Heen of juist Terug fietsen, wat is leuker?

[Haike]

Als reizen in je genen zit...dan wil je weg, het onbekende tegemoet! Dus heen!
Peter

Precies. Ik durf de stelling wel aan dat degenen die ervoor kiezen terug naar huis te fietsen (weg van het onbekende), meer fietser dan reiziger zijn, en dat degenen die ervoor kiezen van huis weg te fietsen (naar het onbekende toe), meer reiziger zijn dan fietser.

Daar kan ik me wel in vinden, de deur achter je dicht trekken en gaan heeft wel wat, maar ook daar mee kan je wel al een bekend doel voor ogen hebben. Op de terugweg vanuit Santiago weer ergens in midden Frankrijk bekroop me ook het gevoel dat ik weer naar huis wou, omdat thuis komen ook een charme heeft, en het voor dat moment ook wel weer ff mooi was geweest, dus fiets je anders op die terugweg dan heen. Het ligt dus aan je zelf en je stemming.

[MiaV]

Ik fiets ook liever heen.
Van de 44 jaar dat ik fietstochten maak is 90% van huis uit. Het onbekende tegemoet. Ik heb ook helemaal geen problemen met het gedoe van de terugreis. Als je dan het einddoel niet haalt is er altijd nog de trein of bus. Natuurlijk fiets ik ook liever weer terug, maar dat was niet de vraag.
De oude wegen is ook een hele mooie route. Veel mooier dan de Jacobsroute.

[Kettler]

Precies. Ik durf de stelling wel aan dat degenen die ervoor kiezen terug naar huis te fietsen (weg van het onbekende), meer fietser dan reiziger zijn, en dat degenen die ervoor kiezen van huis weg te fietsen (naar het onbekende toe), meer reiziger zijn dan fietser.

Leuke stelling en bij mij is de optie meer reiziger dan fietser van toepassing. Naar het onbekende dus.

[Marjan1]

Wij fietsen dit jaar naar Lourdes en hebben ervoor gekozen heen te fietsen. We hebben daar wel een paar overnachtingen geregeld en komen met de trein terug. We gaan via de Jacobsroute, hoewel Oude wegen mooier schijnt te zijn. Maar de eerste is minder heuvelachtig, Oude wegen bewaren we voor onze volgende vakantie.
Of heen goed/beter bevalt dan terug, ik denk dat dat voor een deel ook persoonlijk is. Uitproberen maar.

[VoorheenRJ]

Precies. Ik durf de stelling wel aan dat degenen die ervoor kiezen terug naar huis te fietsen (weg van het onbekende), meer fietser dan reiziger zijn, en dat degenen die ervoor kiezen van huis weg te fietsen (naar het onbekende toe), meer reiziger zijn dan fietser.

En degenen die een rondje (gaan) fietsen?

[Haike]

Precies. Ik durf de stelling wel aan dat degenen die ervoor kiezen terug naar huis te fietsen (weg van het onbekende), meer fietser dan reiziger zijn, en dat degenen die ervoor kiezen van huis weg te fietsen (naar het onbekende toe), meer reiziger zijn dan fietser.

En degenen die een rondje (gaan) fietsen?

Daar had ik al een antwoord op gegeven, zelfs als je besluit de heen en de terugweg via dezelfde route te volgen is het niet dezelfde, en zie je andere dingen en geeft het andere indrukken. Toen ik me echt ging realiseren dat ik op de terugweg was, (overigens via een andere route) en mijn gestelde doelen allemaal had ingevuld, wou ik graag weer thuis komen.

[VoorheenRJ]

Nou, Haike, waar het om ging is de stelling van meer reiziger of meer fietser van peter de rijk.

En als meer rondefietser heb ik voor "rondefietsers" nog geen mening daarover kunnen ontdekken in dit topic.

[Haike]

Nou, Haike, waar het om ging is de stelling van meer reiziger of meer fietser van peter de rijk.

En als meer rondefietser heb ik voor "rondefietsers" nog geen mening daarover kunnen ontdekken in dit topic.

OK misschien heb ik het dan ook niet duidelijk geformuleerd. Van huis weg fietsen vind ik het mooist, maar niet omdat ik het verre onbekende zo graag wil zien of vinden. De dagen voor vertrek wil ik soms wel bagger schijten van zenuwen en angst voor dat verre onbekende. Zit ik eenmaal in het zadel dan is dat weg, en is er een verlangen om van alles mee te gaan maken. Ben ik daar aangekomen waar ik wil zijn en ga ik me op de terugweg begeven dan ligt daar in eerste instantie weer dat verre onbekende voor me, met aan het eind mijn woonplaats met huis. Pas in het laatste stuk fiets ik dan alleen maar om thuis te komen, (zeg maar twee dagen voor verwachte aankomst) en eigenlijk alleen maar om te weten wat daar wel of niet op me wacht, want vreemd genoeg kan thuis ook ver en onbekend zijn, voor mij.
Dus ja.... wanneer ben ik reiziger en wanneer ben ik fietser?? Ik vind het wel een hele interessante stelling, maar zelf voel ik het niet zo. Maar misschien komt dat nog wel een keer.

[Marjan]

Heen! lekker wegfietsen van huis, dit jaar naar Praag.

Heb wel getwijfeld maar het gevoel 'naar huis toe fietsen' vond ik minder aangenaam.

[Kettler]

Ik denk ook dat als je steeds of meermaals dezelfde tocht fietst je ook meer fietser dan reiziger bent. Dan is het onbekende er vanaf ook al fiets je van thuis uit naar je bestemming. Een fietsreiziger heeft het meer in zich om steeds nieuwe plekken te ontdekken. Terwijl een fietser het meer in zich zal hebben om prestaties te leveren en dat kan beter als je de route al wat beter kent.

[VoorheenRJ]

Zou een ronde-fietser dan erg avontuurlijk zijn? Steeds iets nieuws, en altijd zowel verwijderend van start-/eindpunt als dichterbij komend...

Een ronde-fietser maakt eigenlijk beide gevoelens mee: eerst steeds verder van "huis" (kan ook startpunt in het buitenland zijn) op weg naar het onbekende, en daarna weer steeds dichterbij op weg naar het bekende.

Ronde-fietsen: voor mensen die niet weten wat nu leuker is .

[Kettler]

Zou een ronde-fietser dan erg avontuurlijk zijn? Steeds iets nieuws, en altijd zowel verwijderend van start-/eindpunt als dichterbij komend...

Een ronde-fietser maakt eigenlijk beide gevoelens mee: eerst steeds verder van "huis" (kan ook startpunt in het buitenland zijn) op weg naar het onbekende, en daarna weer steeds dichterbij op weg naar het bekende.

Ronde-fietsen: voor mensen die niet weten wat nu leuker is .

Toen ik naar Frankrijk fietste en aan de Middellandse Zee aankwam (mijn fietstocht was op voorhand geboekt, de hotelletjes waren via mail gereserveerd), had ik een dubbel gevoel. Iets in mii zij van als ik nu de de km's van de geplande terugroute rechtdoor zou fietsen, dan bereik ik het Zuiden van Spanje. Maar uiteindelijk heb ik gekozen voor het rondewerk zoals op voorhand gepland en heb er geen spijt van gehad. Langs de uitlopers van de Pyreneeën fietsen van de Middellande Zee naar de Atlantische Ocean was fantastisch (ik had ook het weer mee) en het stukje terug tot in Saintes (waarna ik de trein genomen heb) was ook een ervaring en het was mezelf even opladen om dan echt terug huiswaarts te keren en het Zuiden van Frankrijk te verlaten, het bleef reizen maar met een ander gevoel. Zoals je zegt voor mensen die niet weten wat nu leuker is, met een ronde of drie kwart ronde te fietsen ervaar je beide gevoelens.