zo 14 jan, 2007 13:38
ja ik zit in senegal, ik ben anderhalve week geleden aan de terugreis naar nederland begonnen. het laatste bericht was dat ik het te heet vond om te fietsen in zuidmali en noordburkina. na de regentijd is het daar eerst erg heet. omdat ik beeldend kunstenaar ben heb ik de siao in quagadougou bezocht, is een soort kunstrai van heel afrika.vervolgens ben ik met de bus naar het zuiden van burkina gegaan, want ik had besloten de grote afstanden asfalt niet te fietsen. ik kon daar niet de motivatie voor opbrengen. in po vond ik het eerst een heerlijke aangename temperatuur, maar reeds de volgende dag en alle tijd daarna had ik het koud en ben ik door verkoudheden geplaagd. ik kon mijn gele jasje te voorschijn halen. ik had een route bedacht om richting gambia terug te keren en nog wat van burkina te zien, maar de goden beslisten anders. niet fit en de fietsbanden waren ook een beetje moe, en toen kwamen de feestdagen en vond ik het leuker daar te blijven waar ik mensen kende dan onderweg te zijn. uiteindelijk ben ik 2 maand in po gebleven. met de feestdagen leuk uitgeweest en ook nog olifanten gezien, de eerste keer dat ik zoiets ben gaan doen, naar een wildpark dieren kijken. en ik was heel blij want ondanks andere info lieten ze me alleen door het park fietsen op weg naar de receptie. is toch heel anders dan al die mensen in '4x4 s. in de omgeving van po heb ik heel veel gefietst zonder bagage of met een beetje bagage voor kleinere tochtjes. daar in de omgeving kun je heel goed fietsen over allerlei kleine weggetjes. ghana was de eerste grens die ik zonder visum niet overkwam. en ik sta daar bekend wegens alle pogingen die ik deed. en het zal nooit weer lukken. de derde keer heb ik met een transit visum voor 48 uur een leuke fietstocht gemaakt en 2 nachten in ghana geslapen. het was de moeite waard mooi landschap en ook een beetje een indruk van ghana gekregen. want elk land is wel anders. als ik daar met mijn lange rok uit mali aankom denken ze dat ik moslim ben. in het wildpark ben ik gestrand na 50 kilometer zonder nog reservebuitenband. dat heeft ook wat tijd gekost. illegaal de grens over naar ghana op zoek naar banden. chinese kwaliteit de eerste is al gesneuveld bij het monteren. nu bid ik god dat de andere houdt tot in nederland. ik ga niet veel meer fietsen met bagage, want ik reis met de bus terug, maar in gambia fiets ik nog wat. en de tas is overvol tot scheurens toe, want kadoos gekregen, en kleren gekocht en nog een kilo of wat fotoos. in po heb ik nog een benzinestation beschilderd en een sigarettenkiosk. allebei nu de leukste van po, zozeer dat ik touristen tegenkwam, die dachten oh wat doen die afrikanen dat toch leuk. ik ben heel veel in de kleine dorpjes geweest en ik heb de peulnomadenvrouwen een beetje leren kennen. fotoportretten van een aantal van hen gemaakt. en toen was het vorige week donderdag, ja nu ga ik echt weg op weg naar nederland. een beetje weemoedig om de mensen van po achter te laten, de nieuwe vrienden en mijn gevonden zoon, de oudere vrouw bij wie ik een tijd in huis woonde. maar ook heel voldaan en dankbaar voor dit heel bijzondere jaar in afrika. in quagadoudou ben ik nog op zoek gegaan naar mogelijkheden om de fotoos en schilderijen te exposeren. een beetje tot mijn schaamte moet ik bekennen, dat ik het nederlands praten een beetje verleerd was toen ik bij de nederlandse ambassade langsging op zoek naar financiele mogelijkheden om mijn projekt te steunen.
wat ik nog wil zeggen soms kan de woestijn wind flink in heel westafrika waaien, wat soms het fietsen ook zwaar maakt. als nederlandse tegenwind.
en het stof. veel meer te vertellen, maar ik stop bijna. ik rust vandaag uit van de lange busreis ik heb weinig benul van afstand en tijd anders dan in nederland misschien was het wel 2000 kilometer en het was makkelijk want overal kende ik de weg en wist ik waar ik ging slapen en kwam ik overal bekenden tegen, zelfs in de grote stad bamako. bijzonder hoor. ja en dat heb ik allemaal gefietst! herinneringen plekken bomen mensen het is allemaal in mij. ik doe tustig aan. misschiern ga ik vandaag nog zwemmen, morgen met mastercard geld halen en dan op weg naar gambia. waar ik toch nog met iemand een boottochtje wil maken om nijlpaarden te zien. eerder deed ik zulke dingen wegens het geld niet, maar ik heb nog wat over en ik ken een aardig iemand met wie ik dat kan doen. ik stop. wellicht in nederland _ begin februari - schrijf ik nog wat tips. maar zoals uit het forum blijkt iedereen is heel verschillend en reist anders. beschikt over meer of minder geld, heeft verschillende verlangens.
de landen die ik zag zijn allemaal verschillend, elk land heeft zijn plus en minpunten. in burkina laten de mensen je een beetje met rust en hoef je geen problemen te verwachten met teveel geld betalen, wat in mali weer heel anders is, daar moet je vechten tegen de coxers, ergerlijk, kan zelfs het reien uren ophouden gezeur over geld, maar de muziek is weer veel leuker, enzovoortenzovoort. daarom ben ik nu zelf benieuwd, hoe vind ik gambia zometeen als ik daar terugkeer....
veel liefs
ada
wat ik nog wil zeggen soms kan de woestijn wind flink in heel westafrika waaien, wat soms het fietsen ook zwaar maakt. als nederlandse tegenwind.
en het stof. veel meer te vertellen, maar ik stop bijna. ik rust vandaag uit van de lange busreis ik heb weinig benul van afstand en tijd anders dan in nederland misschien was het wel 2000 kilometer en het was makkelijk want overal kende ik de weg en wist ik waar ik ging slapen en kwam ik overal bekenden tegen, zelfs in de grote stad bamako. bijzonder hoor. ja en dat heb ik allemaal gefietst! herinneringen plekken bomen mensen het is allemaal in mij. ik doe tustig aan. misschiern ga ik vandaag nog zwemmen, morgen met mastercard geld halen en dan op weg naar gambia. waar ik toch nog met iemand een boottochtje wil maken om nijlpaarden te zien. eerder deed ik zulke dingen wegens het geld niet, maar ik heb nog wat over en ik ken een aardig iemand met wie ik dat kan doen. ik stop. wellicht in nederland _ begin februari - schrijf ik nog wat tips. maar zoals uit het forum blijkt iedereen is heel verschillend en reist anders. beschikt over meer of minder geld, heeft verschillende verlangens.
de landen die ik zag zijn allemaal verschillend, elk land heeft zijn plus en minpunten. in burkina laten de mensen je een beetje met rust en hoef je geen problemen te verwachten met teveel geld betalen, wat in mali weer heel anders is, daar moet je vechten tegen de coxers, ergerlijk, kan zelfs het reien uren ophouden gezeur over geld, maar de muziek is weer veel leuker, enzovoortenzovoort. daarom ben ik nu zelf benieuwd, hoe vind ik gambia zometeen als ik daar terugkeer....
veel liefs
ada
