan het boek zijn de gedetailleerde kaartjes. Ik vind het leuk om tijdens het lezen precies te traceren waar hij zit. Ook staan er veel (voornamelijk zwart-wit) foto's in het boek. En aangezien een plaatje meer zegt dan duizend woorden, verhoogt dit mijn leesvreugde behoorlijk.
Het is een bijzonder man, die Frank van Rijn. Ten eerste heb ik het gevoel dat hij schrijft wat hij denk. Af en toe krijg ik het gevoel dat ik in zijn hoofd meereis. Ten tweede doet hij toch wel bijzondere dingen en heeft een aparte manier van beleven. Uren door het zand ploegen is voor hem een genot (als hij maar alleen is). En zijn fiets, beladen met 40+ kg, een rotspad opduwen vindt hij geen straf. De dingen die hij doet zijn af en toe op het onverantwoorde af.
Toch weet hij het leuk te beschrijven, het boek leest gemakkelijk en geeft net voldoende detail informatie. Ik schrijf 'net' want soms had er voor mij wel wat meer informatie mogen staan dan het oppervakkige wat hij aangeeft.
In het boek gaat hij vanuit Melbourne (rechtsonder) langs de kust omhoog tot Brisbane. Daarna steekt hij schuin middendoor naar Alice Springs en dan naar Perth (links onder). En dat is geen alledaags ritje. Hoge temperaturen, tekort aan water en altijd die vliegen. Maar echte pech, zoals bijvoorbeeld in 'de gouden cappuchon' maakt hij deze keer niet mee.
Al vind ik wel dat hij nog een keertje in Peru van de kust (Casma) naar Huaraz moet fietsen, i.p.v. andersom 
! Daar heeft 'ie gewoon 30km naar boven gefietst en daarna 100km lang naar beneden, i.p.v. andersom zoals (een) enkel(en) Wereldfietser-lid/-leden...
. Roept altijd weer herkenning op en het geeft het gevoel weer op pad te willen gaan!
