Forum Wereldfietser

Lodro schreef:Ik had ook een versatile velomobiel, maar die is verkocht. Ik ben weer rechtop gaan fietsen omdat ik veel last van mijn knie kreeg (kwam denk ik door de Versatile, door het gewicht moet je wel op kracht fietsen bij het optrekken en daar houdt mijn knie niet van)

raar genoeg vind ik klimmen op mijn ligfiets makkelijker gaan dan op mijn rechtop fiets.

Knieklachten komen niet door de ligfiets, maar omdat jij van fietstechniek verandert door het rijden in een fiets met meer massa. Dat is de meest voorkomende oorzaak van knieklachten bij ligfietsen. Zet je je ook schrap in het zitje?

Ik rij wisselend op een vakantiefiets en in een Flevobike Alleweder. Heb ook wel in de Quest gereden. Maar mijn fietstechniek wijkt daarbij niet af. Hetzelfde geldt voor klimmen. Een mens heeft geen “ligfietsspieren” of “klimspieren”.
Je houdt vast aan je trapkracht (koppel) in combinatie met je trapfrequentie (vermogen). Als je afstand tussen de zit en de trappers correct is, kun je op alle fietsen hetzelfde vermogen leveren. Zonder ongemakken.

Ik rij altijd in het zadel of de zit en trap alleen op het pedaal wanneer ik efficiënt vermogen kwijt kan. Daarna ontspannen en krijgen de beenspieren rust. Soepel en efficiënt. Ook goed voor de smering van de gewrichten. Omdat ik erg soepele spieren heb, rij ik met 180 mm cranklengte.
Geen krampen of blessures. Voornamelijk met de kuitspier en de grote dijbeenspier. De sterkste en efficiënste spieren in het been. Optimaal te gebruiken bij ligfietsen.
Trekken aan de pedalen is voor dombo's. Pedalen worden dan ook wel trappers genoemd en geen trekkers. Fietsen is een beenstrekking vanuit de heup.

http://www.posetech.com/training/archiv ... cling.html

Piet.

PietV schreef:Trekken aan de pedalen is voor dombo's. Pedalen worden dan ook wel trappers genoemd en geen trekkers. Fietsen is een beenstrekking vanuit de heup.

Ik ben zelf voorstander van het fietsen met een hoge trapfrequentie. Om hoge trapfrequenties te bereiken is het wel noodzakelijk dat je voeten aan je pedalen vast zitten, omdat anders je voeten die terugkomen (dus niet trappen) van de pedalen los raken. Bij een hoge trapfrequentie ga je als vanzelf ook wat trekken aan de pedalen. Het trekken levert misschien maar zo'n 30% van het totaal op, maar dat is toch aardig wat.

Peter_K schreef: Om hoge trapfrequenties te bereiken is het wel noodzakelijk dat je voeten aan je pedalen vast zitten, omdat anders je voeten die terugkomen (dus niet trappen) van de pedalen los raken. Bij een hoge trapfrequentie ga je als vanzelf ook wat trekken aan de pedalen. Het trekken levert misschien maar zo'n 30% van het totaal op, maar dat is toch aardig wat.

Echt niet: ik kan een trapfrequentie van boven de 200 halen zonder ooit van mijn pedalen los te komen. (laatste keer in op een spinfiets was 225 ongeveer mijn limiet en dan is het probleem eerder dat ik begin rond te wippen op het zadel eerder dan dat mijn voeten loskomen van de trappers.) Wat overigens ook logisch is want in het naarboven gaan kantelt je voet met de tenen naar beneden en duw je licht naar achteren waardoor je pedalen in contact blijven met de onderkant van je voet.Trekken aan mijn pedalen doe ik in een sprint, maar de energie die daar inkruipt is erg hoog voor de winst die je eruit haalt.

Langdurig met ook een trekbeweging rijden lukt mij niet, mede omdat ik te traag ben om mijn spierkracht iedere keer snel genoeg om te wisselen. Voor een sprint schakel ik gewoon twee versnellingen hoger, kom recht en duw en trek tot ik over de "lijn" ben.

Peter_K schreef:Om hoge trapfrequenties te bereiken is het wel noodzakelijk dat je voeten aan je pedalen vast zitten, omdat anders je voeten die terugkomen (dus niet trappen) van de pedalen los raken. Bij een hoge trapfrequentie ga je als vanzelf ook wat trekken aan de pedalen. Het trekken levert misschien maar zo'n 30% van het totaal op, maar dat is toch aardig wat.

Om een efficiënt (trap)vermogen te leveren en dat ook langdurig vol te houden is, trekken aan de pedalen dom. Het opgaande been herstelt het beste bij zoveel mogelijk opspannen spieren. Kost ook de minste energie. De massa van het opgaande been, wordt compenseerd de massa van het neergaande been bij een roterende beweging.

Efficiënt fietsen leer je zonder klikpedalen. Zelfs op een ligfiets. Maar ik rij wel met klikpedalen in mijn ligfiets. Heerlijk om de spieren los te schudden, wanneer de Alleweder blijft doorrollen.

Die 30% die je tijdelijk als extra zou kunnen aanwenden, gaan ten koste van je totale duurvermogen. Je gaat zelfs langzamer een helling op door extra gebruik te maken van je achterdijbeenspieren of hamstrings. Krampen en blessurers liggen op de loer.
Ik zie vrij snel aan een fietser of ooit goed heeft leren fietsen.

Piet.

EnriceV schreef:Echt niet: ik kan een trapfrequentie van boven de 200 halen zonder ooit van mijn pedalen los te komen. (laatste keer in op een spinfiets was 225 ongeveer mijn limiet en dan is het probleem eerder dat ik begin rond te wippen op het zadel eerder dan dat mijn voeten loskomen van de trappers.)

Ik dacht zelf meer aan langdurig buiten fietsen, in plaats van zeer kortstondig op een spinfiets. Het ontbreken van het risico om op je plaat te gaan op een spinfiets is natuurlijk bij uitstek de reden op het daarop te proberen: raakt een voet los dan raak je niet in de problemen. Ik zou het op een gewone fiets, en voor langere tijd, toch afraden.

PietV schreef:Trekken aan de pedalen is voor dombo's.

Bedoel je daarmee te zeggen dat je ook tegen klikpedalen bent of alleen tegen trekken aan pedalen?

Ik zet toch wat vraagtekens bij je stelligheid over krachten, spieren en wat fietsen precies is.

Peter_K schreef:

EnriceV schreef:Echt niet: ik kan een trapfrequentie van boven de 200 halen zonder ooit van mijn pedalen los te komen. (laatste keer in op een spinfiets was 225 ongeveer mijn limiet en dan is het probleem eerder dat ik begin rond te wippen op het zadel eerder dan dat mijn voeten loskomen van de trappers.)

Ik dacht zelf meer aan langdurig buiten fietsen, in plaats van zeer kortstondig op een spinfiets. Het ontbreken van het risico om op je plaat te gaan op een spinfiets is natuurlijk bij uitstek de reden op het daarop te proberen: raakt een voet los dan raak je niet in de problemen. Ik zou het op een gewone fiets, en voor langere tijd, toch afraden.

Daar lukt het ook op, maar heb ik geen teller om zeker te zijn van hoe hoog ik kan gaan. Vandaar dat ik refereerde naar een spinfiets. Op de tandem geeft dat trouwens problemen, want als het vlakker wordt, dan ga ik soms naar zo'n toerentallen om te voorkomen dat tijdens het schakelen de snelheid terug valt onder de snelheid die ik in het zwaardere verzet kan volhouden. Soms kan mijn stoker echter niet volgen.

Disclaimer: de hier genoemde toerentallen zijn uitzonderingen: in normale omstandigheden rijd ik rond de 80-85 en op koersfiets-toertjes met vrienden rond de 90. Het is enkel bij het klimmen dat ik soms langere tijd boven de 100 zit.

LHTJoost schreef:

PietV schreef:Trekken aan de pedalen is voor dombo's.

Bedoel je daarmee te zeggen dat je ook tegen klikpedalen bent of alleen tegen trekken aan pedalen?
Ik zet toch wat vraagtekens bij je stelligheid over krachten, spieren en wat fietsen precies is.

Ik ben nergen tegen. Alles mag en kan. Ik vind het alleen inefficiënt, om naast beenstrekking, ook langdurig extra (trap)vermogen te leveren door beenbuiging. Dus nadrukkelijk gebruik maken van je hamstrings.
Uiteraard gebruik je alle beenspieren bij het fietsen, maar als je technisch goed fietst maak je gebruik van de meest efficiénte spieren. Per been circa 120 graden tijdens de afzet of strekking en circa 240 graden voor ontspannen en rust. Een vorm van Pose cycling.

En dan heb ik het niet over een kleine klim, waarbij je vergeet te schakelen of een eindsprint, maar langdurig (trap)vermogen leveren zonder krampen of blessurers. Dag na dag.

Piet.

LHTJoost schreef:Het valt me wel op dat wanneer je kanttekeningen zet bij de ligfiets er direct vanuit gegaan wordt dat je geen ervaring hebt met ligfietsen.

In 99,9% van de gevallen is die aanname dan ook correct.

Groetjes,

Walter

PietV schreef:

Lodro schreef:Ik had ook een versatile velomobiel, maar die is verkocht. Ik ben weer rechtop gaan fietsen omdat ik veel last van mijn knie kreeg (kwam denk ik door de Versatile, door het gewicht moet je wel op kracht fietsen bij het optrekken en daar houdt mijn knie niet van)

raar genoeg vind ik klimmen op mijn ligfiets makkelijker gaan dan op mijn rechtop fiets.

Knieklachten komen niet door de ligfiets, maar omdat jij van fietstechniek verandert door het rijden in een fiets met meer massa. Dat is de meest voorkomende oorzaak van knieklachten bij ligfietsen. Zet je je ook schrap in het zitje?

Ik rij wisselend op een vakantiefiets en in een Flevobike Alleweder. Heb ook wel in de Quest gereden. Maar mijn fietstechniek wijkt daarbij niet af. Hetzelfde geldt voor klimmen. Een mens heeft geen “ligfietsspieren” of “klimspieren”.
Je houdt vast aan je trapkracht (koppel) in combinatie met je trapfrequentie (vermogen). Als je afstand tussen de zit en de trappers correct is, kun je op alle fietsen hetzelfde vermogen leveren. Zonder ongemakken.

Ik rij altijd in het zadel of de zit en trap alleen op het pedaal wanneer ik efficiënt vermogen kwijt kan. Daarna ontspannen en krijgen de beenspieren rust. Soepel en efficiënt. Ook goed voor de smering van de gewrichten. Omdat ik erg soepele spieren heb, rij ik met 180 mm cranklengte.
Geen krampen of blessures. Voornamelijk met de kuitspier en de grote dijbeenspier. De sterkste en efficiënste spieren in het been. Optimaal te gebruiken bij ligfietsen.
Trekken aan de pedalen is voor dombo's. Pedalen worden dan ook wel trappers genoemd en geen trekkers. Fietsen is een beenstrekking vanuit de heup.

http://www.posetech.com/training/archiv ... cling.html

Piet.

Ik zou zeggen, wat weet je er van Piet. Jij weet bijvoorbeeld niet dat mijn rechterknie al sinds jaren zwakker is omdat die een keer ernstig verstuikt is geweest, en met de kruisbanden is het sindsdien nooit meer helemaal goed gekomen. Ik fiets ook op mijn ligfiets: geen problemen, juist vanwege hoge trapfrequentie etc.

Ik heb behoorlijk veel gefietst in de V, en het gedaan volgens de regelen der kunst: langzaam op snelheid komen, boven de 25 km/u druk van de pedalen en gaan spinnen. Ik ben geen krachtmens en moet het dus sowieso van mijn souplesse hebben. Echter, ik was te lang het gewicht van de fiets aan het meesleuren en had verhoudingsgewijs te weinig profijt van de stroomlijn.

En bedankt he!

waltertje schreef:

LHTJoost schreef:Het valt me wel op dat wanneer je kanttekeningen zet bij de ligfiets er direct vanuit gegaan wordt dat je geen ervaring hebt met ligfietsen.

In 99,9% van de gevallen is die aanname dan ook correct.

Groetjes,

Walter

In mijn geval heb ik voldoende ervaring, van flevobike/trike tot velomobiel. en al sinds begin jaren negentig. Ik raak dan wel geirriteerd door uilige responsen op wat ik schrijf vanuit mijn persoonlijke ervaring.

EnriceV schreef:[Echt niet: ik kan een trapfrequentie van boven de 200 halen zonder ooit van mijn pedalen los te komen. (laatste keer in op een spinfiets was 225 ongeveer mijn limiet en dan is het probleem eerder dat ik begin rond te wippen op het zadel eerder dan dat mijn voeten loskomen van de trappers.)

Kan je dat ook vertalen met buiten op de fiets, dus ik fiets altijd met deze hoge frequente, zoveel tanden op het voorblad en achter loopt de ketting over de ????.

Beste mensen,

Als moderatoren lezen we hier al een tijdje mee. Een vriendelijk verzoek aan iedereen die zich hier in de discussie mengt; houd het vriendelijk.

We zijn allemaal gewoontedieren met allemaal onze eigen voorkeuren. De
één ligt graag op z'n fiets en zit graag in het gras, de ander zit graag op z'n fiets en ligt graag in het gras. Geef elkaar die ruimte hier op het forum.

moderator schreef:Beste mensen, ...De één ligt graag op z'n fiets en zit graag in het gras, de ander zit graag op z'n fiets en ligt graag in het gras.

Top! Wat mij betreft de ultieme relativering en samenvatting in 1.

Lodro schreef: maia ligfietsen in Dordrecht en ACE in Winterswijk. Ruwweg: alles dat ze in de winkel hebben staan, kun je ook huren.

Ja, Maia had ik ook bedacht, die hebben inderdaad veel verschillende ligfietsen. Thanks!
Vind zelf de M5 lowracer erg mooi, ziet er snel uit.

PietV schreef: Een mens heeft geen “ligfietsspieren” of “klimspieren”.

Misschien dat jij ze niet hebt Piet, maar klimspieren bestaan wel degelijk.
Heb bv een vriend die vele km's fietst maar altijd in plat NL. En de eerste keer dat ie bij mij op bezoek kwam (heuvels/berggebied) en we gingen fietsen dacht hij heel optimistisch dat hij (grote man) zich voor mij (dun grietje) zou moeten inhouden. 'No problem' dacht ie, maar hij kwam toch even bedrogen uit. Hij kreeg mooi last van kuitkrampen, rug-, buik- en zelfs armpijn, 't schakelen ging niet vlot en vooral het 'gestaag volhouden' was hem vreemd. Klimmen is toch duidelijk wat anders, vooral een paar dagen achter elkaar.
Ook als we een volle dag met de mtb en fatbike het bos in gaan, krijgt hij spierpijn. Dat vraagt ook duidelijk andere spieren.
Dus of hij fietst verkeerd, trekt als een dombo aan de pedalen en mist de soepele spieren van Piet of hij heeft geen klimspieren. Ik vermoed dat laatste.
Ik zal waarschijnlijk moeite hebben om op lange vlakke stukken snelheid te maken want heb me aangeleerd om langzaam en gestaag te trappen (anders kom ik niet boven).

Heb ondertussen (voor mezelf) wel wat ligfiets bedenkingen gekregen.
De wintermaanden duren hier nl lang en vervolgens komt nog het 'dödsgrussäsong': de dikke laag gestrooide steentjes die in bochten liggen waardoor de meeste fietsongelukken gebeuren. Het fietsseizoen is zodoende erg kort, eigenlijk te kort voor een racefiets, fatbike en ook nog een ligfiets. Want als het ligfietsen veel training vraagt gaat al de tijd daar in zitten en dat kan natuurlijk niet. Maak nl graag lange tochten op de racer en verdwaal ook zeer graag met de fatbike door 't bos, heb dus helemaal geen tijd voor een ligfiets.
Wat een probleem

Aan de andere kant hebben twee zweedse vriendinnen de ligfietsplannen wat dichterbij gehaald, ze hebben nl besloten dat we van de zomer met zijn drieen in m'n oude Volvo stationcar naar NL gaan. Nu rijdt die Volvo als een beest, zuipt ie als een olifant en we gaan zeker door al die breed/verstralers die in NL verboden zijn, vaak aangehouden worden maaaaarrr .. er passen wel een paar ligfietsen achterin!

Tis wel grappig want ik lees hier wel eens dat men Zweden zo saai vindt maar andersom: wat laat je nu een zweed van Nederland zien? Je moet maar net van files, patatzaken en Urk houden.
Maar heb een groot vermoeden dat m'n vrijgezelle nederlandse vrienden erg van vrolijke zweedse dames houden dus hopelijk krijg ik dan de tijd om een tweedehands ligfiets te zoeken. Yes!

Maar eerst binnenkort maar eens testen of het ligfietsen wel bij me past.

Yopie schreef:

PietV schreef: Een mens heeft geen “ligfietsspieren” of “klimspieren”.

Misschien dat jij ze niet hebt Piet, maar klimspieren bestaan wel degelijk. Heb bv een vriend die vele km's fietst maar altijd in plat NL.
En de eerste keer dat ie bij mij op bezoek kwam (heuvels/berggebied) en we gingen fietsen dacht hij heel optimistisch dat hij (grote man) zich voor mij (dun grietje) zou moeten inhouden. 'No problem' dacht ie, maar hij kwam toch even bedrogen uit. Hij kreeg mooi last van kuitkrampen, rug-, buik- en zelfs armpijn, 't schakelen ging niet vlot en vooral het 'gestaag volhouden' was hem vreemd. Klimmen is toch duidelijk wat anders, vooral een paar dagen achter elkaar.
Ook als we een volle dag met de mtb en fatbike het bos in gaan, krijgt hij spierpijn. Dat vraagt ook duidelijk andere spieren.
Dus of hij fietst verkeerd, trekt als een dombo aan de pedalen en mist de soepele spieren van Piet of hij heeft geen klimspieren. Ik vermoed dat laatste.

Het woord "klimspieren" komt uit het wielerjargon. Net zo'n vreemd woord als "hongerklop". Of je klimt, tegenwind fietst of over zachte bodem rijdt, je gebruikt exact dezelfde spieren als op het vlakke asfalt.

Belangrijk is je hartcoherentie. Je welbevinden. Dat gaat gepaard met een rustige diepe of efficiënte ademhaling. Of het gaat zwemmen, wandelen of fietsen, alles vindt plaats met een soort van innerlijke rust. Of je het yoga, zen, pilates, pose, etc. noemt, tijdens het bewegen worden geest en lijf één.

Je hartslag en daarmee je ademhaling blijft dan binnen de perken en bewust of onbewust ga je efficiënter fietsen. Schakelen en trapfrequentie is bijna een automatisme. Hartslag/trapfrequentie gaan bij mij circa 1 op 1. Hartslag/ademhaling 10 op 1. Meestal haal ik bij inspanning 9x adem per minuut. In rust circa 5x.
Ligfiet of zitfiets, klimmen of tegenwind maakt niet uit. Als je ontspannen blijft zitten of liggen, met een goede traptechniek, wordt fietsen genieten. Zonder krampen, tintelingen, spier- of gewrichtspijn. Ontspannen fietsen kun je leren en zeker op een ligfiets

Piet.

moderator schreef:Beste mensen,

Als moderatoren lezen we hier al een tijdje mee. Een vriendelijk verzoek aan iedereen die zich hier in de discussie mengt; houd het vriendelijk.

We zijn allemaal gewoontedieren met allemaal onze eigen voorkeuren. De
één ligt graag op z'n fiets en zit graag in het gras, de ander zit graag op z'n fiets en ligt graag in het gras. Geef elkaar die ruimte hier op het forum.

Briljant.

PietV schreef:Meestal haal ik bij inspanning 9x adem per minuut. In rust circa 5x.

Wow. Dan mag je bij mij de beademing opstarten.

De reden dat ik de forums van nieuwssites mijd als de pest is het met elkaar wedijveren in bijdehandheid van veel deelnemers. En dan heb ik het nog niet eens over het gescheld, geraas en getier. Je krijgt de indruk dat hele volkstammen met een rood waas voor de ogen en schuim op de mond op hun toetsenbord zitten te rammen. Het leuke van dit forum is dat het een verzamelplaats is van enthousiaste fietsers die veel van hun eigen ervaring en deskundigheid (van sommigen ook professionele deskundigheid) inbrengen.

Het valt mij op dat door sommige deelnemers aan discussies ook op dit forum er soms een wedstrijd in bijdehandheid wordt gemaakt, of dat er met een kort zinnetje op een bepaalde term of opmerking wordt gereageerd. Je krijgt dan hetzelfde soort hakketakdiscussie als op een verjaardag of aan de bar.

Het leuke en interessante van geschreven discussies is juist dat je de tijd hebt om te reageren, dat niemand je de mond kan snoeren en je dus kunt nadenken over wat je post. Dat maakt de discussie voor iedereen een stuk interessanter en leerzamer. Met gevoel voor humor en een snedige manier van formuleren is natuurlijk niets mis.

Dat wou ik even kwijt. De reactie van de moderator vind ik persoonlijk briljant!

PietV schreef: Knieklachten komen niet door de ligfiets, maar omdat jij van fietstechniek verandert door het rijden in een fiets met meer massa. Dat is de meest voorkomende oorzaak van knieklachten bij ligfietsen. Zet je je ook schrap in het zitje?

Knap dat jij zo'n diagnose kan stellen zonder Lodro ooit te hebben gezien, gesproken, ... En ook knap dat je knieklachten bij het ligfietsen (een zeer veel voorkomend problemen) weet terug te brengen tot één oorzaak. (Al spreek je jezelf daarna onmiddellijk tegen.)

Ja, ik kreeg ook knieklachten bij het ligfietsen (en heb vele duizenden kilometers geligfietst), en dat lag niet aan een andere fietstechniek door de grotere massa, een slechte afstand van de trappers, ...

Renaat