wo 07 nov, 2018 01:06
Wederom niet moeders mooiste, maar wel weer door het leven getekend.
Een van de vele pont-canal in de bovenloop van de Marne en het Canal Lateral a la Marne.
NB Het tweede kiekje is een panorama-kiekje, net geen 180º, de brug is recht, de foto dus krom.
De fotograaf staat op het jaagpad/fietspad, het kanaal ligt achter de fotograaf en de Marne stroomt onder hem door.
Langs de bovenloop van de Marne, of eigenlijk het Canal Lateral a la Marne, is sinds een paar jaar een aantrekkelijk fietspad ingericht. Voorheen waren er wel een aantal geasfalteerde trajecten, maar ook stukken grind of "erger". De "truuk" was dat één sluiswachter een aantal sluizen bediende, en goedbeschouwd over zijn (of haar) traject een schip begeleidde, en die sluiswachter reed van sluis naar sluis op een Solex ... dus geasfalteerd. Op de scheiding tussen twee werkgebieden - vaak een langer deel zonder sluizen - lag er geen asfalt.
Lang vroeg ik me af: "waarom een onderbroken middenstreep op zo'n smal jaagpad?", totdat een oud sluiswachtster vertelde van de Solexen en de werkuren die 's winters net zo lang waren als 's zomers, maar dan dus een aantal uren in duisternis kende, en duisternis is dan ook echte duisternis. De middenstreep was dus iet om verkeersstromen te scheiden maar een eenvoudig richtsnoer dat voorkwam dat de sluiswacht(st)er met Solex en al bij een van de vele bochten in het koude kanaal-water zou belanden.
BSM
Een van de vele pont-canal in de bovenloop van de Marne en het Canal Lateral a la Marne.
NB Het tweede kiekje is een panorama-kiekje, net geen 180º, de brug is recht, de foto dus krom.
De fotograaf staat op het jaagpad/fietspad, het kanaal ligt achter de fotograaf en de Marne stroomt onder hem door.
Langs de bovenloop van de Marne, of eigenlijk het Canal Lateral a la Marne, is sinds een paar jaar een aantrekkelijk fietspad ingericht. Voorheen waren er wel een aantal geasfalteerde trajecten, maar ook stukken grind of "erger". De "truuk" was dat één sluiswachter een aantal sluizen bediende, en goedbeschouwd over zijn (of haar) traject een schip begeleidde, en die sluiswachter reed van sluis naar sluis op een Solex ... dus geasfalteerd. Op de scheiding tussen twee werkgebieden - vaak een langer deel zonder sluizen - lag er geen asfalt.
Lang vroeg ik me af: "waarom een onderbroken middenstreep op zo'n smal jaagpad?", totdat een oud sluiswachtster vertelde van de Solexen en de werkuren die 's winters net zo lang waren als 's zomers, maar dan dus een aantal uren in duisternis kende, en duisternis is dan ook echte duisternis. De middenstreep was dus iet om verkeersstromen te scheiden maar een eenvoudig richtsnoer dat voorkwam dat de sluiswacht(st)er met Solex en al bij een van de vele bochten in het koude kanaal-water zou belanden.
BSM
