In 1980 volgde ik als bijvak een serie hoorcolleges bij Lucas van de Land. Voor mij was dat toen een oude geleerde man die - anders dan de meeste grijze eminenties - een boeiend verhaal af kon steken. Toen ik tijdens een mondeling tentamen bij hem repte over 'verschillende waarheden', verscheen er een twinkeling in zijn ogen en onderbrak hij mij.
'Er is maar één waarheid', zei hij.
Ik denk daar nog vaak aan terug wanneer ik zie dat mensen schipperen met het begrip 'waarheid'. In het gunstigste geval bedoelen ze dan dat we niet altijd in staat zijn om vast te stellen wat de waarheid is, maar vaak verkondigen ze ook lariekoek ('Dat de aarde rond is, is ook maar een mening'.')