De laatste aanpassing
Dank heren! Een proefritje van 5km rond de plaatselijke polder, en een leuke toertocht van ca. 100km door een bloeiende Betuwe toonde aan dat er niets losliep, rammelde of aanliep. Tot zover goed.
Maar toch was ik niet helemaal tevreden.
Het voordragertje helt een stukje achterover om genoeg ruimte te maken voor vband en spatbord. Maar daardoor wordt het wel heel druk en vol voor het balhoofd. Remmen, kabels, decaleur en voortas dringen allemaal om dezelfde ruimte. Het werkt wel, maar alles zit ook tegen elkaar aan. En bijvoorbeeld het openen en sluiten en het afhalen van de tas gaan moeizaam omdat alles elkaar in de weg zit, en ik m'n worstvingers er maar moeilijk tussen krijg.
Daarom het zaakje toch nog maar een keer helemaal losgehaald, en na een suggestie van Non-Fixie de stoute schoenen aangetrokken: je kunt je gloednieuwe peperdure voordrager namelijk ook buigen! Ik heb de twee pootjes tussen twee plankjes geklemd om ze gelijkmatig en gecontroleerd iets naar beneden te buigen.
En dat bleek de panacé! Ik won daarmee zomaar een centimeter ruimte tussen spatbord en drager, de drager kan nu ook horizontaal, en doordat de drager dan ook wat naar voren draait zitten de stuurtas en de kabels elkaar ook niet meer in de weg. Hoe simpel kan een oplossing zijn! (Ik stond wel weer met klotsende oksels.)
Om de drager stevig aan de rembout te bevestigen moest ik zelf nog een nieuw onderdeeltje maken. Een stuk RVS strip met 6mm gat voor de rembout, dat snel genoeg afbuigt om niet tegen het balhoofd aan te schuren, dan schuin omhoog ruimte geeft voor voor de middenoptrekremmen, en dan weer daalt tot onder het dragertje, met 5mm gat voor bevestigingsboutje.
Zo zit ie erop. Nu het dragertje nog monteren.
En de drager erop. Het boutje loopt door tot in het spatbord, met twee leertjes als spacers tussen het spatbord en de drager.
Hier nog een foto vanuit een andere hoek die laat zien hoe het zit.
Vrij charmant opgelost, zou ik zeggen.
Nog twee twee aluminium bidonhouders gemonteerd, die nog in de onderdelendoos zaten.
En als finishing touch nog een batterijkoplamp in een acceptabele retro stijl gemonteerd. Dat vind ik wel plezierig omdat in de koudere maanden mijn tochtjes nog wel eens in het donker eindigen. Ik moest de koplamp nog wel ombouwen van staand naar hangend. Maar met een beetje improvisatie is dat goed gelukt.
Klaar voorlopig, zou ik zeggen.
Een 50km ritje door de duinen ging in ieder geval perfect.
Dus nu weer klaar voor de lange toertochten. Fiets ze!
Dat kan een hoop problemen oplossen: de twee pootjes iets naar beneden buigen, en het rekje komt iets omhoog. Wel even opletten dat ie dan niet te dicht op de remmen komt,
De meegeleverde spatbordklem om het spatbord heen gevouwen. Voordeel van dit onderdeel: je hoeft geen gat in je spatbord te boren, en je kunt altijd nog een beetje schuiven voor de finetuning.
