Mijn kijk op de situatie is ook behoorlijk veranderd....
Ik heb een dochter die werkt als assistent anesthesie, en nu net iets te veel ingezet wordt op de spoed.
Ze wordt meerdere keren per week ingepland voor 24h diensten, en werkweken van 70 en 80 uur zijn nu blijkbaar normaal.
Ondertussen draaien operatiekamers maar op 50% van hun normaal volume, dus heel veel ingrepen worden uitgesteld. Voor corona zag ze borsttumoren verwijderd worden ter grootte van een vingerkootje, nu is dat regelmatig een kippenei of groter. De echte weerslag gaan we later ook zien in meer en duurdere bestralingen en overlijdens van kankerpatienten.
Ze kan niet snappen dat de druk om terassen en restaurants te openen zo hoog is terwijl ze op een spoeddienst de ene na de andere moet opnemen met ernstige Covid klachten.
Ja, er sterven minder mensen, maar er is collateral damage, en de zorg is totaal overbelast.
Het controversiele bij de patienten is dat mensen met een slechte conditie die 10% van hun longcapaciteit verliezen vrij snel naar de dokter lopen (terecht) omdat ze zich al snel kortademig voelen. Ze hebben immers geen reserve.
Ze ziet ook zeer fitte mensen die pas binnenkomen als de longen 25-50% van hun capaciteit kwijt zijn. Ze heeft al zuurstofsaturaties gemeten van 50 en 60%. Als je topsporter bent voel je dat gewoon laat omdat je enorm veel reserve hebt.
Een motor van 30 pk die 10 pk verliest.... daar weet je direct dat er iets fout is, maar als je Porsche met 450pk er 150 kwijt is, dan heb je nog altijd een goed rijdende auto....
Als ze de cafes en zo snel openen, en ik voel me daar niet veilig bij, dan blijf ik wel thuis.
Nu zie ik aan fietsen rond mijn woonplaats weinig risico, maar voor langere tochten en dan eten in kleine restaurantjes.... echt nog te vroeg. Ik vrees dat we moeten wachten tot er 60-70% gevaccineerd is zodat ziekenhuizen weer wat normaal draaien.