Halverwege de ochtend zit ik met een koffie en een appelgebak op het terras bovenop de Col d’Iseran, met 2.770 meter de hoogste verharde bergpas van Europa. Er is geen wolkje aan de lucht en de zon zorgt voor een behaaglijke warmte. Ik kijk uit over een adembenemend panorama van deels met sneeuw en ijs bedekte grijsgroene bergtoppen dat zich in alle windrichtingen uitstrekt. In alle vroegte ben ik uit Val d’Isere vertrokken om zeker te weten dat ik tijdens de klim geen last zou hebben van de motoren die het leven van een fietser aardig kunnen verzieken. Na twee weken fietsen door de Alpen ben ik topfit en zijn mijn benen van beton. Het kost me dan ook geen moeite om boven te komen. Door het nagenoeg ontbreken van ander verkeer is deze beklimming er één van puur plezier. Ik heb dus meer dan één reden om mezelf te trakteren op gebak. Daarom bestel ik nog maar een stuk.
Lees verder op mijn website:
https://bestemmingonbekend.nl/de-alpen- ... torrijder/