Vandaag langs een fietsenhandel in de buurt geweest om te praten over mogelijkheden voor een grotere cassette achter (vanwege het fietsen met bepakking). Ook bij de monteur bij deze dealer (net zoals bij degene waar ik de gravelbike gekocht heb) is de reactie op zijn minst gezegd nogal denigrerend:
"Je moet gewoon harder trappen"
"Vroeger reden ze met 39-27 ook overal naar boven"
"Het zit tussen je oren"
"Hier ziet er niet uit om zo snel trappend naar boven te gaan, je moet stampen"
Nu ben ik een 50-plusser die daarnaast ook zijn (best gevoelige) knieën de komende jaren heel wil houden maar in Nederland wordt je blijkbaar al snel als een stumper gezien. Vreemd want dat gevoel heb ik nou bijvoorbeeld niet bij deelnemers aan bijvoorbeeld de Tour Divide, waar een mullet-setup bijna standaard is: https://bikepacking.com/bikes/2022-tour ... gs-part-2/
Ik vraag me af waar die mentaliteit vandaan komt. Is dat typisch wielrenner-gedrag of typisch iets Europees vanwege een andere sportieve-fiets-cultuur?
"Je moet gewoon harder trappen"
"Vroeger reden ze met 39-27 ook overal naar boven"
"Het zit tussen je oren"
"Hier ziet er niet uit om zo snel trappend naar boven te gaan, je moet stampen"
Nu ben ik een 50-plusser die daarnaast ook zijn (best gevoelige) knieën de komende jaren heel wil houden maar in Nederland wordt je blijkbaar al snel als een stumper gezien. Vreemd want dat gevoel heb ik nou bijvoorbeeld niet bij deelnemers aan bijvoorbeeld de Tour Divide, waar een mullet-setup bijna standaard is: https://bikepacking.com/bikes/2022-tour ... gs-part-2/
Ik vraag me af waar die mentaliteit vandaan komt. Is dat typisch wielrenner-gedrag of typisch iets Europees vanwege een andere sportieve-fiets-cultuur?