boek schrijven ?

[AnneB]

Ik zou wel interesse hebben. Heb nog niet zoveel ervaring en bij een goed boek zou ik mooi weg kunnen dromen

[Janneke V]

Algemeen advies voor nog ongepubliceerde reischrijvers: ga bloggen.

Dan weet je zeker dat je gepubliceerd wordt, kun je oefenen en ook van feedback leren. Bovendien hoef je niet tiendduizenden woorden in één keer door te produceren.

Als dat allemaal goed gaat, ben je vast in staat een boek te schrijven (en kweek dan alvast wat extra mentaal zitvlees voor dat lange eind).

Mocht je rijk willen worden: er zijn veel andere tijdsbestedingen die meer opleveren.

Wil je beroemd worden: doe iets doms op youtube of tv.

Vind je schrijven gewoon leuk: vooral doen.

Succes ermee!

[HansvanderVeeke]

Bloggen is een goede manier om concrete schrijfervaring te krijgen. Maar het probleem van bloggen is dat er zoveel van zijn. Hoe krijg je lezers?

Nu weet ik wel dat het simpele antwoord is: 'Leuk schrijven', maar dan nog.
En als je lezers hebt, dan zijn er (mijn ervaring) héél erg weinig die in staat zijn om (gefundeerde) kritiek te geven en nog minder die dat ook daadwerkelijk doen. Misschien is een tip om eens een stuk te schrijven en hier gericht om kritiek te vragen.

Helaas hebben we nog geen reactie weer van de vragensteller mogen zien. Blijkbaar is het niet zo´n lezer

[henkfietst52]

Net terug uit Engeland-Schotland waar ik de LEL [1419 km] reedt zit mijn hoofd alweer vol met indrukken en ervaringen.

Deze kwak ik zo uit mijn hart op papier [ik schrijf graag] ik denk daar niet over na, zo ontstaat er vaak een leuk enthousiast levendig humorvol verhaal.
Deze verhalen plaats ik op mijn site http://www.kleurrijkleven.webklik.nl of schrijf voor een blad of krant.
Of de verhalen technisch in orde zijn hoor ik van mensen die er meer verstand van hebben en maak ik later de aanpassingen.

Ook houdt ik lezingen en PowerPoint presentaties in bv. Volksuniversiteit, boeken/kaarten winkels, sportclubs, vakantie beursjes etc.

Verder maak ik schilderijen die ik door inspiratie intuïtief op doek klieder.

In de loop der jaren heb ik zoveel materiaal verzameld dat het opzicht al een boek/bundel zou kunnen zijn.


Als ik verhalen lees valt mij op dat er meestal geen humor in de verhalen zit en het een opsomming is van ...
saai dus!
Mijn grote voorbeeld zijn de boeken van Frank van Rijn en Josie Dew, leuk!!
[trouwens, niet na proberen te doen]

Maak je eigen verhaal... een ieder is uniek.


Henk

kunst en fietswerk

[Michael W]

Als ik verhalen lees valt mij op dat er meestal geen humor in de verhalen zit en het een opsomming is van ...

Het verhaal in de eerste persoon (Ik) schrijven is altijd wel een goed idee,
mits niet in bijna iedere zin ik gebruikt wordt, dat zou mij als lezer heel gauw tegenstaan.

[henkfietst52]

@ Michael W

Als je doelt op een boek schrijven!? Je schrijft je eigen verhaal of gebeurtenis, dus het gaat al vrij snel over jezelf, je eigen ervaringen.
IK fiets ook meestal alleen!

Als je mijn topic reactie bedoeld... ? Het is mijn ervaring en suggestie, dus ik schrijf dat om een ander te laten weten hoe ik het doe of ervaar.
Daar is een forum toch voor lijkt me!?

Henk

kunst en fietswerk

[Michael W]

Als je doelt op een boek schrijven!?

Het is gewoon een tip voor de topic-starter, net zoals het een tip is om geen saaie opsomming van feitjes te geven en er wat humor in te stoppen. Met schrijven vanuit de eerste persoon betrek je de lezer er meer bij, mits ...

Daarom zou ik ook geen goede schrijver zijn, want ik schrijf veel liever onpersoonlijk zoals in jaarverslagen, beleidsplannen en subsidieverzoeken.

[Leon]

Geen idee, dit zuig ik (!) even uit mijn duim:
Lezers zijn niet geïnteresseerd in de schrijver, hoogstends in wat deze meemaakt.
Dus niet: ik kwam bij een markt.
Maar: er was een markt.
Niet: ik kreeg ergere hoofdpijn
Maar: de hoofdpijn werd erger.
Leon

[eindgebruiker]

Lezers willen zich kunnen verplaatsen in de schrijver. Ze willen horen en voelen en ervaren hoe die markt was. De stijl van schrijven is de manier om dat te bereiken. Veelvuldig "ik" gebruiken draagt daar niet aan bij.

[Michael W]

B. Hoe pak ik dit aan ?

Na zoveel tips en adviezen zie je er maar vanaf of ben je inmiddels hard aan de slag gegaan ?

[Rutger]

Verras de lezer met een inspirerend, boeiend en informatief verhaal. Eigenlijk moet de lezer gefascineerd raken en ook op de fiets willen stappen. Wees creatief en beschouw de wereld die je mee maakt. Trek het niet te veel op je eigen ego. Persoonlijk ben ik niet te veel geinteresseerd in verhalen als vandaag heb ik weer 100 km gefietst en deed daar 6 uur over. We aten sushi en chinees onderweg. Etc... Maar eerder: bij de marktman liggen tientallen watermeloen te koop voor 40 eurocent per stuk. Maar 5 kg is wel zwaar en onmogelijk mee te krijgen. We gebaren dat we slechts de helft willen. Half half roepen we. Maar de verkoper begrijpt het niet.....

[eindgebruiker]

Spannend, Rutger. Vertel verder!

[Maarten & Line]

Ook onze lunch bestond uit watermeloen in de Turkmeense woestijn. En inderdaad, een hele watermeloen is zelfs in de woestijn wat veel. We hebben echter geen moment overwogen een hele, of een halve watermeloen mee te nemen op de fiets.
Het watermeloenenstandje biedt beschutting tegen de schroeiende zon en de steeds weer opstekende wind. Binnen enkele minuten zitten we in de schaduw en uit de wind tussen de verkopers. Meerdere verkopers want dit standje wordt bemand door maar liefst zes mannen. Iedere keer verbazen we er ons weer over; de standjes met soms karrenvrachten vol watermeloenen die bemand worden door mannen. Veel mannen. Ze zitten, ze praten, ze roken. Watermeloenen zien we ze zelden verkopen. De weinige auto's die we zien rijden door. Raampjes dicht, airconditioning aan. Dus zitten de mannen en praten ze en roken ze. Ook onze mannen, die ons meehelpen gezamenlijk een hele watermeloen te verorberen.

[SjirkM]

We fietsen ergens door een woestijn in Oezbekistan. Een Kamaz staat met pech aan de kant van de weg. Schaduw, dus we stoppen om even af te koelen, om even verlost te zijn van de zon. De vrachtauto blijkt, niet geheel verrassend, afgeladen te zijn met watermeloenen. Of we er een willen? Ja natuurlijk! We vragen om een kleine. Deze past net in een fietstas.

Als we toe zijn aan een lunch stoppen we bij zo'n Russisch monument dat aangeeft dat er ergens een Kolchoz of zoiets ligt. Met een beetje passen en meten zitten we uit de zon en werken we de meloen naar binnen. Waggelend lopen we naar de fietsen. We hijsen ons erop en gaan verder. Een half uur later komen we aan in een dorp. Mensen wenken ons. Eropaf en, jawel, we krijgen ieder een kwart watermeloen. Weigeren is geen optie. Of we nog meer willen? Omzichtig slaan we het aanbod af.

Met nog meer moeite fietsen we door naar een pleintje. Holger pakt zijn grondzeil; ik span mijn hangmat op. De warmte van de woestijn is niet het probleem; we zijn geveld door watermeloenen.

[Rutger]

Pas op voor de watermeloenoverdosis!!!!

[Rutger]

Ha ha. Ik geef een voorzet en meteen wordt die door verschillende mensen ingekopt. Dat ook kenmerkt een goed schrijver.

Verder zijn er natuurlijk ook mensen die beter kunnen vertellen dan schrijven dus misschien is het geven van lezingen meer jouw stijl.

[Rutger]

Mooie verhalen over watermeloenen!!! Zo moet het dus.

[Aart Veldhuizen]

Henk Nijdam vertelt op zijn site waar veel fietsverhalen op staan hoe je goedkoop een boek kunt laten drukken en uitgeven. 30 boeken voor nog geen 20 euro met ISBN, zo meen ik.

[Rutger]

Ha ha weer iemand die nooit iets meer van zich heeft laten horen op dit topic.

[AntonBerk]

Vorig jaar heb ik de stoute schoenen aan getrokken en een boek uitgegeven: Operatie BERK en andere fietsavonturen.
Samen met een kameraad van mij heb ik een aantal fietstochten in Europa gemaakt, met als hoogtepunt een fietstocht van Wit Rusland naar Holten. Dit was nogal taakstellend. Niet alleen de tocht zelf, maar vooral wat er aan vooraf ging en wat er bij komt kijken is beschreven. Het schrijven en het uitgeven is een ervaring op zich. Kost veel energie, maar geeft veel voldoening. Mijn insteek is geweest dat anderen het aan mij kunnen voorlezen, als ik het niet meer weet. :=)
Een erg spannend proces, je weet niet hoe anderen erop reageren, ook moet je bepalen hoeveel je er laat drukken en hoe je ze aan de man brengt.
Ik heb erg goede ervaringen met de drukker en geef ze in eigen beheer uit.
Sinds vandaag te koop via de fietsvakantiewinkel!
De opbrengst gaat overigens naar een goed doel. Ik vind het overigens best wel stoer om een eigen boek in de boekenkast te hebben staan. Als je hulp nodig hebt ben ik graag bereid om mijn verhaal te doen.
Overigens houden we ook zo nu en dan lezingen over onze avonturen. Ook dat is iedere keer een beleving op zich, we maken onze tocht dan als het ware opnieuw!