Forum Wereldfietser

nicolevelo schreef: ↑

di 20 nov, 2018 14:34

'Nu ik mijn Fietsbrevet heb behaald, voel ik me veel vrijer'

https://www.provelo.org/nl/page/fietsbrevet

Nou, op mijn school in Amsterdam werden er nooit verkeerslessen aan de kinderen gegeven. Ik moest het doen met de betekenis van verkeersborden uit de zakagenda's van mijn vader en uit de verkeerschoolboeken van mijn zus die op een andere school zat. Tot mijn tiende jaar heb ik nog nooit gefietst. Daarna kocht m'n vader een nieuwe fiets voor me en toen gingen de remmen los. Mijn eerste fietstocht ging al naar m'n grootouders in IJmuiden (ik woonde in Blaricum), zonder dat m'n ouders ervan wisten. Natuurlijk een flinke uitbrander gehad.

urje schreef: ↑

di 20 nov, 2018 13:26

Anders is het, maar als je zegt dat ervaringen zich niet laten comprimeren dan klinkt het net alsof je alleen maar inlevert als je brevetten gaat rijden ipv vakantiefietsen. Zelf vind ik het fietsen in de nacht heel bijzonder, alsook het gevoel dat je op eigen kracht zo'n lange afstand aflegt in korte tijd.
De combinatie is ook fijn, als je een paar brevetten hebt gereden fiets je op vakantie ook makkelijker af en toe 200k op een dag als je een streek niet zo boeiend vind of eens geen zin hebt om op allerlei terrasjes te gaan hangen.

groet Robert-Jan, die bezig is met een nieuwe fiets en hoopt volgend jaar ook weer een paar brevetten mee te pakken.

Met bovenstaande ben ik het overigens geheel eens, ik doe dat zelf ook zo, maar ik weet uit eigen ervaring ook dat "gejakker", en het gebonden zijn aan een tijdsschema wel degelijk een andere ervaring geeft dan relatief onbeperkte vrijheid van een kampeerfietser, wat weer iets anders is dan "inleveren".

Ik vind alle aspecten van het fietsen in de brede zin van het woord mooi...

De fiets als vervoermiddel, de geschiedenis, het materiaal, een lange reis, een korte reis... wat het ook is.
Maar ook een snelle tocht met de wielerclub ETP te Zutphen is gaaf te doen, waar we met een gemiddelde snelheid van ver boven de 30 km p/h thuis komen, écht wielersport noem ik dat.
En inderdaad als je gewend bent om eens een Brevet te rijden dan draai je je hand niet om als het eens wat tegen zit op een trektocht.

Het randonneurs-wereldje is me op het lijf geschreven, lange tochten die niet als een race worden gereden, maar zoals gezegd een tocht door weer en wind waar zelfredzaamheid een pré is, waar je af en toe eens over een grens bij jezelf gaat...

Lang geleden las ik een mooi geschreven verhaal van de avonturen van een Randonneur die een nacht door fietste en dat zo mooi omschreef waardoor ik altijd met het "randonneurs-virus" besmet raakte.

Heb een jaartje even wat andere fiets avonturen gehad, zoals de Ronde van Vlaanderen, Paris-Roubaix, Week Alpencols met de Racefiets en de Hanzeroute naar Berlijn.

Nu weer gretig om Brevetten te rijden.

http://www.henkoppad.nl

Georg schreef: ↑

ma 19 nov, 2018 18:44

alois schreef: ↑

ma 19 nov, 2018 15:14

Zo heb ik in september een 600 km-brevet gefietst naar midden-Duitsland (Fritzlar) en weer terug. Als fietskampeerder doe je daar een week over, als randonneur vertrek je zaterdagochtend en ben je zondagmiddag klaar. Twee weken geleden een 200 km-brevet langs alle mooie plekjes van Overijssel, 200 km in 8 uur.

Maar het karakter van het vakantie/fietskampeerder/toerfietsen is wel heel anders. Audaxfietsen is toch wel een ronduit extreme vorm van fietssport-beoefening, laten we niet doen alsof het normaal is om dergelijke afstanden vrijwel non-stop af te leggen; menigeen zal op het voorhoofd wijzen als ze ervan horen.
Beiden manieren van fietsen hebben hun charme, maar fietskamperen is toch wel veel vrijer, individueler en rustiger, met veel meer tijd en aandacht voor de omgeving. Je kunt eenvoudigweg niet een weekafstand in een paar dagen proppen en dan dezelfde ervaring hebben, het is toch meer een vorm van zelfkastijding.
(NB: ik rijd óók brevetten...)

Tijd/ervaringen laten zich niet comprimeren.

Ik heb ook nooit beweerd dat de ervaring hetzelfde was . Maar ik heb wel de fysieke behoefte om ver te fietsen. Die wordt ook bevredigd als ik grote afstanden in korte tijd fiets. Maar als ik de tijd had deed ik allebei, nu ik ook met de randonneursbrevetten kennis heb gemaakt en de eigenaardigheden ervan leer waarderen. Van de zomer hopelijk Parijs-Brest-Parijs uitrijden, voor het eerst.

Vélocio schreef: ↑

di 20 nov, 2018 20:03

http://www.henkoppad.nl

Henk, je hebt je naam gewijzgd of was je vergeten dat je hier al rondfietste?

Met name als ik vakantieritten in het najaar doe heb ik fors voordeel van de nachtervaring bij brevetten. Vaak plan ik dan de laatste bezienswaardigheid onderweg/mooie weg met het laatste daglicht en rij dan een saaier verbindingsstuk in het donker. Tegen 20u pas een stad inrijden is dan best lekker, weinig verkeer op de weg.
Het geeft dan veel minder druk overdag omdat je weet dat je in de donkere avonduren best nog een stuk kan wegtrappen onderweg naar een camping of hotel.

Voortbordurend op het onderwerp in korte tijd lange afstanden fietsen vraag ik mij af hoe de (letterlijk) doorgewinterde randonneur comfortabel blijft tijdens de koude winterbrevetten.
Met een weertype zoals vandaag, een graad of 5 bij Oosten wind vind ik het al lastig om je goed te kleden, laat staan een 200km, waarbij de ochtend en avondtemperatuur (hoewel, avond is nauwelijks van toepassing op fietsers die de 200km in 8 uur voltooien) lager uitvallen.
Iemand nog warme tips?

Georg schreef: ↑

wo 21 nov, 2018 17:05

Voortbordurend op het onderwerp in korte tijd lange afstanden fietsen vraag ik mij af hoe de (letterlijk) doorgewinterde randonneur comfortabel blijft tijdens de koude winterbrevetten.
Met een weertype zoals vandaag, een graad of 5 bij Oosten wind vind ik het al lastig om je goed te kleden, laat staan een 200km, waarbij de ochtend en avondtemperatuur (hoewel, avond is nauwelijks van toepassing op fietsers die de 200km in 8 uur voltooien) lager uitvallen.
Iemand nog warme tips?

Misschien de route zo plannen dat je met de wind mee kan fietsen. Ik bestudeer altijd de weerberichten voor fietstochten. www.yr.no is een goeie en je kan overal ter wereld een plaatsnaam invoeren. Het is wel in het Noors maar daar heb ik geen enkel moeite mee.

Rechtsboven kun je ook Engels als taal selecteren.

Martin E. van Doornik schreef: ↑

wo 21 nov, 2018 19:14

Misschien de route zo plannen dat je met de wind mee kan fietsen. Ik bestudeer altijd de weerberichten voor fietstochten. www.yr.no is een goeie en je kan overal ter wereld een plaatsnaam invoeren. Het is wel in het Noors maar daar heb ik geen enkel moeite mee.

De app is heel mooi!

Georg schreef: ↑

wo 21 nov, 2018 17:05

Voortbordurend op het onderwerp in korte tijd lange afstanden fietsen vraag ik mij af hoe de (letterlijk) doorgewinterde randonneur comfortabel blijft tijdens de koude winterbrevetten.
Met een weertype zoals vandaag, een graad of 5 bij Oosten wind vind ik het al lastig om je goed te kleden, laat staan een 200km, waarbij de ochtend en avondtemperatuur (hoewel, avond is nauwelijks van toepassing op fietsers die de 200km in 8 uur voltooien) lager uitvallen.
Iemand nog warme tips?

Ik fiets regelmatig in de winter naar mijn werk in mijn racekleding. Van slecht ademende fietskleren krijg je het koud, dus ik doe over mijn zomer bibshort een lange broek en als het heel koud is ook nog mijn beenstukken er onder. Over mijn zweetshirt draag ik mijn jersey, dan mijn herfstjersey en als het heel koud is nog een winterversie die nauwelijks meer ademt maar wel waterdicht is. Als het weer uit het westen komt, dus boven de 5 graden, neem ik liever mijn regenjasje mee tegen buien i.p.v. die winterjas. Over mijn fietshandschoentjes doe ik nog dunne handschoentjes van BBB. Daarin krijg je bepekt koude handen bij regen. Onder een graad of 5 draag ik mijn winterfietsschoenen waarvan het neopreen over mijn enkels komt. Verder probeer ik niet teveel te zweten.

@ -Peter-

(Henk, je hebt je naam gewijzigd of was je vergeten dat je hier al rondfietste?)

Ik was hier al sinds jaar en dag, maar kon er op gegeven moment niet meer in komen??

Toen maar andere naam aangemaakt...

@trouwens;
- over fietsen in de kou te praten, het is niet bepaald mijn hobby, heb al heel wat geleden op brevetten van 200 km. Het is zo goed als kwaad jezelf inpakken en dan maar zien hoe het fietst.

Zolang het droog is en niet glad, is het meestal wel te doen.

http://www.henkoppad.nl

Brevetten en fietsvakanties voorzien gewoon een andere behoefte. Soms wil je jezelf uitdagen en kijken of je een bepaalde afstand in een bepaalde tijd kunt afleggen. Soms wil je iets meer tijd nemen om een streek te ontdekken. Maar voor mij is een fietsvakantie in de eerste plaats een fietsvakantie (dus al fietsende te genieten van een nieuwe omgeving met 's avonds tijd om te relaxen met een boek of een stadje te bezichtigen) en niet een vakantie waar je je af en toe met de fiets verplaatst naar een nieuwe kampeerplek. Kortom: ik zie wel een glijdende schaal van randonneur/brevetrijder naar wereldfietser. Ik denk alleen dat veel van respons in dit topic afkomstig is van mensen die wat meer aan de randonneurkant zitten (zoals Ivo, Velocio/Henk en Alois)

Even de draad weer oppakken.
Vandaag was ik bij cafe De Buuren in Boekelo, bekend van ' Het Verborgen Theater' waar aanstormend cabaret talent de Tukkers maandelijks deed schuddebuiken van het lachen.
Helaas, dat is voorbij. Corona heeft z'n tol geeist.

Wat er wel was waren randonneurs die terug kwamen van een tocht van 600 km vanuit Boekelo.
Leuk om te zien.
Ik bewonder ze. 600km in ruim 2, een kleine 3 dagen. De eerstaankomende had het in 48 uur en 15 minuten gereden.

Naast Parijs-Brest-Parijs is het Brevet Randonneur des Alpes een van de bekendere.
Lang genoeg om zwaar te zijn en kort genoeg voor een schitterende dag door de Franse Alpen.

Ik meende dat de eerste na ruim 24 uur weer terug was? De tijdslimiet van een 600km brevet is 40 uur; dus als de eerste pas na 48 uur terug was dan moet het wel dramatisch zijn geweest... Wat het niet was, beetje (tegen)wind, drie regenbuien (erg lokaal, niet alle rijders zijn nat geworden), 's nachts nog steeds 13 graden, en op de Westermeerdijk in de Noordoostpolder na (dodelijk saai) een erg leuke route.

Traditioneel gaat de 600km vanuit Boekelo in het najaar naar Winterberg, maar ivm de onzekerheid over Duitse corona regels was deze vervanging uit de grond gestampt. Erg geslaagd wat mij betreft. Maar hopelijk kan de rit op 28 december wel weer volgens traditie, het zou de 10e keer zijn van Boekelo - Tecklenburg - Boekelo op die datum.

Oh, en over 2 weken weer een brevet: 200km vanuit Groningen